Ο φόβος των παιδιών για τους σκύλους

Όλοι μας θα έχουμε αντιληφθεί τις φοβίες που διακατέχουν ένα ποσοστό μικρών παιδιών όταν βρεθούν αντιμέτωπα με τα σκυλιά. Κάποια απ’ αυτά, επιστρέφοντας από το σχολείο, θα αλλάξουν το καθημερινό δρομολόγιο τους (έστω και διασχίζοντας μερικά επιπλέον τετράγωνα για να φθάσουν στο σπίτι τους), για να αποφύγουν τη διέλευση τους από το σημείο όπου βρίσκεται ο “κακός σκύλος”. Στο πάρκο θα θυσιάσουν το παιχνίδι και τους φίλους τους, αν δουν ένα σκυλί να περιφέρεται στο χώρο. Οι αιτίες για όλα αυτά ξεκινούν αρκετές γενιές πριν, όταν οι προγονοί μας χρησιμοποιούσαν τα σκυλιά μόνο για να τους εξυπηρετούν ορισμένες ανάγκες τους για να προστατεύουν τα κοπάδια τους από κινδύνους ή για να εντοπίζουν το θήραμα, που είχαν ανάγκη για να καλύψουν τις διατροφικές τους ανάγκες. Αρκετοί από αυτούς δεν είχαν καμία ιδιαίτερη επαφή μαζί τους. Διατηρούσαν ορισμένες προκαταλήψεις, όπως τη μετάδοση ασθενειών - φυσικά, λόγω άγνοιας. Σήμερα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει πλήρης ενημέρωση. Όμως, ορισμένοι γονείς ζουν ακόμα μέσα σ’ ένα πέπλο αδικαιολόγητης άγνοιας. Παράλληλα, χρησιμοποιούν κάποιες μεσαιωνικές μεθόδους εκφοβισμού, για να καλύψουν την όποια αδυναμία να επιβληθούν στα παιδιά τους.
Προβληματίστηκαν οι γονείς αυτοί ποια είναι η αιτία για την οποία το δικό τους παιδί αντιδρά αρνητικά και με φόβο αντικρίζοντας ένα σκυλί, συγκριτικά με άλλα που όχι μόνο αδιαφορούν, αλλά πλησιάζουν τα σκυλιά, τα χαϊδεύουν και παίζουν μαζί τους;
Σίγουρα όχι, γιατί οι περισσότεροι θα πρέπει να ανατρέξουν στο παρελθόν, ανακαλύπτοντας τις ευθύνες που τους αναλογούν.
Προβληματίστηκαν όταν “εκβίαζαν” το μικρό παιδί τους να φάει όλο το γεύμα του, διαφορετικά θα το δάγκωνε το σκυλί; Όποτε ήθελαν να επιτύχουν την υποταγή του μικρού τους παιδιού, χρησιμοποιούσαν ως φόβητρο το σκυλί. Κάποιοι άλλοι τρομοκρατούσαν τα παιδιά τους να μην πλησιάζουν τους τετράποδους φίλους μας, γιατί υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών, για τις οποίες οι ίδιοι δε γνώριζαν τίποτα.
Προβληματίστηκαν άραγε για τις ευθύνες που έχουν απέναντι στα παιδιά τους; Σήμερα, ζώντας σε μια πόλη που κατακλύζεται από τεράστια τσιμεντένια τερατουργήματα και σε μια κοινωνία όπου οι ανθρώπινες επαφές χάνονται, όλο και περισσότερο βρίσκουμε την αγάπη, την πίστη και την αφοσίωση από τους μοναδικούς τετράποδους φίλους μας. Ο αριθμός τους αυξάνεται συνέχεια, με αποτέλεσμα τα παιδιά αυτά να βρίσκονται καθημερινά με το φόβο και το άγχος. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν όλοι αυτοί οι γονείς, είναι να επανορθώσουν τα λάθη που έκαναν - να εξαλείψουν τις αδικαιολόγητες φοβίες που δημιούργησαν στα παιδιά τους, φέρνοντας τα κοντά στους καλοπροαίρετους και άκακους φίλους μας, που έχουν να μας προσφέρουν τόσα πολλά ως σύντροφοι ή ως προστάτες της οικογένειας μας και της ιδιοκτησίας μας, με μόνο αντάλλαγμα μια γλυκιά ματιά κι ένα απαλό χάδι, γεμάτο αγάπη.
Και κλείνοντας, αυτό που λείπει σήμερα τελείως στη σχέση ανθρώπου - σκύλου, από τη μεριά του ανθρώπου, είναι η κατανόηση η γνώση ότι ο ΣΚΥΛΟΣ είναι ένας άλλος κάτοικος αυτού του πλανήτη και ότι είναι ένα άλλο σπονδυλωτό θηλαστικό που σ’ αυτή την σχέση προσφέρει τα πάντα, με αντάλλαγμα ίσως μόνο την ΥΠΑΡΞΗ του.
Πριν παρασυρθώ σε περισσότερα σας χαιρετώ με εκτίμηση και σας περιμένω στο τηλ.6983504917, για τις πιο εξειδικευμένες απορίες σας.