Μνήμες από ένα χωριό στο οποίο έχουν απομείνει ελάχιστοι κάτοικοι

Συναντήθηκαν για να ξαναφτιάξουν τον σύλλογο που διαλύθηκε τα περασμένα χρόνια, γυναίκες μόνιμες κάτοικοι του Μεγάλου Κρανοβουνίου, γυναίκες που έλκουν την καταγωγή τους από το χωριό, αλλά και άντρες της περιοχής. Θέλουν να ξαναφτιάξουν έναν σύλλογο ενωτικό και ενιαίο, να ξαναδώσουν μια κάποια πνοή στον τόπο, να κρατήσουν το χωριό τους ζωντανό.

Μια από τις μόνιμες κατοίκους του Μεγάλου Κρανοβουνίου είναι και η Κυριακή Τσιφτσίδου, η οποία ήταν τέως ταμίας στον πολιτιστικό σύλλογο γυναικών Μεγάλου Κρανοβουνίου και ανακαλεί μνήμες από το παρελθόν, όταν την συναντάμε στο χωριό, στο πλαίσιο της υποδοχής της θαυματουργού εικόνας Παναγίας Σηλυβριανής. 

"Τώρα δεν έχουμε σύλλογο αλλά προσπαθούμε να τον ξαναφτιάξουμε", θα μας πει χαρούμενη που βλέπει το χωριό της, έστω για μία μέρα, να έχει την τιμητική του και να γεμίζει ζωή. Μας εξηγεί ότι οι γονείς της, όπως και οι γονείς και οι παππούδες των υπόλοιπων κατοίκων του χωριού ήρθαν από την Σηλυβρία πρόσφυγες "εγκαταστάθηκαν εδώ, φτωχοί και χωρίς καλά σπίτια και σιγά - σιγά τακτοποιήθηκαν". Πλέον όμως βλέπει με στεναχώρια στο χωριό να έχουν απομείνει λιγότεροι από εκατό μόνιμοι κάτοικοι και τον μέσο όρο ηλικίας κάθε χρόνο να αυξάνεται, μιας που η νεολαία δεν έχει πλέον κίνητρο να εγκατασταθεί στα χωριά γενικά. Την ίδια στιγμή όμως δεν κρύβει την συγκίνησή της για την μη αθέτηση της υπόσχεσης που της είχε δώσει ο μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κος Παντελεήμων. "Συγκινήθηκα πάρα πολύ, ήταν πάρα πολύ ωραίο, περιμέναμε πως και πως την εικόνα στο χωριό μας, γιατί μας το είχε υποσχεθεί ο σεβασμιότατος", μας είπε. 

Μπορεί τα χρόνια να περνούν, παρόλα αυτά οι γυναίκες του χωριού προσπαθούν ξανά να αναβιώσουν τον πολιτιστικό σύλλογο γυναικών Μεγάλου Κρανοβουνίου. Μέχρι τότε, πάντως, η κα Τσιφτσίδου μας εξηγεί ότι δικτυώνονται μέσω facebook, εκεί όπου ο σύλλογος διατηρεί σελίδα και 'ανεβάζει' όλες τις δράσεις του προκειμένου "να μην χανόμαστε".