Το ΚΚΕ διαβάζει την ιστορία του και μαθαίνει από αυτή

ΟΙ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ 

Το βιβλίο αφορά μια έντονη περίοδο, πολλά στοιχεία όμως της οποίας ταιριάζουν με τις σημερινές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βλισίδης, επισημαίνοντας τις ομοιότητες, «παράδειγμα το σχέδιο Μάρσαλ βρίσκεται σήμερα στην επικαιρότητα, καθώς οι πολιτικοί αντίπαλοι του κόμματος μας, η αστική τάξη της χώρας μας, μιλάει για την ανάγκη ενός νέου σχεδίου Μάρσαλ που θα θέσει τάχα σε κίνηση την οικονομία. Όμως δεν πρόκειται να συμβεί αυτό. Οποιοδήποτε σχέδιο ανάλογο με το Μάρσαλ θα είναι για την ενίσχυση αποκλειστικά των θεσμών της κυριαρχίας των μονοπωλίων και όχι για την ανάπτυξη της οικονομίας. Το ίδιο πρόβλημα έμπαινε τότε στο λαό μας και στην αστική τάξη, την περίοδο που μιλάμε μετά το ’49 ? ?50  για την ανάπτυξη της. Υπήρχε η μερίδα της αστικής τάξης που έλεγε ότι τα κονδύλια πρέπει να διοχετευτούν προς την βιομηχανία για να υπάρξει ανάπτυξη της παραγωγής και άλλη μερίδα που έλεγε όχι. Όμως και οι δύο μερίδες της αστικής τάξης είχαν τον ίδιο στόχο, την συσσώρευση κεφαλαίων, να γίνονται πιο ανταγωνιστικοί απέναντι στις άλλες μερίδες του ξένου κεφαλαίου, να διεισδύουν στις ξένες αγορές, κάτι που τελικά δημιούργησε και τα αδιέξοδα που εν τέλει βιώνουμε σήμερα». 

ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΝΩΣΗ 

Το ΚΚΕ θέλησε να μάθει από την ιστορία του, επιδιώκοντας μέσα από τη γνώση την ισχυροποίηση του κόμματος. «Ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που μελετήσαμε σε βάθος και μάλιστα επίπονα την περίοδο αυτή», ανέφερε ο κ. Βλισίδης, «με τα ντοκουμέντα που υπήρχαν όχι μόνο από τους κομουνιστές εκείνης της περιόδου, γραπτά ντοκουμέντα και άλλα, αλλά και από τους αστούς οικονομικούς παράγοντες. Ο στόχος μας είναι να βγουν διδάγματα για το εργατικό κίνημα με βάση την εμπειρία εκείνης της περιόδου». Στο ερώτημα αν μπορούν τα δεδομένα εκείνης της εποχής να διδάξουν και στη σημερινή δύσκολη περίοδο να επιτευχθεί η ένωση της  ευρύτερης Αριστεράς, ο ομιλητής αποκρίθηκε ως εξής, «Αποδείχθηκε ότι με βάση και τα στοιχεία εκείνης της περιόδου, αλλά και τα ιστορικά στοιχεία και τις θεωρητικές αναλύσεις που ακολούθησαν και ισχύουν γι? αυτή την περίοδο, ότι γενικά ενότητα της Αριστεράς δεν υπάρχει. Στις εκλογές προβάλλεται σε βαθμό ψηφοθηρικό από τον Συνασπισμό, τον πρόεδρο και τα άλλα στελέχη του, όμως οποιοσδήποτε πολιτικός σχηματισμός, ακόμη και ενότητα κομμάτων, πρέπει να έχει συγκεκριμένους στόχους.

Για εμάς ο στόχος είναι ανατροπή της κυριαρχίας των μονοπωλίων. Δεν θα υπάρξει λύση στα πλαίσια της Ε.Ε. ή λύσεις για ένα καλύτερο καπιταλισμό. Βασισμένοι σε αυτή την άποψη προβάλλουμε σαν κόμμα τους βασικούς στόχους και καλούμε πρώτα από όλα τις κοινωνικές δυνάμεις να συνενωθούν, δηλαδή απευθυνόμαστε στο 90%-95% του ελληνικού λαού που έχει συμφέρον να χτυπηθεί η κυριαρχία των μονοπωλίων και με βάση αυτή την ενότητα θεωρούμε πως θα μπορέσουν να υπάρξουν και μελλοντικά με άλλα πολιτικά υποκείμενα κόμματα ενδεχόμενα και πολιτικές συμπράξεις».

Μετά το δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ για την περίοδο 1949 ? 1968, τα στελέχη του κόμματος αναμένουν το βιβλίο για την τελευταία περίοδο μετά το 1968.

Δήμητρα Συμεωνίδου