Ο εορτασμός της 14ης Μαΐου
14/05/25 - 14:57
Το σύστημα καταρρέει και οι καλλιτέχνες έχουν υποχρέωση και ευθύνη να αποτυπώσουν και να καταγράψουν όλα όσα συμβαίνουν. Να ερμηνεύσουν γεγονότα και να δημιουργήσουν μνήμη ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ
Θεωρώ ότι ο καλλιτέχνης δε μπορεί να μένει αμέτοχος στα όσα συμβαίνουν γύρω του. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, που είναι στην ουσία κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και την οποία επέφερε η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, έχει επηρεάσει τη ζωή μας σε όλες τις εκδηλώσεις της
.
Η ανάγκη μου πάντα ήταν να μιλήσω για τις καταναλωτικές συνήθειες, τον αστικό τρόπο ζωής, την πλαστή ευμάρεια και το εφήμερο του χρηστικού αντικειμένου, γι’ αυτό και επιλέγω κυρίως ευτελή υλικά ως εκφραστικά εργαλεία. Με ενδιαφέρει η ανακύκλωση των πραγμάτων ως φορέων μνήμης και ο τρόπος με τον οποίο η μνήμη συσσωρεύεται σ’ αυτά. Τον τελευταίο καιρό η προσοχή μου είναι περισσότερο εστιασμένη στη σύγχρονη πολιτική σκηνή. Η προέλευση των θεμάτων μου είναι φωτογραφίες γεγονότων της διεθνούς πολιτικής, δημοσιευμένες στον ημερήσιο τύπο, τις οποίες μεγεθύνω και επιζωγραφίζω σε μια προσπάθεια ερμηνείας της πραγματικότητας.
Η φωτογραφία προϋποθέτει πραγματικότητα, γι’ αυτό το λόγο το στοιχείο της πληροφορίας, του pixel, παραμένει ως βάση σε αυτήν την ενότητα δουλειάς. Η αλλαγή κλίμακας παραμορφώνει μεν την αρχική εικόνα, η αναφορά σε αυτή όμως δεν παύει να υπάρχει (το pixel παραμένει η στοιχειώδης μονάδα σύνθεσης της νέας εικόνας που αναπλάθεται πλέον εκ του μηδενός). Ο ασπρόμαυρος τόνος παραπέμπει στην αρχική πηγή ενώ ενσωματώνονται και μορφές από κινούμενα σχεδία. Αυτή η συνύπαρξη στοχεύει στην υπονόμευση των ορίων μεταξύ των τεχνών: πρόκειται για ένα ζωγραφικό έργο, προϊόν μιας σημαίνουσας εικαστικής παράδοσης που αντλεί έμπνευση από το τεχνολογικό μέσο της φωτογραφίας και ταυτοχρόνως παραπέμπει σε ‘’ευτελείς’’ εκδοχές εικονογράφησης ευρείας κατανάλωσης. Εδώ μια προβληματική πραγματικότητα που αντιπροσωπεύεται συμβολικά από την απουσία χρώματος αναμιγνύεται με την πολύχρωμη ζωή των κινουμένων σχεδίων που προκύπτουν από μια επινοημένη πραγματικότητα.
