Ο εορτασμός της 14ης Μαΐου

Εκτός τόπου και χρόνου και προφανώς αποστασιοποιημένοι από την σκληρή πραγματικότητα και καθημερινότητα του μέσου πολίτη και του εξαθλιωμένου Έλληνα, οι πολιτικοί ταγοί μας αγόρευαν σε στυλ παλιού καιρού, με ιδέες, οράματα και ανεφάρμοστες πολιτικές στην οικονομία.
-Ζώντας τον προεκλογικό τους οίστρο αναλώθηκαν σε κριτική μόνο. Θεωρίες, αμπελοφιλοσοφίες, εικασίες, γενικόλογα προγράμματα και κατευθύνσεις που βέβαια δεν ελάμβαναν καθόλου υπόψιν τους, τι επικρατεί πραγματικά στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική ζωή του Έλληνα.
-Έδειχναν ότι τους διαφεύγει πλήρως πια είναι η πραγματική κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, αφού την ώρα αυτή μετράνε μόνο απλές πρακτικές λύσεις με την μέθοδο του στυλ Μέγα Αλέξανδρου του «Γόρδιου δεσμού», στα χρονίζοντα προβλήματα, στην φοροδιαφυγή, στην δημόσια διοίκηση και τις δαπάνες.
-Συγκεκριμένα μέτρα και όχι πλάνα πάλι με ιεράρχηση και πρακτικό αποτέλεσμα μηδέν. Και φυσικά να βρουν τους πόρους μέσα στην βαθιά ύφεση και ανεργία που έχει βαλτώσει την αγορά και την αγοραστική δύναμη των πολιτών. Που ψάχνουν με αγωνία, πόνο και απόγνωση καθημερινά να επιβιώσουν και να ξεπληρώσουν τα αλλεπάλληλα χαράτσια που συνεχίζουν να έρχονται άδικα και αψυχολόγητα, σ’ αυτούς που δεν μπορούν βέβαια να πληρώνουν αλόγιστες δαπάνες και υπέρογκα τοκοχρεολύσια.
-Τα κόμματα και οι αρχηγοί έδωσαν τον τελευταίο αγώνα τους και όλοι τώρα θα κάνουν διακοπές. Η κυβέρνηση περιμένει εντολές και χρονοτριβεί χωρίς να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να βολεύεται στα έδρανα της αντιπολίτευσης με φανερή ικανοποίηση χωρίς να ενδιαφέρεται για κάτι περισσότερο αυτή την στιγμή. Και η παραίτηση βέβαια του υφυπουργού εργασίας κ. Νικολόπουλου προβληματίζει όλους τους εργαζόμενους για το τι μας περιμένει.
Ξεχάσατε την Θράκη στις προγραμματικές σας δηλώσεις ανέφερε στην ολιγόλεπτη ομιλία του ο βουλευτής των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» Τέρενς Κουΐκ και δεν σταμάτησε μόνο εκεί.
-Τα έβαλε ευθέως με την επιλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου να τοποθετήσει στην θέση του υπευθύνου Α.Μ.-Θ. τον μειονοτικό βουλευτή Αχμέτ Χατζηοσμάν.
-Εννοώντας φυσικά για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Και για να αποδείξει προφανώς την δουλικότητα και τον τρόπο που κινείται πολιτικά ο Αχμέτ Χατζηοσμάν στην περιοχή, προσκόμισε ως απόδειξη στην Βουλή την φωτογραφία του βουλευτή όπου κρατά ως βαστάζος την ομπρέλα στον Τούρκο πρέσβη.
-Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για μια συζήτηση που γίνεται με αφορμή τις προγραμματικές δηλώσεις. Πάντως η φράση του Τέρενς Κουΐκ για την απουσιάζοντα από την βουλή Αχμέτ Χατζηοσμάν δεν αφέθηκε αναπάντητη αφού λίγο αργότερα ο βουλευτής Έβρου Γιώργος Ντόλιος μίλησε για «απρέπεια» του βουλευτή των «Ανεξάρτητων Ελλήνων».
-Για να εισπράξει ως απάντηση επί προσωπικού από τον Τέρενς Κουΐκ ότι ανέφερε απλώς ένα πραγματικό γεγονός και σχολίασε ότι «ποια άλλη ομπρέλα θέλει ο κ. Χατζηοσμάν και θα του την στείλω προσωπικά».
-Προσπάθησε να συνεχίσει το ρόλο του συνηγόρου του Αχμέτ Χατζηοσμάν ο Γιώργος Ντόλιος αλλά μάταια. Μόνο ο Αχμέτ Χατζηοσμάν θα μπορούσε να πάρει τον λόγο, αλλά η ιστορία της ομπρέλας δυστυχώς είναι αληθινή. Ο προεδρεύων λοιπόν αφαίρεσε το λόγο από τον Γιώργο Ντόλιο, γιατί δεν υπήρχε για τον ίδιο κάτι επί προσωπικού. Και έτσι η ομπρέλα του κ. Χατζηοσμάν μετά το περίπτερο με τα άσεμνα υποτίθεται περιοδικά, είναι από τα σοβαρότερα θέματα που απασχόλησε την Βουλή.
