Μικροκομοτηναίικα 07-02-2024

Υπερβολικές ανησυχίες, διαχειριστικά και επιχειρησιακά λάθη, λανθασμένες εκτιμήσεις και υπερβάλλον ζήλος, ώστε να αποκατασταθεί γρήγορα η τάξη στο ΔΠΘ; Όπως και να εκτιμήσει κάποιος τα γεγονότα, η τάξη βέβαια που επιθυμούσαν, μάλλον έφερε την αταξία.
Με τα επεισόδια που εκτυλίχθηκαν προχθές βράδυ στην πόλη μας, την είσοδο των αστυνομικών στη Νομική Σχολή, τις προσαγωγές και τις συλλήψεις, αλλά και την έντονη διαμαρτυρία των φοιτητών έξω από το αστυνομικό μέγαρο.
Και προσπαθούσαν όλοι να κατανοήσουν τελικά, ποιος έδωσε την εντολή, αν και η αστυνομία αναφέρει τις πρυτανικές αρχές, ή αν κατατέθηκαν μηνύσεις και από ποιους.
Και ευτυχώς η αρχική στάση να κρατηθούν οι 12 φοιτητές όλη τη νύχτα και να προσαχθούν σε τακτική δικάσιμο το μεσημέρι της Τρίτης με τη διαδικασία του αυτοφώρου, εγκαταλείφθηκε ως σχέδιο, μάλλον με πλήθος παρεμβάσεων από φορείς και από τα κεντρικά.
Ειδάλλως θα δημιουργούσε χειρότερες καταστάσεις και θα έφερνε ίσως και πλήθος από ετερόκλητους συμπαραστάτες από άλλες περιοχές. Προτιμήθηκε να αφεθούν ελεύθεροι, αφού ταυτοποιήθηκαν τα στοιχεία τους, ορίστηκε τακτική δικάσιμος και εκτονώθηκε εν μέρει η κρίση.
Η αρνητική εικόνα αυτή όμως της πόλης και του ΔΠΘ έχει ήδη περάσει στη ροή της πανελλαδικής επικαιρότητας, με πλήθος αναλύσεων, εκτιμήσεων, ενώ τελικά δεν μάθαμε αν οι καταληψίες ήταν όλοι φοιτητές, αλλά ούτε ενημερωθήκαμε επίσημα βέβαια, αν υπήρξαν βίαιες ενέργειες και τελικά ποιος τις προκάλεσε.
Η ζημιά όμως που έκαναν αυτές οι αρνητικές εικόνες είναι υπαρκτή και αντί να καταλαγιάσουν τα πνεύματα προφανώς οξύνθηκαν. Ελπίζουμε να μη δώσουν και την αφορμή σε άλλες ακραίες ομάδες να σηκώσουν την παντιέρα της αντιπαράθεσης.
Πάντως η διαχείριση τέτοιων θεμάτων απαιτεί πιο λεπτούς και σωστούς χειρισμούς, που να μην πυροδοτούν το κλίμα. Και η νομιμότητα πολλές φορές δεν επέρχεται με την καταστολή.

Όλα αυτά ήρθαν την ώρα που το υπουργείο προσπαθούσε επικοινωνιακά με ανώδυνο τρόπο να φέρει για δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια, μαζί με την πρόταση για τη διεύρυνση του ΔΠΘ.
Προτιμώντας τις αναβολές ώστε να έρθει υπό τη μορφή ενός πολυνομοσχεδίου, γιατί στόχος τους ήταν να ξεκινήσει η δημόσια διαβούλευση μέσα στην εβδομάδα και έως τις 20 Φεβρουαρίου να πάει στη βουλή.
Αλλά συγχρόνως το πολυνομοσχέδιο αυτό, μαζί με τα μη κρατικά πανεπιστήμια, να δοθεί και το μήνυμα της πλήρους αναβάθμισης στα δημόσια ΑΕΙ, για να μετριάσουν το αρνητικό κλίμα και τις αντιδράσεις.
Έτσι τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα περνούσαν συγχρόνως με την οικονομική αναβάθμιση των κρατικών, την ακαδημαϊκή αναδιάρθρωση του ΔΠΘ, αλλά και την διοικητική αυτοδυναμία του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, ως λύση πακέτο, σε ένα πολυνομοσχέδιο. Για να αποδείξουν και τις προθέσεις τους, άσχετα βέβαια αν είναι ανόμοια μεταξύ τους με όλα αυτά.
Γιατί θα έπρεπε όμως η συγχώνευση των τμημάτων σε Δράμα και Καβάλα με το ΔΠΘ και την αναβάθμιση του πλέον σε ένα περιφερειακό ρόλο, να γίνει αντίβαρο με την ίδρυση των μη κρατικών πανεπιστημίων, υποβαθμίζοντας το γεγονός αυτό;

