Μικροκομοτηναίικα 04-02-2025

Όταν μία τοπική κοινωνία με τους θεσμικούς φορείς εξουσίας και επαγγελματιών δεν έχει σαφή προσανατολισμό, συγκεκριμένες προτάσεις και ιδέες για το μέλλον αυτού του τόπου, που να τις διεκδικεί από την κεντρική εξουσία χωρίς να άγεται και να φέρεται από τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές ανάπτυξης, τότε με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγούμαστε σταδιακά όλο και σε περισσότερα λουκέτα.
Αφορμή του σχολίου τα δυο μεγάλα καταστήματα ένδυσης και υπόδησης γνωστής αλυσίδας πολυεθνικής που έκλεισαν οριστικά στο εμπορικό κέντρο cosmopolis και χάθηκαν 35 θέσεις εργασίας. Τελικά από αυτές στα επιχειρηματικές πρωτοβουλίες των πολυκαταστημάτων έμεινε στην περιοχή του Ιάσμου η τελευταία.
Επειδή εκ των υστέρων κάποιοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα ότι χάθηκαν θέσεις εργασίας που αυτό είναι το πιο μετρήσιμο αρνητικό αποτέλεσμα για την περιοχή μας, ας αναλογιστούν ότι στο παρελθόν οι φορείς μας ξεσήκωναν την τοπική κοινωνία για τέτοιες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, γιατί θεωρούσαν ότι πλήττουν την τοπική επιχειρηματικότητα.
Συνεπώς με την ίδια λογική να υποθέσουμε τώρα ότι το κλείσιμο των δύο καταστημάτων θα φέρει αύξηση του τζίρου στις ομοειδείς επιχειρήσεις στην πόλη μας; Μάλλον όχι, αν και αυτό δεν μπορεί να εκτιμηθεί και άμεσα.
Οι επιχειρήσεις αυτές ως φυσικά καταστήματα διαφόρων πολυεθνικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στις μικρές πόλεις με μαθηματική ακρίβεια θα κλείσουν μελλοντικά. Όχι γιατί δεν είναι επικερδείς, αλλά στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης και της πολιτικής συγκέντρωσης που έχουν ως στρατηγική από τα κεντρικά.
Ελαχιστοποίηση των εξόδων τους επιτυγχάνουν με αυτόν τον τρόπο και συνάμα υποκαθιστούν το φυσικό εμπόριο με το ηλεκτρονικό και ενισχύουν τα καταστήματα τους σε πιο μεγάλες πόλεις. Όλα είναι στο ζύγι του ποσοστού κέρδους, της μεγαλύτερης απόδοσης, αλλά και της ελαχιστοποίησης του ρίσκου της φυσικής παρουσίας στις μικρές πόλεις.

Λογικές που εφάρμοσαν και οι τράπεζες για τα τοπικά τους καταστήματα που έκλεισαν και συρρικνώνονται συνεχώς. Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές καταλαμβάνουν μεγαλύτερο ποσοστό καθημερινά και το προσωπικό οδηγείται στην έξοδο.
Αντίστοιχα και στα μεγάλα σούπερ μάρκετ τα οποία θα αλλάζουν χέρια και θα πηγαίνουν σε άλλους επενδυτές και όταν κρίνουν οι ίδιοι θα κλείνουν και μερικά από τα υποκαταστήματα τους.
Είναι ένα φαινόμενο που δεν μπορεί να το φρενάρει κάποιος, Μπορεί για μερικά χρόνια να υπήρχε μία επίπλαστη ευημερία και επιχειρηματικότητα, μεγάλες προσδοκίες και μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη, αλλά μελλοντικά έρχονται και τα λουκέτα.
Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στο παρελθόν με τη βιομηχανική περιοχή της Κομοτηνής και ευτυχώς υπάρχουν οι επιχειρήσεις που παρέμειναν και δραστηριοποιούνται ακόμα και μέχρι σήμερα.
Και αυτές γιατί οι περισσότερες είναι σε χέρια επενδυτών που αγάπησαν τον τόπο, ή έλκουν την καταγωγή τους από την περιοχή μας και δίνουν το δικό τους αγώνα, βρίσκοντας λύσεις για να επιβιώσουν και παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Ενώ πολλοί τότε βρήκαν την ευκαιρία να στήσουν ένα εργοστάσιο με ημερομηνία λήξης, για να καρπωθούν τα καλά των μεγάλων επιδοτήσεων του αναπτυξιακού νόμου. Και φάνηκε τελικά ότι το έκαναν μόνο για να αρπάξουν να κερδίσουν πρόσκαιρα, πριν εξαφανιστούν.
Συνεπώς επιτακτική είναι η ανάγκη οι τοπικοί φορείς να βρουν το δικό τους προσανατολισμό, το πως δηλαδή μπορεί να δρομολογηθεί μία υγιής ανάπτυξη στην περιοχή μας, με επενδύσεις που θα προσφέρουν μόνιμες θέσεις εργασίες.
Και κυρίως τα λεφτά να παραμένουν με αυτόν τον τρόπο στον τόπο μας και να μη μεταναστεύουν στα κεντρικά και στο εξωτερικό, όπως γίνεται με κάποιες επιχειρήσεις. Τα παθήματα ας γίνονται και μαθήματα.

