«Άγιος ? Βασίλης έρχεται?»

Είναι ο πιο αγαπητός από όλους του Αγίους. Αγαπητός σε μικρούς και μεγάλους, που κάθε χρόνο τον περιμένουν με ανυπομονησία και χαρά, να τους φέρει δώρα, ελπίδα, τύχη και ξενοιασιά. Είναι ο παππούλης με την κόκκινη στολή, την κάτασπρη γενειάδα και το πιο λαμπρό χαμόγελο. Ο Άγιος ή Μέγας Βασίλειος!

Πόσοι όμως, γνωρίζουμε την ιστορία του Αγίου και όσοι την γνωρίζουμε κατά πόσο την μεταφέρουμε στις νεότερες γενιές; Οι μνήμες κρατούν ζωντανή την παράδοση, την χριστιανοσύνη και τελικά την πολιτισμική μας ταυτότητα. Τέτοιες μέρες οφείλουμε όλοι εμείς, να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά τη γνώση, βοηθώντας τα να κατανοήσουν τις πολιτιστική-πολιτισμική κληρονομιά μας, η οποία φτάνει στα βάθη των αιώνων!

Μια φορά κι έναν καιρό… Πριν από πολλά-πολλά χρόνια γεννήθηκε στην Νεοκαισάρεια του Πόντου, ο Μέγας Βασίλειος. Μεγάλωσε στην Καισαρεία της Καππαδοκίας μαζί με τους γονείς και τα υπόλοιπα αδέρφια του. Από νωρίς διδάχτηκε τα χριστιανικά ιδεώδη και τις αξίες καθώς οι γονείς του ήταν βαθιά θρησκευόμενοι. Μεγαλώνοντας σπούδασε σε Καισαρεία, Κωνσταντινούπολη και Αθήνα. Ερχόμενος στην Αθήνα και φοιτώντας στην Φιλοσοφική Σχολή, θα γνωρίσει και θα συνδεθεί  με βαθιά φιλία με τον συμφοιτητή του Γρηγόριο, ο οποίος αργότερα θα γίνει Επίσκοπος στη Ναζιανζό. Επιστρέφοντας μετά από καιρό στη γενέτειρα του αποφασίζει να ασπασθεί το μοναχισμό. Περιπλανήθηκε σε πολλά μέρη προκειμένου να γνωρίσει την αξία του ορθόδοξου μοναχισμού τιμώντας τον για ολόκληρη την ζωή του. Ως άνθρωπος ήταν, γενναιόδωρος, πιστός στον χριστιανισμό, με σεβασμό και αγάπη προς τον άνθρωπο. Με προσωπική του ευθύνη, ιδρύθηκαν νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, πτωχοκομεία, γηροκομεία. Πάντα ήταν δίπλα στους ταλαίπωρους της ζωής, κοντά σε όσους είχαν ανάγκη από υλική και συναισθηματική στήριξη. 

 Όταν κάποτε (368 μ.Χ), στην Καισαρεία ήρθε μεγάλη πείνα ο Μέγας Βασίλειος ήταν πάλι αυτός ο οποίος πρωτοστάτησε ώστε να κινητοποιηθούν οι άρχοντες της περιοχής, συγκεντρώνοντας τρόφιμα, ρουχισμό και χρήματα με σκοπό τη διάθεσή τους σε οικογένειες που είχαν ανάγκη. Η δράση του φυσικά δεν σταματά εδώ. Την εποχή που ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία οι κάτοικοι έτρεξαν πανικόβλητοι να τον ενημερώσουν πως ο Έπαρχος της Καππαδοκίας θα ερχόταν για την είσπραξη των φόρων. Ο Μέγας Βασίλειος, τους καθησύχασε ζητώντας τους να συγκεντρώσουν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που είχαν και να τα φέρουν σε εκείνον. Συναντώντας ο Βασίλειος τον Έπαρχο, μαλάκωσε την καρδιά και τη σκέψη του με αποτέλεσμα τα αντικείμενα να μείνουν στους κατοίκους και οι φόροι να μην εισπραχθούν. Όταν όμως, χρειάστηκε να μοιραστούν τα τιμαλφή, η μοιρασιά αποδείχθηκε δύσκολη επειδή υπήρχαν ίδια νομίσματα και κοσμήματα. Ο Βασίλειος, ορμώμενος πάντα από αγάπη και συμπόνια για τον συνάνθρωπο τους πρότεινε να ετοιμάσουν καθένας μία πίτα βάζοντας μέσα ένα αντικείμενο. Μετά τους μοίρασε τις πίτες έχοντας όμως βάλει μέσα νομίσματα και κοσμήματα. Από τότε ταξιδεύει μέσα στους αιώνας και διαδέχεται γενιές το έθιμο του Αγίου Βασιλείου ο οποίος μοιράζει δώρα αγάπης στους ανθρώπους και το έθιμο της πρωτοχρονιάτικής βασιλόπιτας που μέσα της κρύβεται το τυχερό φλουρί!

Αυτός είναι ο δικός μας Άγιος Βασίλης και ας έχει αντικατασταθεί στην εικόνα από τον Santa Claus τον οποίο εισήγαγε  η coca-cola το 1931 θέλοντας να διαφημίσει την χειμωνιάτικη καμπάνια της. Με κόκκινα ρούχα ή όχι, με μαύρα ή άσπρα γένια, ο Άγιος Βασίλης κατοικεί στο νου και την καρδιά μικρών και μεγάλων. Έτσι και φέτος, θα ξεκινήσει το μακρινό του ταξίδι για να φέρει σε όλους τα πολυπόθητα δώρα. Ακόμη κι αν ορισμένοι αυτές τις μέρες των εορτών επιμένετε να ζείτε στην πραγματικότητα και όχι στη ΜΑΓΕΙΑ, μην στερήσετε από τα παιδιά το δικαίωμα στο όνειρο. Προτρέψτε τους να γράψουν ένα γράμμα στον Άγιο και ταχυδρομήστε το μαζί στην οδό Ονείρου και Ευτυχίας!