Το ?κούρεμα? είναι πολιτική επιλογή κατάρρευσης

Ξεκίνησε από τον ακριτικό Έβρο την περιοδεία του στη Θράκη, επιδιώκοντας να καταδείξει ότι η περιοχή μας πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος. Ο λόγος για τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αριστέρας Φώτη Κουβέλη, ο οποίος μίλησε χθες σε ανοιχτή συγκέντρωση στο δημοτικό θέατρο Φερών, ενώ σήμερα θα βρίσκεται στην Αλεξανδρούπολη. Στη γειτονική πόλη θα έχει επαφές με στελέχη του Εργατικού Κέντρου Έβρου, το δήμαρχο, τη διοίκηση του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου, ενώ θα πραγματοποιήσει ομιλία στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα του Επιμελητηρίου. Στην Κομοτηνή ο κ. Κουβέλης θα βρεθεί αύριο Κυριακή.

Στην πόλη μας στις 10 το πρωί θα έχει συνάντηση στη ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής με εργαζομένους της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας, στις 11  θα επισκεφτεί στο γραφείο του τον περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης και στη συνέχεια θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στα τοπικά ΜΜΕ στην αίθουσα συνεδριάσεων της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Η περιοδεία του θα ολοκληρωθεί το απόγευμα με επίσκεψη στον Δήμο Σαπών και συνάντηση με δήμαρχο και μέλη του δημοτικού συμβουλίου Σαπών στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.   
Σε συνέντευξή του στο ράδιο Χρόνος 87,5 ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης. Η Βουλή αυτή την ώρα βρίσκεται σε πάρα πολύ μεγάλη ένταση, μια ένταση η οποία προέρχεται από τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που λαμβάνονται, νομοθετικές πρωτοβουλίες με μέτρα τα οποία συσσωρεύονται στις πλάτες της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα των οικονομικά αδύναμων.

Η κυβέρνηση δεν αντιστέκεται, δεν διαπραγματεύεται, δεν ασκεί πολιτική με όρους σταθερότητας διεκδικώντας εκείνη την ευρωπαϊκή λύση που είναι δυνατόν να αποτελεί στοιχείο όχι μόνο ανακούφισης, αλλά και σημαντικής αντιμετώπισης του δυσβάσταχτου χρέους που έχει η χώρα μας. Και το χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί όσο και αν ματώσει ο ελληνικός λαός και ματώνει καθημερινά, διότι είναι τεράστιο, ξεπερνάει τα 345 δις ευρώ και αναφέρομαι στο στενό δημόσιο χρέος και όχι στο συνολικό το οποίο είναι γνωστό ότι πλησιάζει το 1 τρις.

Υπάρχουν πολιτικοί αυτή την στιγμή που μπορούν να μας πουν ποιος θα είναι ο πάτος;
-Βάλατε το δάχτυλο στην πληγή. Τα αλλεπάλληλα μέτρα τα οποία εκτός ότι είναι δυσβάσταχτα, είναι και αναποτελεσματικά, δεν δίνουν προοπτική. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει ένα σταθερό τρόπο για να εξασφαλίσει έσοδα και να μειώσει το έλλειμμα και αυτός ο τρόπος, ο σταθερός όσο και απαράδεκτος τρόπος να είναι δεν μπορεί να εξασφαλίσει βεβαιωμένα φορολογικά έσοδα από μεγαλοοφειλέτες. Γι’ αυτό και επιλέγει ως αντιστάθμισμα να περικόπτει αποδοχές, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες. Αυτή η κατάσταση δεν οδηγεί πουθενά, εκείνο που κάνει είναι να σμπαραλιάζει την ελληνική κοινωνία, την ώρα που θα έπρεπε η κυβέρνηση να προωθήσει ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, να διευρύνει την παραγωγική βάση, να αξιοποιεί χρήματα του ΕΣΠΑ, το οποίο ενώ βρίσκεται στο μέσο της χρονικής του διαδρομής, δυστυχώς έχει απορροφητικότητα μόλις 17,8%. Εάν δεν δημιουργηθεί μια βάση να διευρυνθεί το παραγωγικό στοιχείο της χώρας, να εξασφαλιστούν και από εκεί έσοδα, τότε δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν όλα αυτά.
