Τα δάκρυα της συγγραφέως και το βιβλίο που αγαπάει την Κομοτηνή

Όσοι το διάβασαν σίγουρα αναγνώρισαν στις περιγραφές του τον τόπο τους, τις μυρωδιές και τους ανθρώπους του, αλλά και τα στερεότυπα, τις αντιλήψεις για τον άλλον, τον αλλόθρησκο και ταυτόχρονα τις δυνατές σχέσεις που μπορούν να αναπτυχθούν μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Η Αναστασία Καλλιοντζή επέστρεψε στον τόπο όπου εμπνεύστηκε το βιβλίο της "Μη μου λες αντίο", την Κομοτηνή, γεμάτη συγκίνηση για όσους δεν την ξέχασαν, αλλά κυρίως για όσα δεν ξέχασε εκείνη από την υπέροχη περίοδο της φοιτητικής ζωής και νιότης.
Το βράδυ της Τρίτης 18 Οκτωβρίου ο πρώτος όροφος της Λέσχης Κομοτηναίων πλημμύρισε από κόσμο και συναισθήματα, με την συγγραφέα Αναστασία Καλλιοντζή να μη  μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυα και την συγκίνησή της για την πόλη, που την ενέπνευσε να γίνει συγγραφέας, για την πόλη, στην οποία αφιέρωσε το πρώτο της βιβλίο. Με την υποστήριξη της εφημερίδας "Ο Χρόνος" και του ράδιο Χρόνος 87,5 και σε συνεργασία με τα βιβλιοχαρτοπωλεία 'Βαφειάδης' η Αναστασία Καλλιοντζή παρουσίασε το συγκλονιστικό της μυθιστόρημα "Μη μου λες αντίο", ένα μυθιστόρημα για έναν έρωτα απρόβλεπτο, απόλυτο και καταλυτικό, με φόντο την όμορφη Κομοτηνή. 
Με την δημοσιογράφο Μελαχροινή Μαρτίδου να συντονίζει την εκδήλωση και να θυμίζει στο κοινό στιγμές από όταν το μυθιστόρημα  "Μη μου λες αντίο" γινόταν σήριαλ διά χειρός του σκηνοθέτη Μανούσου Μανουσάκη, ξεκίνησε η εκδήλωση. Εκείνη άλλωστε δεν ήταν απλά παρούσα όταν γυριζόταν στο σήριαλ, αλλά είχε καταλυτική συμμετοχή με την συγγραφέα να λέει για την Μελαχροινή Μαρτίδου ότι της άνοιξε πόρτες στην πόλη μας, σε μία εποχή που αυτές δεν άνοιγαν εύκολα για να υποδεχτούν τον έρωτα μίας χριστιανής και ενός μουσουλμάνου. Αυτό άλλωστε είναι το περιεχόμενο του βιβλίου και φυσικά πάνω σε αυτό βασίστηκε το σίριαλ. 

Η φιλία που την συνδέει με την συγγραφέα Αναστασία Καλλιοντζή έφερε στο πάνελ των ομιλητριών και την Τζαχιδέ Χασεκή, θεολόγο και καθηγήτρια τουρκικών. Ήταν αυτή που προσέφερε τις πολύτιμες γνώσεις της για το Ισλάμ όταν το σίριαλ γυριζόταν στην Κομοτηνή. Από τότε μία στενή φιλία συνδέει τις δύο γυναίκες και αυτή επιβεβαιώθηκε και στην βιβλιοπαρουσίαση. Η θεολόγος και καθηγήτρια τουρκικών μίλησε για τα συναισθήματα που της προκάλεσε το βιβλίο "Μη μου λες αντίο", αλλά και για το ότι κατάφερε να την ταξιδέψει. Το συνέστησε ανεπιφύλακτα σε όλους, δηλώνοντας ότι "η ιστορία του θα σας μαγέψει". "Πρόκειται για ένα διαφορετικό βιβλίο που αγγίζει και διαπραγματεύεται μαζί με τον έρωτα και άλλα κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά ζητήματα", είπε η Τζαχιδέ Χασεκή. Συνέχισε λέγοντας πως "ακόμα και στη σημερινή εποχή δεν έχουμε ξεπεράσει τα στερεότυπα, τη διαφορετικότητα είτε θρησκευτική, είτε κοινωνική, είτε πολιτιστική". Τέλος μίλησε για τη συνεργασία της με τον Μανούσο Μανουσάκη, όταν είχε αναλάβει για το σίριαλ να μεταφράσει διαλόγους στην τουρκική γλώσσα, μέσω του οποίου της ανοίχτηκε, όπως είπε, ένας ολόκληρος καινούργιος κόσμος. 

