Κίνδυνος για τον 6χρονο Νίκο η παραμονή στην παραγκούπολη των Σαπών

«Είναι κακό που ζητάω βοήθεια, αναρωτιέται καθώς μας κοιτάζει με σχεδόν μάτια βουρκωμένα, το παιδί μου κινδυνεύει να πάθει πνευμονία όσο συνεχίζουμε να μένουμε σε αυτό το σπίτι». Η Τατιάνα Παναγιωτίδου είναι μία νεαρή μητέρα μόλις 26 ετών, η οποία αναγκάζεται να μεγαλώνει μόνη της το παιδί της. Χωρίς εργασία αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε βασικές υποχρεώσεις, τις οποίες καλύπτει απευθυνόμενη σε κοινωνικές υπηρεσίες. Το βασικό πρόβλημα όμως τόσο για την ίδια όσο κυρίως για τον 6χρονο γιο της Νίκο είναι το στεγαστικό. Η μονογονεϊκή οικογένεια ζει στην παραγκούπολη των Σαπών, τον οικισμό που είχε δημιουργηθεί το 1992 με προκάτ λυόμενα για να στεγάσει προσωρινά τους ομογενείς από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. 

Ο προσωρινός οικισμός, όπως είναι γνωστό, υπάρχει στις Σάπες από το έτος 1992 με σκοπό την στεγαστική και παράλληλα την κοινωνική και επαγγελματική αποκατάσταση των ποντίων προσφύγων από τις Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα περισσότερο από 20 χρόνια στον οικισμό αυτό διαμένουν ελάχιστοι άνθρωποι οι περισσότεροι γέροντες, μικρά παιδιά, ασθενείς, άνεργοι, ανάπηροι και αναξιοπαθούντες, ορισμένοι από τους οποίους είναι ενταγμένοι στο πρόγραμμα στεγαστικής αποκατάστασης ορισμένοι όμως δεν είναι. Στην περίπτωση όσων δεν είναι ενταγμένοι σε πρόγραμμα στεγαστικής αποκατάστασης ανήκει η 26χρονη Τατιάνα, καθώς όταν δημιουργήθηκε ο νέος οικισμός στις Σάπες, όπου μεταφέρθηκε το σύνολο σχεδόν των ομογενών από τα  προκάτ, ήταν ανήλικη και δε μπορούσε να διεκδικήσει κάποιο σπίτι. 

Η νεαρή γυναίκα αναγκάζεται να μένει στην παραγκούπολη των Σαπών τα τελευταία 10 χρόνια, τα τελευταία μάλιστα έξι μεγαλώνοντας εκεί το μονάκριβο παιδί της. 

Έχει χάσει τη μητέρα της και ο ανάπηρος πατέρας της αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις δικές του υποχρεώσεις. Τα αδέλφια της Τατιάνας ανταποκρίνονται και αυτά με δυσκολία στις ανάγκες της δικής τους καθημερινότητας, με αποτέλεσμα η 26χρονη να μην έχει που να στραφεί. «Δε μπορώ να περιπλανιέμαι στο δρόμο με το παιδί μου ή να μένω σε φίλες, όπως μία που με φιλοξενεί εδώ και 15 μέρες», λέει με απόγνωση η μητέρα του 6χρονου εκφράζοντας την αγωνία την υγεία του παιδιού της «έχει κρύο και υγρασία και το παιδί δε μπορεί να συνεχίσει να ζει άλλο έτσι». Η ζωή στον προσωρινό οικισμό των ποντίων, είναι μαρτύριο για τη μητέρα και το γιο της. Το λυόμενο όπου έχει υποστεί σημαντικές φθορές με αποτέλεσμα το κρύο να μπαίνει από κάθε γωνιά του και φυσικά από τις έντονες βροχές του φετινού χειμώνα να έχει καταστεί επικίνδυνο, λόγω της υγρασίας, για τους ενοίκους του. 

Η κ. Παναγιώτιδου απευθύνθηκε για βοήθεια σε τοπικούς φορείς, αλλά βρήκε πόρτες κλειστές, γι’ αυτό αποφάσισε να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά της. Ένας συμπολίτης μας, όπως ανέφερε η ίδια, της προσέφερε ένα παλαιό σπίτι για να μείνει αλλά πρέπει εκεί να γίνουν οι απαραίτητες συνδέσεις με νερό και ρεύμα, τις οποίες μόνη της η μητέρα δεν μπορεί να κάνει. «Ζητάω ένα σπίτι να ζήσω με το παιδί μου». Σε αυτή τη φράση η 26χρονη μητέρα περιγράφει το δράμα που ζει και πρέπει να ευαισθητοποιήσει, αφού αφορά ένα 6χρονο παιδί.

Δήμητρα Συμεωνίδου