Κάποιος να αναλάβει την ευθύνη για ασφαλείς μετακινήσεις

Η ιρλανδική διάβαση δεν εκσυγχρονίστηκε ποτέ, παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις, ενώ η τελευταία κακοκαιρία της 17ης Δεκεμβρίου στη Ροδόπη, ήρθε για να προσθέσει ένα ακόμα πρόβλημα στο ζήτημα των μετακινήσεων στην περιοχή του Ιμέρου.

Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για ασφαλείς μετακινήσεις, είναι το ερώτημα που τίθεται επιτακτικό, αφού πλέον το λεωφορείο δεν προσεγγίζει τον Ίμερο, ενώ με μικρό λεωφορείο και υπό το καθεστώς του φόβου γίνεται η μετακίνηση μαθητών από τον Ίμερο προς την Ξυλαγανή. 

Έτσι διαμορφώνεται η κατάσταση για περισσότερους από δύο μήνες, μετά και την κακοκαιρία της 17ης Δεκεμβρίου, οπότε σημειώθηκε καθίζηση στον επαρχιακό δρόμο που συνδέει τον Ίμερο με την Ξυλαγανή.

Σήμερα σε χρήση βρίσκεται η μία λωρίδα κυκλοφορίας, στο τμήμα του δρόμου όπου σημειώθηκε η καθίζηση. Μπορεί ο δρόμος να αποκαταστάθηκε προσωρινά και η τρύπα να έκλεισε με χώμα, όμως το σημείο της καθίζησης είναι κλειστό για κάθε  όχημα.

Από τη μία λωρίδα κυκλοφορίας εξυπηρετούνται οι διερχόμενοι οδηγοί. Και μπορεί ο κάθε οδηγός ΙΧ να αναλαμβάνει την ευθύνη διέλευσης του οχήματός του, όμως διαφορετική είναι η πραγματικότητα για τα λεωφορεία.

Το ΚΤΕΛ, όπως μας ενημερώνει ο πάρεδρος της τοπικής κοινότητας Αθανάσιος Γκουτουσίδης, δεν πραγματοποιεί δρομολόγια προς τον οικισμό από τότε που έγινε η καθίζηση στον επαρχιακό δρόμο.

Το αποτέλεσμα είναι να μην εξυπηρετούνται κάτοικοι στις μετακινήσεις τους. Την ίδια στιγμή η καθημερινή μετακίνηση μαθητών από τον Ίμερο προς τα σχολεία της Ξυλαγανής γίνεται με μικρό λεωφορείο και υπό το καθεστώς του φόβου, αφού κανείς δε μπορεί να διασφαλίσει την αντοχή του οδοστρώματος. 

Ο πάρεδρος της τοπικής κοινότητας αναγνωρίζει ότι η Περιφέρεια κινήθηκε γρήγορα επιδιορθώνοντας όσο ήταν δυνατόν την καθίζηση στο δρόμο Ξυλαγανής - Ιμέρου, όμως η άσφαλτος ακόμα δεν έχει πέσει, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών, όπως ενημερώθηκε και εκείνος.

"Έχουν αφήσει μια λωρίδα με την οποία ταλαιπωρείται το χωριό, δεν μπορεί να έρθει το λεωφορείο, δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες αν γίνει κάποιο ατύχημα γιατί ο δρόμος έχει στενέψει. Έρχεται μόνο το σχολικό το μικρό και εκείνο με ...προσοχή. Μεταφέρει παιδιά δημοτικού και γυμνασίου στην Ξυλαγανή", μας λέει. 

ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΚΗΣ ΔΙΑΒΑΣΗΣ
Σε όλα τα παραπάνω ήρθε να προστεθεί και η πρόσφατη απόφαση της Τροχαίας για διακοπή της κυκλοφορίας στην ιρλανδική διάβαση της Αγίας Μαρίνας Ιμέρου, εξαιτίας του όγκου των νερών που έχει συσσωρευτεί στον ποταμό Λίσσο. Αυτό σημαίνει ότι διακόπτεται η κίνηση από και προς τον Ιμέρο, μέσω της επαρχιακής οδού Ιμέρου – Φαναρίου.

Η κίνηση δυσχεραίνεται και διεξάγεται μέσω παράκαμψης. "Υπάρχει μια διάβαση στα δύο χιλιόμετρα πιο κάτω και κάνουν την παράκαμψη" αναφέρει ο Γκουτουσίδης. 

Σε μία συζήτηση που είχε με τον αείμνηστο περιφερειάρχη Γιώργο Παυλίδη, βλέπει την άμεση λύση ο πάρεδρος της τοπικής κοινότητας Ιμέρου, δηλαδή τον εκσυγχρονισμό της υπάρχουσας ιρλανδικής διάβασης. "Η καλύτερη λύση είναι μια γέφυρα" θα πει και θυμάται "από παιδιά θυμόμαστε να έρχονται να μετράνε και να ξαναμετράνε αλλά γέφυρα δεν γίνεται.

Όμως το έργο κοστίζει εκατομμύρια ευρώ για να γίνει, δυνατότητες δεν υπάρχουνε, οπότε η πιο κοντινή ιδέα που μπορούμε να υλοποιήσουμε είναι αυτή η διάβαση να σηκωθεί λίγο πιο πάνω, ώστε το νερό να περνάει από κάτω και τους περισσότερους μήνες να είναι προσβάσιμη. Ελπίζω κάποια μέρα να το κάνουνε γιατί και το κόστος του δεν είναι πολύ μεγάλο".

   
Η κατασκευή μιας γέφυρας στη θέση της ιρλανδικής διάβασης στην Αγία Μαρίνα θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα, όμως ελλείψει κονδυλίων, οι κάτοικοι επιζητούν τουλάχιστον την αναβάθμιση της διάβασης ώστε να μην κλείνει με την πρώτη νεροποντή.