Μικρό το οινολογικό αποτύπωμα της Θράκης

Την ευκαιρία να μιλήσουμε με δύο γεωπόνους, είχαμε στο πλαίσιο της δεύτερης γιορτής τσίπουρου στον Ίασμο, την Κυριακή 4 Νοεμβρίου. Μάλιστα, εκείνη την ημέρα πραγματοποιήθηκε και μία ενδιαφέρουσα ημερίδα με θέμα την άμπελο και διάφορους κατηρτισμένους ομιλητές.

Μεταξύ αυτών, τοποθετήθηκε και ο γεωπόνος και πρώην διευθυντής ΟΓΕΕΚΑ Δήμητρα Κομοτηνής Κωνσταντίνος Μπούντας, ο οποίος ανέδειξε ότι στην Θράκη έχουν χαθεί διαχρονικά ευκαιρίες αναφορικά με τον οίνο. "Το οινολογικό αποτύπωμα της Θράκης στον ελλαδικό χώρο πλησιάζει στο 1%, ενώ στα αρχαία χρόνια η Θράκη ονομαζόταν αμπελόεσσα, τον τόπο όπου λατρεύτηκε για πρώτη φορά ο Διόνυσος", είπε και σε άλλο σημείο του λόγου του ανέδειξε πως "μολονότι τα κρασιά μας ενώ είναι εξαιρετικά και απολαμβάνουν βραβεία, αυτό δεν μεταφράζεται σε μεγαλύτερα μερίδια αγοράς". Εξήγησε κατόπιν πως "η αμπελουργία έχει προοπτική στην περιοχή, αλλά έχουν επικρατήσει εδώ κυρίως οι ετήσιες καλλιέργειες", και στάθηκε στο, κατά την άποψή του, πρόβλημα της ελληνικής γεωργίας, ότι δηλαδή "δεν έχει γίνει κάποια χωροταξική κατανομή των γαιών, αυτά πρέπει να ενταχθούν σε ένα σχέδιο για να δώσουν ανάπτυξη και ώθηση στον πρωτογενή τομέα, γιατί έχουμε διατροφικούς θησαυρούς, τους οποίους δεν αξιοποιούμε". 

Ο κος Μπούντας μίλησε και για την επιδοματική πολιτική που διαχρονικά ασκούν οι ελληνικές κυβερνήσεις όταν έχει να κάνει με τους παραγωγούς, χαρακτηρίζοντάς την ως "μία τεράστια στρέβλωση στον αγροτικό τομέα". 

Τόνισε πως οι κυβερνήσεις πρέπει να δουν αυτό τον τομέα συναινετικά και διαχρονικά, κι όχι κάθε φορά που όχι μόνο αλλάζει μία κυβέρνηση, αλλά κι ένας υπουργός ή ακόμη και γενικός γραμματέας, να αλλάζουν σημαντικές κατευθυντήριες γραμμές στην ελληνική καλλιέργεια. Κι έφερε ένα παράδειγμα: "Έδωσαν επιδοτήσεις για να ξεριζωθούν αμπέλια, μετά έδωσαν ποσοστώσεις και δικαιώματα και τώρα με την αυστηριοποίηση του νόμου για το τσίπουρο έρχονται και τους αφαιρούν δικαιώματα".

Παράδοση στον Ίασμο η αμπελοκαλλιέργεια
Στον Ίασμο συναντήσαμε και τον γεωπόνο, κάτοικο Ιάσμου και μέλος του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου Αθανάσιο Ουρσουνόπουλο, ο οποίος ευθύς εξαρχής χαρακτήρισε την αμπελοκαλλιέργεια ως "παράδοση στον Ίασμο", και εξήγησε: "Κάθε οικογένεια είχε ένα μικρό ή μεγάλο αμπέλι, το οποίο ήταν απαραίτητο στοιχείο για την διατροφή τους, σταφύλια, πετιμέζι, τσίπουρο και κρασί. Από εκεί και πέρα είχαμε παράδοση και στην απόσταξη, από ό,τι μας λένε οι παλιότεροι είχαμε πολλά καζάνια στον Ίασμο, αλλά μετά με την νομοθεσία έμειναν τρία - τέσσερα και συνεχίζουμε αυτή την παράδοση". 

Σύμφωνα με τον ίδιο, για να έχει λαμπρό μέλλον η αμπελοκαλλιέργεια στην περιοχή "θα πρέπει να απλοποιηθεί η νομοθεσία και οι διαδικασίες που να επιτρέψουν στον κόσμο να ασχοληθεί, γιατί το μεγαλύτερο κίνητρο είναι το μεράκι για την παραγωγή κι όχι το οικονομικό όφελος". Από το μεράκι άλλωστε, όπως μας λέει, ξεκίνησε και το εγχείρημα της γιορτής τσίπουρου στην κωμόπολη, που φέτος επαναλήφθηκε για δεύτερη χρονιά. 

Τέλος, αναφορικά με τη νομοθετική κατάργηση του χύμα τσίπουρου από τα μαγαζιά, ο γεωπόνος σχολίασε πως "από τη μια μεριά είναι καλό για τον καταναλωτή αλλά κακό στο μεράκι του παραγωγού, που βάζει το δικό του στοιχείο σε αυτό που βάζει".