Μικροκομοτηναίικα 14-12-2024

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας και οι προτάσεις που καταθέσαμε ώστε να προετοιμαστούν έγκαιρα όλοι οι φορείς για τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται, αλλά και τα αρνητικά που θα προκύψουν με τα ανοιχτά και χωρίς ελέγχους πλέον σύνορα στον κάθετο άξονα της Νυμφαίας, ενεργοποίησε πολλούς.
Που θα πρέπει να αξιολογήσουν τις επόμενες κινήσεις τους, αφού η Βουλγαρία και η Ρουμανία εντάσσονται πλήρως στην συνθήκη Σένγκεν, που αυτό σημαίνει ελεύθερη διακίνηση αγαθών, προϊόντων και ανθρώπων, χωρίς κανένα έλεγχο.
Ήδη η Ομοσπονδία εξέδωσε ανακοίνωση που επισημαίνει τα υπέρ και τα κατά. Και για το θέμα αυτό τοποθετήθηκαν στο ράδιο Χρόνος ο βουλευτής Ιλχάν Αχμέτ, ο δήμαρχος Κομοτηνής Γιάννης Γκαράνης, αλλά και ο πρόεδρος του ΕΒΕ Νίκος Αγγελίδης.
Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των απόψεων όπως εκφράζονται, είναι ότι έπρεπε να γίνει και κανείς δεν είναι αρνητικός βέβαια σε αυτό. Αφού αυτό θα σημάνει και μεγαλύτερη ροή τουριστών στην περιοχή μας, χωρίς τα γνωστά προβλήματα με τις ατέλειωτες ουρές και τις καθυστερήσεις.
Συνεπώς θα πρέπει να βρουν εκείνη τη φόρμουλα που να εκμεταλλευτούν την αύξηση του τουρισμού και για την επισκεψιμότητα στην πόλη μας και όχι μόνο στις παραλίες. Και αυτό θα πρέπει να το σκεφτούν από τώρα.
Και από τη άλλη όμως θα πρέπει να πιέσουν για εντατικότερους ελέγχους επί ελληνικού εδάφους με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς να ενεργοποιηθούν πια σωστά και να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Μειονέκτημα ακόμα είναι ότι δεν έχουμε και μια τελική συμφωνία για να μπορούν να διέρχονται φορτηγά και λεωφορεία.
Και ίσως θα πρέπει να επιβληθούν και διόδια, όπως αντίστοιχα έχουν βινιέτες η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Και κανείς δεν αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ο δρόμος αυτός χωρίς κανένα τυπικό έλεγχο, είναι μια μεγάλη ευκαιρία για πολλούς παράνομους μετανάστες, που θέλουν να περάσουν στη χώρα μας, ή να φύγουν προς την Ευρώπη.
Πολλά λοιπόν θα πρέπει να συζητηθούν και να δρομολογηθούν. Οι έλεγχοι θα πρέπει να είναι επιβεβλημένοι και να αξιοποιηθεί και το box που ήταν δωρεάν των επιμελητηρίων, για να στεγάζουν τις υπηρεσίες τους.

Μία ευνομούμενη πολιτεία και ένα σοβαρό κράτος δεν αφήνει τα πράγματα να φτάσουν στο αμήν για να πάρει αποφάσεις, ώστε να φρενάρει τις ορέξεις των τραπεζών που έχουν κάνει επιστήμη βέβαια τις προμήθειες για κάθε συναλλαγή. Ακόμα και την πρακτική των εταιρειών ενέργειας για την τιμολόγηση, του συστήματος τροφοδοσίας των καταστημάτων με προϊόντα διατροφής, που εντρύφησαν επιστημονικά στην αισχροκέρδεια.
Η πολιτεία θα πρέπει να τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά εν τη γενέσει τους, να παίρνει γρήγορα διορθωτικές αποφάσεις, να νομοθετεί, να επιβάλλει πρόστιμα, να ψηφίζει άμεσες τροπολογίες, για να μη λειτουργεί μόνο μία τάξη, ή μία ομάδα, ή τα ολιγοπώλια εις βάρος όλων των πολιτών.
Και αναφερόμαστε στην ισότιμη κατανομή του πλούτου και τις ίσες ευκαιρίες για όλους. Αλλά αργοπορημένη όπως πάντοτε η κυβέρνηση, ενώ υπάρχουν διαμαρτυρίες εδώ και χρόνια μάλιστα, προσανατολίζεται να μειώσει έως και 50% τις προμήθειες των τραπεζών σε κάποιες συναλλαγές.
Που τις βλέπει βέβαια ο καθένας μας σε μία μεταφορά χρημάτων, εξόφληση των λογαριασμών στα ασφαλιστικά ταμεία, στο ηλεκτρικό, το νερό, την κινητή τηλεφωνία, που τα χαρατσώματα έρχονται βροχή.
Το αντιλαμβάνονται και οι μικροί επαγγελματίες που και για μικρές αγορές με κάρτες επιβάλλεται ξεχωριστό χαράτσι, ακόμα και σε προϊόντα που το κέρδος είναι πολύ μικρό.
Μήπως οι τράπεζες που τις έχουμε χρηματοδοτήσει με 45 δις ευρώ, ένα χρέος δηλαδή που φορτώθηκε και στην πλάτη του ελληνικού λαού, θα πρέπει να λειτουργούν ποιο αποδοτικά και με καλύτερα τραπεζικά κριτήρια για να είναι εύρωστες; Και περιμένουν να αυξάνονται τα κέρδη τους από τις άδικες προμήθειες, που τους αποφέρουν σχεδόν 4,5 δις ευρώ;

