Κομοτηναίοι φωτογράφοι παρουσιάζουν την τέχνη τους
12/05/25 - 16:26
Οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι πολιτικοί, δεν πρέπει να είναι επάγγελμα αποκλειστικής απασχόλησης Η Ελλάδα, μια χώρα 10 εκ. κατοίκων, απασχολεί το 1/3 του αριθμού των υπαλλήλων που απασχολούν οι ΗΠΑ σε ομοσπονδιακό επίπεδο! Συνέντευξη Δήμος Μπακιρτζάκης
Το ελληνοβρετανικό επιμελητήριο είναι ελληνικός οργανισμός, εδρεύει στην Αθήνα με σκοπό, τα τελευταία 65 χρόνια της λειτουργίας του, την πρόοδο και την προαγωγή των αμοιβαίων οικονομικών και επενδυτικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Μεγάλης Βρετανίας. Ο πρόεδρός του Χάρης Οικονομόπουλος εξηγεί στο «Χ» πολύ ρεαλιστικά με απλά ελληνικά την κατάσταση της οικονομίας στην χώρα μας τα λάθη που έγιναν αλλά και όσα οφείλουν να συμβούν. Η εισήγησή του στο στρογγυλό τραπέζι έκανε αίσθηση στο οικονομικό φόρουμ όπως θα σας εντυπωσιάσει και η συνέντευξη που ακολουθεί και μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο του Χρόνου.
«Θα πρέπει να διαχωρίσουμε την δράση υπό κανονικές συνθήκες και την δράση σε περίοδο πολιορκίας. Όταν καίγεται το σπίτι μας, προσπαθούμε να σβήσουμε την φωτιά και όχι να αλλάξουμε χρώμα επίπλων ή τις κουρτίνες. Αυτή την περίοδο η Ελλάδα βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, η αποχώρηση της Τρόικας από τις συζητήσεις ή η προγραμματισμένη διακοπή όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομίας, πρακτικά σημαίνει ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία στις 14 Σεπτεμβρίου που όπως πληροφορηθήκαμε θα συνεχιστούν οι συζητήσεις. Τίθεται σε κίνδυνο με τα τεχνικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται, η 6η δόση. Δεν αποκλείει αυτό να υπάρξει μια πολιτική απόφαση των χωρών – μελών της Ε.Ε., για την χορήγηση αυτής της 6ης δόσης ενδεχομένως λόγω κάποιου συστημικού κινδύνου που εκπροσωπεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, όμως το βασικό πρόβλημα δεν είναι πότε θα παίρνουμε τα δανεικά, το βασικό πρόβλημα είναι πότε θα αρχίσουμε να λύνουμε τα προβλήματα μας και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι οικονομικό, το πρόβλημα είναι κατ’ εξοχήν πρώτιστα πολιτικό.
Έχουμε ένα αναποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησης το οποίο έχει διαμορφωθεί από το 1981 και μετά, από την συνταγματική μεταρρύθμιση του Ανδρέα Παπανδρέου, την 1η συνταγματική μεταρρύθμιση, το οποίο πέρα από κάθε ηθική αξιολόγηση, δεν επιτρέπει σ’ αυτό το κράτος να κυβερνηθεί. Το παρομοιάζω με ένα καράβι του οποίο το τιμόνι δεν ελέγχει το πηδάλιο. Στην λερναία ύδρα χτυπάμε την καρδιά, δεν κόβουμε τα κεφάλια και μέχρι στιγμής προσπαθούμε να κόβουμε τα κεφάλια αφήνοντας απ’ έξω την καρδιά.
Τι φταίει για όλα αυτά;
Τρία πράγματα μας οδήγησαν εδώ που είμαστε σήμερα κατά την ταπεινή μου άποψη, το πρώτο είναι το σύστημα αναποτελεσματικής διακυβέρνησης το οποίο έχουμε διαμορφώσει, σας θυμίζω ότι μόνο στον τομέα της δικαιοσύνης έχουν ψηφιστεί πάνω από 34 νομοσχέδια για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης και δεν θυμάμαι πόσα για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Δεν έχουμε ούτε αξιόπιστη Δικαιοσύνη, ούτε γρήγορη δικαιοσύνη, ούτε αρκετές φυλακές για να φιλοξενήσουμε όλους αυτούς τους παραβάτες του κοινού ποινικού νόμου που κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Το πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι που ψηφίζουμε, είναι η εφαρμογή τους.
-Είχα μια συζήτηση πριν από 15 μέρες με έναν εκπρόσωπο του ΔΝΤ, έγινε μια έρευνα, τεχνικών και νομικών συμβούλων του ταμείου στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αναφορικά με το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και το βαθμό που η Ελλάδα έχει συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, για την αντιμετώπιση του.
