Ο εορτασμός της 14ης Μαΐου
14/05/25 - 14:57
Μία στήλη για την ταινία πέρα από το θέαμα. Μεγάλοι σκηνοθέτες, σπουδαίοι ηθοποιοί, βραβεία, ατάκες και παραλειπόμενα. Γιατί ο κινηματογράφος δεν είναι μόνο ό,τι βλέπουμε στην οθόνη? Γράφει η Δανάη Παπαχριστοπούλου
Ένα κλασικό παιδικό παραμύθι ζωντανεύει στον κινηματογράφο και περίπου εβδομήντα χρόνια μετά παραμένει μία υπέροχη οικογενειακή ταινία. Η πρώτη μεταφορά της ιστορίας του Λ. Φρανκ Μπάουμ έγινε επί βωβού κινηματογράφου το 1925 με τον Όλιβερ Χάρντι, όμως, η ταινία του Βίκτορ Φλέμινγκ κατάφερε να γίνει κλασσική. Σε αυτό βοήθησε η θαυμάσια μουσική του Χάρολντ Άλεν σε στίχους Γιπ Χάρμπουργκ, τα κουστούμια, η κατάλληλη επιλογή των ηθοποιών και φυσικά το Τεχνικολόρ στις ονειρικές σκηνές.
Το Τεχνικολόρ, μια πρώιμη τεχνική χρώματος στις ταινίες, που εφευρέθηκε το 1916 χρησιμοποιούνταν δύσκολα στις ταινίες, εξαιτίας του μεγάλου κόστους του. Η MGM, όμως, το στούντιο των μεγάλων παραγωγών, τη χρησιμοποίησε αυτήν στο Μάγο του Οζ, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια φαντασμαγορική ατμόσφαιρα που αρμόζει στην αποτύπωση του παραμυθένιου μέρους. Έτσι, οι σκηνές στο Κάνσας είναι μαυρόασπρες, ενώ οι σκηνές στη Χώρα του Οζ είναι πολύχρωμες.
Η μικρή Ντόροθι προσπαθεί να γυρίσει σπίτι της και ξεκινά την πορεία της για να βρει Παντοδύναμο Μάγο του Οζ, που θα τη βοηθήσει. Στο δρόμο της συναντά το Σκιάχτρο που θέλει να αποκτήσει μυαλό, τον Τενεκεδένιο που θέλει καρδιά και το δειλό Λιοντάρι που ψάχνει θάρρος, οι οποίοι την ακολουθούν για να τα ζητήσουν από τον Μάγο. Σημασία, όμως, πολλές φορές δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Σε όλο το Δρόμο με τα Κίτρινα Τούβλα, που οι ήρωες περπατούν, βρίσκουν μπροστά τους διάφορα εμπόδια που υπερπηδούν και χωρίς να το καταλαβαίνουν τελικά ανακαλύπτουν μέσα από τις δοκιμασίες ότι όλα αυτά που θέλουν να ζητήσουν από το Μάγο κρύβονται μέσα τους. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν ήταν να πιστέψουν στον εαυτό τους και να τον αφήσουν ελεύθερο στις προκλήσεις.
Ο Βίκτορ Φλέμινγκ αντιμετώπισε διάφορες δυσκολίες κατά τα γυρίσματα της ταινίας. Προσπαθούσε να κρύψει τις καμπύλες της Τζούντι Γκάρλαντ για να μοιάζει μικρό κοριτσάκι, ο αρχικός Τενεκεδένιος Μπάντι Έμπσεν έπαθε αλλεργικό σοκ από το μακιγιάζ του ρόλου και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, η Κακιά Μάγισσα της Δύσης Μάργκαρετ Χάμιλτον υπέστη εγκαύματα στο πρόσωπο και το δεξί της χέρι όταν έπιασε φωτιά η σκούπα της και οι νάνοι ηθοποιοί τραυματίστηκαν στο πλατό από ατύχημα. Παρ’ όλα, όμως, τα προβλήματα, το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε τους συντελεστές και η ταινία θεωρείται διαχρονικά η καλύτερη οικογενειακή ταινία όλων των εποχών.