Ποιο κόμμα μπορεί να μας πει ποιο είναι το σωστό “κούρεμα” στο χρέος και σε τι ποσοστό δεν θα υπάρξουν προβλήματα στην ελληνική κοινωνία;
-Όσο ελκυστικό και αν ακούγεται το κούρεμα, έστω και 50%, εάν δεν συνοδεύεται από ασφαλιστικές δικλείδες θα συμπαρασύρει τα ασφαλιστικά ταμεία, το τραπεζικό σύστημα. Μπορεί να έχει αντανάκλαση στην χρηματοδότηση της αγοράς. Και βεβαίως ένα κούρεμα που θα είναι καθολικό και δεν θα εξασφαλίζει αυτά τα στοιχεία που χρειάζεται για να αντιμετωπιστούν όλα τα άλλα, τότε αυτό το κούρεμα δεχτείτε ότι είναι μια πολιτική επιλογή κατάρρευσης.
Έχουμε την εντύπωση ότι υπάρχει ένα παιχνίδι γύρω από το ΕΣΠΑ, τις ειδικές οικονομικές ζώνες, τις επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα.
-Εάν το ΕΣΠΑ μπορεί να λειτουργήσει για τη διαμόρφωση ενός σταθερού πεδίου ανάπτυξης και επενδύσεων, αλλά με όρους διαφάνειας και δημοσίου συμφέροντος, τότε εκείνο στο οποίο πρέπει να συμφωνήσουμε και το έχω αξιώσει επανειλημμένα, είναι ο ανακαθορισμός των στόχων του ΕΣΠΑ. Αν δεν ανακαθοριστούν οι στόχοι, αν δεν επαναπροσανατολιστεί σε νέους τομείς, τότε να είστε βέβαιος ότι θα συμβούν πολλά. Για παράδειγμα το ΕΣΠΑ χρειάζεται ανακαθορισμό για να στηριχθεί η περιφερειακή ανάπτυξη, η ανάπτυξη στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης, να στηρίξει λειτουργίες παραγωγικές.
Τα μικρά κόμματα τι ρόλο μπορούν να παίξουν; Θα μπορούσε ο Φώτης Κουβέλης να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Αλέξη Τσίπρα, την Αλέκα Παπαρήγα και να τα βρουν μεταξύ τους;
-Δύο ζητήματα αναδεικνύει το ερώτημά σας. Το πρώτο είναι τι κάνει το κάθε κόμμα. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι τι κάνει η Δημοκρατική Αριστερά της οποίας έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος. Εμείς από θέση ευθύνης απέναντι στην χώρα, την κοινωνία και τους πολίτες, αναδεικνύουμε τις δικές μας θέσει τις οποίες προωθούμε αγωνιστικά και παλεύουμε προκειμένου να αλλάξουν το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής και αυτό το κρίνουν οι πολίτες. Κρίνουν την υπευθυνότητα, την σοβαρότητα, κρίνουν εκείνο τον λόγο που πράγματι μπαίνει μέσα στα μεγέθη, στις δυσκολίες της ελληνικής κοινωνίας, αφουγκράζεται τον πόνο των πολιτών και δείχνει δρόμους διεξόδου.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά στο περίφημο τόξο ή ο πόλος της αριστεράς. Το πρόβλημα του πολυκερματισμού των δυνάμεων της Αριστεράς είναι υπαρκτό και πρέπει να αντιμετωπιστεί αλλά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ερήμην των μεγάλων διαφορών, αλλά και αντίπαλων θέσεων. Για παράδειγμα, η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζει ότι η Ελλάδα πρέπει σταθερά να επιμείνει στη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν δυνάμεις της Αριστεράς που