Μικροκομοτηναίικα 04-05-2023

Σε ένα απρόβλεπτο πολιτικό τοπίο που υπάρχει αυτή την ώρα, παρόλο που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα μικρό σταθερό προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας, με το πνεύμα συνεργασίας να έχει τορπιλιστεί για όλα τα κόμματα και το δεδομένο της απλής αναλογικής που αποκλείει τα σενάρια αυτοδυναμίας, ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι.
Το πιθανότερο βέβαια σενάριο βάσει των δημοσκοπήσεων, που θα εξαρτηθεί όμως από τα ποσοστά που θα πάρουν τα κόμματα από την πρώτη εκλογική διαδικασία, είναι να επιδιώξει η ΝΔ να πάρει την αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες. Σενάριο που ήδη έχει ανακοινωθεί δια στόματος πρωθυπουργού.
Θέλει να αποφύγει η ΝΔ βραχύβιες περιπέτειες συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, με τους όρους φυσικά που θέτει ο Νίκος Ανδρουλάκης, ότι δεν συνεργάζεται με Κυριάκο Μητσοτάκη και Αλέξη Τσίπρα. Που προφανώς δεν γίνονται αποδεκτοί και από τους δύο.
Στο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια μιλάνε για κουλτούρα συνεργασιών που πρέπει να υπάρχει για να στηρίξουν και το δικό τους νομοθέτημα της απλής αναλογικής, αλλά επί ματαίω ψάχνουν να βρουν αποδέκτες. Ποιοί είναι άραγε διατεθειμένοι να συνεργαστούν μαζί τους;
Η πρόταση Ανδρουλάκη απορρίπτεται, στο κάλεσμα συνεργασίας με τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου και για να μη χρεωθούν το πολιτικό κόστος παλαιότερων καταστάσεων αποφεύγουν να δεσμευτούν με το ΜεΡΑ25 και τον πρώην υπουργό τους, για τις γνωστές απόψεις περί οικονομίας και δραχμής.
Άρα οι μόνες προοδευτικές δυνάμεις που μένουν πλην του ΚΚΕ που δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να συναινέσει, είναι τα κόμματα του λεγόμενου πατριωτικού χώρου. Που προφανώς δεν έχουν προοδευτικά χαρακτηριστικά όπως το αντιλαμβάνονται στο ΣΥΡΙΖΑ. Καλά ήταν τα δεκανίκια των ΑΝΕΛ, αλλά διαλύθηκαν.
Και με δεδομένη τη γενική πολιτική αβεβαιότητα που επικρατεί, το κλίμα έχει πολωθεί στο έπακρον προεκλογικά, κυριολεκτικά υπάρχει ένας υπόγειος πόλεμος, πέφτει η λάσπη στον ανεμιστήρα και θα ζήσουμε ενδεχομένως και χειρότερες καταστάσεις. Και όλοι προσπαθούν να ψαρέψουν στα θολά νερά, από τη δεξαμενή των αναποφάσιστων.

Ευτυχώς ξεκαθάρισε με τις αποφάσεις του ο Άρειος Πάγος πολλά κατ’ επίφαση και υποτιθέμενα κόμματα, για να λιγοστέψει η χαρτούρα των επιλογών, που έχουν οι πολίτες στις κάλπες. Και καλώς κόπηκε το κόμμα Κασιδιάρη, αλλά ήδη υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, για αυτούς που ασπάζονται τέτοιου τύπου ιδεολογίες.
Αν μπορούν βέβαια να χαρακτηριστούν έτσι, αφού είναι επικίνδυνες για τη δημοκρατία και τη χώρα. Ακόμα πολλά μικρά πατριωτικά κόμματα δεν πέρασαν τον σκόπελο της νομιμότητας. Κόμματα προσωποπαγή και αρχηγοκεντρικό χαρακτήρα, με τα ίδια ιδεολογικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορά.
Διακατέχονται δήθεν από το μεγάλο θυμό για όλα, με πολλούς αφορισμούς, απλοϊκές λογικές περί οικονομίας και προτάσεων τύπου καφενείου, με σκληρή κριτική στο κατεστημένο, όπως χαρακτηρίζουν όλους τους αντιπάλους τους και συνάμα με περίεργες συναλλαγές συνεργασιών μεταξύ τους.
Και συνήθως με περιφερόμενους ηγέτες από τον ένα χώρο στον άλλον. Που δημιουργούνται από έναν αρχηγό μια νύχτα, μαζεύονται κάποιοι φίλοι και υποστηρικτές και μετά ψάχνουν να βρουν χρήματα για να κινηθούν, πολίτες που θα τους στηρίξουν και στελέχη που θα συνεργαστούν.
Δηλαδή δεν γεννιούνται από τις ανάγκες μιας κοινωνίας να εκφραστεί σε ένα διαφορετικό χώρο, αλλά από έναν αρχηγό που συνήθως παίζει και προσωπικά παιχνίδια. Και φυσικά όπως ακριβώς στήνονται αυτά τα μικρά κόμματα, έτσι με τον ίδιο τρόπο διαλύονται, στα πρώτα εμπόδια και δυσκολίες που συναντούν.
Και τότε οι αρχηγοί τους κατά πάγια τακτική ψάχνουν να βρουν νέο μετερίζι και συνεργασίες, ζητούν υψηλόβαθμες κομματικές θέσεις, κυρίως αντιπροέδρων, για να ενώσουν δήθεν δυνάμεις. Και εντρυφούν σε θεωρίες συνομωσίας, ότι τους κυνηγά το σύστημα και το κατεστημένο.

