ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ: Ο θεσμός της Έκθεσης

Το σύγχρονο σύστημα στο οποίο ζούμε, το σύστημα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας, βρίσκεται αυτή την στιγμή σε μια φοβερή κρίση. Αυτή η κρίση μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια, ακόμη. Πέντε, δέκα ενδεχομένως και είκοσι χρόνια.
Το σύστημα δηλαδή αντιμετωπίζει προβλήματα που δεν μπορεί πια να επιλύσει, κι αυτό προκαλεί αυτό που ονομάζουμε οικονομική κρίση.
Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε τον όρο «κρίση» πολύ χαλαρά, εννοώντας απλά μια δύσκολη περίοδο στη ζωή οποιουδήποτε συστήματος. Αλλά οποτεδήποτε η δυσκολία μπορεί να επιλυθεί με κάποιο τρόπο, τότε δεν πρόκειται για πραγματική κρίση, αλλά για μια απλή δυσκολία ενσωματωμένη στο σύστημα. Σε αυτή τη φάση ακριβώς το σύστημα, το παγκόσμια κατανεμημένο και ισχυρό μέχρι πρότινος, δέχεται ισχυρούς κλυδωνισμούς και αμφιταλαντεύεται σε δρόμους και διεξόδους, σε εναλλακτικές μορφές απόληξης.
Δημιουργούνται νέες προσπάθειες, νέες τάσεις. Άλλοτε άξιες και δημιουργικές και άλλοτε  ατέρμονες και ίσως κατάφορα λάθος. Τονίζουν οι νέες συνισταμένες αξίες και κατευθύνσεις στρατηγικά ελπιδοφόρες, χρονικά αβέβαιες. Το νέο σε σύγκρουση με το παλαιότερο, άδικα μερικές φορές, κερδίζει έδαφος και προβλέπει τάσεις με μεθόδους ενδεχομένως αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Ισχυροποιεί τη θέση του, το φρέσκο, το νεότερο, το δροσερό και το ισχυρό βιολογικά.  Χωρίς εξατομικευμένες αποδείξεις αναζητούνται μέθοδοι επιτυχίας μιας νέας αρχής. Ορίζονται μεταγενέστερα της αφετηρίας, αναλόγως του αποτελέσματος  τα όρια και οι επικεφαλίδες ενός προτεινόμενου για παγκόσμια διαβούλευση νέου συστήματος. Κερδίζει της προσοχής και της νέας στοχοθέτησης ο θεσμός της Έκθεσης. Ο παλαιότερος ίσως τρόπος παρουσίασης και κατάδειξης προϊόντων και υπηρεσιών μεσολαβεί μεταξύ ελπίδας και βατότητας.
Εξειδικεύοντας στον θεσμό και θέλοντας να ορίσουμε δεδομένα παρούσας τροφοδότησης του συστήματος μένουμε για να καταθέσουμε απόψεις και ιδέες.   
         Είναι ανάγκη στην δεδομένη, ιστορική στιγμή να κωδικοποιήσουμε και να απλοποιήσουμε τις αναζητήσεις, τις τάσεις του νέου κόσμου. Την νέα μορφή αποδοχής μιας πληροφορίας, από τους εν δυνάμει καταναλωτές. Ένας ενιαίος φορέας, κεντρικός, που σαφώς θα χαίρει την εμπιστοσύνη των συναρμόδιων, να συντονίζει και να εποπτεύει, να ελέγχει και να κατευθύνει τους επί μέρους κλάδους της αγοράς, σε Εκθέσεις κύρους και σίγουρα κλαδικές και σε καμία περίπτωση γενικές με εκφάνσεις πανηγυριού και ανάλαφρου περπατήματος. Με μια οικουμενική συνισταμένη και μια ορθολογική μεθοδολογία ελέγχου θα πρέπει να θεσμοθετηθούν συγκεκριμένες προδιαγραφές οργάνωσης και λειτουργίας μιας Έκθεσης. Αρχές και κανόνες που αρκεί να διέπουν τους συμμετέχοντες ή έστω τους Executive Managers αναπτυσσόμενων επιχειρήσεων, με στοχευμένο ορίζοντα. Θεωρείται απαραίτητη η δημιουργία ενιαίων βάσεων δεδομένων ποσοτικών και ποιοτικών στοιχείων. Η κατάρτιση μητρώου επιχειρήσεων, η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης κρίσεων, τόσο οικονομικών όσο και ψυχολογίας αγοράς.
