Δημήτρης Πολιτόπουλος Σωρεία λαθών φέρνουν το τετελεσμένο πιο κοντά...

Δεν είναι τυχαίο ότι επιλέξαμε το λόγο του Δημήτρη Πολιτόπουλου διευθύνοντος συμβούλου και δημιουργού της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης να εκφράσει την άποψή του για την σημερινή δραματική κατάσταση της χώρας και την επόμενη μέρα. Ενός νέου επιχειρηματία που διαβάζει όλο τον ξένο Τύπο που έχει άμεση επαφή με τη Νέα Υόρκη όπου διατηρεί μεγάλη χημική βιομηχανία με παραρτήματα στην Βομβάη και δράση σε όλο τον κόσμο, με ξεκάθαρη άποψη για τα ελληνικά πράγματα και την δική του στάση ως μια Ζυθοποιίας που ψάχνεται λανσάροντας και νέα προϊόντα που σύντομα θα αποκαλυφθούν κάνοντας και πάλι την διαφορά. Ο ίδιος θα έχει την τύχη να κερδίσει μια εξέχουσα διάκριση ως ο επιχειρηματίας της Ευρώπης αλλά γι΄αυτά τα ιδιαίτερα κολακευτικά νέα θα έχουμε εκτενή αναφορά με την απονομή της διάκρισης στην Βαρκελώνη. Αυτό που τώρα καταγράφεται μέσα από την συνέντευξη που ακολουθεί είναι ότι η Ελλάδα έφτασε στο χείλος του γκρεμού, ότι θα καταστραφεί αλλά θα αναγεννηθεί σε νέα υγιή βάση κάνοντας και πάλι το ελληνικό θαύμα. Οι στιγμές που θα ζήσουμε θάναι δύσκολες για όλους αλλά δεν γίνεται διαφορετικά θα πει μετά λόγου γνώσεως. Ο κ. Πολιτόπουλος φιλοξενείται σε πολλά έντυπα διεθνούς εμβέλειας, στους Νew York Times κ.α. με οπλοστάσιο μια σταθερή επιχειρηματική δράση που τον κάνει ξεχωριστό ως Έλληνα επιχειρηματία που επενδύει στην Θράκη που διατηρεί δεκάδες θέσεις εργασίας και την μπύρα ένα προϊόν που καθιερώθηκε αφού δέχθηκε τον ανελέητο πόλεμο των καρτέλ. To κίνητρο για να δημιουργήσει την πρώτη ελληνική μπύρα, την Βεργίνα ήταν έντονο, αφού όπως θα πει  «Η Βουλγαρία έχει δεκαοκτώ δικές της μπύρες, η Αλβανία έχει τέσσερις, το Μεξικό 500, η ΗΠΑ 3000, η Αγγλία 800, η Γερμανία 1400, η Ζιμπάμπουε έχει δικιά της μπύρα, η Παλαιστίνη, η Τουρκία. Έχουμε φήμη, έχουμε 3500 ετικέτες κρασιού, 500 σήματα ούζου, δεν είχαμε όμως μπύρα ίσως γιατί κανείς δεν το σκέφθηκε ή ήταν τόσο στρεβλό το περιβάλλον γύρω από αυτήν που απέτρεπε οποιονδήποτε σκεφτόταν να το δημιουργήσει. Άρα προφανώς γνωρίζαμε ότι θα ήταν δύσκολο εγχείρημα αλλά κάποιος έπρεπε να αναλάβει να τα κάνει. Δεν νοείται έθνος χωρίς να έχει δική του μπύρα. Ειδικά αυτό που την εφηύρε!»Τα δύσκολα χρόνια πέρασαν. Τώρα ήρθε όμως η αντίστροφη μέτρηση. Τον συναντήσαμε ενώ βρίσκεται στην εκκίνηση και κυκλοφορία ενός νέου προϊόντος, του παγωμένο τσαγιού των βουνών της ελληνικής φύσης, ξεκινώντας την υλοποίηση μιας προσπάθειας που φαίνεται ότι θα έχει επιτυχία και μιλήσαμε για όσα επέρχονται στο πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον της χώρας. Καταγράφουμε λοιπόν συγκρατημένη αισιοδοξία και προτάσεις. 

