Ζωγράφος, designer, υπερασπιστής του γκράφιτι

Σπούδασε στο Πλαστικών τεχνών και επιστημόνων της τέχνης του πανεπιστημίου Ιωαννίνων όπου αναγνωρίζει ότι πήγε συνειδητά πήρε πολλά πράγματα σε γνώσεις και τεχνικές διευρύνοντας συνεχώς το πεδίο δράσης του.

Μπορούμε να σε πούμε ζωγράφο;
-Είναι μια δύσκολη ορολογία που μπορώ να χρησιμοποιήσω για τον εαυτό μου αυτή θα έλεγα ότι είμαι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να δώσει μια άλλη νότα στην καθημερινότητα την δική μου αρχικά και εν συνεχεία των άλλων, με τις σχεδιαστικές χρωματικές του προτάσεις και γενικά μια τάση καλλιτεχνίας, όσον αφορά κυρίως την τέχνη της ζωγραφικής.

Όταν επέστρεψες, τι ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες; Σκεφτόσουν το να μείνεις στην Κομοτηνή; Υπήρχε η επιλογή του να φύγεις σε άλλη πόλη, ίσως και στο εξωτερικό αλλά προτίμησες να μείνεις;
-Έτσι και αλλιώς εγώ σπούδασα γιατί πίστευα σε αυτό το αντικείμενο, ήθελα να το ακολουθήσω, δεν είχαν ενδοιασμούς και η επιστροφή μου στην πόλη μου ήταν για εμένα αυτό που ήθελα. Δεν ήθελα να φύγω από εδώ, ήθελα να μείνω εδώ, να εργαστώ εδώ, να συνεχίσω εδώ και όσο μπορώ να επιφέρω με τις ελάχιστες γνώσεις που απέκτησα κάτι εποικοδομητικό πάνω στην τέχνη.



Η Κομοτηνή πότε γνώρισε τον καλλιτέχνη;
-Όλα ξεκινάνε από μικρούς κύκλους. Εμένα δεν με ενδιαφέρει να επεκτείνομαι τόσο πολύ, από το σχολείο οι υπόλοιποι συμμαθητές μου με γνώριζαν και αυτό μου αρκούσε, μου αρέσει να περνάμε καλά μέσα από την ζωγραφική.

Σιγά-σιγά ο μικρός κύκλος μεγάλωσε, ειδικά στους καλλιτεχνικούς χώρους έγινε γνωστό το όνομα σου τόσο στην πόλη, όσο και με κάποια έκθεση που έγινε στην Θεσσαλονίκη.
-Ναι μου είχε δοθεί η ευκαιρία και συμμετείχα πέρσι στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Θεσσαλονίκη και φέτος στο Κόντρα Φεστιβάλ που διοργανώνεται από τον δήμο Καλαμαριάς. Εκεί είχα την δυνατότητα να γνωρίσω και άλλους καλλιτέχνες, να διευρύνω τους καλλιτεχνικούς μου κύκλους. Ηδη μετεξέλιξα κάποια στάδια ζωγραφικά, τα συνδύασα και το γκράφιτι έγινε μέρος της ζωγραφικής σε συνδυασμό με μια πιο σύγχρονη ποπ αστική κουλτούρα.

Υπάρχουν πλέον άνθρωποι που σε ψάχνουν για να τους ζωγραφίσεις την εξωτερική πρόσοψη του κτηρίου ή του μαγαζιού τους, την εσωτερική διακόσμηση, γενικά σε ψάχνουν για να δώσεις μια διαφορετική πινελιά στην μέχρι τώρα αισθητική που υπήρχε.


-Ναι, σαφώς και συμβαίνει και για εμένα ήταν αρκετά περίεργο και όμως συμβαίνει, πιστεύω ότι είναι η ανάγκη του ανθρώπου να βλέπει εικόνες, δηλαδή αρκετές φορές ξεφυλλίζουμε ένα περιοδικό και πολλές φορές απλά κοιτάζουμε τις εικόνες, θέλουν όλοι να έχουν μια εικόνα αγαπημένη τους. Εμένα μ’ αρέσει να το κάνω αυτό, δηλαδή να μπορώ να σου παρέχω την εικόνα που θέλεις, που έχεις στο μυαλό σου, που την φαντάζεσαι και μου είναι πολύ ευχάριστη διαδικασία, αισθάνομαι σαν τον τραγουδιστή που πάει κάποιος να απολαύσει σε ένα κέντρο διασκέδασης και του ζητάει ένα τραγούδι της αρεσκείας του, κάπως έτσι αισθάνομαι και εγώ, μ’ αρέσει, να παράγω την φαντασία του καθενός και να την μετατρέπω σε εικόνα.

Πες μας μερικά σημεία που μπορεί ο κόσμος να δει έργα σου ή που τα βλέπει αλλά δεν το έχει συνδυάσει ακόμη μ’ εσένα.
-Σε αρκετά μαγαζιά διασκέδασης, το playhouse για παράδειγμα, πρόσφατα έχω ολοκληρώσει ένα νέο εστιατόριο – ταβέρνα που είναι πίσω από το δημοτικό στάδιο Κομοτηνής και λέγεται «άμπελος» και ο συγκεκριμένος είχε την διάθεση να κάνει όλο το μαγαζί του με τοιχογραφίες, έχω ζωγραφίσει μέσα στην καφετέρια «Άψινθος» μια τοιχογραφία και έναν πίνακα, ένα τεράστιο καρπούζι δίπλα στην λέσχη Κομοτηναίων, που ήταν μια πρόταση του μανάβη, εγώ του πρότεινα κάτι συγκεκριμένο και όχι τόσο μεγάλο αλλά βλέπω ότι συμβαδίζουν με τις σκέψεις μου και είναι πολύ περίεργο αυτό.

Αρχίζει ο κόσμος να μην φοβάται ούτε το χρώμα, ούτε την υπερβολή, αρχίζει να μπαίνει σε μια διαδικασία διάθεσης και καλής ψυχολογίας γιατί μέσα από την ζωγραφική, από ένα δυνατό χρώμα, μέσα από μια δυνατή απεικόνιση, μια δυνατή εικόνα, αλλάζει και η ψυχολογία του ανθρώπου.
-Είναι αυτό που σου είπα, όλοι θέλουμε να βλέπουμε εικόνες, απλά το ζήτημα είναι πως θα βγει αυτό παραέξω στην κοινωνία και αυτό δεν εξαρτάται από εμένα, αλλά από όλους τους άλλους».
Μέσω της ιστοσελίδας που έκανε τελευταία ο Στάθης Γκεβρέκης  το PR3.gr, μπορεί κάποιος να μπει και να δει την δουλειά του, να δει με τι ασχολείσαι, να γνωρίσει τις τεχνικές του, τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει και να επικοινωνήσει άμεσα μαζί του.