Μικροκομοτηναίικα 26-01-2023

Έντονη κινητικότητα επικρατεί στους τρεις μικρότερους δήμους στη Ροδόπη τις τελευταίες ημέρες, που έχει όμως διαφορετικά χαρακτηριστικά για τον καθένα, ανάλογα με τα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν.
Πριν λίγες ημέρες είχαμε περιγράψει την επίσκεψη πολυμελούς αντιπροσωπείας μειονοτικών που έγινε στην Άγκυρα, μέσω της άτυπης Συμβουλευτικής Επιτροπής και την υποδοχή που τους επιφύλαξαν ανώτεροι τούρκοι αξιωματούχοι και εκπρόσωποι της Κυβέρνησης.
Και στην επίσκεψη αυτή αναφορικά με το δήμο Αρριανών, βρίσκονταν μόνο οι δύο υποψήφιοι, όπως ο νυν δήμαρχος Αχμέτ Ριτβάν και ο Ταρκάν Μουλταζά. Με τον έτερο υποψήφιο και επικεφαλής της αντιπολίτευσης Ερδέμ Χουσεΐν να κάνει τις δικές του επαφές τις ίδιες ημέρες, αλλά στην Προύσα.
Προχθές όμως βρέθηκε και αυτός στην Άγκυρα, έκανε επαφές και επισκέφθηκε ακόμα και τον Αμπντουλάχ Ερέν, με τον οποίο συζήτησαν διάφορα θέματα και τον ευχαρίστησε για την ευγενική του φιλοξενία και τις καλές ευχές.
Δηλαδή για να καταλάβουμε θα πρέπει να έχει τις καλές ευχές, το πράσινο φως και τη ζεστή φιλοξενία των Τούρκων αξιωματούχων, για να εκλεγεί κάποιος δήμαρχος στο δήμο Αρριανών;
Και αφού και οι τρεις πήραν τις ίδιες ευχές, οι δύο την προηγούμενη φορά και ο έτερος τώρα, να περιμένουμε εμείς για να δούμε, ποια ευχή θα πιάσει τελικά τόπο και θα εκλέξει το νέο δήμαρχο;
Και εν κατακλείδι τι χρειάζονται οι ευχές από τούρκους αξιωματούχους, για να δοθεί μια εκλογική μάχη σε έναν ελληνικό δήμο στην περιοχή μας; Τόσο μεγάλη σημασία έχει αυτό; Μήπως πρέπει να μας εξηγήσουν για να το καταλάβουμε και εμείς;

Η αντί να ταξιδεύουν στην Άγκυρα όλοι, καλύτερα να μας πουν τα σχέδια τους, τα προγράμματα αλλά και τις δράσεις που σκέφτονται για το δήμο τους; Και πως θα διεκδικήσουν και με τι μελέτες από την περιφέρεια και τα υπουργεία; Και να δώσουν τον αγώνα τους με αυτοδιοικητικά κριτήρια και όχι με διπλωματικά δεκανίκια;

Όσες φορές κι αν ρωτήσαμε δημάρχους εν ενεργεία αλλά ακόμα και επικεφαλής της αντιπολίτευσης, μας ανέφεραν ότι τα πιο σημαντικά θέματα τα οποία συζητούνται και ψηφίζονται σε ένα δήμο, είναι ο ισολογισμός, ο προϋπολογισμός και το τεχνικό πρόγραμμα.
Πλήρως απαραίτητα για την απρόσκοπτη λειτουργία κάθε δήμου, αλλά και συγχρόνως εξασφαλίζουν την οικονομική δυνατότητα και ευχέρεια, να γίνονται οι πληρωμές, την αποδοχή κρατικών ενισχύσεων και να εισπράττονται χρέη και οφειλές από δημότες.
Και φυσικά υπάρχει και σχεδιασμός της επόμενης ημέρας. Χαρακτηριστικά μας έλεγαν οι περισσότεροι ότι από το Νοέμβρη άρχιζε ακόμα το άγχος τους, ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία μέχρι τέλος του χρόνου και μάλιστα είχαν έντονο προβληματισμό, αν θα προλάβουν ή όχι.
Ο δήμαρχος Ιάσμου όμως δεν θεωρεί τόσο σοβαρά αυτά τα συμβούλια; Γιατί δεν παραβρέθηκε στην προχθεσινή δια ζώσης συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, που εξελίχθηκε σε παρωδία, ενώ υπήρχαν προς ψήφιση αυτά τα τρία σημαντικά θέματα και ο ορισμός των επιτροπών, για να μπορέσουν να εισπράξουν την κρατική επιχορήγηση;
Ούτε με την μεγάλη χρονοκαθυστέρηση που υπάρχει και την κατάσταση που επικρατεί στο δήμο, δεν αντιλαμβάνονται το βάρος των ευθυνών; Ποια αντιπολίτευση θα ψηφίσει τόσο σοβαρά θέματα χωρίς διάλογο; Ποιος απαξιώνει τελικά τα συμβούλια;
Παρόλο που δεν θεωρείται απαραίτητη η παρουσία του δημάρχου σε ένα συμβούλιο, το δεδομένο είναι ότι οι σύμβουλοι της παράταξης του, μάλλον οι περισσότεροι είναι αρχάριοι σε τέτοιες διαδικασίες, ως νέα πρόσωπα.

