Μικροκομοτηναίικα 10-10-2023

Κάνοντας μία πρώτη εκλογική αποτίμηση των αποτελεσμάτων των αυτοδιοικητικών εκλογών σε περιφέρεια ΑΜΘ και στους δήμους της Ροδόπης, θα προσπαθήσουμε να επισημάνουμε τα λάθη στη στρατηγική και την τακτική υποψηφίων που έχασαν και τα κριτήρια που οδήγησαν τους πολίτες να επιβραβεύσουν τους νικητές.
Το πρώτο δεδομένο ήταν η πολύ μεγάλη αποχή, που αυτό σημαίνει ξεκάθαρα ότι θα ζήσουμε διαφορετικές εποχές, με την αδιαφορία πολλών που δείχνουν πλέον σε εκλογικές διαδικασίες. Ακόμα και αν αφορούν τον τόπο και το μέλλον τους.
Στο δήμο Κομοτηνής ο μεγάλος νικητής είναι φυσικά ο νυν δήμαρχος Γιάννης Γκαράνης, με μεγάλη διαφορά από τις προηγούμενες εκλογές. Αναμενόμενο για πολλούς, αφού δεν μπορεί να ανατραπεί κάποιος εν ενεργεία, χωρίς να υπάρχει κάποιο σημαντικό πλήγμα, ή αποχωρήσεις στελεχών, ακόμα και έντονη δυσαρέσκεια των πολιτών.
Σαφώς και υπήρχε κάποια δυσαρέσκεια, σύνηθες σε αυτούς που διοικούν, αλλά η συνεργασία με στελέχη της πρώην παράταξης του Τάσου Βαβατσικλή και η μη κάθοδος της Πολιτικής Ανατροπής, δημιούργησε μία μεγάλη ψηφοθηρική δεξαμενή από τον κεντροαριστερό χώρο, που δεν θα μπορούσε να στηρίξει έναν υποψήφιο που στηρίζεται από τη ΝΔ.
Σημαντικό ρόλο επίσης για τη μεγάλη νίκη Γκαράνη έπαιξε για το γεγονός της συγκρότησης του ψηφοδελτίου του, με επιλεγμένα πρόσωπα, που έδωσαν όμως ένα μεγάλο αγώνα για να εκλεγούν. Υποψήφιοι με μεγάλη διάχυση στην κοινωνία, σε πόλη, γειτονιές και οικισμούς.
Διατήρησε ακόμα το καλό στελεχιακό δυναμικό που είχε από πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ, που αφαίρεσαν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από την παράταξη Γραβάνη, που δεν μπόρεσε να συσπειρώσει φυσικά όλους τους νεοδημοκράτες, όπως το επιδίωξαν.
Και φυσικά υπερτερούσε στους οικισμούς με την επιλογή προσώπων ως υποψηφίους, που έφεραν ένα μεγάλο ποσοστό στην παράταξη. Το κλειδί φυσικά για τη νίκη στο δήμο είναι και η ψήφος της μειονότητας, που εκεί αποδείχθηκε για άλλη μία φορά, ότι υπήρχε μεγαλύτερη αποδοχή της διοικούσας παράταξης.

Και φυσικά εκτός από αυτά για την θετική έκβαση των πραγμάτων συνετέλεσαν οι δράσεις, το έργο που είναι εν εξελίξει, ο σχεδιασμός που υπάρχει και η ένταξη νέων έργων που δημοπρατήθηκαν, η θα δημοπρατηθούν την επόμενη περίοδο.
--------------

