Η οικονομική και δημογραφική συρρίκνωση της Θράκης «στρώνει το δρόμο» στον Χρυσό

Το ζήτημα του Χρυσού επανέρχεται στη ζωή των Θρακιωτών και μάλιστα σε μία διόλου τυχαία χρονική συγκυρία, με την ευρύτερη περιοχή των Σαπών να δοκιμάζεται από τα αποτελέσματα της μακροχρόνιας κρίσης, της αποψίλωσης από δημόσιες υπηρεσίες και την έλλειψη θέσεων εργασίας. Η πρώην «Ελληνικός Χρυσός» και νυν «Μεταλλεία Θράκης Α.Ε.» προσπαθεί να επανασυστηθεί στους Θρακιώτες, αλλά δεν παύει να αποτελεί θυγατρική της καναδικής «Eldorado Gold», γεγονός αναζωπυρώνει τις ανησυχίες της τοπικής κοινωνίας σχετικά με την εξόρυξη χρυσού στη Θράκη.

Τα κοιτάσματα Περάματος και Σαπών στο επίκεντρο
Παρά την πάγια αντίθεση κατοίκων, φορέων και Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ Βαθμού, η εταιρία επανέρχεται δυναμικά με νέες στρατηγικές, επιχειρώντας να κερδίσει την αποδοχή της κοινής γνώμης, ευρισκόμενη μάλιστα αυτό το διάστημα στη φάση ολοκλήρωση του rebranding σε «Μεταλλεία Θράκης». Σε καμία περίπτωση, όμως, μην απατάστε: στο επίκεντρο των φιλοδοξιών της εταιρίας είναι τα κοιτάσματα Περάματος και Σαπών.

Άλλωστε, η μέχρι στιγμής η διατήρηση του ονόματος «Χρυσωρυχεία Θράκης» ακόμη στο ψηφιακό περιβάλλον της εταιρίας υποδηλώνει τις πραγματικές της προθέσεις, οι οποίες άλλωστε δεν αποκρύπτονται, καθώς είναι: α) Η αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση κοιτασμάτων χρυσού, καθώς και κάθε άλλου (συνυπάρχοντος ή μη) μεταλλικού ή βιομηχανικού ορυκτού ή πετρώματος. β) Η κτήση, μίσθωση, αγορά, εκμετάλλευση ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο απόκτηση δικαιωμάτων έρευνας, μεταλλειοκτησίας και εκμεταλλεύσεως μεταλλείων εν γένει, ως επίσης οιωνδήποτε μεταλλευμάτων ή βιομηχανικών ορυκτών ή πετρωμάτων καθώς και μεταλλευτικών και λατομικών δικαιωμάτων.

Η «Μεταλλεία Θράκης» είναι στην ιδιοκτησία της «Eldorado Gold Corporation», που αναπτύσσει δραστηριότητα σε Καναδά, Ελλάδα και Τουρκία, ούσα μάλιστα εισηγμένη στα χρηματιστήρια του Τορόντο και της Νέας Υόρκης.

Δωρεές και χορηγίες: «Επένδυση» στην κοινωνική αποδοχή
Πρόσφατα, η «Μεταλλεία Θράκης Α.Ε.» προχώρησε σε μία αμφιλεγόμενη δωρεά προς το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης, η οποία έγινε αποδεκτή, προκαλώντας αντιδράσεις από τοπικούς φορείς που ερμήνευσαν την κίνηση αυτή ως προσπάθεια εξαγοράς της κοινωνικής συναίνεσης. Αντίθετα, παρόμοια δωρεά προς το «Σισμανόγλειο» Νοσοκομείο Κομοτηνής δεν έγινε αποδεκτή, δείχνοντας την επιφυλακτικότητα και τα αντανακλαστικά μέρους της τοπικής κοινωνίας απέναντι στις προθέσεις της εταιρίας.

Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά με ακόμη πιο βαθύ στόχο, ήταν η πρόσφατη χορηγία της εταιρίας σε East Macedonia & Thrace Forum που διεξήχθη για 3η χρονιά στην Αλεξανδρούπολη. Η χορηγία αυτή άνοιξε το δρόμο στην εταιρία, από τη μία να επανασυστηθεί στους Θρακιώτες υπό τη νέα της ονομασία «Μεταλλεία Θράκης», από την άλλη να λάβει βήμα σε πάνελ του Φόρουμ, όπου –για να είμαστε ειλικρινείς δεν υπήρξε κανένας ουσιαστικός αντίλογος παρά μόνο ένας στρωμένος δρόμος ανάδειξης των θέσεων της εταιρίας.

Πάντως, στο πλαίσιο της εκδήλωσης γίναμε σοφότεροι ως προς τη στρατηγική που θα χαράξει η εταιρία, που φαίνεται να βλέπει το περιβαλλοντικό κομμάτι αρκετά πιο σοβαρά από το παρελθόν. Προς αυτό τον σκοπό, όπως έκανε γνωστό στο Φόρουμ, ο επί 9 μήνες περίπου γενικός διευθυντής Λεωνίδας Μπακούρας, τα «Μεταλλεία Θράκης» επιθυμούν να συνεργαστούν με το Δημοκρίτειο, το Αριστοτέλειο, το Εθνικό Μετσόβειο και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για τη σύνταξη περιβαλλοντικών μελετών. Στο πλαίσιο του ίδιου Φόρουμ παρέθεσε επίσης οικονομικά στοιχεία που μπορεί να επιφέρει η λειτουργία της επιχείρησης στην περιοχή, τα οποία επιλέγουμε συνειδητά να μη μεταφέρουμε στο παρόν κείμενο, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα πιστοποίησης της ορθότητάς τους, ή εάν σερβιρίστηκαν… «φουσκωμένα» στο ακροατήριο του Φόρουμ.

Οικονομική ύφεση και δημογραφική συρρίκνωση: Έδαφος για επενδύσεις;
Όλα τα παραπάνω καταγράφονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που βρίσκει τον τόπο μας στην εξής κατάσταση: Η Θράκη αντιμετωπίζει εδώ και δύο δεκαετίες αποεπένδυση, υψηλά ποσοστά ανεργίας και δημογραφική συρρίκνωση, ιδιαίτερα στην ανατολική Ροδόπη όπου θέλει να δραστηριοποιηθεί η εταιρία. Αυτή η κοινωνικοοικονομική κατάσταση δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για εταιρίες όπως η «Μεταλλεία Θράκης Α.Ε.» να προωθήσουν τα επενδυτικά τους σχέδια, παρουσιάζοντάς τα ως λύση στα προβλήματα της περιοχής. Ωστόσο, η τοπική κοινωνία παραμένει επιφυλακτική, φοβούμενη τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις μιας τέτοιας δραστηριότητας.

Το μόνο δεδομένο είναι ότι η «Μεταλλεία Θράκης Α.Ε» ήρθε με –δικό της στόχο- να μείνει. Η ιστορία έχει δείξει ότι η περιοχή αντιδρά σε επενδύσεις που θεωρεί επιζήμιες για το περιβάλλον και θέτουν σε κίνδυνο τη νέα γενιά. Θα επαναληφτεί όμως η ίδια ιστορία ή η εξαθλιωμένη οικονομικά κοινωνία θα έχει μειωμένα αντανακλαστικά αυτή τη φορά;