Δικηγόροι και Ευρωπαϊκή Ένωση - ποια η σχέση

Για κάποια επαγγέλματα δεν υπάρχει η "εύκολη" λύση της φυγής προς το εξωτερικό. Ένα από αυτά είναι και το επάγγελμα των δικηγόρων, ιδίως λόγω της φύσης του δικαίου σε κάθε χώρα.

Στο παραπάνω πλαίσιο, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Νομικής Δ.Π.Θ. διοργάνωσε την πρώτη ακαδημαϊκή της εκδήλωση για την χρονιά 2017-2018, με θέμα "Η άσκηση του νομικού επαγγέλματος στα πλαίσια της Ε.Ε.", τις απογευματινές ώρες της Τετάρτης 18 Οκτωβρίου στη Νομική της Πανεπιστημιούπολης.

Σε μια εποχή κατά την οποία η κυκλοφορία αγαθών, υπηρεσιών αλλά και ανθρώπινου δυναμικού είναι πιο έντονη από ποτέ, αναλύθηκε ένα ζήτημα που μας απασχολεί ιδίως τους εκκολαπτόμενους νομικούς. Ποιες προοπτικές σπουδών υπάρχουν στα πλαίσια της Ένωσης; Τι προσόντα χρειάζεται ένας νέος ώστε να εργαστεί και να ανελιχθεί στο νομικό επάγγελμα; Πόσο στενή είναι η σχέση του ελληνικού και του ενωσιακού δικαίου;  Προς τους φοιτητές απευθύνθηκαν δύο ομιλητές, ο Στυλιανός Κουτνατζής λέκτορας Δημοσίου Δικαίου Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ. και ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης Γιώργος Κυμπαρίδης.

"Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο σήμερα δεν είναι αυτό που ίσως ήταν κάποτε, δηλαδή ένας κλάδος δικαίου απομονωμένος από τους υπόλοιπους, αλλά η επίδρασή του είναι πολύ έντονη σε όλους τους κλάδους της ελληνικής έννομης τάξης. Άρα η κάθε ρύθμιση έχει τη δικιά της επίδραση. Σχεδόν τα πάντα σήμερα, τα οποία συζητάμε έχουν μια ευρωπαϊκή διάσταση, κι αυτό πρέπει να καταστεί σαφέστερο από ό, τι είναι", εξήγησε ο κος Κουτνατζής, ο οποίος στάθηκε και στην προσπάθεια που γίνεται από τους ακαδημαϊκούς του Δημοκριτείου να εμφυσήσουν τα παραπάνω διδάγματα στους φοιτητές τους.

Στο κατά πόσο οι Έλληνες δικηγόροι στρέφονται στο εξωτερικό -για σπουδές ή εργασία- ο λέκτορας υπογράμμισε ότι "υπάρχει η διάσταση των σπουδών που από παλιά είναι αρκετά διαδεδομένο κι εξακολουθεί να είναι πραγματικότητα για πάρα πολλούς αποφοίτους. Επίσης, υπάρχει το επαγγελματικό επίπεδο, όπου δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό -σε σχέση με αυτό των σπουδών- και γίνεται σε κάποιες θέσεις εργασίας με ακαδημαϊκό προσανατολισμό, για παράδειγμα σε θέσεις καθηγητών. Η τάση έχει αυξηθεί λόγω της κρίσης, όμως δεν πρόκειται για εύκολη λύση, γιατί η άσκηση του επαγγέλματος σε άλλη χώρα της ΕΕ συνοδεύεται από ιδιαίτερες δυσκολίες και ιδιαίτερους κινδύνους, ενώ απαιτεί μεγάλη επένδυση σε χρόνο και χρήμα. Δεν υπάρχει η εύκολη λύση του εξωτερικού για το επάγγελμα του δικηγόρου".

Ως εξαιρετικά σημαντική χαρακτήρισε την εκδήλωση ο κος Κυμπαρίδης. "Η εκδήλωση είναι εξαιρετικά σημαντική υπό την έννοια ότι στη χώρα μας, από το 2010 και μετά, ο χώρος των δικηγόρων υπέστη μία πολύ μεγάλη αλλαγή, τόσο στις διατάξεις του κώδικά του όσο και στις υπόλοιπες διατάξεις που ρύθμιζαν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο δικηγόρος στην Ελλάδα", είπε και διευκρίνισε τα λεγόμενά του ως εξής: "Για να γίνω πιο σαφής, αυτό που αποτέλεσε το πρώτο εύρημα της τρόικα τότε -των θεσμών σήμερα- ήταν ότι σε μία χώρα όπως η Ελλάδα με 9εκ ανθρώπους, οι 42-44.000 δικηγόροι αποτελούσαν μια πληθυσμιακή αναλογία τέτοια που 'έλεγε' ότι ήμασταν πάρα πολλοί. Ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε ο κλάδος ήταν εσφαλμένος και ισοπεδωτικός. 

Επίσης, δεν εξετάστηκε ούτε η ιδιομορφία εφαρμογής του δικαίου στη χώρα μας ούτε η νοοτροπία του λαού μας". Σύμφωνα με τον κο Κυμπαρίδη, η άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος στο εξωτερικό δεν είναι τόσο εύκολη όσο άλλων επαγγελμάτων. "Ο αριθμός των δικηγόρων που φεύγουν προς την Ευρώπη είναι περιορισμός, σε συνάρτηση βέβαια με άλλα επαγγέλματα, όπως αυτό των γιατρών ή των μηχανικών.

Αυτό συμβαίνει γιατί το δίκαιο σε χώρες της ΕΕ και ο τρόπο με τον οποίο αυτό εφαρμόζεται, δεν έχει καμία σχέση με το δίκαιο που εφαρμόζεται στη χώρα μας. Η μοναδική χώρα που έχει παρόμοιο δίκαιο, μιας που από αυτό γεννήθηκε και της Ελλάδας, είναι η Γερμανία. Επομένως, αν ο δικηγόρος θέλει να φύγει για το εξωτερικό, πρέπει να εξειδικευτεί σε τομείς δικαίου οι οποίοι δεν διαφέρουν στο τόπο όπου θα ασκήσει το λειτούργημά του", ανέδειξε μεταξύ άλλων.