Ξέρετε ότι έχουμε ένα εξαιρετικό νομικό πλαίσιο; Ένα από τα πιο προηγμένα νομικά πλαίσια στην Ευρώπη και διεθνώς, αλλά δεν εφαρμόζεται.
-Και γι’ αυτό το ζήτημα πρέπει να δούμε γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι. Δεν εφαρμόζονται γιατί το πολιτικό σύστημα, δυστυχώς, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί έχει αποκοπεί από την κοινωνία των πολιτών. Δεν έχει ούτε την ηθική νομιμοποίηση, λόγω της ατιμωρησίας που έχει επικρατήσει τα τελευταία τουλάχιστον 35 χρόνια, ούτε την δυνατότητα να το εφαρμόσει ακριβώς γι’ αυτό το μικροκομματικό τρόπο προσέγγισης. Οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι πολιτικοί, δεν πρέπει να είναι επάγγελμα αποκλειστικής απασχόλησης, μπαίνουν – προσφέρουν – 1-2 τετραετίες, γυρνάνε στις δουλειές τους και αν δεν έχουν – να βρουν. Στου κασίδη του κεφάλι δεν θα λύσουμε τα προβλήματα της χώρας και των παιδιών και των εγγονών μας, δεν μπορούμε να ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση εσαεί.
Η επιχειρηματικότητα, η ανάπτυξη, η οικονομική εξέλιξη, την οποία στην περιοχή του Έβρου εσείς την νιώθετε στο πετσί σας, δεν είναι μόνο η οικονομική καχεξία που υπάρχει, δεν είναι μόνο η επενδυτική απραξία, δεν είναι μόνο το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε με την ραγδαία λαθρομετανάστευση και την είσοδο τόσων μεταναστών στην περιοχή σας, αυτά είναι τα δέντρα στο δάσος. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η απουσία οικονομικής δραστηριότητας, το βασικό είναι ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή τρόπος αξιόπιστης αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζετε εσείς στην γραμμή των πρόσω και όλη η Ελλάδα, από ένα πολιτικό σύστημα που αναλώνεται δυστυχώς στο πως θα διατηρήσει την δυνατότητα επανεκλογής του. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι εξαιρετικά εύκολο να λυθεί. Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο.
Υπάρχουν μαγικές συνταγές και εύκολες λύσεις εκεί που φθάσαμε σήμερα;
-Η συνταγή είναι μια, εμπιστοσύνη και δικαιοσύνη για να επικρατήσουν ελπίδες. Χωρίς εμπιστοσύνη και χωρίς δικαιοσύνη δεν θα υπάρξουν ελπίδες. Το βασικό πρόβλημα της Ελλάδος σήμερα είναι ότι οι λογικές και οι άνθρωποι που δημιούργησαν το πρόβλημα δυστυχώς δεν μπορούν να το λύσουν. Δηλαδή, υπάρχει μια συλλογική ευθύνη όλων μας, η συλλογική αυτή ευθύνη είναι να αντιμετωπίσουμε την ρίζα των προβλημάτων ώστε όσοι αναλάβουν στην συνέχεια την διαχείριση των προβλημάτων στην συνέχεια να μπορέσουν να εφαρμόσουν αυτές τις πολύ καλές λύσεις που ενώ ψηφίζονται, δεν μπορούν να εφαρμοστούν.
Κανένα μεσοπρόθεσμο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί όπως βλέπουμε δυστυχώς. Έτσι όπως είναι τα πράγματα και όσο παραμένει αποκομμένο το τιμόνι από το πηδάλιο της Ελλάδος όπως αναφέρετε σε πρόσφατο σας άρθρο δεν υπάρχουν ελπίδες από κομματικούς θεσμούς;
-Τα κόμματα πλέον είναι τύποις θεσμοί, στην ουσία έχουν εκφυλιστεί στην κοινή αντίληψη των πολιτών σε συμμορίες, θυμηθείτε την υπόθεση Siemens. Σε τόσες χώρες για πρακτικές διαφθοράς η Siemens καταδικάστηκε, μόνο η Αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς της επέβαλε 750 εκ. δολάρια πρόστιμο για τις πρακτικές διαφθοράς σε χώρες όπως η Νιγηρία και η Ελλάδα. Στην Νιγηρία πήγαν υπουργοί φυλακή, στην Ελλάδα ακόμη κανείς! Στην Γερμανία τιμωρήθηκε με ένα πρόστιμο 250 εκ. μάρκων για τις αντίστοιχες πρακτικές, στην Ελλάδα δεν έχει ασκήσει καν το δημόσιο ακόμη τα δικαιώματα τα οποία έχει με έναν νόμο του Βενιζέλου από το 1931, τον περίφημο νόμο περί μεσαζόντων, με βάσει τον οποίο χωρίς να έχει καν την υποχρέωση να αποδείξει οιαδήποτε ζημία του, μπορεί να ακυρώσει οποιαδήποτε σύμβαση στηρίχθηκε στις λεγόμενες διευκολυντικές πληρωμές... Το δημόσιο δεν είναι χωλό και ανίκανο γιατί οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μειωμένης ικανότητας ή μειωμένου πατριωτισμού, το δημόσιο έχει οδηγηθεί στην αδυναμία χορήγησης λύσεων στα προβλήματα για τα οποία μισθοδοτείται να βρίσκει λύσεις λόγω του βαθύτατου πολιτικού – κομματικού εναγκαλισμού της τελευταίας 35ετίας, τα κόμματα έχουν εκφυλιστεί και από θεσμοί.