 «Τη κατάσταση παρ όλη την μαυρίλα της, επιμένουμε να την βλέπουμε θετικά. Αυτό που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα σωρείας λαθών το οποίο το μόνο που κάνουν τα λάθη, είναι ότι φέρνουν το τετελεσμένο πιο κοντά, ώστε να ξεκινήσουμε από μια νέα υγιή αφετηρία.
Μέσα από την ...τέφρα μας θα γεννηθεί κάτι νέο;
-Προφανώς εδώ που φτάσαμε θα έχουμε ένα σκληρό χτύπημα. Θα πέσουμε, αλλά θα ξανασηκωθούμε κι όταν σηκωθούμε θα καταλάβουμε ποια ήταν τα λάθη που μας οδήγησαν στο να πέσουμε. Ελπίζω να μην χτυπήσουμε πάρα πολύ, αλλά θα έχει συνέπειες η πτώση μας.
Πιστεύετε ότι έχουμε ως λαός αποθέματα υπομονής;
-Βεβαίως αλλά χρειάζονται οι αρετές, υπομονή, ταπεινότητα, εργασία, να καταλάβουμε ότι το κράτος δεν μπορεί να κάνει πλέον τον επιχειρηματία. Δεν είναι δουλειά του κράτους να κάνει τον επιχειρηματία, το κράτος είναι για να διευκολύνει τους δημιουργούς να παράγουν, να μετατρέπουν τα όνειρα τους σε ιδέες και τις ιδέες σε προϊόντα και θέσεις εργασίας. Αυτή είναι η δουλειά των πολιτικών. Να διευκολύνουν τους επιχειρηματίες και η κοινωνία πρέπει να αντιληφθεί τους επιχειρηματίες σαν αυτό που είναι. Είναι κοινωνικό λειτούργημα το επιχειρείν. Αυτό βέβαια πρέπει πρώτα να το καταλάβουν οι επιχειρηματίες της Ελλάδος, γιατί αν πιστεύουμε ότι δεν είχαμε την καλύτερη πολιτική ηγεσία, τότε πρέπει να καταλάβουμε επίσης ότι δεν είχαμε και την καλύτερη πνευματική ηγεσία το οποίο σίγουρα κλείνει με ότι προφανώς δεν είχαμε και την καλύτερη επιχειρηματική ηγεσία...
Όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν γενικότερα σαν κοινωνία, για να απολαύσουμε πλέον όπως όλος ο κόσμος απολαμβάνει ευνομούμενες κοινωνίες. Έτσι να είναι και η δική μας. Να ξεκινήσουμε με ένα καθαρό όραμα, ότι θέλουμε μια ευημερούσα Ελλάδα, που να είναι παράδειγμα για την Ευρώπη και τον κόσμο και να δημιουργήσουμε το ελληνικό θαύμα και να μην έχουν περάσει 20 χρόνια από σήμερα. Ξεκινώντας πρέπει να αναρωτηθούμε τι κάναμε λάθος και γιατί πέσαμε και χτυπήσαμε; Και αν ακόμη δεν έχουμε χτυπήσει, είναι βέβαιο ότι το παγόβουνο είναι μπροστά μας κι αν συγκρουσθούμε, δεν θα φταίει το παγόβουνο.
Εσείς διαβάζετε τον αμερικανικό αλλά και τον ευρωπαϊκό Τύπο και είναι πολύ δεικτικά τα κείμενα τους και πολύ σκληρά προς την Ελλάδα. Αυτό σας πληγώνει σαν Έλληνα;
-Με πληγώνει βεβαίως και εμένα και κάθε Έλληνα, είτε διαβάζουμε ξένο Τύπο ή όχι μας πληγώνει και τον ελληνικό Τύπο που διαβάζουμε μας πληγώνει και την εφημερίδα σας όταν διαβάζουμε πικρές αλήθειες. Διαβάζουμε για ιστορίες που μας στεναχωρούν, άρα πληγωνόμαστε γενικά. Είναι η εποχή που θα πληγωθούμε. Βεβαίως για τον ξένο Τύπο είναι ενδιαφέρον ότι ενώ δεν υπήρχε καμία αναφορά στα ελληνικά πράγματα τα τελευταία χρόνια, ξαφνικά όλος ο ξένος Τύπος μας έχει πρώτη είδηση, πρωτοσέλιδα!
