«Η δωρεάν σίτιση όλων των φοιτητών είναι ευθύνη και συμμετοχή όλων μας»

Καθημερινά, σε όλα τα Μ.Μ.Ε  γίνεται αναφορά σε περιστατικά παιδιών που, λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας και κατά συνέπεια και οι οικογένειές τους, όπως όλοι μας άλλωστε, λιποθυμούν στα προαύλια των σχολείων ή σε άλλους δημόσιους χώρους  λόγω της πείνας. 

Οι οικογένειες πολλών παιδιών αδυνατούν να παρέχουν τα απολύτως απαραίτητα στα παιδιά τους ακόμα και ένα μικρό χρηματικό ποσό ή ένα κολατσιό απ’ το σπίτι προκειμένου να σιτίζονται  στα διαλείμματα. Σε πολλά Μ.Μ.Ε αναφέρθηκε μάλιστα η διακριτική συμπαράσταση πολλών φορέων να προσφέρουν στα παιδιά την ώρα του διαλείμματος μια μικρή ποσότητα φαγητού γιατί μπορεί όλοι να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες αλλά σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις  οι Έλληνες ερχόμαστε πιο κοντά και είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε το συνάνθρωπο που υποφέρει δίνοντας απλά ένα πιάτο φαγητό. Πιστεύετε όμως πως στην πείνα υπάρχει ηλικία; Πιστεύετε πως μόνο τα μικρά παιδιά έχουν την ατυχία να λιποθυμούν στα προαύλια των σχολείων;

Στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης υπάρχουν δύο φοιτητικές λέσχες, στις οποίες σιτίζεται ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών. Η πρώτη λέσχη, βρίσκεται απέναντι απ? το κεντρικό αμφιθέατρο της Πανεπιστημιούπολης δίπλα στη γραμματεία της ελληνικής Φιλολογίας  και η άλλη βρίσκεται στην παλιά Νομική. Στη δεύτερη φοιτητική λέσχη, τη σίτιση έχει αναλάβει το  Χούτος Catering. Η δουλειά που προσφέρεται εκεί είναι σαφώς εξαιρετική και φυσικά υψηλού επιπέδου χάρη στην άμεση και συνεχή εξυπηρέτηση και την καθαριότητα. Υπάρχει ποικιλία μερίδων και ένας σημαντικός αριθμός υπαλλήλων που εξυπηρετεί. Τον τελευταίο καιρό, στο διάδρομο της φοιτητικής λέσχης, μια υπάλληλος καταχωρεί τα στοιχεία των φοιτητών που δικαιούνται σίτιση στη φοιτητική λέσχη με την προϋπόθεση ότι έχουν καταθέσει τη φορολογική δήλωση των γονέων τους και ότι το εισόδημα της οικογένειας ανέρχεται στο ποσό κάτω των 30.000 €. «Πλέον σιτίζονται δωρεάν αποκλειστικά όσοι έχουν φοιτητικό πάσο και κόπηκαν οι τρίτοι και ξέμπαρκοι που έβρισκαν πάντα ένα πιάτο φαγητό στερώντας το από τους πραγματικούς δικαιούχους», αναφέρει η εφημερίδα σας ο «Χρόνος» Κομοτηνής. 

Αξίζει να αναφερθεί ωστόσο πως σίγουρα δεν είναι ευχάριστη εικόνα να συγκεντρώνονται στη φοιτητική λέσχη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου όλοι οι αναξιοπαθούντες χωρίς πραγματικά να έχουν ανάγκη και να σιτίζονται στερώντας το φαγητό απ? τους πραγματικούς δικαιούχους. Ωστόσο, δεν γίνεται καμία αναφορά στο θέμα της φορολογικής δήλωσης και του εισοδήματος των φοιτητών προκειμένου να σιτίζονται ελεύθερα. Γιατί, δεν αρκεί μόνο το φοιτητικό πάσο, όπως αναφέρεται, ως το «εισιτήριο» για τη φοιτητική λέσχη. «Η τάξη που μπήκε με την συναίνεση όπως πληροφορούμαστε των φοιτητικών παρατάξεων, διασφαλίζει το δικαίωμα της σίτισης τελικά μόνο στους έχοντες την φοιτητική ιδιότητα κάτι που βρίσκει σύμφωνες όλες τις πλευρές.» …..συνεχίζει το ρεπορτάζ στην εφημερίδα σας. Είναι αλήθεια πως μια τέτοια κατάσταση  βρίσκει σύμφωνες τις φοιτητικές παρατάξεις; Ένα μεγάλο μέρος των φοιτητών δε δικαιούται φαγητό στη φοιτητική λέσχη λόγω υψηλού εισοδήματος της οικογένειας; 

Μπορούμε να διαχωρίσουμε τις μερίδες των φαγητών και το δικαίωμα δωρεάν σίτισης σε όλους τους φοιτητές και μόνο σε αυτούς επειδή ορισμένοι απ? αυτούς ανήκουν σε μια κοινωνική τάξη που εξασφαλίζει στην οικογένειά τους ένα μεγάλο εισόδημα;  Πιστεύετε ότι δεν έχουν το δικαίωμα να σιτίζονται αυτοί οι φοιτητές στη λέσχη; Δεν αρκεί το γεγονός ότι είναι και αυτοί φοιτητές και χρειάζονται μόνο το φοιτητικό πάσο για να το αποδείξουν; Πρέπει να δούμε φοιτητές να λιποθυμούν έξω απ? τη φοιτητική λέσχη για να ερευνήσουμε την οικογενειακή τους κατάσταση και να διαπιστώσουμε αν δικαιούνται ή όχι δωρεάν σίτιση; 

Κλείνοντας, αξίζει να σημειωθεί πως δεν αρκούν οι ωραίοι διθύραμβοι στην άριστη δουλειά ενός επαγγελματία για να αποδείξουν τη μέριμνα για τη σίτιση των φοιτητών αλλά και μια αναφορά σε μια σκιώδη αντιμετώπιση μια μερίδας φοιτητών που απλώς έτυχε εκτός από την ιδιότητά τους ως φοιτητές να ανήκουν σε οικογένειες που ακόμη διαθέτουν μια σχετική οικονομική άνεση; Ως πότε; Και μετά, τι;