Μικροκομοτηναίικα 03-05-2023

Μετά από το ναυάγιο του σχεδιασμού και των ανατροπών που ονειρεύονταν στην προξενική αυλή, με φόντο τις δεύτερες εκλογές και με ισχυρούς μειονοτικούς υποψηφίους με το ΜεΡΑ25, δύο μεγάλες μάχες παρέμβασης έχει να δώσει ουσιαστικά το προξενείο, για τις επόμενες εθνικές εκλογές στο νομό Ροδόπης.
Η μία μάχη είναι αυτή η οποία έχει κηρυχθεί εδώ και ένα χρόνο εναντίον του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ιλχάν Αχμέτ, όταν από το ραδιόφωνο του Χρόνου αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις του πρώην προξένου στα εκλογικά δρώμενα της περιοχής.
Και το αποτέλεσμα ήταν κατόπιν εντολών να τον διαγράψουν από τη γνωστή και άτυπη Συμβουλευτική Επιτροπή, να τον αποκλείσουν από τα ελεγχόμενα από αυτούς τουρκόφωνα μέσα ενημέρωσης και να υπόκειται κυριολεκτικά έναν υπόγειο αλλά και φανερό πόλεμο από την προξενική αυλή, με στόχο φυσικά την πολιτική του εξόντωση.
Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο, αφού δεν τα υπολόγισαν σωστά και προφανώς δεν αντιλήφθηκαν ότι η δυναμική παρέμβασης τους φθίνει συνεχώς κατά πολύ στο χρόνο.
Οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας και κυρίως οι σκεπτόμενοι πολίτες της μειονότητας, θεωρούν δευτερεύοντα τα ψευτοδιλήμματα που θέτουν περί καταπίεσης δήθεν της μειονότητας, εθνοτικά και θρησκευτικής ανελευθερίας όπως τα θεωρούν οι ίδιοι, όταν η πραγματικότητα που συνηγορεί περί του αντιθέτου, τους διαψεύδει.
Και φυσικά πρωτεύοντα ρόλο έχουν τα προβλήματα της καθημερινότητας για τη συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων και χριστιανών, όπως ανεργία, ακρίβεια, μετανάστευση, πρωτογενής τομέας, οικονομία, επιχειρηματικότητα και η βελτίωση των συνθηκών ζωής.
Και αυτά προφανώς δεν λύνονται με πνεύμα διχασμού και περίεργα προεκλογικά και πολιτικά προξενικά διπλωματικά παιχνίδια, προς την κατεύθυνση εργαλειοποίησης της μειονότητας και με τη χειραγώγηση των πιστών μουσουλμάνων μέσω του ψευτομουφτήδων, που λειτουργούν ξεκάθαρα ως πολιτικό-θρησκευτικοί ηγέτες.
Και σαφώς δεν καταλαβαίνουν ότι η «μητέρα πατρίδα» που προέβαλαν και επαινούσαν, έχει πάψει πλέον να είναι ένα πρότυπο δημοκρατίας, ελευθερίας και σεβασμού των μειονοτήτων, όπως τη φαντάζονται οι ίδιοι.
Και φυσικά υπολόγισαν εντελώς λάθος τη δυναμική που ανέπτυξε ο Ιλχάν Αχμέτ, την αποδοχή που έχει στους κόλπους της μειονότητας και στους απλούς πολίτες, αλλά και στην έντονη κοινοβουλευτική του παρουσία με μετρήσιμα αποτελέσματα για την περιοχή.

Έτσι η μία μάχη που στην αρχή τους φαίνονταν εύκολη, φαίνεται ότι έχει χαθεί για το προξενείο, όσα κόλπα και αν σκαρφίζονται και παρά τον υπόγειο πόλεμο που συνεχίζεται σε πολλά επίπεδα.
Η δεύτερη μεγάλη μάχη παρέμβασης του προξενείου, είναι η στήριξη του εκλεκτού τους υποψήφιου βουλευτή με το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Οζγκιούρ Φερχάτ, εκτιμώντας ότι η μικρή διαφορά των ψήφων που είχε με τον συνυποψήφιό του βουλευτή Δημήτρη Χαρίτου στις προηγούμενες εθνικές εκλογές, θα μπορούσε άνετα να ανατραπεί, αν τον στηρίξουν.
Ποντάροντας όμως ότι μπορούν να κρατήσουν δύο καρπούζια σε μία μασχάλη, ανατρέποντας και τον βουλευτή Ιλχάν Αχμέτ, αλλά και το Δημήτρη Χαρίτου όπως σχεδιάζουν, είναι αναγκασμένοι να μοιραστούν στα δύο και να αποτύχουν.
Και φυσικά τους διαφεύγει άλλη μία φορά το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μουσουλμάνων συμπολιτών μας δεν είναι ελεγχόμενοι και η παρεμβατικότητα τους είναι πολύ μικρή, που δεν ευνοεί τα σχέδια τους.
Ενώ θα πρέπει να εκτιμήσουν και την υποψηφιότητά του γιατρού με το ΣΥΡΙΖΑ Χουσαμετίν Αχμέτ, που είναι αγαπητός στη μειονότητα και εκτός προξενικού συστήματος και φαίνεται ότι θα πηγαίνει πολύ καλά μέχρι τώρα, που ενδεχομένως θα πάρει ένα σημαντικό μερίδιο ψηφοφόρων μουσουλμάνων που στηρίζουν το κόμμα.
Δεν εκτίμησαν ακόμα και έναν από τους θετικούς απρόβλεπτους παράγοντες που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα, που είναι η παρεμβατικότητα και η αποδοχή που έχει ο βουλευτής Δημήτρης Χαρίτου σε μία μεγάλη μερίδα των συμπολιτών μας, δίνοντας τη μάχη καθαρά με πολιτικούς όρους.

