Μικροκομοτηναίικα 23-11-2023

Το πολιτικό σύστημα στη χώρα μας σε όλο του το φάσμα των κομμάτων που κυβέρνησαν, αυτών που έχουν αναγεννηθεί δήθεν από τη στάχτη του παρελθόντος, αλλά ακόμα και οι παραλλαγές του που ξεφύτρωσαν με δυσαρέσκειες και διαφοροποιήσεις και υπόσχονται το νέο, μάλλον δεν πείθει τον Έλληνα πολίτη.
Κόμματα που προσπαθούν με τα στελέχη τους να ελέγξουν και να παίξουν τα δικά τους παιχνίδια, σε συνδικαλιστικά όργανα, επαγγελματικούς συλλόγους και επιμελητήρια, ακόμα και να ποδηγετούν και να ελέγχουν κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες.
Για να αποφεύγουν επώδυνες αντιδράσεις όταν βρίσκονται βέβαια στην εξουσία, αλλά να τους χρησιμοποιούν ως μέσο πίεσης όταν είναι στην αντιπολίτευση. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να έχουν απολέσει πλέον οι πολίτες, το αίσθημα μιας υγιούς, μαζικής, αυτόνομης και ανεξάρτητης αντίδρασης, όπως και στο παρελθόν.
Και φυσικά οι διαμαρτυρίες τους να πιάνουν τόπο και να εισακούγονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Μόλις όμως ξεσπάσει ακόμα μια αντίδραση του κόσμου, προσπαθούν όλοι να την καπελώσουν, να την αλλοτριώσουν και να την ποδηγετήσουν, ελέγχοντας την για τα δικά τους πολιτικά συμφέροντα.
Όπως στο Πολυτεχνείο που τιμήσαμε πρόσφατα, με τα κόμματα να προσπαθούν να το φέρουν στα δικά τους μέτρα. Κι όμως όλα τα κόμματα όταν ξεκίνησε ο αγώνας αυτός, αποστασιοποιήθηκαν, απείχαν και κάποιοι καταδίκαζαν ακόμα και τη στάση των πρώτων αγωνιστών.
Η αιτία φυσικά ήταν γιατί προέρχονταν από ομάδες που δεν έλεγχαν και ούτε θα μπορούσαν να τους κατευθύνουν, γιατί απλά δεν ήταν δικοί τους. Αλλά τελικά αναγκάστηκαν να συμμετέχουν όλοι, όταν η εξέγερση πήρε πιο μαζικές διαστάσεις.

----------------

Η τελευταία μαζική αντίδραση των Ελλήνων έξω από κόμματα και χρώματα, άσχετα βέβαια αν ήταν λανθασμένη, ή όχι, για τη μελλοντική πορεία και το συμφέρον της χώρας μας, ήρθε με το περιβόητο δημοψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ του 2015.
Όπου το 62% των πολιτών αποφάσισε στις κάλπες, όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μνημόνια και τα παιχνίδια εναντίον της χώρας μας. Απόφαση ξεκάθαρη μεν, που δεν άντεξε να την εκτελέσει υπό το βάρος των ευθυνών και της επερχόμενης καταστροφής, ούτε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που μας φόρτωσε και επιπλέον ένα τρίτο μνημόνιο.
Και αναρωτιούνται τώρα πολλοί πότε θα αντιδράσει αυτός ο ελληνικός λαός, για όλα τα δεινά των απανωτών κρίσεων, τη φτωχοποίηση, τα επώδυνα μέτρα, την ακρίβεια και το ότι καταχρεώθηκε η χώρα μας, καθώς και για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες μας, υποβαθμίζοντας την ζωή μας;
Όταν όμως όλοι καλλιέργησαν ένα κλίμα απάθειας και τη λογική ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, για να διατηρείται μία κατάσταση πού βολεύει τους λίγους και αδικεί τους πολλούς, δυστυχώς περνούν τα πάντα χωρίς αξιόλογες αντιδράσεις.
Και ένα μοντέλο οικονομίας, επιχειρηματικότητας και επενδύσεων, που αντί να ανεβάζει το βιοτικό επίπεδο μας, δυστυχώς οδηγεί στα αντίθετα αποτελέσματα. Το περίεργο είναι ότι οι δείκτες βελτιώνονται και τα νούμερα ευημερούν, αλλά για λίγους.
Και επειδή μπορεί να βιαστούν κάποιοι να αντιπαραθέσουν το επιχείρημα, ότι το χρονικό αυτό διάστημα υπήρχαν και μεγάλες διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, κινήματα της πλατείας, εναντίον της συμφωνίας των Πρεσπών και των μνημονίων, προφανώς θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτά εντάσσονται σε άλλη κατηγορία.
Επειδή όλα αυτά δεν ήταν αυθόρμητα, αλλά υποκινούμενα από κόμματα, από ομάδες, με σκοπούς ξεκάθαρα αντιπολιτευτικούς. Τέτοια εξάλλου κινήματα συνέργησαν ακόμα και έφεραν σταδιακά την απάθεια στο σύνολο των πολιτών.
Επειδή οι πολλοί που δεν συμμετέχουν, πιστεύουν και εκτιμούν ότι πολλά από αυτά οργανώνονται καθαρά για μικροκομματικά και πολιτικά οφέλη, μεγάλων, ή μικρών κομμάτων, πατριωτικών κινήσεων και παρεκκλησιαστικών κυκλωμάτων.

