Χρ. Τοψίδης: Με σταθερά βήματα και πνεύμα συνεργασίας η Περιφέρεια ΑΜΘ αλλάζει
Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε, μάλλον θύμισε η διαδικασία του συμβουλίου λογοδοσίας στο δήμο Κομοτηνής, αφού καμιά ερώτηση δεν τέθηκε από πλευρά της αντιπολίτευσης, αλλά και η διοίκηση δεν είχε τίποτα να θέσει, θαρρείς και δεν υπάρχουν προβλήματα στην πόλη.
Και οπότε η διαδικασία ήταν καθαρά διαδικαστική, με τη δημοτική αρχή να λογοδοτεί τύποις για τα πεπραγμένα των προηγούμενων δύο μηνών. Επιτυχημένη και γόνιμη με ερωτήματα και αποκαλύψεις, αλλά και την παρουσία πολλών πολιτών, ήταν η αντίστοιχη συνεδρίαση στο δήμο Μαρωνείας-Σαπών.
Ας πάρουν το θετικό παράδειγμα από εκεί, γιατί όπως βλέπουμε ήδη από την έναρξη τους τα συμβούλια λογοδοσίας στο δήμο Κομοτηνής μάλλον είναι άνευρα και υποτονικά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με άλλη μία δημοκρατική κατάκτηση, των συμβουλίων νέων των δήμων.
Αφού ο νομοθέτης φαίνεται ότι δεν τα προέβλεψε και τόσο σωστά. Υπάρχει δηλαδή μία κατ’ επίφαση δημοκρατική διαδικασία διαφάνειας και ένα όπλο της αντιπολίτευσης, που δεν χρησιμοποιείται.
Προφανώς θα τα δούμε όλα αυτά να παίρνουν σάρκα και οστά λίγο πριν τις εκλογές, τον τελευταίο χρόνο δηλαδή της θητείας των δημοτικών αρχών, όπου εκεί οι αντιπολιτεύσεις θέλουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Ας μη γκρινιάζουν τότε όμως αφού αφήνουν το περιθώριο στη δημοτική αρχή να κάνει το δικό της παιχνίδι, ακόμα και από αυτές τις διαδικασίες. Που θα έπρεπε να έχουν τον πρώτο λόγο θέτοντας προβλήματα και θέματα.
Και να μην τους απογοητεύουν τα αποτελέσματα, γιατί ο αγώνας και η κριτική πρέπει να γίνονται καθ’ όλη τη θητεία. Όταν δεν υπάρχει συμμετοχή και ενδιαφέρον υποβαθμίζεται η διαδικασία και έμμεσα η αντιπολίτευση δείχνει ότι συμφωνεί σε όλα και στηρίζει τη δημοτική αρχή.
Μάλλον έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι και οι πολιτικοί δεν κατανοούν ότι τα συνέδρια που γίνονται από επιχειρηματίες και φορείς, δεν είναι μόνο η αφορμή να απευθύνουν χαιρετισμό και να δηλώσουν την παρουσία τους, αλλά να παραμένουν εκεί για να ακούσουν τα αιτήματά τους, για να δώσουν λύσεις, ή να δεσμευτούν.
Στο πρώτο πανελλήνιο συνέδριο επιχειρήσεων βιομηχανικών περιοχών, όπου ομιλητής ήταν και ο πρόεδρος του ΕΒΕ Ροδόπης Νίκος Αγγελίδης μόλις άρχισε να μιλά από του βήματος εξαφανίστηκαν όλοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων, μετά το χαιρετισμό τους.
Έφυγαν όλοι από την αίθουσα γιατί είχαν ανειλημμένες υποχρεώσεις και ίσως πιο σοβαρές; Μα αυτοί οι πολιτικοί δεν είναι που αναφέρουν συνεχώς τη μεγάλη σημασία που δίνουν για την ανάπτυξη, την οικονομία και τις επενδυτικές ευκαιρίες;
Αλλά δεν κάνουν τον κόπο καν να περιμένουν να ακούσουν και τι λένε οι επιχειρηματίες. Που προσπάθησαν να δώσουν απαντήσεις σε δυο ερωτήματα. Το αν συμφέρει τελικά να εγκαταστήσει κάποιος τη βιομηχανική του μονάδα σε μία οργανωμένη ΒΙΠΕ, με τα μεγάλα μη μισθολογικά κόστη.
Και το άλλο βασικό ερώτημα ήταν αν τελικά θέλει η κεντρική πολιτεία να έχουμε βιομηχανική παραγωγή στη χώρα μας κι επιχειρήσεις μεταποιήσεις και να στηριχθούμε σε αυτές, που είναι και απαραίτητες για τις εποχές των απανωτών κρίσεων, όπως το διαπιστώσαμε.
Αν θέλει όμως η πολιτεία να μην επενδύει μόνο στον τουρισμό, ή στις υπηρεσίες, που εκεί ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, σαφώς θα πρέπει να έχει ένα πιο ξεκάθαρο πλαίσιο λειτουργίας των μονάδων που δραστηριοποιούνται στις οργανωμένες ΒΙΠΕ.