Ποιες δυνάμεις όμως, όταν με τις πιο ευοίωνες συνθήκες τέτοιου είδους κόμματα, ή ακόμα και συνασπισμοί, δεν μπορούν να ξεπεράσουν ούτε και τη μία ποσοστιαία μονάδα στις εκλογές;

Το ιδεολογικό αφήγημα τέτοιων κομμάτων είναι κοινό και χρησιμοποιούν την ίδια απαράλλαχτη συνταγή. Του άκρατου πατριωτισμού ενάντια της συμφωνίας των Πρεσπών, της πιο σκληρής γραμμής ενάντια της επιθετικότητας της Τουρκίας, το μεταναστευτικό, τη μουσουλμανική μειονότητα και το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, που ζητούν να φύγει από την περιοχή.
Και κατά περίεργο λόγο σχεδόν τα περισσότερα είναι υπερασπιστές της πολιτικής Πούτιν και αλληθωρίζουν ακόμα και για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Δείχνοντας το μένος τους κατά της Δύσης.
Και αναλίσκονται σε βαρυσήμαντες εκφράσεις απαξίωσης όλων των αντιπάλων, με τη λογική εμείς τα ξέρουμε όλα και έχουμε λύσεις, ενώ προβάλλονται και ως αντισυστημικά. Και θυμώνουν μονίμως γιατί μετά δεν τους στηρίζουν και οι πολίτες.
Όσο για τις άλλες θέσεις και τα προγράμματά τους που αφορούν την οικονομία, την επιχειρηματικότητα, τη λειτουργία της κρατικής μηχανής και τα λοιπά, εκεί εκφράζουν ρηξικέλευθες θέσεις με άκρατο λαϊκισμό.
Και πλειοδοτούν σε παροχές, υπόσχονται τα πάντα, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να τα κοστολογήσουν. Αλλά αυτό ουδόλως φυσικά τους ενδιαφέρει, γιατί γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να κυβερνήσουν. Κουβέντες καφενείου να γίνονται.

Πάντως όλα αυτά όμως τα μικρά κόμματα μπορούν να επηρεάσουν τα εκλογικά αποτελέσματα, με τα ποσοστά τα οποία βέβαια θα υπάρχουν εντός και εκτός Βουλής και δημιουργούν ένα μεγάλο πονοκέφαλο στα μεγάλα, αφού ψηλώνουν τον πήχη της αυτοδυναμίας.

Τυχεροί οι υποψήφιοι βουλευτές στη Ροδόπη, αφού επικουρικά βοηθούν το προεκλογικό τους αγώνα και συμβάλλουν πολλοί παράγοντες. Παρόλο που ο καιρός δεν είναι σύμμαχος στις περιοδείες και την προεκλογική μάχη που δίνουν, τρέχοντας στα χωριά.
Για να συναντιούνται με πολίτες και να βρίσκουν γεμάτα καφενεία κατά την προσφιλή τους έκφραση. Τους βοηθούν όμως οι θρησκευτικές γιορτές και γενικότερα οι εκδηλώσεις, για να τους φέρουν σε επαφή με το λαό.
Βολική προεκλογική περίοδος με το Ραμαζάνι, τα γεύματα αγάπης και το μπαϊράμι, αλλά και η γιορτή του Πάσχα, αλλά και τώρα βέβαια τα Ελευθέρια στην πόλη μας. Που είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για συναντήσεις με πολλούς.
Όπως και την Πρωτομαγιά, που δεν άφησαν ευκαιρία βέβαια που να πάει χαμένη, στους αγώνες, αλλά και στη εξοχή, επισκεπτόμενοι ακόμα και μικρές συγκεντρώσεις που υπήρχαν σε κάθε χωριό.
Και φυσικά τα Σαββατοκύριακα που όλως τυχαίως ο καιρός καλυτερεύει και η πλατεία της Κομοτηνής γίνεται προσφιλής τόπος συνάντησης υποψηφίων, που βρίσκουν την ευκαιρία να χαιρετήσουν πολλούς πολίτες.
Τυχεροί λοιπόν οι Ροδοπίτες υποψήφιοι, γιατί άλλοι φροντίζουν να συγκεντρώσουν κόσμο και αυτοί να το εκμεταλλευτούν.