Τον πατριάρχη μας επισκέφθηκε πρόσφατα ο νέος αρχιμουφτής της Τουρκίας και πρόεδρος της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων Μεχμέτ Γκιορμέζ. Εθιμοτυπικά βέβαια ανταποδίδοντας υποτίθεται και την προ μηνών επίσκεψη στο γραφείο του στην Άγκυρα του πατριάρχη μας, για τις καθιερωμένες ευχές επί αναλήψει των καθηκόντων του.
-Και για να χρυσώσει το χάπι ο αρχιμουφτής επανέφερε για μια ακόμα φορά το αίτημα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης που παραμένει εκκρεμές από το 2004, για μια μόνο υπογραφή.
-Βέβαια η υπογραφή θέλει και το μπαξίσι της, το τίμημα όπως ανέφερε χαμογελώντας. Την λειτουργία του μεγάλου τεμένους στην Αθήνα, που ως θρησκευτικός ηγέτης έπρεπε να γνωρίζει ότι με το αίτημα αυτό ουδεμία εμπλοκή, αρμοδιότητα και σχέση έχει ο πατριάρχης.
-Και δεν μπορεί αυτό να γίνεται τροχοπέδη για μια συμβατική υποχρέωση που έχει η Τουρκία για να προστατεύει ως δημοκρατική χώρα υποτίθεται τις θρησκευτικές ελευθερίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
-Δεν άργησε βέβαια να ακουστεί και ο κερασάκι στην τούρτα που είναι η ατυχής σύνδεση της ικανοποίησης του αιτήματος και των θεμάτων της ομογένειας με τα ζητήματα που απασχολούν την μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.
-Δηλαδή αν καταλάβαμε καλά ο θρησκευτικός ηγέτης ξεπερνώντας και τους πολιτικούς, ζητάει ατυχώς για αυτόν αμοιβαιότητα, θέτει εκβιαστικά διλήμματα και ξεχνά ότι οφείλει να δείξει το δημοκρατικό πρόσωπο της χώρας του χωρίς τούρκικα παζάρια που δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Οικουμενικού Πατριάρχη.
-Ευτυχώς βρέθηκε να αδειάσει τον αρχιμουφτή για την αμοιβαιότητα και την Χάλκη, ο πρώην υπουργός παιδείας της Τουρκίας και εκπρόσωπος του κόμματος του Ερντογάν, Χουσεΐν Τσελίκ. Θα αναφερθούμε όμως αύριο στις απόψεις του κ. Τσελίκ που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η κρίση καλά κρατεί, ο καύσωνας χτυπάει για τα καλά την πόρτα μας, η γκρίνια βρίσκεται σαν καραμέλα στα χείλη όλων, αλλά οι παραλίες, τα παζάρια και τα ταβερνάκια είχαν την τιμητική τους το Σαββατοκύριακο.
-Ακόμα και οι αγρότες που βρίσκονται στο φόρτε της δουλειάς τους αυτή την χρονική περίοδο, γεμίζουν τα καφενεία των χωριών για τον απαραίτητο διάλογο. Εικόνες μιας κοινωνίας που αντιστέκεται στην μιζέρια, την φτώχεια και αισιοδοξεί.
-Εικόνες που ζηλεύουν οι ξένοι που επισκέπτονται την χώρα μας και μεταφέρουν τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία με ζήλια, για να αποδείξουν ότι οι Έλληνες διαθέτουν ακόμα οικονομικό λίπος και τεμπελιάζουν.
-Εικόνες βέβαια που όλοι γνωρίζουν ότι δεν μπορούν με τίποτα να ξηλωθούν από την ψυχοσύνθεση και την ιδεολογία του Έλληνα Βαλκάνιου και μεσογειακού λαού, που συνηθίζει και ζει με αυτό τον τρόπο. Να ανταμώνει και να συνδιαλέγεται με ελάχιστα και να προσπαθεί να βρει την ψυχική του ηρεμία ακόμα και στα δύσκολα χωρίς χρήματα, με αβέβαιο μάλλον, χωρίς διακοπές και χωρίς να γνωρίζει ποια κυβέρνηση θα έχει αύριο και αν τελικά θα πτωχεύσουμε.
-Αυτός είναι ο Έλληνας και δεν πρόκειται να αλλάξει όσα μνημόνια και αν εφαρμόσουν στις πλάτες του. Αν σκεφτόμασταν όμως γερμανικά με τετράγωνη λογική, γαϊδουρινή υπομονή και πνεύμα οικονομίας με οργάνωση ζωής αλλά Μπίγκ Μπράδερ, μάλλον οι μισοί θα είχαμε αυτοκτονήσει και οι άλλοι μισοί θα ήμασταν μετανάστες.
-Ίσως ακόμη και υπόδουλοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αφού μια τρέλα ήταν η επανάσταση και έγινε από κουζουλούς. Μπορεί να ήμασταν και υπόδουλοι και βολεμένοι του 3ου Ράιχ, για να μην πληρώσουμε κανένα κόστος σε ανθρώπινες ψυχές, πόνο και φτώχεια. Πειθήνιο όργανο κανενός όμως ο Έλληνας δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News