Η "Τήνος της Ροδόπης" και οι πιστοί περιπατητές

Λαοθάλασσα πιστών τήρησε και φέτος το θρησκευτικό έθιμο, καταφθάνοντας με ποικίλους τρόπους στην Μονή Παναγίας Φανερωμένης. Το μοναστήρι είχε και φέτος την "τιμητική" του, με τους πιστούς να προσκυνούν την εικόνα και να παρευρίσκονται στον εσπερινό που τέλεσε ο μητροπολίτης Μαρωνείας-Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμων.

Στον πανηγυρικό εσπερινό μετ' αρτοκλασίας όπου χοροστάτησε ο μητροπολίτης, πλαισιώθηκε από σύσσωμο τον τοπικό κλήρο αλλά και προσκεκλημένους ιερείς από τις μητροπόλεις Βέροιας και Περιστερίου Αττικής, καθώς και από τον δήμαρχο Κομοτηνής Γιώργο Πετρίδη, την πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Κομοτηνής Κλεοπάτρα Στογιαννίδου, την πρόεδρο της ΔΚΕΠΠΑΚ Νατάσα Λιβεριάδου, την πρόεδρο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής Σοφία Μενεσελίδου, τον ανώτερο διοικητή φρουράς Κομοτηνής ταξίαρχο Γιώργο Χατζηγεωργίου, τον περιφερειακό αστυνομικό διευθυντή ΑΜ-Θ Νίκο Μενεξίδη, τον αστυνομικό διευθυντή Ροδόπης Μιχάλη Σεβδυνίδη, τον διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κομοτηνής Κώστα Παπάζογλου και πλήθος πιστών. 
Όπως κάθε χρόνο, η εικόνα έφτασε στην είσοδο του μοναστηρίου, όπου ένα μουσικό άγημα και όλος ο κλήρος της Ροδόπης, την καθοδήγησαν στην εκκλησία για το προσκύνημα.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ
Ότι η Ροδόπη έχει τη δική της Τήνο, κι αυτή είναι Μονή στην οποία βρίσκονται οι πιστοί κατά χιλιάδες κάθε χρόνο, ανέδειξε ο κ.κ. Παντελεήμων στον λόγο του, μετά τον εσπερινό, ενώ στη συνέχεια απηύθυνε το μήνυμά τους προς τους χριστιανούς.

"Ας υπάρχει σε κάθε σπιτικό του τόπου μας μία εικόνα της Παναγίας και ένα καντήλι αναμμένο. Τα σπίτια δεν καίγονται από τα καντήλια, αντίθετα οι εγωισμοί μας είναι αυτοί που ανάβουν φωτιές στα σπιτικά. Ας ζητάμε το έλεος της Παναγίας και του Χριστού, ώστε τα σπίτια μας να μην πιάνουν φωτιές", είπε απευθυνόμενος στους πιστούς.

ΟΙ ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΕΣ ΤΩΝ 17 ΧΛΜ
Πιστοί στο ραντεβού τους και φέτος, παρά τις πιθανότητες βροχής, πολλές εκατοντάδες Ροδοπίτες και όχι μόνο, κατέφτασαν από την Κομοτηνή, από το Φανάρι, φυσικά από την Αίγειρο και τη Μεσσούνη, αλλά και πολλές ακόμη περιοχές, προς τη μονή. Οι περισσότεροι με τα πόδια!
Αυτή τη διαδρομή διένυσαν όλοι με χαμόγελο, άλλοι περπατώντας, οι αθλητές με ελαφρό τζόκινγκ, οι ...εναλλακτικοί με ποδήλατα ή και με άλογα! Σε μικρές παρέες ή σε πολυπληθέστερες ομάδες, όλοι τα κατάφεραν και φέτος. Φυσικά, δεν ήταν λίγοι όσοι κατέφτασαν με τα ΙΧ τους ή με τα διαδοχικά δρομολόγια του ΚΤΕΛ ν. Ροδόπης, που είχε μεριμνήσει για την εξυπηρέτηση όλων. 

