Μικροκομοτηναίικα 17-11-2023

Κατέρρευσε και ένα άλλο διαχρονικό παραμύθι που μας πούλαγαν χρόνια οι κυβερνήσεις, τα οικονομικά παπαγαλάκια και τα επιτελεία τους και βόλευε αφάνταστα φυσικά τις μεγάλες εταιρείες και βιομηχανίες. Tο γνωστό φυσικά παραμύθι, ότι οι υψηλοί μισθοί αυξάνουν τον πληθωρισμό.
Ενώ τώρα αποδεικνύεται περίτρανα με τις απανωτές κρίσεις και το βολικό αφήγημα του πολέμου κυρίως στην Ουκρανία, ότι με καθηλωμένους μισθούς για χρόνια και με ελάχιστες αυξήσεις που έρχονται τελευταία, ο πληθωρισμός έφτασε στα ύψη.
Η προχθεσινή έρευνα της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων αναδεικνύει και πολλές στρεβλώσεις που επικρατούν, με τους μισθούς στην Ευρώπη να έχουν μειωθεί, αλλά τα κέρδη των εταιρειών να έχουν αυξηθεί, προβλέποντας μια μεγάλη κρίση του κόστους ζωής.
Και ζητώντας ανώτατα όρια τιμών στα προϊόντα, φορολόγηση και αναδιανομή των κερδών και του πλεονάζοντος πλούτου. Τα γνωστά βοηθήματα και επιδόματα ακρίβειας για τη χώρα μας τελείωσαν όμως, πλην κάποιων ελαχίστων και αυτά για συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες.
Η μείωση του 5% που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση σε ορισμένα τρόφιμα που θα ανακουφίσει τα νοικοκυριά, προφανώς είναι μία ασπιρίνη στο μεγάλο πρόβλημα της ακρίβειας. Και τα τσουχτερά πρόστιμα που επιβάλλονται τελικά σε δυο-τρεις μεγάλες εταιρίες, είναι αβέβαιο αν εισπραχθούν και μετά από πόσα χρόνια.
Αφού οι κολοσσοί αυτοί καταφεύγουν δικαστικά, αλλά και στην Ευρώπη στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και συνήθως δικαιώνονται. Ενώ εφτά φορές ταχύτερα από τους μισθούς αυξηθήκαν οι τιμές στα βασικά προϊόντα διατροφής, όπως δείχνει η έρευνα, με τους μισθούς να μειώνονται και αρνητικά ακόμα σε πραγματικούς όρους , οδηγώντας πολλούς στη φτώχεια.
Και η διατροφή φυσικά μαζί με τις με τους φουσκωμένους λογαριασμούς σε καύσιμα και ηλεκτρικό, ροκανίζουν σχεδόν το μισό εισόδημα μιας μέσης οικογένειας. Ο πληθωρισμός δηλαδή για τους φτωχούς και χαμηλόμισθους μετρά εντελώς διαφορετικά και κυμαίνεται σε πολύ πιο υψηλότερα νούμερα, από αυτά που παρουσιάζουν επίσημα.

-----------

Και φυσικά όλα αυτά, για να πάμε και στη μικρή εικόνα όπως αποτυπώνεται στην περιοχή μας, βλέπουμε τη μεγάλη μείωση της κατανάλωσης που πολλές φορές διαπιστώνεται από τους επαγγελματίες, το μικρότερο τζίρο στις επιχειρήσεις της αγοράς, ακόμα και σε εστίαση, διασκέδαση.
Αλλά και τις αλλαγές στον τρόπο της καθημερινότητας του καθενός, αφού προσπαθούν να επιβιώσουν οι περισσότεροι, κόβοντας ακόμα και τα απαραίτητα, ή μειώνοντας τα αναγκαία, με εκπτώσεις ακόμα και σε θέματα υγείας.
Η κοινωνική ειρήνη όμως που επιθυμούν δεν επιτυγχάνεται με τέτοιες πολιτικές που εφαρμόζονται στην οικονομία. Και οι βαθιές ανισότητες που δημιουργούνται, είναι θέμα χρόνου πλέον για να ανοίξουν τη βαλβίδα της εκτόνωσης.
Ήδη ο άδικος οριζόντιος φόρος που επιβάλλεται με το νέο νομοσχέδιο, φέρνει πολλούς αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες στο δρόμο. Όπως σειρά έχουν και τα καφέ-μπαρ, με τον υπουργό Κωστή Χατζηδάκη να αναφέρει ότι το 80% δηλώνει ότι όσο είναι ο μισθός ενός εργαζόμενου.
Κι όμως τα καφέ-μπαρ είναι οι επαγγελματικοί χώροι που δέχονται τους περισσότερους ελέγχους από τους αρμόδιους ελεγκτικούς μηχανισμούς, απροειδοποίητα και όλες τις ώρες λειτουργίας τους. Και έχουν επιβληθεί σε αυτά ίσως και τα περισσότερα πρόστιμα.
Συνεπώς ή τους ξεφεύγει κάτι, ή δεν κάνουν σωστούς ελέγχους, ή μάλλον κινούνται τελικά προς λάθος κατεύθυνση. Εκτός αν βγάζουν συμπεράσματα από τα χιλιάδες μπαράκια και καφενεία στα χωριά, που φυτοζωούν. Και η πολιτική που εφαρμόζουν είναι να ενοχοποιηθούν όλοι οι επαγγελματικοί φορείς ως φοροφυγάδες.
Οπότε να επιβάλουν μερικά πρόστιμα, άδικα ή δίκαια, για να αποφύγουν την οργή και την αγανάκτηση των πολιτών, για να τους στρέψουν εναντίον τους. Ότι άλλοι φταίνε δήθεν για την κατάσταση που επικρατεί, στο πλαίσιο ενεργοποίησης ενός νέου κοινωνικού αυτοματισμού.