Τελικά ποιος είναι ο ρόλος μιας τράπεζας, εκτός από το να επενδύει σωστά σε δάνεια τα χρήματα των καταθετών, σε επαγγελματίες, επιχειρηματίες, αγρότες αλλά και σε ιδιώτες, για την αγορά καταναλωτικών αγαθών και σπιτιών;
Και σε αυτές τις περιπτώσεις ακόμα τα επιτόκια πάντοτε ήταν μεγάλα. Και να κυκλοφορεί όσο το δυνατόν περισσότερες φορές το χρήμα το οποίο έχει ως αποθεματικό; Και από αυτά να προέρχεται και το κέρδος.
Και από ότι βλέπουμε ήδη εξυγιάνθηκαν οι περισσότερες σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα, εξαφανίστηκαν όλα τα μηχανήματα ανάληψης από τα χωριά και συρρικνώνονται τα τραπεζικά καταστήματα όπως και στην Κομοτηνή.
Ακόμα για να ελαττώσουν τα έξοδα τους οδήγησαν πολλούς υπαλλήλους τους σε αναγκαστική συνταξιοδότηση και οι αποφάσεις πλέον παίρνονται όλες από τα κεντρικά, ακόμα και για ένα μικρό δάνειο.
Και για αυτό ακριβώς πολλές επιχειρήσεις δεν έχουν καν τη δυνατότητα να δανειοδοτηθούν. Ακόμα και στα γκισέ εξαφανίστηκαν σχεδόν όλοι οι υπάλληλοι, αφού οι περισσότερες συναλλαγές πλέον γίνονται με ηλεκτρονικό τρόπο.
Άρα λοιπόν μείωσαν κατά πολύ τα έξοδά τους το λειτουργικό και μισθολογικό τους κόστος, αλλά επέβαλαν χαράτσια και προμήθειες για κάθε είδους συναλλαγή, αφού είναι ένας εύκολος τρόπος πλουτισμού.
Και δίνουν δάνεια με το σταγονόμετρο, επικαλούμενοι επισφάλειες στην επιχειρηματικότητα και στους ιδιώτες. Αλλά και τα χρήματα των μικροκαταθετών που είναι τα περισσότερα διατηρούν μηδενικά επιτόκια σχεδόν. Ενώ τα καταναλωτικά τα ταράζουν στον τόκο. Εν ολίγοις όλα δικά τους τα θέλουν.

Η ελληνική πολιτεία όμως έχει τη δυνατότητα να επιβάλει κανόνες και να διορθώσει την νομοθεσία, για να κατανοήσουν και κάποιοι ότι δεν μπορούν να λειτουργούν ως κράτος εν κράτη.
Που δεν παύουν βέβαια να είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις και με μετόχους μάλιστα, οι οποίοι από ότι φαίνεται πάντοτε τα μερίσματα τους αυξάνονται, παρόλο που η οικονομική κρίση είναι μεγάλη στη χώρα.
Ο ρόλος μιας τράπεζας δεν είναι να λειτουργεί ως αποθήκη φύλαξης των αποταμιεύσεων των πολιτών, αλλά να τροφοδοτεί με τα αποθεματικά της σε δάνεια την οικονομία, την επιχειρηματικότητα, την ιδιωτική πρωτοβουλία, ανακυκλώνοντας συνεχόμενα και πολλές φορές το χρήμα, που αυτό θα της αποφέρει μεγάλο κέρδος και ευρωστία.
Ούτε φυσικά να δίνει τις καταθέσεις των πολιτών για πολύ μεγάλες και λίγες επιχειρήσεις και project. Που ούτε πολλές θέσεις εργασίας φέρνουν, Ενώ θα είχαμε μεγαλύτερο όφελος αν χρηματοδοτούσαν μικρότερες επιχειρήσεις και ιδιώτες.
Φυσικά με τραπεζικούς κανόνες και τη δυνατότητα που έχει ο καθένας να εξοφλήσει αυτά που δανείζεται.
Γιατί περάσαμε και εποχές και αυτό πληρώσαμε φυσικά, που τα δάνεια των εκατομμυρίων έπεφταν βροχή στον κάθε τυχάρπαστο επενδυτή, ενώ υπήρχε πολύ μεγάλος κίνδυνος να μην εισπραχτούν ποτέ. Και τα λάθη τους αυτά τα πλήρωσε πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός, στηρίζοντας τις τράπεζες. Καιρός είναι να το ανταποδώσουν και οι ίδιες.