υποστηρίζουν την αναχώρηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την έξοδο από την Ευρωζώνη, ακόμη και την επιστροφή της χώρας στο παλαιό νόμισμα, τη δραχμή, πράγμα που για την δική μας πολιτική θα ήταν ολέθριο. Και επιλέγω να αναφερθώ σε ένα κρίσιμο ζήτημα το οποίο επηρεάζει όχι μόνο τον στρατηγικό στόχο της πολιτικής του κάθε κόμματος της Αριστεράς, επηρεάζει και την καθημερινά ασκούμενη παρέμβαση και πολιτική. Επομένως όσο και αν ακούγεται θελκτικό, το να ενωθεί όλη η Αριστερά, δεν μπορεί να γίνει ερήμην των διαφωνιών και  αντίπαλων θέσεων για κρίσιμα ζητήματα τα οποία δεν είναι θεωρητικά, αλλά αφορούν την κοινωνία. Η πρόταση της κ. Μπακογιάννη αναφέρεται σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Η όποια κυβέρνηση συνεργατικού σχήματος δεν μπορεί να δώσει αποτελέσματα αν δεν υπάρχουν προγραμματικές συμφωνίες, προγραμματικές συγκλίσεις, πολιτικές συμπτώσεις. Ερήμην αυτών των προϋποθέσεων το όποιο συνεργατικό κυβερνητικό σχήμα θα αποτελεί επίφαση και άλλοθι και τα προβλήματα όχι μόνο θα υπάρχουν, αλλά θα πολλαπλασιάζονται και η κοινωνία θα τεμαχίζεται ακόμη περισσότερο.
Του Έλληνα ο τράχηλος υποφέρει ζυγών ή οι κοινωνικές εκρήξεις βρίσκονται προ των πυλών;
-Οι εκρήξεις είναι ήδη συντελεσμένες, σας είπα ότι είναι τεμαχισμένη η κοινωνία, φοβάμαι ότι θα βρεθούμε μπροστά και στον λεγόμενο κοινωνικό αυτοματισμό, που είναι μια κοινωνική διαστρωμάτωση, να επιτίθεται – όχι με βίαια μέσα – θα επιτίθεται όμως στην άλλη. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τούτη την ώρα υπάρχει στην κυριολεξία ένας σπαραγμός ανάμεσα στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, αντιλαμβάνεστε ότι αυτός ο κοινωνικός αυτοματισμός πόσο επικίνδυνος είναι. Ο τράχηλος του έλληνα έχει δείξει διαχρονικά την αντοχή του, αλλά πόση αντοχή; Γιατί και όταν κάποια στιγμή η χώρα εξέλθει από τα αδιέξοδα της κρίσης, το ζήτημα είναι να βρεθεί στην έξοδο η χώρα με όρθια την κοινωνία και φοβάμαι ότι η κοινωνία πέφτει κάθε μέρα και περισσότερο.
Η Θράκη τι σημαίνει για εσάς; Χαρακτηρίζουν την περιοχή ενεργειακό και γεωστρατηγικό κόμβο, αλλά από την άλλη μαστίζεται από την ανεργία και την παράνομη μετανάστευση.
-Η Θράκη είναι ένας σημαντικός αναπτυξιακός υπό την προϋπόθεση ότι θα βρεθεί στο κέντρο μιας συγκεκριμένης πολιτικής ανάπτυξης, στήριξης και θωράκισης της κοινωνίας. Αυτό απουσιάζει ως πολιτική, διαχρονικά και σήμερα. Γι’ αυτό η παρουσία μου στη Θράκη δεν θέλει μόνο να σηματοδοτήσει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτή την περιοχή, έχω έρθει άλλωστε όπως ξέρετε πάρα πολλές φορές. Εκείνο που θέλει να καταγράψει είναι ότι πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο του πολιτικού ενδιαφέροντος η ανάπτυξη και η στήριξη της περιοχής με ό,τι αυτό συνεπάγεται.