15/05/2013

Την ιστορία της Κομοτηνής στην πρώτη δεκαετία του εικοστού αιώνα, αλλά και όλης της Α.Μ.-Θ., μας υπενθυμίζει ο Ξανθιώτης συγγραφέας Θωμάς Εξάρχου με στοιχεία καθημερινής ζωής, λίγο πριν την εγκαταλείψουν οι Οθωμανοί από το 1903 έως 1912. 

-Αναδημοσιεύοντας στο βιβλίο του «Η Έβρο-στρυμονική Ελλάδα» χαρακτηριστικά γεγονότα από εφημερίδες της Θεσσαλονίκης «Αλήθεια», «Φάρος» και «Μακεδονία», αφού μόνο αυτές αποτύπωναν ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής από την περιοχή μας, εκτός βέβαια των ιστορικών και συγγραφέων που ασχολήθηκαν αργότερα.

-Ημέρες που ζούμε τιμώντας την ενσωμάτωση της Θράκης στον εθνικό κορμό και την αγριότητα των τριών εισβολών και αποχωρήσεων των Βουλγάρων, όπου το κράτος και το παρακράτος άφησαν ανυπολόγιστες ζημιές πίσω τους, ο συγγραφέας μας υπενθυμίζει και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον τραμπουκισμό και τον μισελληνισμό των Οθωμανών, αλλά και των παππούδων και αξιωματούχων τότε συντοπιτών μας μουσουλμάνων, που είχαν εξουσία στα χέρια τους.

-Δεν ήταν μόνο λοιπόν οι άγριοι Βούλγαροι, αλλά και οι σκληροί Οθωμανοί και τα ντόπια τσιράκια τους που έκαναν το βίο  αβίωτο στους Έλληνες. Η ιστορία εξελίσσεται λοιπόν εν Γκιμουλτζίνη και το γεγονός καταγράφει η εφημερίδα «Μακεδονία» στο φύλλο της 25/7/1912, δηλαδή τρεις μήνες πριν την πρώτη βουλγαρική κατοχή. 

 Παραθέτουμε αυτούσιο το δημοσίευμα: «Κατ’ ιδιαιτέρας ημών πληροφορίας εν Γκιουμουλτζίνη ο αξιωματικός φαρμακοποιός Γκαλήπ εφέντης μεταβάς στο εστιατόριον «Η Κωνσταντινούπολις» όπως φάγη εζήτησε κατάλογον φαγητών και του προσεφέρθη τοιούτος ελληνιστί γραμμένος. Ο Γκαλήπ εζήτησε να του δώσουν κατάλογον τουρκιστί γραμμένον, όπερ εγένετο μετά πολλές τες προθυμίας.

-Ο αξιωματικός όμως Γκαλήπ εφένδης θορύβει και εζήτησε τον διευθυντήν του καταστήματος κ. Χριστόφοροn Ποάλαν, εις τον οποίον έκαμε δριμείαν παρατήρησιν διότι είχε καταλόγους… ελληνιστί γραμμένους, και αναστάτωσε το εστιατόριον  προκαλών και άλλον όμιλον Τούρκων εντοπίων και Ξανθέων, παρακαθήμενον όπως αναγνώση τον ?προδοτικόν κατάλογον.

-Τότε ο όμιλος ούτος έκανε παρατηρήσεις εις τον αξιωματικόν να μη θορυβή, ούτος δε με θυμόν  εξέσπασε εις βάρος του διευθυντού του καταστήματος. Και ράπισε τον διευθυντήν του καταστήματος λέγων: Εδώ δεν ευρίσκεσαι στην Ελλάδα και τον Πειραιά δια να?.».

-Ας αναλογισθούν λοιπόν όλοι σε αυτόν τον τόπο που προστατεύει την γλώσσα και την θρησκεία των μουσουλμάνων, γιατί κόπτονται άραγε ΠΕΚΕΜ, τουρκοσύλλογοι και προξενείο να καταδικάζουν την δημοκρατία μας και να θέλουν να μας διδάξουν την δική τους κάλπικη ιστορία, για τον τόπο και τους καλούς Οθωμανούς. 

-Για ένα κατάλογο στα ελληνικά έφαγε ξύλο ο συμπολίτης μας που τολμούσε να λέει ότι είναι Έλληνας. Και ευτυχώς οι υπόλοιποι εχέφρονες και σκεπτόμενοι μουσουλμάνοι έβαλαν σε τάξη τον τραμπουκισμό και το μισελληνισμό του Γκαλήπ που ονειρευόταν να διαφεντεύει σε μια τουρκική Θράκη. Φαντάζεστε κάτι αντίστοιχο σήμερα με τόσους τουρκοκαταλόγους που κυκλοφορούν;  Άραγε ποιοι θα αντιδρούσαν πρώτοι;

 Νέο πρωτοσύγκελο απέκτησε ο μητρόπολη Ξάνθης και Περιθεωρίου που αναπληρώνει τη θέση που κατείχε μέχρι πρότινος ο νυν μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής. Και φυσικά δεν παρέλειψαν μητροπολίτης και πρωτοσύγκελος Ξάνθης να πλέξουν το εγκώμιο και να προβάλουν το σημαντικό έργο που έκανε στην Ξάνθη, ο σεβασμιότατος μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων.

