Μικροκομοτηναίικα 26-11-2024

Οι εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανέδειξαν νέο πρόεδρο όπως ήταν αναμενόμενο τον Σωκράτη Φάμελλο, που κατά γενική ομολογία είναι από τα πιο σοβαρά στελέχη του κόμματος, λειτουργεί ενωτικά, οργανωτικά και βέβαια ήταν ο επικρατέστερος σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους.
Και τον επέλεξαν φαίνεται οι περισσότεροι ως ανάχωμα και τη μόνη λύση για να συγκρατήσει τη συνεχιζόμενη φθορά και μείωση των ποσοστών του κόμματος. Όπως έπραξε παλαιότερα και η Φώφη Γεννηματά για το ΠΑΣΟΚ που καταποντίζονταν.
Η μικρή διαφορά ψήφων του Σωκράτη Φάμελλου με τον έτερο υποψήφιο Παύλο Πολάκη, δημιουργεί ένα περίεργο δίδυμο διοίκησης διαφορετικών απόψεων και αντιλήψεων, που δεν μπορεί να το παραβλέψει ο νέος πρόεδρος, αν θέλει φυσικά να μακροημερεύει στην ηγεσία του κόμματος.
Δηλαδή πρέπει σαφώς να αποδεχτεί και το στυλ της αντιπολίτευσης που επιθυμεί ο Παύλος Πολάκης, με οξεία αντιπαράθεση, υψηλούς τόνους, καταγγελτικό λόγο, αποκαλύψεις, δικαστικές διαμάχες και ακρότητες.
Και συγχρόνως να τα συνδυάσει όλα αυτά με τη δική του λογική και φιλοσοφία στην πολιτική, στο ρόλο μιας σοβαρής αντιπολίτευσης, δίνοντας και το στίγμα και την προοπτική ότι μπορεί να συγκρατήσει κυρίως δυνάμεις αλλά και να μεγαλώσει το κόμμα.
Ένα διαλυμένο κυρίως κόμμα με πολλές δυσαρέσκειες σε στελέχη, φίλους και ψηφοφόρους, που βρίσκονται με το ένα πόδι έτοιμοι να αποχωρήσουν. Και καλείται να εφαρμόσει μια διαφορετική πολιτική πρόταση, που να ικανοποιεί συγχρόνως τους αριστερούς ψηφοφόρους, αλλά και να πατάει σε υλοποιήσιμες και κοστολογημένες προτάσεις.
Πάντως ο Παύλος Πολάκης επέδειξε πολιτική ωριμότητα και αποδέχτηκε το αποτέλεσμα για να μην πάνε στις δεύτερες ψυχοφθόρες κάλπες, που στήνονται και ξεστήνονται τελευταία τόσες φορές στο ΣΥΡΙΖΑ. Αν και έχουν μέλλον ακόμα στο στήσιμο της κάλπης, με την εκλογή των οργάνων και των νέων νομαρχιακών οργανώσεων.

Βέβαια όσο κι αν θέλουν να παρουσιάσουν το αποτέλεσμα της κάλπης και τη συμμετοχή ως επιτυχία, γνωρίζουν όλοι στο ΣΥΡΙΖΑ πολύ καλά, ότι 71.000 ψηφοφόροι είναι λίγοι σε σχέση με αυτούς που ψήφισαν στο παρελθόν, ακόμα και όσους στήριξαν το Στέφανο Κασσελάκη.
Και αυτό σαφώς δημιουργεί πολιτικό εκνευρισμό αλλά και προβληματισμό, για τις πολλές δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν και τις ενδεχόμενες συνεργασίες που επιθυμούν για την ανασυγκρότηση και αναδιοργάνωση στο κόμμα.
Σκορπισμένοι πλέον σε τρία κομμάτια, με την ομάδα των 11 της Νέας Αριστεράς, το Στέφανο Κασσελάκη με την δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα και τον νυν ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθεί να ανακάμψει πολιτικά, άσχετα βέβαια αν θα το καταφέρει ή όχι.
Θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα του και κατά πόσο πλέον θα ευοδωθούν κι οι προσπάθειες που θα κάνουν για να προσεγγίσουν όλους τους δυσαρεστημένους, αλλά και να χτίσουν γέφυρες συνεργασίες με τα άλλα κόμματα της αριστεράς, ώστε να δημιουργήσουν μία επιπλέον δυναμική;
Και κυρίως βέβαια να ενεργοποιηθούν από την αρχή οι νομαρχιακές οργανώσεις που διαλύθηκαν και να αρχίσουν να κάνουν δουλειά. Τίποτα δεν θα είναι εύκολο βέβαια και η επιλογή του Σωκράτη Φάμελλου σαφώς δε διασφαλίζει την ενότητα, όπως θέλουν να το περάσουν οι περισσότεροι στο μετεκλογικό τους οίστρο.
Με δεδομένο φυσικά τα τόσα που προηγήθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Γιατί είτε θέλουν, είτε όχι, το παρελθόν θα είναι αρνητικός παράγοντας και θα συνεχίσει να τους κυνηγά.