Ακόμα και για τη πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου, ήταν η πρώτη της παρουσία. Το αποτέλεσμα ήταν να μην περάσει τίποτα. Με το δήμαρχο απόντα, έγινε απλώς ένας διάλογος με αντεγκλήσεις και κορώνες, άνευ ουσίας.

Κινητικότητα όμως υπάρχει, για άλλο λόγο και στον δήμο Μαρωνείας-Σαπών, που εκεί εξ όσων φαίνεται μέχρι στιγμής, γιατί ακόμα επίσημα δεν έχει αποφανθεί ο πρώην δήμαρχος Γιάννης Σταυρίδης, μάλλον δεν θα είναι υποψήφιος την επόμενη φορά.
Και η είδηση αυτή φαίνεται ότι έδωσε το έναυσμα για έναν αγώνα δρόμου στους δύο υποψηφίους, τον δήμαρχο φυσικά Ντίνο Χαριτόπουλο και τον Απόστολο Ιωάννου, για το ποιος θα προσεγγίσει και θα πάρει τους περισσότερους συμβούλους του.
Και ενδεχομένως τους σημαντικότερους και εν ενεργεία, από την παράταξη Σταυρίδη. Είναι μια συνήθης τακτική προεκλογικά και την εκμεταλλεύονται δεόντως όσοι κινούνται μεθοδικά και γρήγορα.
Και η κινητικότητα αυτή όπως πληροφορηθήκαμε τις τελευταίες ημέρες, εκφράζεται με πολλές επαφές, τραπεζώματα και συναντήσεις με τους συμβούλους του πρώην δημάρχου, για να μπορέσουν να τους εντάξουν στον συνδυασμό τους.
Θα παραμείνουν όμως μόνο δύο οι συνδυασμοί τελικά που θα δώσουν τη μάχη στο δήμο Μαρωνείας-Σαπών; Αφού ήδη ο τέταρτος συνδυασμός που υπήρχε του Μιχάλη Βασιλειάδη, συνεργάζεται ήδη με την παράταξη Χαριτόπουλου. Είναι ένα πιθανό σενάριο.
Όπως όμως περιγράψαμε πολλές φορές, είναι δύσκολο το εγχείρημα σε κάποιον να μπορέσει να κάνει συνδυασμό και στους μικρούς δήμους, να σχηματίσει τοπικά συμβούλια στο 80% των οικισμών και πλήρες για το δημοτικό συμβούλιο.

Για να δημιουργήσει βέβαια ένα καλό ψηφοδέλτιο με την προοπτική νίκης και με αξιώσεις. Υπάρχει χώρος για αυτό όμως; Γιατί προφανώς κανένας δεν κατέρχεται στις εκλογές με την ελπίδα να εκλέξει μόνο τον εαυτό του και άντε δύο συμβούλους το πολύ από την παράταξη του.

Επιτέλους μετά από αγώνες πέντε χρόνων όπως μας ανέφερε στο Χρόνο ο πρόεδρος του ΕΒΕ Ξάνθης, υπογράφεται η συμφωνία με το φορέα της Αυτοδιαχείρισης, την ΚΕΕΕ και παρουσία της υπουργού Πολιτισμού, για τα πνευματικά δικαιώματα.
Και πιστεύουμε βέβαια ότι θα βρεθεί λύση στα διάφορα τραγελαφικά φαινόμενα τα οποία υπήρξαν στο παρελθόν και στην περιοχή μας, ακόμα με τις εταιρίες που ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια, για να ζητούν πνευματικά δικαιώματα.
Έλεγχοι γίνονταν παντού, από κάθε συναυλία που πραγματοποιούνταν, τις επιχειρήσεις εστίασης και διασκέδασης, τα ΜΜΕ, αλλά ακόμα και στο τελευταίο καφενεδάκι στην ορεινή Οργάνη, που είχε ένα ραδιοφωνάκι.
Θα έπρεπε να πληρώνει και αυτό πνευματικά δικαιώματα. Ακόμα και σε ένα φούρνο, η σε μικρό μπακάλικο που ακούγονταν μουσική. Θαρρείς και εκεί κάθονταν πελάτες για να απολαύσουν μουσική. Η υπερβολή στο μεγαλείο της.
Κάποιοι βρήκαν τρόπο να γλυτώνουν τα χαράτσια. Είχαν βρει το … κουμπί για να τους αποφεύγουν, ειδικά σε συναυλίες, λέγοντας ότι τα τραγούδια που έπαιζαν ήταν παραδοσιακά και αγνώστων δημιουργών.
Και πάντοτε βέβαια υπήρχαν και παράπονα των καλλιτεχνών, ότι τα ποσά που εισπράττουν για πνευματικά δικαιώματα ήταν πενιχρά και προβληματίζονταν για τον τρόπο διαχείρισης και τα μεγάλα έξοδα λειτουργία των εταιριών υποτίθεται.
Ελπίζουμε να μπει στην τάξη σε όλα αυτά, το τίμημα να είναι μικρό για τις επιχειρήσεις, τα χρήματα να πηγαίνουν σε αυτούς που τα δικαιούνται πραγματικά και να υπάρχει η δυνατότητα απρόσκοπτα να μπορούν να ακούν τη μουσική και τις εκπομπές τους στα μικρομάγαζα.