----------------------

Ενώ ο Οζγκιούρ Φερχάτ προτιμά να στηριχθεί από την προξενική αυλή, με φωτογραφίες στο διαδίκτυο με πρόξενο, ψευτομουφτή, συμμετοχή στα μεγάλα διπλωματικά και πολιτικά ιφτάρ και αγώνες ανάγνωσης κορανίου, αλλά και συνεντεύξεις που δίνει σε τούρκικα κανάλια.
Όσο για διαδικτυακές αναφορές περί σεβασμού του κράτους και των θεσμών, καλό είναι να διευκρινίζονται βέβαια σε ποιο κράτος αναφέρονται και σε ποιους θεσμούς. Που προφανώς κάποιος που δεν τα σέβεται, είναι όποιος συναγελάζεται με τους παρατρεχάμενους του προξενείου, τους παράτυπους θρησκευτικούς ηγέτες και τον πρόξενο.
Εντύπωση μας κάνει και το γεγονός, ότι τα περισσότερα μηνύματα στο διαδίκτυο του Οζγκιούρ Φερχάτ, όπως και τα σποτάκια του έχουν κυρίως αναφορά στην τουρκική γλώσσα. Ακόμα και το μήνυμα της Πρωτομαγιάς στο διαδίκτυο είναι στην τουρκική γλώσσα.
Όταν υποτίθεται ότι άλλη είναι η επίσημη γλώσσα. Και αυτό το πράττει ένας υποψήφιος ενός προοδευτικού αριστερού κόμματος, που θα πρέπει να απευθύνεται σε όλους τους ψηφοφόρους και όχι μόνο τους μουσουλμάνους.
Και οι συγκρίσεις, αλλά και η διαφοροποίηση των δύο υποψηφιοτήτων είναι αναπόφευκτες, αν η μάχη δοθεί σε πολιτικό επίπεδο και ιδίως προβάλλοντας τους αγώνες για την περιοχή και όχι τη στήριξη με ξένα δεκανίκια, που μόνο το καλό του τόπου δεν επιθυμούν.
Και οι πολίτες πρέπει να εκτιμήσουν σωστά την πολιτική παρουσία του καθενός, τους αγώνες που δίνει για τη Ροδόπη και όχι αγώνες για να δικαιώνονται και να αποκτούν άλλοθι οι παράλληλες δομές, οι παραθρησκευτικοί ηγέτες και η προξενική αυλή ως παράγοντας επηρεασμού της κοινής γνώμης, στα πολιτικά δρώμενα της περιοχής.

Μία δύσκολη μάχη με τα χαρακτηριστικά βέβαια που επικρατούν στην περιοχή μας και την εκλογική συμπεριφορά, είναι αυτή που θα δώσει ο Δημήτρης Χαρίτου. Που μπορεί όμως να κερδηθεί και αυτή, έναντι της προξενικής αρχής, με τα περίεργα διπλωματικά-πολιτικά παιχνίδια στην περιοχή μας.
Που προφανώς θα πρέπει να τελειώσουν κάποτε και να ψηφίζονται οι πιο άξιοι, χριστιανοί, ή μουσουλμάνοι και όχι αυτοί που προσπαθεί να επιβάλλει το τουρκικό προξενείο, φυσικά όχι για το συμφέρον πλέον της περιοχής μας, ούτε για το καλό της χώρας μας.
Ένας διπλωμάτης ενός ξένου κράτους είναι ο τούρκος πρόξενος, που η χώρα του απειλεί ευθέως την Ελλάδα, διεκδικώντας όχι μόνο θάλασσα και αέρα, αλλά και γη, που δεν της ανήκουν. Και χρησιμοποιεί τις μειονότητες ως πολιορκητικό κριό, προφανώς για τα σχέδια και τα συμφέροντα της Άγκυρας.
Και οι εκλεκτοί και αποδεκτοί από αυτό το σύστημα, προφανώς τα γνωρίζουν όλα αυτά. Παίζοντας όμως το παιχνίδι με την προξενική αυλή, τους δίνουν άλλοθι να συνεχίσουν. Να ελπίζουμε άθελα τους;
Εκτιμούμε ακόμα ότι τα πονηρά εκβιαστικά διλήμματα τα οποία θέτουν και τα κελεύσματα της προξενικής αυλής περί στήριξης των προθύμων, δύσκολα βρίσκουν πλέον αποδέκτες. Όπως επίσης δεν αγγίζουν τους πολίτες της μειονότητας, νέους, επιχειρηματίες και σκεπτόμενους πολίτες.
Γιατί γνωρίζουν πλέον όλοι ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα και ποια η αγωνία και οι ανησυχίες τους για την επιβίωση, για το αύριο, το μέλλον των παιδιών τους και πως μπορεί να διαφυλάξουν ως κόρη οφθαλμού, την ισονομία, την ισοπολιτεία και την ειρηνική συνύπαρξη στην περιοχή.
Και να αποκλείουν φωνές και παρουσίες με καθαρά διχαστικό πνεύμα. Όπως επίσης γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και ποιοι παλεύουν πραγματικά για να λύσουν προβλήματα και να διεκδικήσουν για τη Ροδόπη.
Εν αντιθέσει αυτών οι οποίοι δένονται στο άρμα της προξενικής αυλής, δημιουργώντας μόνο προβλήματα και δικαιώνοντας αρχηγίσκους, που περί άλλων τυρβάζουν στην περιοχή μας. Ακόμα νομιμοποιούν και βάζουν στο πολιτικό παιχνίδι παράκεντρα εξουσίας, που προφανώς δεν επιθυμούν το καλό για όλους, άλλα φροντίζουν για το δικό τους πρωτίστως.