Σε διαφορετικές φάσεις τις δουλειάς μου, το έτοιμο υλικό υπάρχει ως θεμελιώδης παράμετρος συγκρότησης της εικαστικής φόρμας, είτε ως αρχικό υλικό, είτε μεταποιημένο. Σε κάποιες περιπτώσεις τα απορρίμματα του αστικού πολιτισμού παραμένουν ως έχουν και αποτελούν το κύριο σώμα της σύνθεσης και σε κάποιες άλλες, όπως στην περίπτωση των φωτογραφιών, το έτοιμο υλικό αποτελεί την πρώτη ύλη, το έναυσμα και την αφορμή για να παραχθεί το τελικό εικαστικό αποτέλεσμα. Πολλές φορές, αξιοποιώ μόνο το αποτύπωμα θραυσμάτων τα οποία προέρχονται από πεταμένα αντικείμενα (διάφορα μέταλλα, πλαστικό, λάστιχο, μέρη ηλεκτρικών συσκευών, άδεια σωληνάρια, γυαλί, χαρτί, κ.λ.π.). Το ενδιαφέρον σε αυτήν τη διαδικασία επικεντρώνεται στην απουσία της υλικής υπόστασης αυτών των απορριμμάτων, στην καταγραφή του ίχνους τους. Εφόσον το ίδιο το θραύσμα είναι μέρος ενός αντικειμένου του οποίου η προέλευση ορίζεται δύσκολα, το αποτύπωμα του πάνω στο έργο αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ένα δεύτερο επίπεδο αφαίρεσης.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ
Η Έλενα Ακύλα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Ζαχαρία Αρβανίτη και Άγγελο Αντωνόπουλο, γλυπτική με τον Νίκο Τρανό και φωτογραφία με τον Μανώλη Μπαμπούση. Δουλειάς της παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2007 στο ‘π alternative’ σε επιμέλεια της Μαρίνας Λαγού ενώ έχει διάφορες συμμετοχές σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: 2011-cheap art, ΑΓΟΡΑΣ/ΜΕΝΟΣ, επιμέλεια Γ. Γρυντάκη, Δ. Χαλάτσης, 2010-Γκαλερί Λόλα Νικολάου|kalos & klio showroom, ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ, επιμέλεια Χ. Κοντοσφύρης, 2010-Α.Σ.Κ.Τ., WHICH SIDE ARE YOY ON FEST, επιμέλεια Δ. Χαλάτσης, 2010-Πεδίο Δράσης Κόδρα, ΕΛΑΤΟΜΑ, επιμέλεια Χ. Κοντοσφύρης, 2010-Λεωνίδας Κανελλόπουλος-Δήμος Ελευσίνας, ΕΡΥΣΙΧΘΩΝ, ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ, επιμέλεια Λ. Καραπιδάκη, 2009-’Μελίνα’, Δήμος Αθηναίων, ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, επιμέλεια Ι. Κρητικού, 2009- Consulat General A Paris, UNE EXPOSITION ‘BRULEE’, επιμέλεια Τζ. Ευθυμίου, 2008-Ορίζοντας Κατεχάκη 54, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!, επιμέλεια Τζ. Ευθυμίου, 2007-Θέατρο επί Κολωνώ, URBAN LEGENDS|ΑΣΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ III, επιμέλεια Μ. Λαγού, 2006-Δημοτική αγορά κυψέλης, Ο ΑΝΑΝΑΣ Ο ΛΟΥΚΟΥΜΑΣ.. ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΕΣ ΩΜΟΤΗΤΕΣ, διοργάνωση reconstruction community, 2006- Πρώην Δυτικό Αεροδρόμιο Ελληνικού, 4ο ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ, επιμέλεια Δ. Χαλάτσης, 2005-Accademia Di Belle Arti Di Carrara, Italia, ARTINFORMAZIONE2, YOUNG ARTISTS IN LUNIGIANA CASTLES, επιμέλεια A. Romanini. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
.
Η ανάγκη μου πάντα ήταν να μιλήσω για τις καταναλωτικές συνήθειες, τον αστικό τρόπο ζωής, την πλαστή ευμάρεια και το εφήμερο του χρηστικού αντικειμένου, γι’ αυτό και επιλέγω κυρίως ευτελή υλικά ως εκφραστικά εργαλεία. Με ενδιαφέρει η ανακύκλωση των πραγμάτων ως φορέων μνήμης και ο τρόπος με τον οποίο η μνήμη συσσωρεύεται σ’ αυτά. Τον τελευταίο καιρό η προσοχή μου είναι περισσότερο εστιασμένη στη σύγχρονη πολιτική σκηνή. Η προέλευση των θεμάτων μου είναι φωτογραφίες γεγονότων της διεθνούς πολιτικής, δημοσιευμένες στον ημερήσιο τύπο, τις οποίες μεγεθύνω και επιζωγραφίζω σε μια προσπάθεια ερμηνείας της πραγματικότητας.
Η φωτογραφία προϋποθέτει πραγματικότητα, γι’ αυτό το λόγο το στοιχείο της πληροφορίας, του pixel, παραμένει ως βάση σε αυτήν την ενότητα δουλειάς. Η αλλαγή κλίμακας παραμορφώνει μεν την αρχική εικόνα, η αναφορά σε αυτή όμως δεν παύει να υπάρχει (το pixel παραμένει η στοιχειώδης μονάδα σύνθεσης της νέας εικόνας που αναπλάθεται πλέον εκ του μηδενός). Ο ασπρόμαυρος τόνος παραπέμπει στην αρχική πηγή ενώ ενσωματώνονται και μορφές από κινούμενα σχεδία. Αυτή η συνύπαρξη στοχεύει στην υπονόμευση των ορίων μεταξύ των τεχνών: πρόκειται για ένα ζωγραφικό έργο, προϊόν μιας σημαίνουσας εικαστικής παράδοσης που αντλεί έμπνευση από το τεχνολογικό μέσο της φωτογραφίας και ταυτοχρόνως παραπέμπει σε ‘’ευτελείς’’ εκδοχές εικονογράφησης ευρείας κατανάλωσης. Εδώ μια προβληματική πραγματικότητα που αντιπροσωπεύεται συμβολικά από την απουσία χρώματος αναμιγνύεται με την πολύχρωμη ζωή των κινουμένων σχεδίων που προκύπτουν από μια επινοημένη πραγματικότητα.
