Το πολιτικό κόστος και η παραλία Πετρωτών

Το πολιτικό κόστος ήταν αυτό που μέτρησε δεόντως η έδρα του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ροδόπης, για να καταδικάσει σε 10 μήνες έκαστο δύο δημάρχους, έναν εν ενεργεία και έναν πρώην, για την γνωστή υπόθεση με τον παράνομο οικισμό παραλίας Πετρωτών. Σε δημοσίευμά του την 1η Δεκεμβρίου ο "Χ" αναφέρθηκε στην καταδίκη του σημερινού δημάρχου Μαρώνειας - Σαπών Γιάννη Σταυρίδη, αλλά στην πορεία προέκυψαν περισσότερα στοιχεία για την υπόθεση. Στην ίδια δίκη κατηγορούμενος ήταν και ο πρώην δήμαρχος Ηλίας Ιωαννάκης, για να εισπράξει και εκείνος την ίδια ποινή για το ίδιο αδίκημα.

Ειδικά για τον σημερινό δήμαρχο Γιάννη Σταυρίδη ασκήθηκε σε βάρος του ποινική δίωξη για παράβαση καθήκοντος γιατί για την περίοδο από τον Σεπτέμβριο 2014 έως τον Αύγουστο του 2015 υπό την ιδιότητα του δημάρχου του Δήμου Σαπών, ενώ είχε υποχρέωση κατά το άρθρο 75 παρ. Ι περ. α)1 ν.3463/2006 (Κώδικας Δήμων & Κοινοτήτων) να διευθύνει τις τοπικές υποθέσεις με στόχο την προστασία, την ανάπτυξη και την συνεχή βελτίωση των συμφερόντων και της ποιότητας ζωής της τοπικής κοινωνίας και κυρίως να μεριμνά για την προστασία, αξιοποίηση και εκμετάλλευση των τοπικών φυσικών πόρων και περιοχών, επέτρεψε την παράτυπη και παράνομη λειτουργία άτυπου «Δημοτικού Κάμπιγκ» στην παραλία Πετρωτών δίχως να τηρούνται οι προϋποθέσεις της σχετικής νομοθεσίας ν.2160 και ν.4276/2014, αφήνοντας ανενόχλητους άγνωστους δημότες – παραθεριστές να καταλαμβάνουν δημοτική έκταση και παραλία, να εγκαθιστούν πρόχειρα παραπήγματα ή τροχόσπιτα, να προβαίνουν σε αυθαίρετες ξυλοκατασκευές ή σιδηροκατασκευές, στέγαστρα με λαμαρίνες και σε πρόχειρες καλλιέργειες οπωροκηπευτικών, ενώ είχε τη δυνατότητα και την υποχρέωση να προβεί στην προστασία του χώρου, σε απομάκρυνση των παράνομων παραθεριστών, είτε με τη συνδρομή της Αστυνομίας είτε κινώντας τη νόμιμη διαδικασία αποβολής. 

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο στην παραπάνω πράξη προέβη ο δήμαρχος Γιάννης Σταυρίδης με σκοπό να προσδώσει στον εαυτό του παράνομο όφελος, το οποίο συνίσταται στην αποφυγή του πολιτικού κόστους που θα είχε εάν διατάρασσε το παράνομο καθεστώς το οποίο είχε διαμορφωθεί από σειράς ετών στην παραλία Πετρωτών.

Στη διάρκεια εκδίκασης της υπόθεσης έγινε γνωστό ότι στην παραλία Πετρωτών πράγματι είχαν κατά το παρελθόν γίνει (επί δημαρχίας Σαπών όταν δήμαρχος ήταν ο Ντίνος Χαριτόπουλος) ενέργειες για την καθιέρωση ενός «δημοτικού κάμπιγκ», που εξαντλήθηκαν στην τοποθέτηση πινακίδας προσδιορισμού του χώρου, μάλλον στην κατεύθυνση του περιορισμού της ανάπτυξης των τροχόσπιτων στον παραλιακό χώρο κι όχι στην κατεύθυνση σύννομης λειτουργίας κι εγκατάστασης ενός οργανωμένου δημοτικού κάμπιγκ. 

