Μικροκομοτηναίικα 12-10-2023

Ολοκληρώνοντας τα σχόλια και τις επισημάνσεις με την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος στο δήμο Κομοτηνής, θα αναφερθούμε και στην παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης. Αν και με την ίδια λογική κινούνται πάντα όλες οι παρατάξεις τους στην αυτοδιοίκηση και σε πανελλαδικό επίπεδο.

Και φυσικά θεωρούμε κέρδος να υπάρχουν όσο το δυνατόν περισσότερες φωνές και στην αντιπολίτευση,  αλλά θέλουν κάποιοι να ξεφύγουν από τα μικρά αυτά ποσοστά αποδοχής που κινούνται σε κάθε εκλογική διαδικασία,  ή απλώς συντάσσονται με τις επιταγές του κόμματος;

Λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο εδώ και χρόνια,  έχουν μία συγκεκριμένη λογική αντιπαράθεσης και προφανώς υποστηρικτές τους είναι τα μέλη και οι φίλοι αυτού του κόμματος. Συνεπώς  προσδοκούν μόνο να πάρουν τα ποσοστό του κόμματος σε κάθε περιοχή, με ελαφρές διαφοροποιήσεις.

Αναφέρονται συνεχώς στην περίπτωση του δημάρχου Πατρέων του κου Πελετίδη,  ο οποίος βέβαια για να κατορθώσει να εκλέγεται εδώ και χρόνια,  όπως και τώρα μάλλον στη  δεύτερη κάλπη,  έχει ως μέλη της παράταξής του όχι μόνο κομματικούς φίλους και συντρόφους,  αλλά και πρόσωπα ευρείας αποδοχής από την τοπική κοινωνία.

Και για αυτό ακριβώς εκλέγεται. Αν  θέλουν  να γίνουν κάποιοι Πελετίδηδες όμως, σαφώς θα πρέπει να επιδιώξουν να λειτουργήσουν με την ίδια συνταγή και να δώσουν τον αγώνα τους με διαφορετικά αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά.

Και η  κριτική του να  λες συνεχώς ότι υπάρχει υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, θαρρείς και οι άλλοι δεν διεκδικούν για αυτό και ότι παλεύουμε για τα συμφέροντα του λαού, είναι μεν πολιτική, αλλά γενική και θα έπρεπε να εμπλουτίζεται και με τα μικρά τοπικά προβλήματα.

Δίνουν τη μάχη από τη Λαϊκή Συσπείρωση,  αλλά θα πρέπει να ξεφύγουν από τα στενά αυτά κομματικά πλαίσια,  αν θέλουν φυσικά να παρουσιάζουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα.

Ειδάλλως θα ακολουθούν την ίδια απαράλλαχτη συνταγή του παρελθόντος,  στο πλαίσιο ενός αγώνα που δίνεται από τα κεντρικά και οι ίδιοι ακολουθούν. Προφανώς όμως αυτό δεν είναι αφήγημα δελεαστικό για ψηφοφόρους εκτός κόμματος.

----------

Άρχισαν πάλι τα συντροφικά μαχαιρώματα στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ  μετά τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών,  που κυμάνθηκαν  σε πολύ χαμηλά επίπεδα,  σε σχέση με τα ποσοστά του κόμματος.

Και ήδη οι σύντροφοι προσάπτουν στην ομάδα της Ομπρέλας ότι μάλλον στήριξαν το ΚΚΕ και  λειτούργησαν αντικομματικά, για να χρεώσουν την ήττα αυτή στο νέο πρόεδρο, που προφανώς δεν φέρει καμιά ευθύνη, αφού δεν είχε αναλάβει ακόμα.

Τα αποτελέσματα που έφερε η παράταξη του κου Ηλιοπούλου στην περιφέρεια ΑΜΘ ήταν τα χειρότερα, ειδικά στην πρόσφατη ροζ Ροδόπη, που μετά βίας πήραν 2,62% στη μειονότητα στις περιφερειακές εκλογές, με τους τρεις μουσουλμάνους  υποψηφίους να έχουν τη …μεγαλειώδη αποδοχή  μόνο  194 πολιτών.

Όταν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ  Οζγκιούρ Φερχάτ πρόσφατα είχε εκλεγεί με πάνω από 12.000 ψήφους.  Και φυσικά σε πολύ χαμηλά έως πενιχρά ποσοστά κυμάνθηκαν και οι ψήφοι των χριστιανών στο κομματικό ψηφοδέλτιο της περιφέρειας.

Η  μειονότητα φαίνεται ότι ξεκάθαρα τους γύρισε την πλάτη στις αυτοδιοικητικές εκλογές,  έχοντας άλλες επιλογές. Η επόμενη μέρα μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα είναι δύσκολη,  αφού έχουν να διαχειριστούν μία κακή κατάσταση, όσον αφορά την αποδοχή τους από τις τοπικές κοινωνίες.

Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σε όλα τα ψηφοδέλτια,  περιφέρειας και  δήμων. Που αυτό σημαίνει ότι οι καυγάδες μεταξύ τους και οι κόντρες που υπάρχουν θα ενταθούν. Το ότι δεν άνοιξαν το κόμμα προς την κοινωνία το πληρώνουν.

Και οι ίντριγκες μεταξύ των συντρόφων, μάλλον δεν δίνουν και τα καλύτερα μηνύματα προς την κοινωνία,  για να τους αποδεχτεί και να τους στηρίξει.