Χρόνια ολόκληρα κάνει αυτή τη διαδρομή η Σοφία Καλούδα, καθώς το έχουν ως οικογενειακό τάμα. "Κάθε χρόνο περπατάμε προς τη μονή και θα συνεχίσουμε όσο ακόμη μπορούμε και μας βαστάνε τα πόδια μας. Το έχουμε τάμα", μας εξηγεί ενώ για τη διαδρομή προσθέτει ότι "εντάξει και η απόσταση δεν είναι και τόσο μακρινή, άρα την αντέχουμε ακόμη". Τα συναισθήματα που γεμίζει από αυτή τη διαδρομή "είναι πάρα πολύ όμορφα, βλέπετε κι εσείς όλο αυτό τον κόσμο να πηγαίνει να προσκυνήσει. Μπορεί να ...λαχανιάζουμε λίγο, αλλά έχουμε χαρά, και πάνω από όλα πίστη", όπως μας δηλώνει.

Λίγο πιο κάτω "φρενάρουμε" από τον γρήγορο ρυθμό τους ένα γκρουπ από γυμνάστριες. Μεταξύ τους και η Έλενα, που κατάγεται μεν από την Κύπρο, όσο όμως ζει στη Ροδόπη προσπαθεί να τηρεί το έθιμο. "Περπατάμε μέχρι την Παναγία για την χάρη της. Το έχουμε τάμα και πηγαίνουμε κάθε χρόνο, εκτός από δυο χρονιές που προέκυψε κάτι και δεν τα καταφέραμε. Εγώ κατάγομαι από την Κύπρο, άρα δεν το κάνω τόσα πολλά χρόνια όσο άλλοι περιπατητές, αλλά απ' όταν μένω στην Κομοτηνή έχω ξεκινήσει. Είμαστε και γυμνάστριες, άρα είμαι και οπαδοί της άσκησης!", μας λέει ενώ για τη γιορτή προσθέτει ότι "αυτή είναι η μεγάλη μέρα, τα εννιάμερα της Παναγίας".

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Σύμφωνα τις παραδόσεις η Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης Βαθυρρύακος βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή Παναγία Βαθυρρύακος. Αυτό κατά τις γραπτές μαρτυρίες βυζαντινών ιστορικών και χρονογράφων ήταν το όνομα της ευρύτερης περιοχής. Το «Κιρ Τσιφλίκ» ήταν τμήμα της ευρύτερης περιοχής Βαθυρρύακος ή Φατήρ-γιακα. Εμφανίστηκε στον Οθωμανό τσιφλικά ιδιοκτήτη του συγκεκριμένου τσιφλικιού Αμέτ Εφέντη Μποσνάκογλου, ο οποίος επί τρεις νύχτες έβλεπε θεσπέσιο φωτεινό όραμα. Ανάσκαψε τη γη και βρήκε την εικόνα. Μάλιστα ο ίδιος αφιέρωσε τμήμα του τσιφλικιού εις την τοπική εκκλησία. Η εικόνα μεταφέρθηκε στον μητροπολιτικό ναό της Κομοτηνής και στο σημείο που βρέθηκε, χτίστηκε αργότερα μικρό παρεκκλήσιο πιθανότατα κατά την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα μεταξύ 1910 και 1912 από τους ευεργέτες Σκουτέρη και Τελωνίδη.

Η επιλογή να τοποθετηθεί η εικόνα στον μητροπολιτικό ναό έγινε με θαυμαστό τρόπο από την ίδια την Παναγία. Διεκδικούσαν πέντε χριστιανικά χωριά την εικόνα και τότε απεφασίσθηκε να τοποθετηθεί η εικόνα σε ζωήλατη άμαξα, η οποία σταμάτησε ως εκ θαύματος στον μητροπολιτικό ναό της Κομοτηνής όπου και ενθρονίστηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.

Το 1930 ο μητροπολίτης Άνθιμος έκτισε μικρό ναΐσκο στο σημερινό χώρο της μονής και το 1955 ο μητροπολίτης Μαρωνείας Τιμόθεος ανήγειρε καθολικό μονής μεγαλοπρεπέστερο, όπου μετέφερε και εγκατέστησε την ιερά εικόνα.