Αυτές οι ενέργειες ατόνησαν και σταμάτησαν ήδη όταν επί δύο τετραετίες τα ηνία του Δήμου είχε ο Γιώργος Πιλιλίτσης με την παράταξή του. Καμία ενέργεια δεν έγινε επίσης και κατά την πρώτη περίοδο του «καλλικρατικού» Δήμου Μαρωνείας – Σαπών επί δημάρχου Ηλία Ιωαννάκη. Άλλωστε και γι'αυτό και ο πρώην δήμαρχος Ηλίας Ιωαννάκης κρίθηκε ένοχος για παράβαση καθήκοντος. 

Η γραμμή υπεράσπισης του δημάρχου Μαρώνειας - Σαπών Γιάννη Σταυρίδη, μέσω του συνηγόρου του Χρήστου Χατζηπέμου, ανέδειξε ότι καθόλη την διάρκεια της δικής του θητείας στον «καλλικρατικό» πλέον Δήμο Μαρωνείας – Σαπών με την περιοχή της παραλίας Πετρωτών δεν ασχολήθηκε καθόλου, γιατί ουδέποτε υπήρξε κάποια καταγγελία ή έστω απλή αναφορά κάποιου δημότη, ή έστω από την τοπική επιτροπή της άλλοτε κοινότητας Κρωβύλης. 

Όταν ενοχλήθηκε προς τούτο αμέσως ειδοποιήθηκαν οι ιδιοκτήτες των τροχόσπιτων να τα απομακρύνουν από το χώρο και ταυτόχρονα προέβη στην απομάκρυνση και όσων κατασκευών πρόχειρων είχαν γίνει. Στο κάλεσμα για απομάκρυνση ανταποκρίθηκε το σύνολο των ιδιοκτητών οι οποίοι σημειωτέον στη συντριπτική πλειοψηφία ήταν δημότες Αρριανών.

Ο συνήγορος υπεράσπισης κατέδειξε επίσης ότι το κατηγορητήριο σφάλει όχι μόνο ως προς τα «καθήκοντα του δημάρχου» τα οποία ταυτίζει με τις αρμοδιότητες ενός Δήμου, αλλά και κατά τον προσδιορισμό του «παράνομου οφέλους» που ο νόμος απαιτεί για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος. 

Όπως υποστηρίχτηκε προς υπεράσπιση του δημάρχου "η αποφυγή του πολιτικού κόστους, δεν μπορεί να οριοθετήσει ποινικά αξιολογήσιμη συμπεριφορά και δη παράνομη συμπεριφορά σε αδικήματα τελούμενα και δια παραλείψεως (όπως εν προκειμένω στην περίπτωση της παράβασης καθήκοντος) καθώς αποτελεί πολιτική επιλογή στα πλαίσια στάθμισης των θετικών ή αρνητικών συνεπειών μιας πολιτικής ενέργειας. Η αντίθετη προσέγγιση, θα οδηγούσε στην πλήρη και άνευ ορίων κατάλυση της δημοκρατίας μέσω της άκρατης ποινικοποίησης της πολιτικής συμπεριφοράς με την δικαστική εξουσία να αναλαμβάνει τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας καταργώντας εμμέσως τις άλλες δύο εξουσίες (εκτελεστική – νομοθετική). 

Έτσι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κυβέρνηση, το Κοινοβούλιο κλπ θα ελέγχονταν ποινικά για όλες τους τις επιλογές που μπορεί να επέσυραν την κατηγορία της «αποφυγής του πολιτικού κόστους» (είτε εν τη στενή είτε εν τη ευρεία έννοιά του όρου), ανάλογα με τις διαθέσεις τις δικαστικής εξουσίας και τις απόψεις της. 

Εν προκειμένω η παράταξή μας στο Δήμο δεν ασχολήθηκε με την κατάσταση στο υποτιθέμενο «δημοτικό κάμπιγκ», όχι γιατί θα είχε οποιαδήποτε επιλογή της «πολιτικό κόστος» εν τη στενή έννοια του όρου, αλλά γιατί αξιολόγησε ότι υπήρχαν άλλα σημαντικότερα προβλήματα που θα έπρεπε με τις περιορισμένες δυνατότητες που είχε ο Δήμος, να ασχοληθεί. Ασχοληθήκαμε με την κατάσταση στα Πετρωτά, κατόπιν των γενόμενων καταγγελιών, που μάλιστα είχαν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν της ποινικής διώξεως".

Απαλλακτική ήταν η πρόταση του εισαγγελέα, με βάση τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, όμως έδρα του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ροδόπης εξέδωσε καταδικαστική απόφαση για τους δύο δημάρχους για παράβαση καθήκοντος.