Χαμένοι στο «παζάρι» διαπραγμάτευσης τιμών οι κτηνοτρόφοι ΑΜΘ

Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκονται οι κτηνοτρόφοι Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, οι οποίοι δηλώνουν χαμένοι στο «παζάρι» διαπραγμάτευσης τιμών και ζητούν από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων τη λήψη πρωτοβουλιών για τη διάσωση του κλάδου, έστω και την ύστατη στιγμή.

Με επιστολή sos προς τον υπουργό ΥΠΑΑΤ Μάκη Βορίδη -την οποία κοινοποιούν προς πάσα κατεύθυνση- του ζητούν να κάνει πράξη τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης σχετικά με την κτηνοτροφία.

«Η διαχρονική πρακτική των ανοιχτών τιμών στις αγοραπωλησίες του γάλακτος συνεχίζεται και στις φετινές ‘’διαπραγματεύσεις’’ μεταξύ των παραγωγών και των μεταποιητών και εμπόρων. Φυσικά η λέξη ‘’διαπραγματεύσεις’’ είναι εντός εισαγωγικών, αφού ο αγοραστής του γάλακτος είναι αυτός που τελικά τιμολογεί το γάλα, με τις συμφωνίες στις περισσότερες των περιπτώσεων να είναι προφορικές ή με γραπτά συμφωνητικά που αναφέρουν μονομερώς τις υποχρεώσεις του κτηνοτρόφου, ακόμα και με ποινικές ρήτρες και πάντα χωρίς την αναγραφή της τιμής πώλησης του γάλακτος», λένε χαρακτηριστικά για τις τιμές, και συνεχίζουν: «Η συνήθης πρακτική είναι να συμφωνούν οι κτηνοτρόφοι με τους αγοραστές, στη συγκεκριμένη τιμή, (όσο πάει). Τι σημαίνει (όσο πάει), θα αναρωτηθεί ένας αδαής ουδέτερος παρατηρητής! Σημαίνει όσο θέλει ο αγοραστής και συνήθως, εκτός από ακραίες περιπτώσεις εκμετάλλευσης, περίπου όσο θέλουν οι μεγάλοι παίχτες του κλάδου της μεταποίησης. Επίσης ο αγοραστής είναι αυτός που ελέγχει ποιοτικά το γάλα και φυσικά αυτός που το ζυγίζει (ογκομέτρηση), ενώ η αντιπαραβολή και ο έλεγχος των στοιχείων αυτών από τον κτηνοτρόφο, είναι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, πρακτικά πολύ δύσκολη έως αδύνατη, αλλά και νομικά αδύναμη». Μάλιστα, χαρακτηρίζουν ως «δόλωμα» των μεγαλοεμπόρων την προκαταβολή, ώστε «να μπορέσει ο κτηνοτρόφος να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του», αλλά τελικά «δεσμεύεται η παραγωγή του και γίνεται έρμαιο στις διαθέσεις μεταποιητών και εμπόρων».

Ζητούν πράξεις από το ΥΠΑΑΤ
Οι Κτηνοτροφικοί Σύλλογοι ΑΜΘ σημειώνουν ότι «η παραπάνω πρακτική ισχύει διαχρονικά στην πατρίδα μας κ. υπουργέ, σε μία χώρα που ανήκει στην ΕΕ και όχι σε κάποια χώρα φυλάρχων της κεντρικής Αφρικής. Πάντα με την ανοχή, που μετά από τόσα πολλά χρόνια, έχει εξελιχθεί σε συνενοχή της ελληνικής πολιτείας».

Θυμίζουν διάφορες ενέργειες που έχουν προηγηθεί, καθώς και εξαγγελία του Υπουργείου που μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει πράξη. Αναλυτικά: «Με το έγγραφό μας από 25-9-2019 με θέμα "Πρόταση νομοθετικής ρύθμισης, για την υποχρεωτική σύναψη συμφωνητικών, στις πωλήσεις γάλακτος, από τους κτηνοτρόφους, στις επιχειρήσεις επεξεργασίας γάλακτος" αλλά και μετά τη συνάντησή μας στο ΥΠΑΑΤ στις 22-11-2019, γίναμε δέκτες της θετικής σας στάσης στη συγκεκριμένη μας πρόταση.

Στις 24-6-2020 στη Βουλή, προαναγγείλατε την πρόθεσή σας για την άμεση νομοθετική σας παρέμβαση, με στόχο την εξάλειψη αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, όπως είναι και οι ανοιχτές τιμές στην αγοραπωλησία του γάλακτος. Άλλωστε μία τέτοια παρέμβαση, είναι μέσα στο πλαίσιο της κοινοτικής οδηγίας 633/2019 με βάση την οποία η χώρα μας εγκαλείται να παρέμβει νομοθετικά, για να εξαλείψει τέτοιου είδους αθέμιτες εμπορικές πρακτικές».

Απευθυνόμενοι προσωπικά προς τον Μάκη Βορίδη, λένε: «Ο καιρός όμως περνάει κ. υπουργέ και η παρέμβασή σας δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι σήμερα. Δώστε μας τη δυνατότητα να διαπραγματευόμαστε την αξία του προϊόντος, που με πολύ κόπο παράγουμε. Η υποχρεωτική σύναψη συμφωνητικών με αναγραφή της τιμής πώλησης του γάλακτος, θα υποχρεώσει τους μεταποιητές και εμπόρους να μιλάνε επιτέλους με αριθμούς και να διαπραγματεύονται την τιμή του γάλακτος γραπτώς με τους κτηνοτρόφους κι όχι απλώς να ζητούν προφορικά την παραχώρησή της παραγωγής, χωρίς καμία ουσιαστική υποχρέωση. 

Αυτό που σας ζητάμε είναι απλά βήματα δικαιοσύνης και προόδου, χωρίς κανένα οικονομικό κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ αντίθετα είναι σίγουρο, ότι θα αυξηθούν τα έσοδα στα κρατικά ταμεία».

Επικουρικά, καταθέτουν και άλλα ‘’καυτά’’ ζητήματα του κλάδου της κτηνοτροφίας, τα οποία συνοψίζονται ως εξής: Η πάταξη των ελληνοποιήσεων, η συλλογική οργάνωση της κτηνοτροφικής παραγωγής, η οργάνωση και λειτουργία των διεπαγγελματικών οργανώσεων, η μείωση του κόστους παραγωγής, συνδυαζόμενα και αδιαίρετα, μπορούν να αντιστρέψουν το οικονομικό αδιέξοδο που βρίσκονται οι κτηνοτρόφοι της πατρίδας μας σήμερα.