Στο νομό Ροδόπης η συμμετοχή κυμάνθηκε λίγο πιο ψηλά από το πανελλαδικό επίπεδο, παρά τα προβλήματα και τις γνωστές ομάδες που υπάρχουν. Αύξηση που οφείλεται στα νέα μέλη που προσέφυγαν στις κάλπες κατά 20% παραπάνω, ενώ το παρόν έδωσαν και πολλοί φοιτητές που τους είχαν γυρίσει την πλάτη, με το Σωκράτη Φάμελλο να εκλέγεται πρώτος και με διαφορά.
Ήδη όμως άρχισαν να επαίρονται υπέρ το δέον κάποιοι τοπικοί σύντροφοι, ότι τελείωσαν με την εσωστρέφεια και τα εσωκομματικά προβλήματα, πάνε μπροστά και θα παλέψουν για τον ελληνικό λαό, με συνεργασίες, αφού κύριος στόχος τους είναι να γίνουν εκ νέου ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση και να πέσει η ΝΔ.
Υπερφίαλοι βέβαια στόχοι με την κατάσταση που επικρατεί και κούφια λόγια τα όσα ακούγονται, από τη στιγμή που οι πρώην σύντροφοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν ούτε καν μεταξύ τους.
Και αρκετοί είναι αυτοί τοπικά που μετανάστευσαν στο νέο κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη, αλλά πολλοί όσοι συστρατεύονται με τη Νέα Αριστερά. Και φαίνεται ότι από τα 700 μέλη που επαίρονταν πρόσφατα ότι είχαν, μόνο οι 296 έδωσαν το παρόν.
Η Νέα Αριστερά θα ακολουθήσει το δικό της δρόμο όπως το δήλωσε ξεκάθαρα ο πρόεδρος Αλέξης Χαρίτσης για να προκαταβάλλει τις προθέσεις για πρόταση συνεργασίας της νέας ηγεσίας στο ΣΥΡΙΖΑ.
Παρόλο που πλέον και τα δύο κόμματα προέκυψαν με τις διαφωνίες που εξέφρασαν έναντι της ηγεσίας του Στέφανου Κασσελάκη, έστω και ετεροχρονισμένα. Συνεπώς τους ενώνει η κοινή λογική και ο ίδιος στόχος, που καθιστούν μονόδρομο την συνεργασία τους. Αλλά μάλλον νιώθουν πολλοί γεννημένοι αρχηγοί στο μικρόκοσμο τους.

Οι αριθμοί στην Ελλάδα ανάλογα το ποιος τους χρησιμοποιεί έχουν πολλές αναγνώσεις, για να μπορεί να δώσει ο καθένας το δικό του αφήγημα, είτε θετικό, είτε αρνητικό. Και να παρουσιάζει το άσπρο για μαύρο και αντίστροφα.
Λιγότεροι φόροι θα καταλογιστούν σε όλους με βάση τις κυβερνητικές εξαγγελίες που ακούμε συνεχώς το τελευταίο χρονικό διάστημα και με την κατάθεση του σχεδίου του προϋπολογισμού.
Τυχεροί οι μισθωτοί, τα μεσαία εισοδήματα καθώς και οι επαγγελματίες υποτίθεται, που θα έχουν μεγαλύτερες φορολογικές ελαφρύνσεις. Μόνο που αναρωτιέται κάποιος άραγε από πού προκύπτει αυτή η αισιοδοξία και αν δικαιολογείται από την πάταξη της φοροδιαφυγής όπως επικαλούνται.
Αν ανατρέξει όμως κανείς προς τον παρόν στον προϋπολογισμό του 2025 και στη σελίδα 113, βλέπει ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης περιμένει έσοδα από φόρους φέτος 69,2 δις ευρώ, δηλαδή άλλα 4 δις σε σχέση με περσινή χρονιά.
Ενώ είμαστε η χώρα που αναλογικά πληρώνουμε πολύ πιο περισσότερος έμμεσους φόρους από τους άμεσους και εκεί ακριβώς γίνεται η αλχημεία των αριθμών. Εν κατακλείδι μπορεί να ισχύει αυτό που λέει το κυβερνητικό επιτελείο για μείωση φόρων, αλλά οι ωφελούμενοι θα επιβαρυνθούν με πολύ μεγαλύτερους έμμεσους φόρους με βάση τον προϋπολογισμό.
Άραγε μας θεωρούν ότι είμαστε πολίτες μειωμένης αντίληψης στη χώρα μας; Δίνουν τα ψίχουλα από το διπλανό τραπέζι στην ελάφρυνση των φόρων, αλλά τα παίρνουν πολλαπλάσια από τους έμμεσους φόρους; Μήπως από τη μία τσέπη μπαίνουν και από την άλλη βγαίνουν και μάλιστα πολύ πιο περισσότερα;
Το ίδιο ακριβώς ακούμε τακτικά και για το δημοσιονομικό πλεόνασμα που προκύπτει για να κάνουν την κοινωνική τους πολιτική και να δώσουν τα επιδόματά τους. Αλλά από τα 4 δις ευρώ των εσόδων μοιράζουν μόνο το 1 δις σε κοινωνικά επιδόματα, για την ενέργεια και την ακρίβεια. Κερδισμένοι μάλλον οικονομικά, αλλά και επικοινωνιακά.