Γνωρίστε την Κύπρια συγγραφέα, Μαρία Προδρόμου

Συνέντευξη: Μαρία Τσαγγάρη

Η Μαρία Προδρόμου γεννήθηκε στην Κύπρο. Σπούδασε δημοσιογραφία στην Αθήνα και από το 1994 ασχολείται ενεργά με το επάγγελμα, αρθρογραφώντας σε περιοδικά και εφημερίδες. Ασχολείται με τη συγγραφή από τότε που θυμάται τον εαυτό της και έγραψε το πρώτο της παραμύθι στην ηλικία των 9 ετών ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα στην ηλικία των 14 ετών. Από τότε συνεχίζει να γράφει ανελλιπώς ακολουθώντας το χάρισμα που απλόχερα της έδωσε η ζωή. Ας τη γνωρίσουμε σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα μας με αφορμή το νέο της βιβλίο «Ματωμένα νούφαρα» από τις εκδόσεις «Μάτι». 

Τι σημαίνει για ένα κορίτσι 14 ετών να ολοκληρώνει το πρώτο του βιβλίο; Μπορείτε να φέρετε στο νου σας κάποια συναισθήματα  από εκείνη την περίοδο και να τα μοιραστείτε μαζί μας;
-Ήταν συγκλονιστικό. Αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε, θυμάμαι ως σήμερα, το φτερούγισμα της καρδιάς και τον ενθουσιασμό που πλημμύριζε την ψυχή μου. Στην πραγματικότητα δεν πίστευα πως θα το ολοκλήρωνα ποτέ. Όταν το άρχισα το είχα κάνει μετά από προτροπή μιας φίλης μου, συμμαθήτριάς μου. Είχαμε πει να γράφαμε η κάθε μία το δικό της βιβλίο. Στην αρχή το ξεκίνησα δειλά – δειλά, σύντομα όμως με παρέσυρε. Δεν θυμάμαι πόσο χρειάστηκα για να το ολοκληρώσω, θυμάμαι όμως την ευτυχία που αισθάνθηκα όταν το τέλειωσα, μα και τη συγκίνηση που ένιωσα όταν, διαβάζοντας το ένα βράδυ ο πατέρας μου που είναι επίσης συγγραφέας, μου είπε πως είναι πολύ ωραίο και πρέπει να συνεχίσω να γράφω. Ήμουν τόσο ευτυχισμένη που το καθαρόγραψα με καλλιτεχνικά γράμματα σε ένα χοντρό τετράδιο, του έφτιαξα εξώφυλλο, έγραψα στην πρώτη σελίδα το όνομα μου κλπ. στην δεύτερη στοιχεία - ακόμη και τη διεύθυνση μου-  και στο πίσω μέρος το οπισθόφυλλο. Μου είχε δώσει τόση χαρά που του έδωσα τον τίτλο «Το μυστικό της ευτυχίας» και είναι ένα περιπετειώδες βιβλίο που υπάρχει ανέκδοτο στη βιβλιοθήκη μου ως σήμερα. 

Πιστεύετε ένας συγγραφέας γεννιέται ή γίνεται; 
-Πιστεύω ακράδαντα πως γεννιέται. Από κει και πέρα θα πρέπει αρχικά να το ανακαλύψει. Δηλαδή να αντιληφθεί πως η συγγραφή είναι τα πάντα γι’ αυτόν και πως γράφει καλά. Το τελευταίο θα το συνειδητοποιήσει παρατηρώντας τις αντιδράσεις των άλλων ανθρώπων στα γραφτά του. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται με διάβασμα και μελέτη. Θεωρώ μάλιστα πως όσο περισσότερο γράφει ένας συγγραφέας βελτιώνεται, αν μη τι άλλο σε επίπεδο γραφής. 

Ποιο είναι το αγαπημένο σας είδος βιβλίου; 
-Διαβάζω σχεδόν όλα τα είδη βιβλίων εκτός από τα  κοινωνικά μυθιστορήματα που βασίζονται σε πραγματικές ιστορίες και έχουν να κάνουν με κακοποίηση παιδιών. Κι αυτό γιατί επηρεάζομαι και στενοχωριέμαι τόσο πολύ που μέρες μετά δεν μπορώ ούτε να γράψω ούτε να διαβάσω κάτι άλλο. Το αγαπημένο μου όμως είδος είναι τα αστυνομικά και τα αισθηματικά μυθιστορήματα με κάποια δόση μεταφυσικού στις σελίδες τους. Αυτά τα δύο είδη με εξιτάρουν πολύ. Λατρεύω τα βιβλία που εμπεριέχουν μυστήριο, αγωνία, περιπέτεια.  