Για καλό ή κακό;
-Μας αντιμετωπίζουν με έκπληξη, μας έχουν πρώτη σελίδα γιατί δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι υπήρχε μια τέτοια ιδιαίτερη – δομή – κοινωνία στον δυτικό κόσμο. Είμαστε μια δυτική χώρα, ακολουθούμε το καπιταλιστικό πρότυπο, καλώς ή κακώς πάντως αυτό έχουμε ακολουθήσει, της ελεύθερης αγοράς, το οποίο έχει κανόνες. Στην δύση ή σε άλλες χώρες του κόσμου που ακολουθούν το ίδιο πρότυπο, διάφορες του ελληνικού βλέπουν ότι το ελληνικό πρότυπο είναι μοναδικό και εξεπλάγη ο κόσμος, όταν μια μικρή χώρα μπόρεσε να δημιουργήσει ένα τόσο τεράστιο χρέος. Δεν δημιουργείται εύκολα ένα τέτοιο χρέος. Ούτε είναι δυνατόν μετά από τρία χρόνια που έχουμε αντιληφθεί όλοι το θέμα του ελλείμματος, αυτό να το αφήνουμε να μεγαλώνει. Εμείς το αντιληφθήκαμε ότι υπάρχει ένα έλλειμμα και η κάνουλα έκλεισε από τους δανειστές μας. Το πρώτο που έπρεπε να κάνουμε είναι να κλείσουμε το έλλειμμα. Να μην μεγαλώνουμε το χρέος, γιατί ακόμη και σήμερα που μιλάμε το χρέος μεγαλώνει. Δηλαδή παράγουμε λιγότερα από όσα καταναλώνουμε. Αλλά αυτό αλλάζει πολύ εύκολα, δεν είναι δύσκολο – είναι εύκολο, είναι κρίμα που θα χτυπήσουμε στο παγόβουνο γιατί τα πάντα σώζονται και την τελευταία στιγμή, αρκεί να μην δούμε το χρέος σαν χρέος και το έλλειμμα σαν έλλειμμα, απλά σαν αριθμούς, αλλά να το δούμε σαν αυτό που πραγματικά είναι. Δηλαδή ονομαστής κλάσματος είναι και τα δύο του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος. Αντί να κοιτάξουμε μόνο τον ονομαστή, ας κοιτάξουμε και τον παρονομαστή, να αρχίσουμε να προσβλέπουμε στην ανάπτυξη, που σημαίνει αύξηση του ΑΕΠ.
Κύριε Πολιτόπουλε όμως δεν είμαστε όμως ιδιαίτερα παραγωγική χώρα, ήμασταν χώρα κυρίως υπηρεσιών.
-Ούτε υπηρεσιών ήμασταν, είμαστε μια χώρα η οποία δανειζόταν από τράπεζες του εξωτερικού, μοιραζόντουσαν τα λεφτά από το κράτος στους πολίτες κατά το δοκούν, οι οποίοι με την σειρά τους ξόδευαν αυτά τα λεφτά σε προϊόντα του εξωτερικού πάλι. Γινόταν δηλαδή ένας παράξενος κύκλος χρημάτων όπου όποια κίνηση κι αν κάναμε, δημιουργούσαμε υποθήκες και τα προϊόντα που αγοράζαμε και καταναλώναμε δημιουργούσαν το χρέος το οποίο τώρα πρέπει να πληρώσουμε. Μπορούμε να το κουρέψουμε κιόλας, μπορούμε να το ξεχάσουμε, αλλά αυτές και οι δύο οι επιλογές θα έχουν τραγικές συνέπειες. Αλλά αν είναι να καεί το δάσος, ας καεί και από την τέφρα του πάντα θα βγει πράσινο φυτό, δεν τελειώνει εδώ η Ελλάδα εδώ. Μάλλον τώρα αρχίζει η νέα Ελλάδα!
Άρα περιμένουμε ραγδαίες εξελίξεις.
-Προφανώς, περιμένουμε εξελίξεις οι οποίες θα μας στεναχωρήσουν πάρα πολύ όλους. Αυτό είναι κάτι  αναπόφευκτο, οπότε πάλι θα συνειδητοποιήσουμε αυτό που είπαμε στην αρχή, ότι πρέπει να διάγουμε τον εν γένει βίο μας με βασικές αρετές που θα μας απαλύνουν τον πόνο και σιγά-σιγά θα μας οδηγήσουν στο πιθανό «ελληνικό θαύμα».
Σας ευχαριστώ θερμά.