Σαφώς σε αυτές τις εκλογές έδωσε τη μάχη ένας διαφορετικός Αντώνης Γραβάνης, πιο οργανωτικός από την προηγούμενη φορά, με καλύτερο συνδυασμό, αλλά εγκλωβίστηκε και πάλι στη νεοδημοκρατική τακτική και λογική, με πολλούς αξιόλογους βέβαια υποψηφίους, αλλά με εμβέλεια μόνο στον αστικό ιστό της πόλης και συγκεκριμένη ψηφοθηρική δεξαμενή.
Ποντάρισε στο επικοινωνιακό του προφίλ για να συσπειρώσει νεοδημοκράτες κυρίως, παρόλο που ισχυρίζονταν ότι έχει ένα πολυσυλλεκτικό και πολυκομματικό ψηφοδέλτιο και γνωρίζοντας την συγκεκριμένη δυναμική του κόμματος στη Ροδόπη.
Ξεκίνησε αργά να σηκώνει όμως τους τόνους και να καταθέτει προτάσεις, έπρεπε να το πράξει μήνες πριν, αλλά ξέφυγε και λίγο υποσχόμενος ότι μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Κουβαλάει μαζί του όμως και ένα παρελθόν στην αυτοδιοίκηση με μετρήσιμα αρνητικά αποτελέσματα στα οικονομικά του δήμου, από την παράταξη που προήλθε, έστω και αν δεν ευθύνεται ο ίδιος που θήτευσε ως αντιδήμαρχος για μικρό χρονικό διάστημα.
Δεν μπόρεσε φυσικά να επαναπατρίσει τα στελέχη της ΝΔ που στηρίζουν και είναι μέλη της παράταξης Γκαράνη. Αρνητικό ρόλο έπαιξε και ο μηδενιστικός λόγος για το έργο που παρήχθη στο δήμο, αλλά και η λανθασμένη εκτίμηση της παράταξής του περί μεγάλης φθοράς και δυσαρέσκειας από τους πολίτες για την νυν δημοτική αρχή.
Καλώς εστίασε την κριτική του σε θέματα καθημερινότητα και μη αξιοποίησης ακινήτων, αλλά έχασε το παιχνίδι όταν έφερε τη μάχη για την οικονομική κατάσταση του δήμου. Κι μοιραία τις συγκρίσεις με το παρελθόν.
Ομολογουμένως είχε μεγάλη συσπείρωση και στην προεκλογική του ομιλία στην κεντρική πλατεία, αλλά ακολούθησε υπέρ το δέον το δρόμο της συνθηματολογίας, του μηδενισμού, βάζοντας διαφορετικά διλήμματα όμως από αυτά που επιζητούν οι δημότες ενός δήμου.

Υπερείχε επικοινωνιακά έναντι της ομιλίας του Γιάννη Γκαράνη, αλλά άλλο είναι η συσπείρωση των δικών του ψηφοφόρων και διαφορετική η δυναμική που έχει μία παράταξη. Ποια θα είναι η επόμενη μέρα για την παράταξη και τον επικεφαλής όμως μετά από δυο εκλογικές ήττες; Είναι ένα ερώτημα που προφανώς θα απαντηθεί από τον ίδιο.
---------------

Στους υπόλοιπους δήμους της Ροδόπης, όπως Μαρωνείας-Σαπών, Ιάσμου και Αρριανών είχαμε δύο εκλογικά θρίλερ για γερά νεύρα. Το πρώτο κατέληξε σε πλήρη ανατροπή με την επικράτηση του Αποστόλου Ιωάννου και το δεύτερο στην πρωτιά Ιμάμ Τζανέρ, που επιτεύχθηκε με τη σύμπραξη των παρατάξεων του νέου δημάρχου και της παράταξης Αμούτζα.
Και φυσικά στο δεύτερο γύρο, ήταν αναμενόμενο, ότι θα οδηγηθεί ο δήμος Αρριανών. Μικρές επισημάνσεις που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι, ότι για το δήμο Μαρωνείας-Σαπών ο Ντίνος Χαριτόπουλος μάλλον υποτίμησε τον αντίπαλό του, θεωρώντας ότι η μάχη θα δοθεί μεταξύ προσώπων, ποντάροντας στο επικοινωνιακό του προφίλ.
Ως έμπειρος αυτοδιοικητικός όμως δεν αντιλήφθηκε έγκαιρα ότι οι παραιτήσεις βασικών του συμβούλων από την παράταξη, που έδωσαν μάλιστα τη μάχη με το αντίπαλο στρατόπεδο και η συστηματική και αθόρυβη δουλειά του Αποστόλου Ιωάννου στους μεγάλους οικισμούς με ένα ψηφοδέλτιο σαφώς καλύτερο από την προηγούμενη φορά, έφεραν ουσιαστικά την ανατροπή.
Ενώ ο ίδιος επένδυσε στη μεγάλη διαφορά που περίμενε για τον οικισμό των Σαπών για την παράταξη του, που και αυτή όμως δεν ήρθε τελικά στο βαθμό που επιθυμούσε. Μέτρησαν επίσης πολύ τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Ακόμα υπήρχε και μεγάλη δυσαρέσκεια σε συγκεκριμένους οικισμούς, για την έλλειψη άμεσης ανταπόκρισης σε αιτήματα μικρά, ή μεγάλα, όπως νερό, σκουπίδια, παραλιακό μέτωπο, που έγειραν την πλάστιγγα για την αλλαγή.
Σο δήμο Ιάσμου ήταν αναμενόμενη η νίκη Ιμάμ Τζανέρ, με τη συνεργασία της παράταξης Αμούτζα, αφού ο Μεχμέτ Μεχμέτ καθυστέρησε πολύ να κάνει τη δική του κίνηση, έδειχνε αναβλητικός και έχασε πολύτιμο χρόνο.
Αν και αποδείχτηκε τελικά σκληρός αντίπαλος. Όλα όμως ήταν πλέον αργά για να αλλάξουν και να παρουσιάσει ένα καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα. Και να ανατρέψει μία κατάσταση.