Το να διαπιστώνουμε τα προβλήματα όμως δεν είναι παραγωγικό, αυτό που πρέπει να δούμε είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να τα λύσουμε.
Οι Βρετανοί επιχειρηματίες τι σας λένε; Γιατί δεν βλέπουμε καμία ξένη επένδυση;
- Πρώτη σημείωση. Δεν υπάρχουν Βρετανοί, Αμερικανοί, Ουκρανοί και Κινέζοι επιχειρηματίες ή Έλληνες επιχειρηματίες. Δεν διαφοροποιείται κάποιος επιχειρηματίας από την εθνικότητα του, εκτός από εμάς τους Έλληνες που μπορεί να έχουμε και έναν παραπάνω λόγο να επενδύουμε στην χώρα μας με προοπτικές βεβαίως, γιατί εδώ ζούμε και θέλουμε να εξακολουθούμε να ζούμε.
Υπάρχουν επιχειρηματίες οι οποίοι εξετάζουν αποδοτικές επενδύσεις και προοπτικές. Η Ελλάδα αυτή την στιγμή, τουλάχιστον σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, δεν δίνει καμία προοπτική και ελπίδα. Για έναν λόγο, όχι επειδή δεν είναι πλούσια, όχι επειδή δεν έχει ανθρώπινο δυναμικό, όχι γιατί δεν έχει υλικούς πόρους και πλούτο. Έχουμε τεράστιο πλούτο και αυτό το αναγνωρίζουν και οι δανειστές μας. Έχουμε εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό. Έχει ένα σύστημα αναποτελεσματικής διακυβέρνησης, το οποίο λήγει κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία. Σας θυμίζω ότι στο Ελληνικό δημόσιο απασχολούνται με την ευρεία έννοια γύρω στο 1,1 εκ. εργαζόμενοι. Αυτό είναι το 1/3 των ομοσπονδιακών εργαζομένων στις ΗΠΑ, μια χώρα 310 εκ. ανθρώπων, εκτός του στρατιωτικού τομέα.
Η Ελλάδα, μια χώρα 10 εκ. κατοίκων, απασχολεί το 1/3 του αριθμού που απασχολούν οι ΗΠΑ σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Αυτός ο δημόσιος τομέας έχει πνίξει έναν σφύζοντα και ιδιαίτερα παραγωγικό ιδιωτικό τομέα. Πως εξηγείται ότι οι έλληνες στο εξωτερικό ή στην ναυτιλία, όπου το κράτος ευτυχώς δεν μπορεί να παρέμβει τουλάχιστον μέχρι στιγμής, αριστεύουν;
Δηλαδή το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε μόνο στον αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα;
-Όχι, το κυρίως πρόβλημα το εντοπίζουμε σε ένα υπερτροφικό κράτος, το οποίο αντί να ρυθμίσει και να ελέγξει, απέκτησε, επιχείρησε να γίνει επιχειρηματίας, δεν τα κατάφερε, προσέλαβε κόσμο για πελατειακούς λόγους, αυτός ο κόσμος που θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά παραγωγικός υπό άλλες συνθήκες – κατέστη αντιπαραγωγικός και κυρίως η δημόσια διοίκηση όπως την γνωρίζαμε πριν το ’81 όταν όπως θυμάστε καταργήθηκαν οι θέσεις των γενικών διευθυντών και άρχισε η αποσύνθεση του διοικητικού ιστού του κράτους, κομματικοποιήθηκαν.
