Μαθαίνουν ελληνικά "διδάσκουν" πολιτισμό

Τουρίστες με το "σταγονόμετρο" επισκέπτονται την Κομοτηνή κάθε χρόνο. Γι' αυτό παραξενευτήκαμε, στο άκουσμα γαλλικών έξω από αρχοντικό της οδού Αγίου Γεωργίου. Τελικά δεν πέσαμε πάνω σε απλούς τουρίστες, αλλά φιλέλληνες Γάλλους, που μαθαίνουν τη γλώσσα μας κι αγαπούν τον πολιτισμό της Ελλάδας.

Αυτοί οι Γάλλοι μας έκαναν το καλύτερο μάθημα ...ελληνικών. Επισκέφτηκαν την Κομοτηνή, προκειμένου να περιηγηθούν σε αυτή. Βρέθηκαν στα ίδια στενά με μας, παρατήρησαν τα ίδια μνημεία. Εκείνοι, όμως, ανακάλυψαν τον πολιτισμό μέσα από αυτά, την ίδια στιγμή που εμείς χανόμαστε στην καθημερινότητα και αδιαφορούμε για το τι μας περιβάλει.
Σε αυτούς τους Γάλλους θα πούμε ...félicitations!

ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Με ξεναγούς τους Γιώργο Κωστακιώτη και Αρετή Κονδυλίδου, το γκρουπ με τους 40 περίπου Γάλλους, το πρωί κάνει βόλτες στη Ροδόπη και το απόγευμα μάθημα ελληνικών! Όλοι τους καλύπτουν το ταξίδι από το πορτοφόλι τους. Στο εκπαιδευτικό ταξίδι αρωγοί στάθηκαν ο Μαρίνος Κωνσταντινίδης διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ροδόπης, η Νατάσα Λιβεριάδου πρόεδρος της ΔΚΕΠΠΑΚ και ο Γιώργος Σγούρος διευθυντής του 9ου δημοτικού Κομοτηνής. 

Καθηγητής ελληνικών στο πανεπιστήμιο Ιναλκό του Παρισιού -το μεγαλύτερο σχολείο γλωσσών στην Ευρώπη με 99 γλώσσες- και καθηγητής στον γαλλικό σύλλογο "Οδύσσεια, Περίπλοι και Ανακαλύψεις" -με στόχο τη διάσωση των ελληνικών στη Γαλλία- ο Γιώργος Κωστακιώτης, μας ενημερώνει για το λόγο που επιλέχθηκε η Κομοτηνή. "Κάθε χρόνο διαλέγουμε μια πόλη της Ελλάδας, την οποία συνήθως δεν θα επέλεγαν μόνοι τους, καθώς δεν είναι τόσο εμπορική ή τουριστική. Με ενδιαφέρει η Βόρεια Ελλάδα και φέτος επιλέξαμε την Κομοτηνή. Η περιοχή σας παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον πολύπλευρο: κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό, φιλολογικό. Είδαμε τις δυο κοινότητες της Κομοτηνής, μέσα από τα δυο κεντρικά μνημεία και τους δυο αντιπροσώπους τους", επισημαίνει για τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της περιοχής, αναδεικνύοντας παράλληλα ότι τα μαθήματα της εβδομάδας γίνονται στα κείμενα του Κομοτηναίου Μισέλ Φάις, ώστε οι φιλέλληνες να ζήσουν τη λογοτεχνική Κομοτηνή και την Κομοτηνή στην καθημερινή πρακτική.