Στο δήμο Αρριανών φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο Ερδέμ Χουσεΐν θα ήταν πρώτος , αφού δούλευε συστηματικά εδώ και ένα χρόνο για αυτό. Αλλά η δεύτερη Κυριακή θα κριθεί από το γεγονός, το ποιος εκ των δύο πρώτων θα μπορέσει να βρει την καλύτερη φόρμουλα συνεργασίας με τον τρίτο συνδυασμό, του Ταρκάν Μουλταζά και φυσικά αυτός θα είναι ο νικητής.
--------------

Μεγάλη ήταν και η νίκη του Χρήστου Μέτιου στην περιφέρεια, παρά την αυτοδιοικητική φθορά, τις πυρκαγιές, την έντεχνη διαμάχη μερίδας μειονοτικών για να του δημιουργήσουν πρόβλημα, αφού παρόλα αυτά πήρε το μεγαλύτερο μερίδιο από τη μειονότητα και έφερε ένα πολύ πιο μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με τις εκλογές του 2019 από την πρώτη Κυριακή.
Κυριολεκτικά ήρθε στην πηγή και δεν ήπιε νερό, αφού για μικρό ποσοστό δεν μπόρεσε να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή. Σαφώς όμως έχει ένα επικοινωνιακό προβάδισμα επτά ποσοστιαίων μονάδων, που του δίνει την παράσταση νίκης.
Γρίφος η εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων των μικρότερων παρατάξεων, κυρίως ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που θα κληθούν να επιλέξουν ανάμεσα στους δύο. Αλλά μάλλον οι επικεφαλής τους έχουν να διαχειριστούν τα δικά τους χαμηλά ποσοστά, σε σχέση με τις προσδοκίες τους.
Πάντως και οι δυο ανέφεραν στο ράδιο Χρόνος, ότι δεν θα δώσουν ούτε γραμμή στήριξης και ούτε θα κατευθύνουν τους ψηφοφόρους τους, αφήνοντας τους να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Με δεδομένο ότι η αποχή ήταν πολύ μεγάλη, πολλά θα κριθούν και από τη συσπείρωση που θα επιτευχθεί από τον καθένα. Και σημαντικό ρόλο θα παίξει φυσικά και το μεγάλο προβάδισμα του Χρήστου Μέτιου.
Ακόμα και οι τελευταίες διορθωτικές κινήσεις στρατηγικής που θα γίνουν για να δημιουργηθεί ένα πιο θετικό κλίμα, εντοπίζοντας λάθη αδυναμίες και μη αναμενόμενα αποτελέσματα σε περιοχές της περιφέρειας. Πάντως η διαφορά των 7 μονάδων, θεωρείται ότι δύσκολα μπορεί να ανατραπεί.