Το πρόβλημα δεν είναι η ποιότητα ενός καθαυτού δημοσίου λειτουργού. Είμαι βέβαιος ότι υπό τις κατάλληλες συνθήκες αυτοί θα μπορούσαν να αποδώσουν τα μέγιστα, το πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο αποδομήθηκε το κράτος.
Για να αλλάξει αυτό το υπάρχον σύστημα χρειάζεται βίαιες αλλαγές;
-Όχι, χρειάζεται λογικές αυτονόητες και ουσιαστικές αλλαγές.
Για παράδειγμα, μια πολιτική εξουσία που είναι αποκομμένη από την κοινωνία των πολιτών, βουλευτές που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν, άνθρωποι που δεν έχουν στο ιστορικό τους κανένα ψόγο σκανδάλου, δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους, αυτό το πολιτικό σύστημα δυστυχώς δεν μπορεί να ηγηθεί του λαϊκού στρατού. Δεν υπάρχει ηθική νομιμοποίηση αυτού του πολιτικού συστήματος να εξακολουθεί να κυβερνά γιατί διατηρεί την ατιμωρησία, πως διατηρεί αυτό το περίφημο άρθρο 86 του συντάγματος, με την περιορισμένη παραγραφή της ποινικής ευθύνης υπουργών; Το επιχείρημα ότι αν αυτό δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχε κανείς υπουργός να βάζει την υπογραφή του είναι αστείο, είναι σαθρό. Η πολιτική είναι προσφορά, δεν εξαναγκάζει κανείς τον Χ, τον Ψ, υπουργό να γίνει υπουργός. Υπάρχουν δυνατότητες να ελέγχεται δικαστικά κατά πόσο μια μηνυτήρια αναφορά είναι βάσιμη ή όχι και να απαλλάσσονται από τις αβάσιμες αναφορές οι υπουργοί, δεν υπάρχει όμως λόγος να εξασφαλίζονται με διατάξεις που έρχονται από τα χρόνια της τουρκοκρατίας στην Ευρώπη, αυτές οι διατάξεις για την παραγραφή της ευθύνης των υπουργών προέρχονται από κάποιες διατάξεις που αφορούσαν την περιορισμένη ευθύνη των πριγκίπων και των ηγεμόνων.
Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα λογοδοσίας, δεν υπάρχει ηθική αξιοπιστία οπουδήποτε. Αυτό είναι το πρώτο.
-Η Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί από ξένα επενδυτικά κεφάλαια και να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με τον πλούτο που διαθέτει;
-Είναι εξοργιστικό ή ελπιδοφόρο, αν βρεθείτε σε διεθνή φόρα όπως εγώ μια φορά την εβδομάδα όπου στην Αμερική είχα μια συζήτηση με πολύ σημαντικούς τραπεζίτες επιχειρώντας να συζητήσω μαζί τους το πόσο αποδοτική θα μπορούσε να είναι μια αναστροφή του διεθνούς οικονομικού κλίματος που θα μπορούσε να ξεκινήσει από την Ελλάδα, από μια πολύ μικρή χώρα που είναι πάρα πολύ εύκολο να φτιαχτεί, είναι πολύ εύκολο να διορθωθεί. Εάν η κρίση στην ευρωζώνη πυροδοτήθηκε από το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδος, σκεφτείτε και ήταν μια κρίση εμπιστοσύνης και μιλάμε για μια κρίση που δεν προκάλεσαν κερδοσκόποι ή οργανωμένα συνωμοτικά συμφέροντα. Οι κερδοσκόποι είστε εσείς και εγώ, είναι οι αποταμιευτές και τα ταμεία που διαχειρίζονται τις αποταμιεύσεις τους οι οποίοι μυρίζονται την ανάπτυξη, μυρίζονται την προοπτική και μυρίζονται τα προβλήματα, πηγαίνουν όπου υπάρχει προοπτική ανάπτυξης και ελπίδας και φεύγουν όπου μυρίζονται προβλήματα. Είναι εξοργιστικό και ελπιδοφόρο ταυτόχρονα να δείτε πόσο εύκολα, πόσο έτοιμοι θα ήταν μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι να τονώσουν την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή οικονομία με συμμετρικότατες επενδύσεις. Αυτή την στιγμή έχουμε ένα τεράστιο ποσό διεθνών καταθέσεων το οποίο γυρνάει αναζητώντας κέρδος. Αυτό το αναζήτησαν στα ομόλογα, το αναζητούν σε διάφορα προϊόντα τα οποία διάφορες εταιρίες κατά καιρούς έφτιαξαν, όπως τα CDS και τα οποία οδηγούν όπως το 2008 στην καταστροφή της Leeman Brothers και της A.I.G., στην καταστροφή χωρών της ευρωζώνης αυτή την στιγμή.
