Άλλο Βούδας κι άλλο Κούδας…

Η πνευματικότητα και η πίστη στον (όποιο) Θεό, κατά γενική ομολογία μας βοηθούν να διαχειριστούμε τις δυσκολίες μιας σκληρής καθημερινότητας με λιγότερο στρες, γιατί σύμφωνα και με την επιστήμη της Ψυχολογίας αποτελούν θετικούς παράγοντες για την ψυχική μας ανθεκτικότητα.

Άλλο όμως η πνευματικότητα κι άλλο η εργαλειοποίηση της (όποιας) θρησκείας με σκοπό να προβληθούν και να επιβληθούν συγκεκριμένα πρόσωπα ως υποψήφιοι σε κόμματα και ψηφοφόρους, εν όψει της κατάρτισης των ψηφοδελτίων για τις εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές.

Η φωτογράφιση κομματικών στελεχών σε χώρους θρησκευτικών εκδηλώσεων με μηχανισμούς εξουσίας εχθρικούς για την ειρηνική συνύπαρξη στην περιοχή μας, δεν είναι μειονοτικό ή ατομικό δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας. Είναι προσβολή για τον δημοκρατικό κόσμο της Ροδόπης και πρόκληση για την τοπική κοινωνία.

Σε μια εποχή εμπόλεμων καταστάσεων σε ευρωπαϊκά εδάφη, σε συνδυασμό και με την γενικότερη έξαρση της επιθετικότητας των γειτόνων μας, η ανάμειξη ξένων διπλωματικών και εξωθεσμικών θρησκευτικών παραγόντων στα εσωτερικά των ελληνικών κομμάτων, δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες για τη σκοπιμότητα της δράσης τους.

Η «ισλαμοποίηση» της μουσουλμανικής μειονότητας που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό μέσα από φωτογραφίες σε προσωπικά προφίλ υποψηφίων βουλευτών και δημάρχων, είναι ένα φαινόμενο το οποίο πιστεύω ότι δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο από την πολιτεία ή να μας αφήνει αδιάφορους ως κοινωνία.

Υποψήφιοι - οπαδοί θεοκρατικών και αυταρχικών αντιλήψεων που πυροδοτούν εθνικισμούς, καταπιέζουν τους λαούς και εξαιρούν τις γυναίκες από το κοινωνικό γίγνεσθαι, δεν έχουν θέση στα δημοκρατικά, προοδευτικά κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου και πολύ περισσότερο στους σχεδιασμούς, στις αποφάσεις και τις πολιτικές των κομμάτων για την περιοχή μας.

(Στη φωτογραφία οι υποψήφιοι Φερχάτ και Τζανέρ σε ώρα προσευχής -όλως τυχαίως- με τον πρόξενο και τον ψευτομουφτή)