Μικροκομοτηναίικα 17-02-2024

Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια δοκίμασε τις αντοχές και τις ανοχές των βουλευτών σε όλα τα κόμματα, ανέδειξε τάσεις, διαφορετικές αντιλήψεις, ιδεολογίες και θρησκοληψίες ορισμένων ακόμα, που δεν έχουν την τόλμη να ξεχωρίσουν ανθρώπινα και νομικά δικαιώματα, αλλά δημιούργησαν μια διαφορετική ατζέντα αντίδρασης.
Πρόταξαν τις λογικές της ψηφοθηρίας ορισμένοι, των πατροπαράδοτων αξιών και προτύπων άλλοι όπως επικαλούνται, αλλά ανέδειξαν και το μεσαίωνα με υπερβολές διανθισμένες με φόβο, διχαστικές λογικές, ανασφάλεια περί δημοκρατίας και οικογένειας.
Αλλά συνάμα και καταστροφολογία με τις πύλες της κολάσεως που ανοίγουν και την πλήρη μεταστροφή της ελληνικής κοινωνίας που γίνεται πειραματόζωο. Πόσο διαστροφικός μπορεί να είναι κάποιος στη σκέψη και συγχρόνως να μας εκπροσωπεί και στη βουλή;
Όταν πολλοί εξ, αυτών εθελοτυφλούν σε πολλά αρρωστημένα στερεότυπα και κλείνουν τα μάτια στην κακοποίηση γυναικών και παιδιών από άντρες, θαρρείς και ζούμε σε μία κοινωνία αγγελικά πλασμένη. Οι ακραίες τοποθετήσεις στο έπακρον.
Όπως και δήθεν προοδευτικοί που το αναγάγουν σε μείζον ζήτημα και παλεύουν για αυτό με υπερβάλλοντα ζήλο, που έρχονται σε αντιπαράθεση με μηδενιστές που το ντύνουν με το μανδύα του εξαποδό.
Αλλά και υπέρμαχοι δήθεν ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μειονοτικών, μουσουλμάνοι βουλευτές, που ποίησαν τη νήσσα για να ξεφύγουν από τα δύσκολα και να μην εκτεθούν σε πολίτες ψηφοφόρους. Εκτιμούν ότι η κοινωνία μας ξαφνικά θα γεμίσει με ομόφυλα ζευγάρια και χιλιάδες παιδιά θα υιοθετηθούν; Η υπερβολή στο μεγαλείο της.

Στη Ροδόπη οι τρεις βουλευτές κράτησαν μία εντελώς διαφορετική στάση μεταξύ τους. Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης τοποθετήθηκε εδώ και καιρό δημόσια και ψήφισε ένα μεγαλοπρεπέστατο όχι, προσπαθώντας να προβάλλει με πλήθος επιχειρημάτων την άποψή του, διαφωνώντας φυσικά πλήρως με την απόφαση του πρωθυπουργού.
Σαφώς κατανοούμε όσους διαφωνούν αλλά και όσους συμφωνούν, όχι όμως αυτούς οι οποίοι υπερβάλλουν και δίνουν εξωπραγματικές διαστάσεις στο πρόβλημα. Όπως αναφέραμε και παλαιότερα έντιμη και σωστή ήταν και η στάση της εκκλησίας της Ελλάδας, για τους λόγους που ανέφεραν.
Όσο για τους τρεις μουσουλμάνους βουλευτές Ξάνθης και Ροδόπης, μαζί τους φυσικά και ο Οζγκιούρ Φερχάτ, η λογική του πετάμε αητό και πίνουμε καφέ εκτός βουλής, ενώ βρίσκονται σε προοδευτικά κόμματα δεν τους τιμά.
Δεν μπορεί να πιστεύουν δήθεν στην αριστερά και σοσιαλδημοκρατία υποτίθεται, αλλά να ασπάζονται μόνο ορισμένες από τις θέσεις τους και επιλεκτικά, ως υπέρμαχοι βέβαια και περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν θέλουν να έχει τα ίδια δικαιώματα και ισονομία μια ομάδα πολιτών, εθελοτυφλούν για τη θέση της γυναίκας στη μειονότητα, που είναι σε υποδεέστερη μοίρα, αλλά σηκώνουν ψηλά το λάβαρο μόνο για τα δήθεν μειονοτικά δικαιώματα όπως τα αντιλαμβάνονται;
Δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς κάτι διαφορετικό από αυτούς τους τρεις, που φυσικά τους καλύπτουν οι αρχηγοί, ιδιαίτερα της Νέας Αριστεράς, ξεκάθαρα για να κρατηθεί ως κοινοβουλευτική ομάδα το κόμμα τους. Αν είχαν και επιπλέον βουλευτές θα έπρατταν διαφορετικά.