Τι περιμένουν να γίνει στην Ελλάδα για να πραγματοποιηθούν αυτά που λέτε;
-Ένα αξιόπιστο και σταθερό πολιτικό σύστημα, στο οποίο θα λειτουργούν τα λεγόμενα αντίβαρα, θα υπάρχει δικαιοσύνη και κυρίως ένα αποτελεσματικό, απλό και κατανοητό νομικό πλαίσιο. Δεν μπορούν οι φορολογικοί νόμοι να αλλάζουν κάθε τρείς και λίγο».
«Θα πρέπει να διαχωρίσουμε την δράση υπό κανονικές συνθήκες και την δράση σε περίοδο πολιορκίας. Όταν καίγεται το σπίτι μας, προσπαθούμε να σβήσουμε την φωτιά και όχι να αλλάξουμε χρώμα επίπλων ή τις κουρτίνες. Αυτή την περίοδο η Ελλάδα βρίσκεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, η αποχώρηση της Τρόικας από τις συζητήσεις ή η προγραμματισμένη διακοπή όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομίας, πρακτικά σημαίνει ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία στις 14 Σεπτεμβρίου που όπως πληροφορηθήκαμε θα συνεχιστούν οι συζητήσεις. Τίθεται σε κίνδυνο με τα τεχνικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται, η 6η δόση. Δεν αποκλείει αυτό να υπάρξει μια πολιτική απόφαση των χωρών – μελών της Ε.Ε., για την χορήγηση αυτής της 6ης δόσης ενδεχομένως λόγω κάποιου συστημικού κινδύνου που εκπροσωπεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, όμως το βασικό πρόβλημα δεν είναι πότε θα παίρνουμε τα δανεικά, το βασικό πρόβλημα είναι πότε θα αρχίσουμε να λύνουμε τα προβλήματα μας και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι οικονομικό, το πρόβλημα είναι κατ’ εξοχήν πρώτιστα πολιτικό.
Έχουμε ένα αναποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησης το οποίο έχει διαμορφωθεί από το 1981 και μετά, από την συνταγματική μεταρρύθμιση του Ανδρέα Παπανδρέου, την 1η συνταγματική μεταρρύθμιση, το οποίο πέρα από κάθε ηθική αξιολόγηση, δεν επιτρέπει σ’ αυτό το κράτος να κυβερνηθεί. Το παρομοιάζω με ένα καράβι του οποίο το τιμόνι δεν ελέγχει το πηδάλιο. Στην λερναία ύδρα χτυπάμε την καρδιά, δεν κόβουμε τα κεφάλια και μέχρι στιγμής προσπαθούμε να κόβουμε τα κεφάλια αφήνοντας απ’ έξω την καρδιά.
Τι φταίει για όλα αυτά;
Τρία πράγματα μας οδήγησαν εδώ που είμαστε σήμερα κατά την ταπεινή μου άποψη, το πρώτο είναι το σύστημα αναποτελεσματικής διακυβέρνησης το οποίο έχουμε διαμορφώσει, σας θυμίζω ότι μόνο στον τομέα της δικαιοσύνης έχουν ψηφιστεί πάνω από 34 νομοσχέδια για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης και δεν θυμάμαι πόσα για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Δεν έχουμε ούτε αξιόπιστη Δικαιοσύνη, ούτε γρήγορη δικαιοσύνη, ούτε αρκετές φυλακές για να φιλοξενήσουμε όλους αυτούς τους παραβάτες του κοινού ποινικού νόμου που κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Το πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι που ψηφίζουμε, είναι η εφαρμογή τους.
-Είχα μια συζήτηση πριν από 15 μέρες με έναν εκπρόσωπο του ΔΝΤ, έγινε μια έρευνα, τεχνικών και νομικών συμβούλων του ταμείου στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αναφορικά με το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και το βαθμό που η Ελλάδα έχει συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, για την αντιμετώπιση του.
Ξέρετε ότι έχουμε ένα εξαιρετικό νομικό πλαίσιο; Ένα από τα πιο προηγμένα νομικά πλαίσια στην Ευρώπη και διεθνώς, αλλά δεν εφαρμόζεται.