Και να συζητηθούν τα θέματα των υψηλών χρεώσεων, με συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων, ώστε να βρεθεί μία χρυσή τομή για να μη δημιουργεί προβλήματα σε κανένα. Και η ΒΙΠΕ Κομοτηνής είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο οργανωμένη.
Και σαφώς ήρθε η ώρα που θα πρέπει να επενδύσουμε σε αυτό το brand name που ουσιαστικά έχουμε για την περιοχή μας, όταν δεν έχουμε να δείξουμε κάτι άλλο και είναι συγκριτικό μας πλεονέκτημα για τις επενδύσεις.
Οι τραμπουκισμοί, οι φασίζουσες νοοτροπίες, οι ύβρεις και χαρακτηρισμοί σε γλώσσα του λιμανιού και των καφενείων, έχει εισχωρήσει τα τελευταία χρόνια στην πολιτική ζωή και στη βουλή, αφού το προχθεσινό επεισόδιο δεν είναι και το μοναδικό.
Οι σφαλιάρες, μπουνιές και το ακατάσχετο υβρεολόγιο χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους που δεν έχουν επιχειρήματα, δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν χρησιμοποιώντας μόνο τον άκρατο λαϊκισμό, αλλά και τέτοιου τύπου συμπεριφορές για να γίνουν αρεστοί στο δικό τους ακροατήριο.
Ιδιαίτερα στα λεγόμενα μικρά και αντισυστημικά κόμματα. Με αποτέλεσμα στις τάξεις τους να έχουν εισχωρήσει κοινώς αυτό που λέει ο λαός κάθε καρυδιάς καρύδι. Άνθρωποι που το παίζουν σωτήρες και έχουν ριζικές λύσεις δήθεν για πάσα νόσο και ανοησία.
Και μια ημέρα να κυβερνήσουν θα τα αλλάξουν όλα δήθεν για τη χώρα. Απέχουν φυσικά μακράν της πραγματικότητας και συνήθως εκμεταλλεύονται την άγνοια κάποιων πολιτών, με θεωρίες συνωμοσίας, αρνητισμό, πουλώντας θρησκεία και πατριωτισμό.
Πολλοί υποστηρικτές τους είναι άτομα του περιθωρίου, που νιώθουν ότι μονίμως αδικούνται, κάποιοι που θέλουν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις και είναι εύκολο να το πετύχουν μέσω αυτών των κομμάτων και παραπλανημένοι από τις ανεφάρμοστες θεωρίες και θέσεις τους.
Ας μην το παίζουν λοιπόν μωρές παρθένες και στους Σπαρτιάτες, αλλά και σε άλλα κόμματα, ότι δεν εκφράζονται από τις θεωρίες του εθνικολαϊκισμού, δεν διακατέχονται από χουντικές ή ακραίες νοοτροπίες. Και ειδικά για τους Σπαρτιάτες γελάει και η ποικιλόχρωμος αιξ όταν αναφέρουν ότι ουδεμία σχέση έχουν με τον έγκλειστο στις φυλακές Ηλία Κασιδιάρη.
Το ζήτημα όμως είναι ότι στα απόνερα αυτών των τραμπουκισμών και στα θολά αλιεύουν ψηφοφόρους τα δυο μεγάλα κόμματα, με τον αποκλεισμό των Σπαρτιατών από τις ευρωεκλογές και ήδη ξεκίνησε ένα ανίερο επικοινωνιακά παιχνίδι μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης.
Για το ποιος θα έχει μεγαλύτερο μερίδιο ουσιαστικά από το ορφανά πλέον των Σπαρτιατών που δεν θα μπορούν να εκφραστούν. Ίσως ξεχνούν ότι οι περισσότεροι από αυτούς θα κατευθυνθούν είτε στην Ελληνική Λύση, ή στη Νίκη, που είναι πιο φιλικά διακείμενοι ιδεολογικά χώροι για αυτούς.
Συνεπώς ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έπεσαν εύκολα στην παγίδα τους προσδοκώντας ψηφοθηρικά από ακροδεξιούς. Τα κόμματα όμως εκτός από την πολιτική που παράγουν, θα πρέπει να διακατέχονται και από στοιχειώδη ηθική των πραγμάτων.
Άσχετα αν έχουν την αγωνία τους για τα χαμηλά ποσοστά τους ιδιαίτερα στη βόρεια Ελλάδα, που βλέπουν πολλούς ψηφοφόρους τους να γέρνουν προς τα ακροδεξιά κόμματα. Μια τάση βέβαια που επικρατεί και στην Ευρώπη.
Αλλά αυτό δεν οφείλεται βέβαια στα κόμματα της ακροδεξιάς αλλά τις πολιτικές που εφαρμόζει η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών της Ευρώπης που με τις συνεχόμενες κρίσεις, την ακρίβεια, την ποιότητα ζωής, το μεταναστευτικό, οδηγούν πολλούς ανθρώπους στο περιθώριο και στη φτώχεια.
Που είναι οι κύριοι παράγοντες και αιτίες που δημιουργούν τέτοιου είδους φαινόμενα. Η πολιτική της Ευρώπης και των κρατών-μελών της θα πρέπει να αλλάξει, για να αποφύγουμε τέτοιες καταστάσεις και την άνοδο της ακροδεξιάς.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News