Ο ίδιος μας εξηγεί την εκδρομή, συνοψίζοντάς την στο παρακάτω πλάνο:
Κυριακή: άφιξη στην Κομοτηνή. Δευτέρα: βόλτα στην πόλη, επίσκεψη στο γενί τζαμί, βόλτα στην Ερμού, επίσκεψη στον καθεδρικό ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, μάθημα. Τρίτη: επίσκεψη στην Οργάνη και σε σχολεία της περιοχής -συνομιλία με μαθητές της μειονότητας, μάθημα. Τετάρτη: επίσκεψη στο λαογραφικό μουσείο, ξενάγηση στα αρχοντικά της Αγίου Γεωργίου, επίσκεψη στο εκκλησιαστικό μουσείο, μάθημα. Πέμπτη: ολοήμερη εκδρομή με στάσεις σε γέφυρα Κομψάτου, Άβδηρα, Πόρτο Λάγος. Παρασκευή: επίσκεψη στην Μαρώνεια και στους αρχαίους τόπους, μάθημα, πλατεία Κομοτηνής. Σάββατο: μάθημα αναπλήρωσης των χαμένων διδακτικών ωρών της Πέμπτης.

ΜΑΣ ΜΙΛΗΣΑΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Αφού ακούσαμε ότι μαθαίνουν ελληνικά, δεν διστάσαμε να τους απευθύνουμε ερωτήσεις στη γλώσσα μας. Κι αυτοί απάντησαν, καταφέρνοντάς τα περίφημα!

Το λόγο που μαθαίνει ελληνικά ρωτήσαμε τον Ζαν Πιέρ. "Αυτή είναι μεγάλη ερώτηση. Πρώτον, ο πατέρας μου είναι Έλληνας, αλλά παντρεύτηκε με Ρουμάνα, και μεγαλώσαμε στη Γαλλία. Δε μιλούσαμε ελληνικά αλλά γαλλικά. Δεύτερον, μια φορά ταξίδεψα στην Ελλάδα με τη γυναίκα μου. Η γυναίκα μου ερωτεύτηκε την ελληνική γλώσσα κι έτσι αποφασίσαμε να τη μάθουμε με τη βοήθεια του συλλόγου", αναφέρει πρόθυμα με χαμόγελο, καταλήγοντας στο ότι "τα ελληνικά είναι μια δύσκολη γλώσσα, αλλά αξίζουν τον κόπο".

"Με εντυπωσίασαν τα μουσουλμανικά στενά (:τενεκετζίδικα) και το εκκλησιαστικό μουσείο", θα μας πει η Νανόν, ενώ θα συμπληρώσει πως η συμβίωση μεταξύ χριστιανών μουσουλμάνων "είναι καλή, και δεν συμβαίνει το ίδιο στο Παρίσι". Για την επιλογή της Κομοτηνής ως μέρος θα πει, χαριτολογώντας, πως "στον Γιώργο (:καθηγητής) που επιλέγει τα μέρη, του αρέσει περισσότερο η Βόρεια Ελλάδα κι όχι τόσο οι Κυκλάδες, με τα μπλε παντζούρια".

Θέλει να την φωνάζουν Μαρία Ιωάννα όταν βρίσκεται στην Ελλάδα, έζησε 12 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, όμως τώρα της δίνεται η ευκαιρία να μάθει τη γλώσσα μας. "Έζησα 12 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάστηκα στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης στην ΕΕ. Εκεί μιλούν τρεις γλώσσες: Γερμανικά, Γαλλικά, Αγγλικά. Όμως, όταν συνταξιοδοτήθηκα ήθελα να μάθω να μιλάω καλά ελληνικά, γι' αυτό και τα μαθαίνω", αναφέρει.

Δύσκολα φαίνονται τα ελληνικά στην Χέλγκα, την οποία όμως καθησυχάσαμε ότι ...μια χαρά τα μιλάει. "Όταν έφτασα σε μια ορισμένη ηλικία, αποφάσισα να μάθω αραβικά. Όμως, ο γιος μου μου είπε: γιατί αραβικά και όχι ελληνικά; Κι έτσι άρχισα να μαθαίνω ελληνικά! Μου αρέσει η γλώσσα, αν και μου φαίνεται δύσκολη, και μου αρέσει η Ελλάδα", είναι τα λόγια της για τη ...στροφή από τα αραβικά στα ελληνικά.