-Και γι’ αυτό το ζήτημα πρέπει να δούμε γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι. Δεν εφαρμόζονται γιατί το πολιτικό σύστημα, δυστυχώς, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί έχει αποκοπεί από την κοινωνία των πολιτών. Δεν έχει ούτε την ηθική νομιμοποίηση, λόγω της ατιμωρησίας που έχει επικρατήσει τα τελευταία τουλάχιστον 35 χρόνια, ούτε την δυνατότητα να το εφαρμόσει ακριβώς γι’ αυτό το μικροκομματικό τρόπο προσέγγισης. Οι υπουργοί, οι βουλευτές, οι πολιτικοί, δεν πρέπει να είναι επάγγελμα αποκλειστικής απασχόλησης, μπαίνουν – προσφέρουν – 1-2 τετραετίες, γυρνάνε στις δουλειές τους και αν δεν έχουν – να βρουν. Στου κασίδη του κεφάλι δεν θα λύσουμε τα προβλήματα της χώρας και των παιδιών και των εγγονών μας, δεν μπορούμε να ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση εσαεί.
Η επιχειρηματικότητα, η ανάπτυξη, η οικονομική εξέλιξη, την οποία στην περιοχή του Έβρου εσείς την νιώθετε στο πετσί σας, δεν είναι μόνο η οικονομική καχεξία που υπάρχει, δεν είναι μόνο η επενδυτική απραξία, δεν είναι μόνο το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζετε με την ραγδαία λαθρομετανάστευση και την είσοδο τόσων μεταναστών στην περιοχή σας, αυτά είναι τα δέντρα στο δάσος. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η απουσία οικονομικής δραστηριότητας, το βασικό είναι ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή τρόπος αξιόπιστης αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζετε εσείς στην γραμμή των πρόσω και όλη η Ελλάδα, από ένα πολιτικό σύστημα που αναλώνεται δυστυχώς στο πως θα διατηρήσει την δυνατότητα επανεκλογής του. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι εξαιρετικά εύκολο να λυθεί. Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο.
Υπάρχουν μαγικές συνταγές και εύκολες λύσεις εκεί που φθάσαμε σήμερα;
-Η συνταγή είναι μια, εμπιστοσύνη και δικαιοσύνη για να επικρατήσουν ελπίδες. Χωρίς εμπιστοσύνη και χωρίς δικαιοσύνη δεν θα υπάρξουν ελπίδες. Το βασικό πρόβλημα της Ελλάδος σήμερα είναι ότι οι λογικές και οι άνθρωποι που δημιούργησαν το πρόβλημα δυστυχώς δεν μπορούν να το λύσουν. Δηλαδή, υπάρχει μια συλλογική ευθύνη όλων μας, η συλλογική αυτή ευθύνη είναι να αντιμετωπίσουμε την ρίζα των προβλημάτων ώστε όσοι αναλάβουν στην συνέχεια την διαχείριση των προβλημάτων στην συνέχεια να μπορέσουν να εφαρμόσουν αυτές τις πολύ καλές λύσεις που ενώ ψηφίζονται, δεν μπορούν να εφαρμοστούν.
Κανένα μεσοπρόθεσμο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί όπως βλέπουμε δυστυχώς. Έτσι όπως είναι τα πράγματα και όσο παραμένει αποκομμένο το τιμόνι από το πηδάλιο της Ελλάδος όπως αναφέρετε σε πρόσφατο σας άρθρο δεν υπάρχουν ελπίδες από κομματικούς θεσμούς;
-Τα κόμματα πλέον είναι τύποις θεσμοί, στην ουσία έχουν εκφυλιστεί στην κοινή αντίληψη των πολιτών σε συμμορίες, θυμηθείτε την υπόθεση Siemens. Σε τόσες χώρες για πρακτικές διαφθοράς η Siemens καταδικάστηκε, μόνο η Αμερικανική επιτροπή κεφαλαιαγοράς της επέβαλε 750 εκ. δολάρια πρόστιμο για τις πρακτικές διαφθοράς σε χώρες όπως η Νιγηρία και η Ελλάδα. Στην Νιγηρία πήγαν υπουργοί φυλακή, στην Ελλάδα ακόμη κανείς! Στην Γερμανία τιμωρήθηκε με ένα πρόστιμο 250 εκ. μάρκων για τις αντίστοιχες πρακτικές, στην Ελλάδα δεν έχει ασκήσει καν το δημόσιο ακόμη τα δικαιώματα τα οποία έχει με έναν νόμο του Βενιζέλου από το 1931, τον περίφημο νόμο περί μεσαζόντων, με βάσει τον οποίο χωρίς να έχει καν την υποχρέωση να αποδείξει οιαδήποτε ζημία του, μπορεί να ακυρώσει οποιαδήποτε σύμβαση στηρίχθηκε στις λεγόμενες διευκολυντικές πληρωμές... Το δημόσιο δεν είναι χωλό και ανίκανο γιατί οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μειωμένης ικανότητας ή μειωμένου πατριωτισμού, το δημόσιο έχει οδηγηθεί στην αδυναμία χορήγησης λύσεων στα προβλήματα για τα οποία μισθοδοτείται να βρίσκει λύσεις λόγω του βαθύτατου πολιτικού – κομματικού εναγκαλισμού της τελευταίας 35ετίας, τα κόμματα έχουν εκφυλιστεί και από θεσμοί.