-«Όλα θα συνεχιστούν σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα» ανέφερε ο νέος πρωτοσύγκελος Σωφρόνιος Γκουτζίνης που ως αρχαιότερος στην τάξη συνεργάστηκε χρόνια μαζί του. Και «όλες οι δράσεις, όλοι οι στόχοι που έβαλε συνεχίζονται ως είχαν και ότι βρίσκεται σε διαδικασία ολοκλήρωσης, παρά την δυσκολία της συγκυρίας» ανέφερε, εκφράζοντας την ελπίδα ότι θα μπορέσει να τα ολοκληρώσει.

-Θεολόγος, χαμηλών τόνων, άνθρωπος με διάθεση για προσφορά και 18 χρόνια κήρυκας της Ι.Μ. Ξάνθης, διδάσκει στην εκκλησιαστική σχολή ο πατήρ Σωφρόνιος, έχει όλες τις θρησκευτικές περγαμηνές για να συνεχίσει το έργο του δικού μας μητροπολίτη. Η διάδοχη λοιπόν κατάσταση συνεχίζεται στην Ξάνθη αφού φαίνεται ότι ο σεβασμιότατος κ. Παντελεήμων φρόντισε να είχε δίπλα του άξια στελέχη και να υπάρχει η μαγιά της συνέχειας. 

-Κάτι που δεν συμβαίνει βέβαια στην μητρόπολη Μαρωνείας και Κομοτηνής και αντιλαμβανόμαστε την δυσκολία επιλογής νέου πρωτοσύγκελου στην περιοχή μας, που προφανώς αντιμετωπίζει ο νέος μητροπολίτης μας. 

-Έναν αρχιμανδρίτη νέο, δραστήριο, με σπουδές και όρεξη για δουλειά που να βοηθά και να φροντίζει να αποδεσμεύει από ζητήματα καθημερινότητας κοινωνικού έργου και λειτουργίας της μητρόπολης τον σεβασμιότατο, ώστε να σχεδιάσουν και την μελλοντική κατάσταση.

-Με έργα, κοινωνικές υποδομές, αξιοποίηση και ολοκλήρωση των μοναστηριών μας, συνεργασίες και ανάδειξη των θρησκευτικών μας μνημείων και προσέγγιση της μειονότητας με κοινές δράσεις μέσω της μουφτείας. Και ένα τέτοιο πρόσωπο δεν διακρίνουμε να υπάρχει στο δυναμικό της μητρόπολης μας.

 Το καινούργιο φρούτο που μας ξεφουρνίζει η κυβέρνηση, για το πρόβλημα της ανεργίας που δήθεν τιθασεύεται, είναι τα επιδοτούμενα προγράμματα του συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ). Χιλιάδες νέοι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με αμοιβή 400 ευρώ το μήνα και απόφοιτοι ΑΕΙ – ΤΕΙ με το αστρονομικό ποσό και αυτοί των 460 ευρώ, θα εκπαιδευτούν ταχύρυθμα και θα δοθούν ως φθηνή εργασιακή δύναμη σε ξενοδοχεία και εταιρίες που ασχολούνται με τον τουρισμό.

-Θα αυξηθεί έτσι η ανταγωνιστικότητα μας λένε και θα έχετε εργαζόμενους με ειδίκευση πάνω στο επιχειρησιακό ως αντικείμενο. Και βάζει και το κερασάκι στην τούρτα ότι αν κάποιες εταιρίες θέλουν να κρατήσουν νέους εργαζόμενους πέραν του πεντάμηνου θα δικαιούνται επιδότηση όλων των εργασιακών εισφορών για διάστημα ενός έτους.

-Τελικά ποιος κοροϊδεύει ποιόν, επειδή τέτοια προγράμματα που θα πραγματοποιηθούν και στην Θράκη, συνήθως είχαν άλλους σκοπούς. Δουλεύουν τζάμπα χιλιάδες παιδιά με προσόντα για 5 μήνες, παίρνουν λίγο χαρτζιλίκι (2.200 ευρώ παρακαλώ) για να ανακουφισθεί λίγο ο πατέρας, οι επιχειρήσεις συνήθως απολύουν εργαζόμενους για να έχουν πιο φθηνούς για το καλοκαίρι και η κυβέρνηση επαίρεται ότι κατέβηκαν οι δείκτες της ανεργίας. 

-Και φυσικά στο τέλος δεν προκύπτει καμία μόνιμη θέση εργασίας, απλώς δημιουργείται μια επίπλαστη εικόνα και παγιώνονται οι μισθοί πείνας και εξαθλίωσης για τους νέους με το γνωστό παραμύθι της εργασιακής εμπειρίας που συνεχίζεται ακόμα.