Σε διαφορετικές φάσεις τις δουλειάς μου, το έτοιμο υλικό υπάρχει ως θεμελιώδης παράμετρος συγκρότησης της εικαστικής φόρμας, είτε ως αρχικό υλικό, είτε μεταποιημένο. Σε κάποιες περιπτώσεις τα απορρίμματα του αστικού πολιτισμού παραμένουν ως έχουν και αποτελούν το κύριο σώμα της σύνθεσης και σε κάποιες άλλες, όπως στην περίπτωση των φωτογραφιών, το έτοιμο υλικό αποτελεί την πρώτη ύλη, το έναυσμα και την αφορμή για να παραχθεί το τελικό εικαστικό αποτέλεσμα. Πολλές φορές, αξιοποιώ μόνο το αποτύπωμα θραυσμάτων τα οποία προέρχονται από πεταμένα αντικείμενα (διάφορα μέταλλα, πλαστικό, λάστιχο, μέρη ηλεκτρικών συσκευών, άδεια σωληνάρια, γυαλί, χαρτί, κ.λ.π.). Το ενδιαφέρον σε αυτήν τη διαδικασία επικεντρώνεται στην απουσία της υλικής υπόστασης αυτών των απορριμμάτων, στην καταγραφή του ίχνους τους. Εφόσον το ίδιο το θραύσμα είναι μέρος ενός αντικειμένου του οποίου η προέλευση ορίζεται δύσκολα, το αποτύπωμα του πάνω στο έργο αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, ένα δεύτερο επίπεδο αφαίρεσης.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ
Η Έλενα Ακύλα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τον Ζαχαρία Αρβανίτη και Άγγελο Αντωνόπουλο, γλυπτική με τον Νίκο Τρανό και φωτογραφία με τον Μανώλη Μπαμπούση. Δουλειάς της παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2007 στο ‘π alternative’ σε επιμέλεια της Μαρίνας Λαγού ενώ έχει διάφορες συμμετοχές σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά αναφέρονται: 2011-cheap art, ΑΓΟΡΑΣ/ΜΕΝΟΣ, επιμέλεια Γ. Γρυντάκη, Δ. Χαλάτσης, 2010-Γκαλερί Λόλα Νικολάου|kalos & klio showroom, ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ, επιμέλεια Χ. Κοντοσφύρης, 2010-Α.Σ.Κ.Τ., WHICH SIDE ARE YOY ON FEST, επιμέλεια Δ. Χαλάτσης, 2010-Πεδίο Δράσης Κόδρα, ΕΛΑΤΟΜΑ, επιμέλεια Χ. Κοντοσφύρης, 2010-Λεωνίδας Κανελλόπουλος-Δήμος Ελευσίνας, ΕΡΥΣΙΧΘΩΝ, ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ, επιμέλεια Λ. Καραπιδάκη, 2009-’Μελίνα’, Δήμος Αθηναίων, ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, επιμέλεια Ι. Κρητικού, 2009- Consulat General A Paris, UNE EXPOSITION ‘BRULEE’, επιμέλεια Τζ. Ευθυμίου, 2008-Ορίζοντας Κατεχάκη 54, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ!, επιμέλεια Τζ. Ευθυμίου, 2007-Θέατρο επί Κολωνώ, URBAN LEGENDS|ΑΣΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ III, επιμέλεια Μ. Λαγού, 2006-Δημοτική αγορά κυψέλης, Ο ΑΝΑΝΑΣ Ο ΛΟΥΚΟΥΜΑΣ.. ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΕΣ ΩΜΟΤΗΤΕΣ, διοργάνωση reconstruction community, 2006- Πρώην Δυτικό Αεροδρόμιο Ελληνικού, 4ο ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ, επιμέλεια Δ. Χαλάτσης, 2005-Accademia Di Belle Arti Di Carrara, Italia, ARTINFORMAZIONE2, YOUNG ARTISTS IN LUNIGIANA CASTLES, επιμέλεια A. Romanini. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News