Το να διαπιστώνουμε τα προβλήματα όμως δεν είναι παραγωγικό, αυτό που πρέπει να δούμε είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να τα λύσουμε.
Οι Βρετανοί επιχειρηματίες τι σας λένε; Γιατί δεν βλέπουμε καμία ξένη επένδυση;
- Πρώτη σημείωση. Δεν υπάρχουν Βρετανοί, Αμερικανοί, Ουκρανοί και Κινέζοι επιχειρηματίες ή Έλληνες επιχειρηματίες. Δεν διαφοροποιείται κάποιος επιχειρηματίας από την εθνικότητα του, εκτός από εμάς τους Έλληνες που μπορεί να έχουμε και έναν παραπάνω λόγο να επενδύουμε στην χώρα μας με προοπτικές βεβαίως, γιατί εδώ ζούμε και θέλουμε να εξακολουθούμε να ζούμε.
Υπάρχουν επιχειρηματίες οι οποίοι εξετάζουν αποδοτικές επενδύσεις και προοπτικές. Η Ελλάδα αυτή την στιγμή, τουλάχιστον σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, δεν δίνει καμία προοπτική και ελπίδα. Για έναν λόγο, όχι επειδή δεν είναι πλούσια, όχι επειδή δεν έχει ανθρώπινο δυναμικό, όχι γιατί δεν έχει υλικούς πόρους και πλούτο. Έχουμε τεράστιο πλούτο και αυτό το αναγνωρίζουν και οι δανειστές μας. Έχουμε εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό. Έχει ένα σύστημα αναποτελεσματικής διακυβέρνησης, το οποίο λήγει κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία. Σας θυμίζω ότι στο Ελληνικό δημόσιο απασχολούνται με την ευρεία έννοια γύρω στο 1,1 εκ. εργαζόμενοι. Αυτό είναι το 1/3 των ομοσπονδιακών εργαζομένων στις ΗΠΑ, μια χώρα 310 εκ. ανθρώπων, εκτός του στρατιωτικού τομέα.
Η Ελλάδα, μια χώρα 10 εκ. κατοίκων, απασχολεί το 1/3 του αριθμού που απασχολούν οι ΗΠΑ σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Αυτός ο δημόσιος τομέας έχει πνίξει έναν σφύζοντα και ιδιαίτερα παραγωγικό ιδιωτικό τομέα. Πως εξηγείται ότι οι έλληνες στο εξωτερικό ή στην ναυτιλία, όπου το κράτος ευτυχώς δεν μπορεί να παρέμβει τουλάχιστον μέχρι στιγμής, αριστεύουν;
Δηλαδή το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε μόνο στον αντιπαραγωγικό δημόσιο τομέα;
-Όχι, το κυρίως πρόβλημα το εντοπίζουμε σε ένα υπερτροφικό κράτος, το οποίο αντί να ρυθμίσει και να ελέγξει, απέκτησε, επιχείρησε να γίνει επιχειρηματίας, δεν τα κατάφερε, προσέλαβε κόσμο για πελατειακούς λόγους, αυτός ο κόσμος που θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά παραγωγικός υπό άλλες συνθήκες – κατέστη αντιπαραγωγικός και κυρίως η δημόσια διοίκηση όπως την γνωρίζαμε πριν το ’81 όταν όπως θυμάστε καταργήθηκαν οι θέσεις των γενικών διευθυντών και άρχισε η αποσύνθεση του διοικητικού ιστού του κράτους, κομματικοποιήθηκαν.
Το πρόβλημα δεν είναι η ποιότητα ενός καθαυτού δημοσίου λειτουργού. Είμαι βέβαιος ότι υπό τις κατάλληλες συνθήκες αυτοί θα μπορούσαν να αποδώσουν τα μέγιστα, το πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο αποδομήθηκε το κράτος.
Για να αλλάξει αυτό το υπάρχον σύστημα χρειάζεται βίαιες αλλαγές;
-Όχι, χρειάζεται λογικές αυτονόητες και ουσιαστικές αλλαγές.
