Αναστασία Καλλιοντζή δηλώσεις της γνωστής συγγραφέως που σπούδασε στην Κομοτηνή στο «Είμαστε γυναίκες»

«Η Νομική ήταν ανέκαθεν η μεγάλη μου αγάπη και εξακολουθεί να παραμένει, ιδεολογικά ξεκάθαρη αγάπη μέσα μου, χρωματισμένη από έναν ιδεαλισμό που δεν αλλοιώθηκε στο πέρασμα του χρόνου. Με γοήτευε η ιδέα να μπορώ να είμαι συλλειτουργός στην απονομή της Δικαιοσύνης-πολλώ δε μάλλον να μπορώ να υπερασπίζομαι ανθρώπους αδύναμους, φύσει ή/και θέσει. Ασκώ τη μαχομένη δικηγορία 13 χρόνια, και μολονότι η πραγματικότητα πόρρω απέχει απ’ αυτό που είχα στο μυαλό μου πριν μπω στο λειτούργημα, εξακολουθώ να τη λατρεύω και γι’ αυτό και δεν σκέφτηκα ποτέ να τα παρατήσω, αν και πολλές φορές βλέπω πράγματα που μόνο απογοήτευση μου γεννούν…

Πέρασες αρκετά χρόνια φοιτητικής ζωής πολύ μακριά από το σπίτι σου αφού η σχολή σου ήταν στην Κομοτηνή. Πως σου φάνηκε αρχικά που σε μικρή ηλικία έφυγες πολλά χιλιόμετρα μακριά από την οικογενειακή στέγη? Τι έχεις κρατήσει από τα χρόνια της φοιτητικής ζωής?
Μια από τις μεγαλύτερες χαρές που πήρα στη ζωή μου ήταν ότι πληροφορήθηκα πως είχα εισαχθεί ως επιτυχούσα στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στην Κομοτηνή.

Ως μοναχοπαίδι και προερχόμενη από οικογένεια των επιλεγόμενων «παλαιών αρχών», το θεώρησα ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία αυτονόμησης και… αυτοδιάθεσης! Τα φοιτητικά μου χρόνια στην Κομοτηνή θα μπορούσα να τα περιγράφω ατελείωτες ώρες-θα μπορούσαν να αποτελέσουν υλικό όχι απλά για ένα βιβλίο, αλλά για μια ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια!

Φεύγοντας από την Κομοτηνή…κράτησα μέσα μου τα χρώματα και τα αρώματα της πόλης, γνώση, φίλους, αναμνήσεις ανεκτίμητες και κάτι που μου φάνηκε πραγματικά χρήσιμο στα χρόνια που ήρθαν: εκεί έμαθα να στέκομαι στα πόδια μου.