Μία διαφορετική και άκρως ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο βιβλίο "Μη μου λες αντίο", έκανε η Σοφία Μενεσελίδου, πρόεδρος ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής-φιλόλογος. Κατά τη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς ο καθηγητής της στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα όπου φοιτά στο Πανεπιστήμιο Εdirne της ζήτησε, στο πλαίσιο ενός μαθήματος του εξαμήνου που διένυε, να εκπονήσει εργασία με θέμα: «Η εικόνα του άλλου, του ξένου» σε ένα λογοτεχνικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου στην Κομοτηνή και αναφέρεται ενδελεχώς στις σχέσεις των δύο σύνοικων στοιχείων.  Επέλεξε, λοιπόν, το βιβλίο της Αναστασίας Καλλιοντζή, το «Μη μου λες αντίο», γιατί αφ’ ενός, εκπληρούσε ιδεωδώς τις στοχεύσεις της εργασίας της και γιατί, αφ’ ετέρου, πραγματεύονταν το ζήτημα της ετερότητας στην Κομοτηνή με όχημα την ωραιότερη παραμυθία της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης: τον έρωτα. Στην ομιλία της ανέφερε, μεταξύ άλλων, "η Αναστασία Καλλιοντζή επιχειρεί στο παρόν μυθιστόρημά της πέραν της μυθοπλασίας, να δομήσει κι ένα λογοτεχνικό περιβάλλον, που θα υποβοηθήσει τον αναγνώστη της στο να κατανοήσει την πολύπλοκη πραγματικότητα της Κομοτηνής του 1990. Μιας πόλης, που η ίδια γνωρίζει καλά, αφού  έζησε σ’ αυτήν ως φοιτήτρια της Νομικής και που αποτελεί – μαζί με τη γειτονική Ξάνθη- ένα μοναδικό παράδειγμα διαχρονικής ειρηνικής συμβίωσης διαφορετικών πολιτισμών και θρησκειών στην ελληνική επικράτεια. Μεταφέρει στους αναγνώστες της με επάρκεια και με κάθε δυνατή υπέρβαση των προκαταλήψεων τη σκιαγράφηση των πτυχών ενός θέματος δύσκολου και ιδιαίτερα απαιτητικού. Ελάχιστη σημασία έχει η επαρκής ή μη επίτευξη των στοχεύσεών της. Εκείνο που αξιολογείται ως το κυρίαρχα θετικό πρόσημο του βιβλίου είναι το γεγονός ότι καταφέρνει να εισαγάγει τον αναγνώστη στα πεδία του προβληματισμού της συμβιωτικής και απρόσκοπτης αποδοχής του άλλου, στην αναγκαιότητα της άρσης των ιδεολογικών στερεοτύπων που δρουν ανασχετικά στην ανάδειξη του ειρηνικού «εμείς» και της αποδοχής της ετερότητας. 

Η διαφοροποίηση του τραγικού τέλους του μυθιστορήματος κατά την τηλεοπτική του μεταφορά από τον Μανούσο Μανουσάκη και η απόδοση σ’ αυτό μιας ευτυχισμένης κατάληξης της ερωτικής ιστορίας των δύο πρωταγωνιστών ενδέχεται να υπαγορεύτηκε από τους άγραφους νόμους της προσέλκυσης της τηλεθέασης. Είναι, όμως, εξίσου πιθανό να αποτελεί απόρροια της συνειδητοποίησης της ωρίμανσης - προϊόντος  του χρόνου - των συνθηκών, που αλλάζουν άρδην στερεότυπα κι επικρατούσες αγκυλώσεις. Και στις δύο εκδοχές, όμως, και στη βιβλιογραφική και στην τηλεοπτική το μόνο βέβαιο είναι ότι ποτέ οι υπερόπτες δεν κατάφεραν να ταπεινώσουν τους ονειροπόλους του κόσμου τούτου. Ποτέ δεν μπόρεσαν να εξορίσουν από την αρμονία της πλάσης τις νεράιδες, που ψιθυρίζουν όρκους αιώνιας αφοσίωσης στις παρηγορητικές παραμυθίες των σοφών γιαγιάδων μας. Αυτές, που εξιστορούν το μεγαλείο της αγάπης και του καλλίμορφου έρωτα. Άλλωστε, όπως λέει κι ο ποιητής, ο Στάθης Σταυρόπουλος, «οι χάρτινοι έρωτες δεν πεθαίνουν ποτέ». Είναι διαρκώς παρόντες για να μας υπομνηματίζουν ότι όλα στη ζωή μας είναι έρωτας. Μια διακινδύνευση άνευ ορίων κι ένας έρωτας! Τίποτ’ άλλο!".

Με το μήνυμα του έρωτα επέλεξε να κλείσει την εκδήλωση η συντονίστρια, δημοσιογράφος Μελαχροινή Μαρτίδου, ώστε να δώσει χρόνο στην συγγραφέα για συνομιλήσει με το κοινό. Εκείνη άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για όλα, για την ζωή στην Κομοτηνή ως φοιτήτρια, για την συγγραφή του βιβλίου, ενώ αποκάλυψε ποιος είναι ο Μουράτ του βιβλίου όταν ρωτήθηκε. "Ο Μουράτ είμαι εγώ", απάντησε αφοπλιστικά, στέλνοντας έτσι ένα αισιόδοξο μήνυμα για την αποδοχή του άλλου, του αλλόθρησκου για την αποδοχή του ίδιου του έρωτα. 
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την συγγραφέα να υπογράφει αντίτυπα του βιβλίου της που είχε εξαντληθεί, αλλά επανεκδόθηκε και πλέον κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.