-----------------

Πιο έντιμη, σωστή και μετρημένη όμως ήταν η στάση του βουλευτή Ροδόπης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ιλχάν Αχμέτ, που υπερψήφισε επί της αρχής και επί των άρθρων καταψήφισε μόνο την υιοθεσία και τεκνοθεσία μελλοντικά.
Δηλαδή αποδέχτηκε τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά είπε το όχι στο άρθρο εκείνο που οι περισσότεροι βέβαια Έλληνες μάλλον διαφωνούν. Και σαφώς δεν θα πρέπει να γίνουν κάποιες γυναίκες μηχανές τεκνοποίησης για να ικανοποιηθούν κάποια αιτήματα ομόφυλων ζευγαριών.
Και το πώς θα ξεπεραστεί αυτός ο σκόπελος είναι θέμα πλέον της πολιτείας. Η κοινωνία μας όμως δεν ασπάζεται λογικές κινδυνολογίας και αφορισμών, αλλά και δεν αποδέχεται ακόμα αυτούς οι οποίοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους και κρίνονται για αυτό.
Ουσιαστικά λύθηκαν κάποια νομικά ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα και είμαστε η πρώτη ορθόδοξη χώρα που ψήφισε ένα τέτοιο νομοσχέδιο, από τις 16 της ΕΕ, δίνοντας τη δυνατότητα σε μία μικρή μερίδα πολιτών, όχι με τις διαστάσεις που προσπαθούν να το προβάλουν, να έχει κατοχυρωμένα δικαιώματα.
Και καμιά πατρίδα και θρησκεία δεν κινδυνεύει από αυτό, γιατί υπάρχουν αντοχές και ανοχές. Και χρέος τα πολιτείας είναι να ρίξει το βάρος στην οικογένεια και να σκύψει σοβαρά στο θέμα του δημογραφικού, που αυτά εκφράζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων.
Και έχει υποχρέωση βέβαια να στηρίζει το σύνολο και τις απόψεις που εκφράζει, αλλά και γενναιότητα να δίνει τα ίδια δικαιώματα σε πολλές ομάδες. Όπως και της μειονότητας, με σαφή αναφορά σε άρθρο του νομοσχεδίου.

--------------------

Για αυτό και μόνο όλοι οι μουσουλμάνοι βουλευτές θα έπρεπε να πάρουν θέση, αφού είχε και ειδικά αναφορά το νομοσχέδιο.
Αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο Οζγκιούρ Φερχάτ και οι δυο μειονοτικοί βουλευτές της Ξάνθης, απευθύνονται και είναι δέσμιοι στο πιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας των μουσουλμάνων της Θράκης.
Και σαφώς δεν θέλουν να διαρρήξουν τη σχέση τους με την προξενική αυλή και το συντηρητικό παραθρησκευτικό ιερατείο και την Συμβουλευτική, αποδεικνύοντας ότι, ως όχημα μόνο χρησιμοποιούν το κόμμα τους, για την πολιτική τους εξέλιξη. Κατ΄επίφαση δηλαδή αριστεροί.
Και το συγχωροχάρτι του Αλέξη Χαρίτση, με το πρόσχημα ότι οι κοινωνίες της μειονότητας δεν μπορούν να αποδεχτούν ένα τέτοιο ζήτημα, είναι μια φτηνή και βολική δικαιολογία που τον συμφέρει πολιτικά. Ποιος νοιάζεται για καθαρή αριστερή ιδεολογία τέτοια ώρα στο κόμμα;
Πάντως εν κατακλείδι ο υπερβολικός φόβος που εκφράζουν κάποιοι, ότι ξαφνικά θα γεμίσουμε με στρατιές ομόφυλων ζευγαριών και τεκνοθεσίες, είναι εντελώς αβάσιμος. Κινδυνολογούν άδικα.
Λόγου χάριν στη Ροδόπη που εδώ και δεκαετίες υπήρχε και το σύμφωνο συμβίωσης, μέχρι τώρα πόσοι έχουν συνάψει; Μετριούνται στα δάκτυλα των δύο χεριών όπως πληροφορούμαστε. Συνεπώς με το νέο νόμο θα τρέξουν όλοι στο δήμο Κομοτηνής για γάμο;
Και θα δούμε να υπάρχουν εκατοντάδες αιτήματα για υιοθεσία από τα προνοιακά ιδρύματα; Σαφώς και όχι, πλην ελαχίστων περιπτώσεων. Δεν κινδυνεύει λοιπόν το αξιακό σύστημα και η ιδεολογία, ούτε τα πιστεύω τους, όπως φαντάζονται κάποιοι.
Φυσικά ένα τέτοιο νομοθέτημα δεν δίνει το μήνυμα να αλλάξουν ζωή, φύλο, ιδέες και απόψεις, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Δεν κινδυνεύει ούτε η πατρίς, η θρησκεία και η οικογένεια. Ένα άλλο νομοθέτημα που θα ξεχαστεί και αυτό στο διάβα του χρόνου, όπως παρόμοια φαγώνονταν όλοι και για το σύμφωνο συμβίωσης.