Σκηνοθέτης:
Βίκτορ Φλέμινγκ (1889- 1949):
Αμερικανός Σκηνοθέτης. Ξεκίνησε την καριέρα του ως κασκαντέρ, αλλά σύντομα θέλησε να περάσει πίσω από τις κάμερες, αρχικά ως καμεραμάν και μετέπειτα ως σκηνοθέτης. Στα στούντιο της MGM ήταν γνωστός ως «σκληρός άνδρας» και χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για να λύσει δύσκολες και οριακές καταστάσεις σε διάφορες λήψεις. Ταυτίστηκε με τη «Χρυσή Εποχή» του Χόλυγουντ, καθώς είναι σκηνοθέτης των δύο κλασσικών και βραβευμένων ταινιών Ο Μάγος του Οζ (1939) Όσα παίρνει ο άνεμος (1939). Για το τελευταίο κέρδισε και το Όσκαρ Σκηνοθεσίας, ενώ για τον Μάγο του Οζ ήταν υποψήφιος για το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.
Υπόθεση:
Η Ντόροθι (Τζούντι Γκάρλαντ) ζει με τη θεία και τον θείο της στο Κάνσας, όμως, ονειρεύεται να επισκεφθεί κάποτε ένα μέρος «πέρα από το ουράνιο τόξο». Ξαφνικά ένας τυφώνας ξεσπά, ό οποίος σηκώνει το σπίτι της και την μεταφέρει σε έναν παράξενο τόπο, τη Χώρα του Οζ, όπου κατοικούν καλές και κακές μάγισσες, περίεργα κοντά πλασματάκια, τα Μάτσκινς, και αρχηγός είναι ο Μάγος του Οζ. Μόνο αυτός μπορεί να τη βοηθήσει να γυρίσει πίσω στο σπίτι της και έτσι η Ντόροθι ακολουθεί τον Δρόμο με τα Κίτρινα Τούβλα παρέα με το Σκιάχτρο (Ρέι Μπόλτζερ), τον Τενεκεδένιο (Τζακ Χέιλι) και το δειλό Λιοντάρι (Μπερτ Λαρ) για να τον συναντήσει.
Πληροφορίες
Σκηνοθεσία: Βίκτορ Φλέμινγκ
Σενάριο: Νοέλ Λάνγκλει, Έντγκαρ Άλαν Γούλφ, Φλόρενς Ρίερσον, Φράνκ Μπάουμ
Πρωταγωνιστές: Τζούντι Γκάρλαντ, Φρανκ Μόργκαν, Ρέι Μπόλτζερ, Μπερτ Λαρ, Τζακ Χέιλι
Έτος Παραγωγής: 1939
Βραβεία
Κέρδισε 2 Όσκαρ
• Καλύτερης Μουσικής
? Καλύτερου Τραγουδιού
Ήταν υποψήφιο για άλλα 4
? Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης
? Καλύτερης Φωτογραφίας
? Καλύτερων Εφέ
? Καλύτερης Ταινίας
Παραλειπόμενα:
Το τραγούδι “Over the Rainbow” ψηφίστηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στην πρώτη θέση με τα καλύτερα τραγούδια από ταινίες.
Ένα περίεργο φαινόμενο συγχρονισμού (γνωστό ως ?Dark side of the Rainbow?) υπάρχει μεταξύ της ταινίας και του άλμπουμ των Pink Floyd ?Dark side of the Moon? . Εάν το άλμπουμ παιχτεί μαζί με την ταινία φαίνεται πως οι εικόνες περιστασιακά συγχρονίζονται με τους στίχους. Τα μέλη του συγκροτήματος, πάντως, αρνούνται ότι αυτό έγινε επίτηδες.
Στους Χάρολντ Άλεν (συνθέτης) και Γιπ Χάρμπουργκ (στιχουργός) δόθηκαν δεκατέσσερις εβδομάδες και ένα μπανγκαλόου στο Χόλυγουντ για να γράψουν τη μουσική της ταινίας.
Τη βοήθειά τους στην ταινία έχουν δώσει οι σκηνοθέτες Κίνγκ Βίντορ και Τζορτζ Κιούκορ, ο πρώτος με τη σκηνοθεσία των σκηνών στο Κάνσας και ο δεύτερος φτιάνοντας την τελική εμφάνιση της Ντόροθι.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News