Δυστυχώς οι καιροί αλλάζουν δίχως να κοιτάζουν τη δική μας μελαγχολία όπως λέει και το σχετικό άσμα και το ηλεκτρονικό εμπόριο υποκαθιστά τα φυσικά καταστήματα. Και όσοι δεν μπορούν να συμβαδίσουν με το πνεύμα τους και να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές, αναγκαστικά δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν.
Σ όλα τα επαγγέλματα γίνεται αυτό διαχρονικά. Αλήθεια πόσοι πεταλωτήδες και γανωτήδες υπάρχουν ακόμα στην Κομοτηνή; Διαμαρτύρονταν όμως οι παλιοί μαζί με τους συναδέλφους τους στο εξωτερικό όταν έχασαν τη δουλειά τους, αφού τα αυτοκίνητα αντικατέστησαν τα άλογα.
Τα περίπτερα που άλλοτε στην Κομοτηνή έδινε κάποιος ακόμα και 60.000 ευρώ αέρα για να πάρει πλην του εμπορεύματος, έχασαν την αξία τους. Πλην κάποιων που λειτουργούν στα κεντρικά, τα περισσότερα παραμένουν στα αζήτητα, ακόμα και με πολύ μικρό ενοίκιο.
Για τα ταξί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και οι άδειες τους εκτός από το κόστος του αυτοκινήτου κόστιζαν πάνω από 150.000 ευρώ και τοπικά. Ενώ τώρα αποδείχτηκε ότι αυτό ήταν μία επένδυση που μάλλον χάθηκε με τα νέα δεδομένα. Τώρα πολλοί με το ζόρι επιβιώνουν στο επάγγελμα.
Οι αλλαγές έρχονται πιο γρήγορα πλέον μετά την περίοδο των απανωτών κρίσεων. Ακόμα και επιχειρήσεις εστίασης στην πόλη αναγκαστικά ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάνουν αλλαγές, τις απαραίτητες ανακαινίσεις και αλλάζουν και τη διαρρύθμιση, ακόμα και τον τρόπο λειτουργίας για να προσελκύσουν πελάτες.
Συνεπώς αντί να μεμψιμοιρούν πολλοί καλύτερα να εστιάσουν σε ένα νέο σχεδιασμό και να τα βάλουν κάτω για να δουν πως μπορούν να επιβιώσουν επαγγελματικά με τα νέα δεδομένα, τα οποία αλλάζουν πολύ συχνά.

Οι πολιτικές Τραμπ να εφαρμόσει δασμούς στις πρώτες τρεις χώρες και να απειλεί και την ΕΕ, σαφώς θα φέρει προβλήματα και στην Ελλάδα και όχι μόνο στο ποσοστό του 3% που είναι οι συναλλαγές μας με τις ΗΠΑ. Τα απόνερα και η αντανάκλαση αυτών των αποφάσεων θα χτυπήσουν σε πολλούς τομείς την παγκόσμια οικονομία, που είναι πολύπλοκη.
Το γνωστό πέταγμα της πεταλούδας στην Κίνα που επηρεάζει τα πάντα δεν θα είναι πλέον ένα ευφυολόγημα, αλλά η πραγματικότητα. Ίσως θα το δει και η χώρα μας από το επόμενο καλοκαίρι με τη μείωση του τουριστικού ρεύματος ακόμα.
Ένα άλλο τρανταχτό παράδειγμα που αφορά την περιοχή μας, μας το ανέλυσε στο ράδιο Χρόνος ο πρόεδρος των Θρακικών Εκκοκκιστηρίων Σταμάτης Κουρούδης, αναφέροντας ότι η τιμή του βαμβακιού έπεσε σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ακόμα και από εποχής covid.
Και ο λόγος είναι η επιβολή των δασμών που επέβαλε ο Τραμπ στα προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ από την Κίνα, που είναι βέβαια και ο μεγαλύτερος εισαγωγέας βάμβακος στον κόσμο.
Οι ΗΠΑ κατέβασαν την τιμή για να γίνει ανταγωνιστικό και επειδή το βαμβάκι είναι χρηματιστηριακό προϊόν και πωλείται σε δολάρια, οι τιμές του πήραν την κατιούσα, σε μια δύσκολη εποχή για τους αγρότες μας. Επισημαίνοντας ότι να μη νομίζουν κάποιοι ότι οι δασμοί του Τραμπ δεν αφορούν την Ελλάδα.
Αφορούν δυστυχώς ήδη και τα προϊόντα που παράγει η περιοχή μας. Και αφορούν και πολλά άλλα που δεν μπορούν να εκτιμηθούν τώρα στο ξεκίνημα της επιβολής αυτών των δασμών. Σε τέτοιο επίπεδο μάλιστα που πολλοί προσδιορίζουν ότι ο εμπορικός πόλεμος πλέον ήδη έχει ξεκινήσει.