Τα «Ματωμένα Νούφαρα» είναι ένα βιβλίο διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Πώς προέκυψε; 
-Πέρα από το ότι πάντα ήθελα να προχωρήσω στη συγγραφή ενός αστυνομικού βιβλίου αλλά  δεν θεωρούσα τον εαυτό μου έτοιμο, το γράψιμο των Ματωμένων Νούφαρων ξεκίνησε από μια έμπνευση που ήρθε τελείως ξαφνικά. Στην πραγματικότητα έγραφα κάποιο άλλο βιβλίο το οποίο έχω σήμερα ολοκληρώσει. Αναζητούσα λοιπόν ένα χαρακτήρα για τον κεντρικό μου ήρωα, που ήταν συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. Σε κάποια ανύποπτη στιγμή λοιπόν, η μορφή ενός αστυνόμου που κυνηγά και προσπαθεί να πιάσει ένα, κατά συρροή, δολοφόνο δημιουργήθηκε απρόσμενα στο μυαλό μου.  Το αναφέρω μάλιστα και στο εν λόγω βιβλίο μου που δεν έχει ακόμη εκδοθεί. Του έδωσα  το επίθετο Ζάνος. Κι έτσι άρχισαν όλα...

Η σκιαγράφηση ενός κατά συρροή δολοφόνου είναι πρόκληση για έναν συγγραφέα; 
-Βέβαια και μάλιστα πάρα πολύ μεγάλη. Προσωπικά για να πετύχω να διεισδύσω στη ψυχολογία του κατά συρροή δολοφόνου μου στα «Ματωμένα Νούφαρα»  χρειάστηκε να μελετήσω αφάνταστα, όχι μόνο από το διαδίκτυο μα και από εγκυκλοπαίδειες κλπ. πριν αρχίσω να γράφω το βιβλίο μα και κατά τη διάρκεια του.  Διάβασα εγκληματολογικές έρευνες, μπήκα ακόμη και σε σελίδες με ιατροδικαστικές εκθέσεις. Έφτασα μάλιστα στο σημείο να βρω τις λίστες με όλους τους κατά συρροή δολοφόνους αλφαβητικά και να αναλύσω έπειτα τον καθένα ξεχωριστά διαβάζοντας κάθε λεπτομέρεια για τις ζωές τους. Ήταν κάπως ψυχοφθόρο όλο αυτό αλλά το θεώρησα άκρως απαραίτητο για να μπορέσω να σκιαγραφήσω το δικό μου κατά συρροή δολοφόνο και να μη γράφω πράγματα που δεν ευσταθούσαν. 
Τέλος, θα ήθελα να μου πείτε ποιοι είναι οι στόχοι σας ως άνθρωπος και ως συγγραφέας.

-Οι στόχοι μου ως άνθρωπος και ως συγγραφέας; Βασικά δεν μου αρέσει να βάζω στόχους, γενικότερα να κάνω σχέδια, γιατί είμαι της πεποίθησης πως «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελά», θα ήθελα όμως να συνεχίσω να προσφέρω κάνοντας τους γύρω μου, την οικογένεια μου και τους φίλους μου ευτυχισμένους και να μου δίνει ο Θεός υγεία - όπως και στους δικούς μου ανθρώπους φυσικά -  για να συνεχίσω να γράφω γιατί χωρίς τη συγγραφή δεν θα μπορούσα να ζήσω.  

Λίγα λόγια για το νέο βιβλίο της συγγραφέως «Ματωμένα νούφαρα»

Κεντρική Μακεδονία…
Μια δεκαεπτάχρονη κοπέλα που εξαφανίστηκε πρόσφατα βρίσκεται βάναυσα κακοποιημένη και δολοφονημένη πλάι σε ένα ποτάμι, αρκετά κοντά στο κτήμα ενός πάμπλουτου άντρα. Σύντομα η αστυνομία ανακαλύπτει, λίγο μακρύτερα, έναν ομαδικό τάφο, με τα πτώματα τεσσάρων άλλων κοριτσιών που είχαν επίσης εξαφανιστεί πριν από κάποια χρόνια, από διαφορετικές όμως περιοχές της χώρας.

Η Ρωξάνη Βαλαωρίτου, προσπαθώντας να ξεπεράσει τον πρόσφατο θάνατο του συζύγου της, αποφασίζει να πραγματοποιήσει το ένα και μοναδικό της όνειρο: να αγοράσει ένα αγρόκτημα με τα χρήματα που κληρονόμησε και να μετακομίσει με την κόρη της και τον γιο του άντρα της από τον προηγούμενο γάμο της στο μέρος όπου συνήθιζαν να περνάνε παλιά τα καλοκαίρια τους.

Η γνωριμία της με τον πλούσιο κτηματία γείτονά της Φίλιππο Βενιέρη, αλλά και με τον γοητευτικό αστυνόμο Πέτρο Ζάνο, που έχει αναλάβει την υπόθεση και έχει βρεθεί στον ίδιο τόπο προσπαθώντας να ξεφύγει από τα δικά του «φαντάσματα», θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της. Ακόμα περισσότερο, όταν οι δολοφονίες θα συνεχιστούν, θα αντιληφθεί πως οι εφιάλτες της εμφανίζουν μπροστά στα μάτια της τους φόνους των κοριτσιών πριν ακόμη γίνουν, και ότι η κόρη της μπορεί να είναι η επόμενη στη λίστα με τα θύματα ενός κατά συρροήν δολοφόνου και βιαστή, που δρα με απόλυτη ακρίβεια και δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη για την ταυτότητά του.