Είναι γνωστή διαχρονικά η μέθοδος απαξίωσης δημοσίων δομών και οργανισμών, που στο τέλος οδηγούνται σε ιδιωτικά χέρια και αντί πινακίου φακής πολλές φορές, όπως έγινε και με τον ΟΣΕ, που τον κρατούσαν ζημιογόνο για το κράτος και πουλήθηκε για 45 εκατομμύρια ευρώ σε ιταλική εταιρεία.
Και παρόμοιες μέθοδοι επιλέχθηκαν και για τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, που σταδιακά πέρασαν στα χέρια των ιδιωτών. Όπως και τώρα προβληματίζονται για το γεγονός, μήπως τελικά το ίδιο θα συμβεί και για τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, που απαξιώνονται χρηματοδοτικά και υποστελεχώνονται υπηρεσιακά, ενώ θα έπρεπε να στηριχτούν πολύ περισσότερο.
Αντ΄αυτού έρχεται το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια που δεν γνωρίζει κανείς κατά πόσο θα μπορούν να ανταπεξέλθουν σε ένα τέτοιο ισχυρό ανταγωνισμό. Το μέλλον θα δείξει.
Παρόμοια τακτική βλέπουμε και στην εξαγγελία του υπουργού Υγείας για τη λειτουργία των απογευματινών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία, που φέρνει και την έντονη αντίδραση των νοσοκομειακών γιατρών και της Θράκης.
Αφού θεωρείται οξύμωρο μέσα στο σύστημα δημόσιας και δωρεάν υγείας, να χρησιμοποιούνται δομές, προσωπικό και κλίνες, για αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν, να παρακάμπτουν τη σειρά. Και να εξυπηρετούνται μετέπειτα όμως από το υπάρχον υποστελεχωμένο όμως προσωπικό, ενώ άλλοι θα αμείβονται επιπλέον.
Πως θα ανταπεξέλθουν όμως αφού ήδη κινούνται οριακά στην υπηρεσία τους γιατροί και νοσηλευτές; Και γιατί να χρησιμοποιείται το σύστημα υγείας από άλλους, να πριμοδοτούνται κάποιοι γιατροί και να ανοίγουν ένα παράθυρο για την ιδιωτικοποίηση;
Γιατί δεν στηρίζουν επαρκώς το δημόσιο σύστημα υγείας με προσλήψεις και χρηματοδοτήσεις, ώστε η δωρεάν περίθαλψη και υγεία για όλους, να είναι δεδομένη και να παρέχεται στην ώρα της;

Αντιλαμβανόμαστε βέβαια ότι θέλουν να παρουσιάσουν θετικά στοιχεία όσον αφορά τους δείκτες ανεργίας και για αυτό χρησιμοποιούν μόνο τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που καταμετρά τα μικρότερα ποσοστά.
Αφού με βάση τα επίσημα στοιχεία τέλος του 23 ανακοίνωσε 430.088 ανέργους ποσοστό 9,2%, ενώ από την άλλη ο καθ’ ύλη αρμόδιος φορέας μέτρησης της ανεργίας η ΔΥΠΑ, ο παλιός ΟΑΕΔ δηλαδή, αναφέρεται σε 1.039.752 ανέργους ποσοστό δηλαδή 21,7%.
Δεν θα πρέπει να μας εξηγήσουν γιατί αποδέχονται τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και όχι τις ΔΥΠΑ, που εκεί είναι καταγεγραμμένοι όλοι οι άνεργοι; Και γιατί υπάρχει τέτοια μεγάλη απόκλιση στα επίσημα στοιχεία;
Την απάντηση και τα πραγματικά στοιχεία τα γνωρίζουν όμως, αφού η ΔΥΠΑ ανεβάζει το δείκτη της ανεργίας κατά μεγάλα ποσοστά στις πραγματικές του μετρήσεις, ενώ η ΕΛΣΤΑΤ κατά πάγια τακτική απλώς δεν προσμετρά και δεν καταλογίζει τους μακροχρόνια ανέργους.
Το σκληρό πρόσωπο όμως της ανεργίας του αντιλαμβάνονται οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες, που ακόμα και σήμερα πολλοί νέοι παίρνουν το οματιών τους και φεύγουν για το εξωτερικό.
Και μπορεί να φανταστεί κάποιος που θα βρίσκονταν ο δείκτης αυτός, αν και οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι που έφυγαν στο εξωτερικό, βρίσκονταν στη χώρα μας. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και προφανώς δεν κρύβεται.