--------------

Προφανώς η ταινία που ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες από το τουρκικό κρατικό κανάλι TRT για το δόκτορα Σαδήκ Αχμέτ, που προβάλλει τη ζωή και το έργο του πρώην ανεξάρτητου βουλευτή και ιδρυτή του μειονοτικού κόμματος, που η δράση του βέβαια συνδέεται με τα γεγονότα που διαμείφθηκαν εκείνη την εποχή, εντάσσεται στα προπαγανδιστικά φιλμ που μας συνηθίζει η γείτονα χώρα.
Αναφέρεται στη ζωή του, στα γεγονότα της Κομοτηνής και την ένταση που υπήρχε τη δεκαετία το από 88 έως το 91, σε μια προσπάθεια ηρωοποίησης του Αχμέτ Σαδήκ και γεγονότων μιας δύσκολης εποχής που σημαδεύτηκαν από την αποκαθήλωση των γνωστών πινακίδων με την επωνυμία «τουρκικός».
Μέγα λάθος χρόνια πριν της ελληνικής πολιτείας με παρότρυνση των ΗΠΑ, που κυρίως για τους δικούς τους σκοπούς και έχοντας υπόψη ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι από Βορρά στη Ρωσία και όχι εξ ανατολών, να αποδεχθεί τον όρο «τούρκος» και «τουρκικός» για την μουσουλμανική μειονότητα.
Ένα λάθος βέβαια που το πληρώνουμε ακόμα μέχρι και σήμερα. Και η δράση του Σαδήκ Αχμέτ όπως και οι αγώνες του αφορούσαν την αναγνώριση της «τουρκικής» μειονότητας, βασιζόμενος και στα λάθη της ελληνικής πολιτείας.
Άλλαξαν πολλά από τότε, με την ισονομία και την ισοπολιτεία που εξήγγειλε μετά τα γεγονότα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την αλλαγή των διπλωματικών προτεραιοτήτων και τον κίνδυνο βέβαια πού υπήρχε εξ ανατολών, με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ακόμα και ο εκλογικός νόμος που ορίζει πλέον ως πλαφόν εισόδου ενός κόμματος στη βουλή το 3%. Και σε αυτό αντιδρούν ακόμα και σήμερα, αφού είναι απαγορευτικό για την είσοδο τους στη Βουλή, μέσω του μειονοτικού κόμματος. Χωρίς να λαμβάνουν υπόψη ότι στην Τουρκία το πλαφόν αυτό είναι στα 10%.

Και προφανώς η ταινία αυτή θα προβληθεί κατά κόρον εδώ στην περιοχή μας, αλλά και σε πολλά άλλα κράτη σε Ασία και Ευρώπη όπως προγραμματίζουν, από τις αρχές του νέου χρόνου.
Επίσης πληροφορούμαστε ότι για την πρώτη επίσημη συνάντηση Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Κυριάκου Μητσοτάκη που θα πραγματοποιηθεί αρχές Δεκέμβρη, έρχεται μία ολόκληρη κουστωδία υπουργών και στελεχών, περίπου 300 άτομα.
Και εκ των πραγμάτων κάποιοι εξ αυτών θα κάνουν και τις γνωστές τους περιοδείες στη Θράκη. Ελπίζουμε να έχουν γνώση οι φύλακες, ειδικά την ώρα βέβαια που δρομολογείται εκ νέου πάλι μία προσπάθεια επαναπροσέγγισης.
Και σε ένα τέτοιο κλίμα δεν έχουν θέση οι εθνικισμοί και οι σκελετοί από τη ντουλάπα. Πάντως να σημειώσουμε ότι η επιβολή του πλαφόν του 3% για την ελληνική βουλή, ήταν που έφερε σε σύγκρουση τον βουλευτή, ακόμα και με την Τουρκία.
Αφού ξεκάθαρα η Άγκυρα έδινε κατεύθυνση να στηρίζονται μειονοτικοί βουλευτές πλέον που βάζουν υποψηφιότητα με άλλα κόμματα και έχουν ελπίδες να εκλεγούν. Και όχι αυτόνομη κάθοδο χωρίς αποτελέσματα του μειονοτικού κόμματος, στις εθνικές εκλογές.
Κάτι που διατηρείται ακόμα και στις μέρες μας. Και για αυτό οι προτιμήσεις και η εκλογική συμπεριφορά της μειονότητας είναι μυστήριο για πολλούς. Ενώ ο γενικός κανόνας είναι να εκλέγονται οι εκλεκτοί και συνεργάσιμοι σε οποιοδήποτε κόμμα. Και όσο το δυνατόν περισσότεροι.
Για αυτό άλλα ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές, διαφορετικά στους δήμους και την περιφέρεια. Και ενίοτε πηγαίνουν με το κυβερνητικό κλίμα για να έχουν καλύτερη πρόσβαση στην εξουσία, αλλά πολλές φορές κατευθύνονται αντίθετα, για να στείλουν τα δικά τους μηνύματα, με κυβερνήσεις που θεωρούν ότι δεν στηρίζουν τα μειονοτικά προβλήματα.