Η διαδικασία ένταξης σε έναν φορέα υλοποίησης Εκθέσεων με μεθόδους εκσυγχρονισμένες και διαφανής. Απλοποίηση διαδικασιών ένταξης και ενσωμάτωση επιταχυντή σε καταστάσεις άκρως οικονομοκεντρικών. Απαιτείται η συγκεκριμενοποίηση των ποινών στις περιπτώσεις μη συμμόρφωσης με το πλαίσιο λειτουργίας ή ελέγχου των συναδελφικά συμμετεχόντων. Ακρογωνιαία θέση θα πρέπει να κατέχει η θέσπιση ορθολογικού πλαισίου ελέγχου τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, η οποία θα διασφαλίζει την προστασία του περιβάλλοντος χωρίς όμως την δυσανάλογη επιβάρυνση της επιχειρηματικής λειτουργίας.
Ουσιαστικό εναγκαλισμό όλων των παραπάνω ιδεών με μια έκδηλη  βελτίωση του επιπέδου ευαισθητοποίησης των επιχειρήσεων και των φυσικών τους προϊσταμένων, σε ότι αφορά τα προβλήματα και τις αδυναμίες του κλάδου. Παράγοντας αποφασιστικός ακόμη και για την χρονική τοποθέτηση Εκθέσεων και ημερίδων υποστηρικτικών στις δράσεις και τις αναζητήσεις των όσων ανήκουν στην παγκόσμια επετηρίδα της ανταγωνιστικότητας.
Ζητούμενο στην παρούσα φάση και από ότι φαίνεται και στο διηνεκές η επικαιροποίηση και η συμπλήρωση της φορολογικής νομοθεσίας, για την υιοθέτηση νέων πρακτικών εφαρμογής εξελίξεων από την μία καθώς και την εμπέδωση, την σπορά παιδείας στην επιχειρηματική κοινωνία.    
Το επίπεδο της ενεργούς ζήτησης στην χρονική στιγμή αυτή, οι επιλογές δηλαδή που κάνουν οι καταναλωτές καθορίζονται από αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν, ελαστικότητα της ζήτησης. Οι αγορές ποικίλουν στα μάτια του καταναλωτή - αγοραστή, από τις απολύτως απαραίτητες ως τις απολύτως προαιρετικές. Οι διαβαθμίσεις που βιώνει είναι το αποτέλεσμα αλληλεπιδράσεων μεταξύ ατομικών ψυχολογιών, πιέσεων της κουλτούρας και φυσιολογικών αναγκών.  Στόχος λοιπόν να κινητοποιήσουμε τις απαραίτητες εκείνες μορφές θέλησης των συνανθρώπων μας, για κατανάλωση. Απρόσωπα αλλά επιτακτικά. Να επηρεαστούν οι επιλογές των καταναλωτών όχι για την ποιοτική επιλογή, αλλά για αυτήν καθ’ αυτήν την επιλογή.    
Μόνο όταν συλλάβουμε ποιές είναι ακριβώς αυτές οι τάσεις και γιατί οι επαναλαμβανόμενες δυσκολίες δεν πρέπει να αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα δημιουργίας και ανάπτυξης, θα μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε.
Να καταλήξουμε σε μια πορεία διαρκής και πολύτιμη. Σε έναν θεσμός που είναι  απαραίτητος και θεωρείται μοναδικός. Να συναινέσουμε με την επιτυχία. Ακόμη και αν χρειαστεί οι επιχειρηματίες να συμπιέσουν το ποσοστό κέρδους, παγκόσμια. Υπό την αίρεση της επανατοποθέτησης όταν και εφόσον αλλάξουν όλα και επανέλθουν ή δημιουργήσουν ακόμη πιο νέα τάξη πραγμάτων. Ουσιαστικότερη και μακροβιότερη.