Μπορεί να εξηγηθεί όμως η συμπεριφορά της μειονοτικής ψήφου,  με τις περίεργες εναλλαγές και προτιμήσεις αντίστοιχα,  σε εθνικές εκλογές και αυτοδιοικητικές,  με πολιτικούς όρους; Προφανώς και όχι.    Γιατί πάγια τακτική της μειονότητας είναι η στήριξη κατά πλειοψηφία σε πρόσωπα και παρατάξεις,  που προτείνονται από το γνωστό σύστημα της προξενικής αυλής, των ακραίων,  του μειονοτικού κόμματος και της Συμβουλευτικής.   Στόχος τους φυσικά είναι να εκλεγούν όσο το δυνατόν περισσότεροι φιλικά διακείμενοι  στην προξενική αυλή και συνεργάσιμοι, στα κόμματα αλλά και στις παρατάξεις της αυτοδιοίκησης. Για αυτό ακριβώς στήριξαν τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές.   Και φυσικά οι αφελείς και οι ιδεολογικοί  ινστρούχτορες του κόμματος,  διατυμπάνιζαν διαδικτυακά τότε μετά παρρησίας,  ότι οι  χιλιάδες ψήφοι του Οζγκιούρ Φερχάτ , είναι από συνειδητούς ψηφοφόρους και αριστερούς πολίτες της μειονότητας.   Μόνο που διαψεύστηκαν βέβαια πολύ σύντομα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές,  βλέποντας τους συνειδητούς υποτίθεται αυτούς ψηφοφόρους της αριστεράς να μετακινούνται πολύ εύκολα,  στηρίζοντας κυρίως τις δύο πρώτες παρατάξεις στην περιφέρεια,  που φυσικά οι επικεφαλής πρόσκεινται σε άλλα κόμματα.   Για να εκλεγούν φυσικά όσο το δυνατόν περισσότεροι σύμβουλοι της αρεσκείας του και να τοποθετηθούν αντίστοιχα ως αντιπεριφερειάρχες.  Άφησαν κυριολεκτικά  στα κρύα του λουτρού τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια.   Και οι μουσουλμάνοι υποψήφιοι στο ψηφοδέλτιο του, δεν μπόρεσαν ούτε 200 ψήφους να φέρουν.  Τι έχουν να απολογηθούν για αυτό και πώς μπορούν να μας το εξηγήσουν οι ιδεολογικοί καθοδηγητές και η νομαρχιακή επιτροπή του κόμματος στη Ροδόπη;   Έγινε λάθος, δεν δούλεψε καθόλου ο βουλευτής και αυτοί, για    να βοηθήσουν το κόμμα; Ειδάλλως μπορούν να το εξηγήσουν με πολιτικούς όρους τι έγινε, ή απλώς σιωπούν, αφού όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει πραγματικά στην περιοχή μας;    

-------

Δεν υπάρχει λοιπόν ιδεολογικό πρόσημο και πολιτικό κριτήριο για την πλειοψηφία των μειονοτικών ψηφοφόρων, αφού πολλές φορές τα κριτήρια  επιλογής ανάγονται σε θρησκευτικούς κύριους λόγους,  στηρίζοντας ομόθρησκους κατά ένα μεγάλο ποσοστό.

Και επιλέγοντας κυρίως τα πρόσωπα που προτείνει η προξενική αυλή, που προβάλλονται έντεχνα μέσω των μηχανισμών τους.  Και για αυτό ακριβώς εύκολα μειονοτικοί υποψήφιοι πηγαίνουν  από το ένα κόμμα στο άλλο,  ή από μία παράταξη στην άλλη.

Για να μπορούν να παίζουν οι καθοδηγητές και υποστηρικτές τους τα γνωστά τους παιχνίδια,  πιέζοντας επικεφαλής και υποψήφιους για να δεχτούν και τη γνωστή ατζέντα των προβλημάτων που προτείνουν για τη μειονότητα.

Ένα ανίερο ψηφοθηρικό παιχνίδι που καθιστά τον τούρκο πρόξενο ρυθμιστικό παράγοντα στην πολιτική και στην αυτοδιοίκηση. Και οι μόνες διαμαρτυρίες που υπάρχουν εκ των υστέρων είναι,  όταν το παιχνίδι αυτό αδικεί κατάφωρα κάποιους που τους αδειάζουν, για να στηρίξουν τον αντίπαλό του.

Πανελλήνιος σάλος είχε δημιουργηθεί στις εθνικές εκλογές για την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στη  Ροδόπη  και την εκλογή του Οζγκιούρ Φερχάτ, αλλά  εκκωφαντική σιωπή υπάρχει τώρα για το ίδιο παιχνίδι που  παίζεται στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Αλλά με το με το σύστημα αυτή τη φορά να στηρίζει υποψηφίους που πρόσκεινται σε άλλα κόμματα και όχι στο ΣΥΡΙΖΑ,  που πήγε κυριολεκτικά ..πάτος. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Κάποιοι βολεύονται και σιωπούν και άλλοι ψάχνουν να βρουν τι φταίει,  που δεν πήραν τους υποψήφιους και τις ψήφους που ήθελαν.

Αλήθεια αν αθροίσουμε τις ψήφους των μειονοτικών υποψηφίων στις εθνικές εκλογές,  σε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά  και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, μπορούν να μας εξηγήσουν που πήγαν πάνω από 20.000 μειονοτικοί ψηφοφόροι;

Και πώς γίνονται αυτές οι μετακινήσεις μέσα σε δύο-τρεις μήνες; Γνωρίζουν βέβαια όλοι, αλλά θα ποιήσουν τη νήσσα για  άλλη μια φορά, αφού κατάφεραν αυτό που ήθελαν.