Για παράδειγμα, μια πολιτική εξουσία που είναι αποκομμένη από την κοινωνία των πολιτών, βουλευτές που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν, άνθρωποι που δεν έχουν στο ιστορικό τους κανένα ψόγο σκανδάλου, δεν τολμούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους, αυτό το πολιτικό σύστημα δυστυχώς δεν μπορεί να ηγηθεί του λαϊκού στρατού. Δεν υπάρχει ηθική νομιμοποίηση αυτού του πολιτικού συστήματος να εξακολουθεί να κυβερνά γιατί διατηρεί την ατιμωρησία, πως διατηρεί αυτό το περίφημο άρθρο 86 του συντάγματος, με την περιορισμένη παραγραφή της ποινικής ευθύνης υπουργών; Το επιχείρημα ότι αν αυτό δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχε κανείς υπουργός να βάζει την υπογραφή του είναι αστείο, είναι σαθρό. Η πολιτική είναι προσφορά, δεν εξαναγκάζει κανείς τον Χ, τον Ψ, υπουργό να γίνει υπουργός. Υπάρχουν δυνατότητες να ελέγχεται δικαστικά κατά πόσο μια μηνυτήρια αναφορά είναι βάσιμη ή όχι και να απαλλάσσονται από τις αβάσιμες αναφορές οι υπουργοί, δεν υπάρχει όμως λόγος να εξασφαλίζονται με διατάξεις που έρχονται από τα χρόνια της τουρκοκρατίας στην Ευρώπη, αυτές οι διατάξεις για την παραγραφή της ευθύνης των υπουργών προέρχονται από κάποιες διατάξεις που αφορούσαν την περιορισμένη ευθύνη των πριγκίπων και των ηγεμόνων.
Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα λογοδοσίας, δεν υπάρχει ηθική αξιοπιστία οπουδήποτε. Αυτό είναι το πρώτο.
-Η Ελλάδα μπορεί να αναπτυχθεί από ξένα επενδυτικά κεφάλαια και να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση με τον πλούτο που διαθέτει;
-Είναι εξοργιστικό ή ελπιδοφόρο, αν βρεθείτε σε διεθνή φόρα όπως εγώ μια φορά την εβδομάδα όπου στην Αμερική είχα μια συζήτηση με πολύ σημαντικούς τραπεζίτες επιχειρώντας να συζητήσω μαζί τους το πόσο αποδοτική θα μπορούσε να είναι μια αναστροφή του διεθνούς οικονομικού κλίματος που θα μπορούσε να ξεκινήσει από την Ελλάδα, από μια πολύ μικρή χώρα που είναι πάρα πολύ εύκολο να φτιαχτεί, είναι πολύ εύκολο να διορθωθεί. Εάν η κρίση στην ευρωζώνη πυροδοτήθηκε από το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδος, σκεφτείτε και ήταν μια κρίση εμπιστοσύνης και μιλάμε για μια κρίση που δεν προκάλεσαν κερδοσκόποι ή οργανωμένα συνωμοτικά συμφέροντα. Οι κερδοσκόποι είστε εσείς και εγώ, είναι οι αποταμιευτές και τα ταμεία που διαχειρίζονται τις αποταμιεύσεις τους οι οποίοι μυρίζονται την ανάπτυξη, μυρίζονται την προοπτική και μυρίζονται τα προβλήματα, πηγαίνουν όπου υπάρχει προοπτική ανάπτυξης και ελπίδας και φεύγουν όπου μυρίζονται προβλήματα. Είναι εξοργιστικό και ελπιδοφόρο ταυτόχρονα να δείτε πόσο εύκολα, πόσο έτοιμοι θα ήταν μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι να τονώσουν την Ελληνική και την Ευρωπαϊκή οικονομία με συμμετρικότατες επενδύσεις. Αυτή την στιγμή έχουμε ένα τεράστιο ποσό διεθνών καταθέσεων το οποίο γυρνάει αναζητώντας κέρδος. Αυτό το αναζήτησαν στα ομόλογα, το αναζητούν σε διάφορα προϊόντα τα οποία διάφορες εταιρίες κατά καιρούς έφτιαξαν, όπως τα CDS και τα οποία οδηγούν όπως το 2008 στην καταστροφή της Leeman Brothers και της A.I.G., στην καταστροφή χωρών της ευρωζώνης αυτή την στιγμή.
Τι περιμένουν να γίνει στην Ελλάδα για να πραγματοποιηθούν αυτά που λέτε;
-Ένα αξιόπιστο και σταθερό πολιτικό σύστημα, στο οποίο θα λειτουργούν τα λεγόμενα αντίβαρα, θα υπάρχει δικαιοσύνη και κυρίως ένα αποτελεσματικό, απλό και κατανοητό νομικό πλαίσιο. Δεν μπορούν οι φορολογικοί νόμοι να αλλάζουν κάθε τρείς και λίγο».
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News