-----------------

Ποια συμφωνία μπορεί να κάνει κάποιος με έναν ηγέτη όπως ο Ταγίπ Ερντογάν, που ξεκάθαρα στο δημόσιο του λόγο αναφέρει ότι η Χαμάς είναι μία επαναστατική οργάνωση ενώ το Ισραήλ κράτος τρομοκράτης και υβρίζει δημόσια και διπλωματικά ως ιμπεριαλιστές και σταυροφόρους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Που θεωρεί τους Κούρδους ως τρομοκράτες, έχει εισβάλει στις χώρες του νότου όπως Συρία και Ιράκ και κατέχει παράνομα ένα μεγάλο κομμάτι της Κύπρου; Ενώ δεν αποδέχεται επ’ ουδενί τις γενοκτονίες που διέπραξε η χώρα του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού, αλλά και πολλές άλλες;
Είναι ο ηγέτης που προσπαθεί να το παίξει προστάτης στις μουσουλμανικές μειονότητες ανά τον κόσμο, ακόμα και στη Θράκη, που ξεκάθαρα αριθμητικά, κοινωνικά και επαγγελματικά, δείχνει να ευημερεί με νέους επιστήμονες και επιχειρηματίες.
Εν αντιθέσει βέβαια με την Ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης που κυριολεκτικά αποδεκατίστηκε και εκδιώχθηκε με τις πολιτικές που εφάρμοσε η χώρα του εναντίον των μειονοτήτων.
Η ιστορία όμως δεν παραγράφεται και δεν διαστρεβλώνεται σύμφωνα με τα δικά τους δεδομένα. Ήπιος μεν τώρα ο Τούρκος πρόεδρος ενόψει των συναντήσεων του στη χώρα μας και της επικείμενης επίσκεψης στη Θράκη, λάβρος όμως ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν στις προχθεσινές του δηλώσεις, προετοιμάζοντας το κλίμα.
Αναφέροντας ότι προτεραιότητα τους είναι «η τουρκική μειονότητα μας στη δυτική Θράκη, για θέματα προστασίας των δικαιωμάτων, στην εκπαίδευση, στις θρησκευτικές ελευθερίες και τη διαχείριση των ιδρυμάτων, που διασφαλίζονται από τη συνθήκη της Λωζάννης».
Και στο κάδρο βάζει πονηρά και τους «ομογενείς του» στα Δωδεκάνησα, τους καλεί σε εκδηλώσεις στην Άγκυρα, ξεχνώντας φυσικά ότι αυτοί δεν εμπίπτουν στις διατάξεις και τα προνόμια της συνθήκης της Λωζάννης, αφού τα νησιά αυτά δόθηκαν στη χώρα μας δεκαετίες αργότερα.
Ανέξοδα μαθήματα παραδίδουν σε όλους οι Τούρκοι και εθελοτυφλούν για τα εγκλήματα που έχουν κάνει οι ίδιοι.

----------------

Φρούδες ελπίδες καλλιεργούν και πάλι στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, βλέποντας και ερμηνεύοντας λανθασμένα τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που τους δείχνουν να ανεβαίνουν στο 16%, κατατάσσοντάς τους δηλαδή δημοσκοπικά ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Αιτία φυσικά τα όσα συμβαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τη διάσπαση που έρχεται ολοταχώς. Με αποτέλεσμα να ανεβάζουν τον πήχη των προσδοκιών τους. Παρόλο που από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ κέρδισαν δημοσκοπικά ένα ελάχιστο ποσοστό.
Και άρχισαν τις μεγαλεπήβολες δηλώσεις τους, για πολύ θετικά αποτελέσματα στις ευρωεκλογές και για επικείμενη νίκη στις επόμενες εθνικές εκλογές. Ενώ οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν μια κατάσταση και τάσεις σε συγκεκριμένη στιγμή.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ξαφνικά το κόμμα πήρε τα πάνω του, από τις πολιτικές που υπόσχεται ότι θα εφαρμόσει, αλλά καρπούται απλώς ένα ελάχιστο ποσοστό από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μετακινήσεις δηλαδή στην ψηφοθηρική διάθεση κάποιων πολιτών, που πολλές φορές μπορούν να αλλάξουν εκ των υστέρων, όταν διαμορφωθούν άλλες καταστάσεις, συγκυρίες και δεδομένα.
Συνεπώς έχουν πολύ δρόμο ακόμα μπροστά τους για να χαίρονται, αφού πρέπει να περιφρουρήσουν τα του οίκου τους. Έδειξαν και οι προηγούμενες εθνικές εκλογές ότι οι ψηφοφόροι τους έδωσαν μια μικρή ώθηση, ώστε να σκεφτούν σοβαρά τι πρέπει να πράξουν για να τους εμπιστευτούν.
Συνεπώς χρειάζεται πολλή δουλειά όχι μόνο σε κεντρικό επίπεδο και επικοινωνιακά, αλλά στις οργανώσεις με στελέχη κοντά στην κοινωνία, αφού εκεί φαίνεται ότι είναι και η Αχίλλειος πτέρνα του κόμματος.
Και να αναπροσαρμόσουν τις πολιτικές τους όχι πλειοδοτώντας προς την κατεύθυνση ότι πολλά μπορούν να αλλάξουν αβασάνιστα, αλλά απαντώντας με λύσεις και προτάσεις επί πραγματικών δεδομένων, στα καθημερινά προβλήματα.