10/09/2012

Ζούμε στιγμές μιας ιμιτασιόν και κατ’ επίφαση δημοκρατίας, όπου οι εκπρόσωποι που εκλέγει ο λαός και υποτίθεται είναι υπηρέτες του, αποφασίζουν και εφαρμόζουν επώδυνα μέτρα για όλες τις κοινωνικές τάξεις, χωρίς να λαμβάνουν υπ? όψιν διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και να αποδέχονται έστω και τον στοιχειώδη δημοκρατικό διάλογο, με βάση πάντοτε βέβαια τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις και υποσχέσεις. 

-Όσοι ξεσηκώνονται θεωρούνται προνομιούχοι, συμφεροντολόγοι και άσκεφτοι αφού δεν συμβαδίζουν με το δημόσιο συμφέρον και το καλό της χώρας. Αυτές τις αξίες υποτίθεται τις εκφράζουν μόνο οι εκπρόσωποι του λαού, που ενώ αντιλαμβάνονται τι περνά ο λαός συνεχίζουν οι ίδιοι να απολαμβάνουν τα δικά τους προνόμια.

-Αλήθεια αν βρεθούν στο δρόμο 2 εκ. άνεργοι, νέοι, οικογενειάρχες σε απόγνωση και επιχειρηματίες που βάρεσαν λουκέτο από τις πολιτικές τους, πως θα τους χαρακτήριζαν άραγε; Ότι δεν μπορούν να καταλάβουν την κατάσταση της χώρας; Να κάνουν υπομονή και θα μπορέσουν να φάνε τον άρτο τον επιούσιο σε λίγα χρόνια; 

-Στο δρόμο βρέθηκαν και οι άνθρωποι που επιβάλουν το νόμο και την τάξη, οι πρώην στυλοβάτες του συστήματος αστυνομικοί, δικαστικοί, ίσως ακόμα και οι στρατιωτικοί σε λίγο, αν το επέτρεπε ο νόμος. Και όμως όλοι αυτοί που μας κυβερνούν δεν μπορούν να κατανοήσουν το πιο βασικό: Ότι καμιά δημοκρατία δεν μπορεί να κρατηθεί και καμία κυβέρνηση, όταν ο λαός είναι στο περιθώριο και όλα τα μέτρα επιβάλλονται ερήμην του. Χωρίς να λαμβάνονται υπόψη μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες.

-Οι λογικές όμως αυτές οδηγούν ίσως πολλές κοινωνικές τάξεις να αντιδράσουν πιο βίαια και δυναμικά σε λίγο, ξεφεύγοντας από τις συνήθεις πρακτικές διαμαρτυρίας που υπάρχουν σε δημοκρατικά καθεστώτα. Η απόγνωση, η οργή και το άδειο στομάχι είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι.  

 Αυτό ακριβώς εκμεταλλεύεται και η Χρυσή Αυγή που προσπαθεί να επιβάλλει την δική της τάξη πραγμάτων. Εκμεταλλευόμενη τα κενά και την αδράνεια του συστήματος, να επιβάλλει την τάξη, την δικαιοσύνη και την ισότητα στα βάρη. Με επίδειξη ισχύος και λειτουργώντας με αστυνομικό τρόπο, όπως τα γεγονότα στην λαϊκή, δικάζοντας και τιμωρώντας επί τόπου με τον γνωστό τρόπο, δια ροπάλων.

-Με πορείες επίσης στα χωριά της Ροδόπης και ύβρεις εναντίον των πολιτικών και αυτοδιοικητικών που κατά την άποψή τους προσκυνούν το προξενείο και αλληθωρίζουν πολιτικά προς την Τουρκία. 

-Είναι γνωστή βέβαια η δράση του Καδή Ισμέτ ως προέδρου της Συμβουλευτικής, αλλά δεν παύει να έχει μια θεσμική ιδιότητα. Όπως εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ψήφισαν την Χρυσή Αυγή, έτσι και αυτόν τον εξέλεξαν δήμαρχο πολίτες αυτού του δήμου. Είτε διαφωνεί κάποιος, είτε συμφωνεί με την επιλογή μιας κοινωνίας, πρέπει να σέβεται το αποτέλεσμα. Αυτό επιβάλλουν οι κανόνες της δημοκρατίας.

-Και αν παρανομεί ή όχι κάποιος, αυτό θα το αποδείξει η δικαιοσύνη και τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας. Όχι μια παρέα αγανακτισμένων που λειτουργούν με την λογική του όχλου. Και όχι κάποιοι που βαφτίζονται και αποκαλούνται από μόνοι τους τιμωροί του λαού, αστυνομικοί και πατριώτες.

-Ας αφουγκραστούν λοιπόν οι πραγματικοί ηγέτες του λαού τον λαό που διαμαρτύρεται, αλλιώς ας αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεών τους και τις αντιδημοκρατικής τους συμπεριφοράς. Ειδικά στη Θράκη το επικίνδυνο αυτό παιχνίδι που ανοίγει θα πριμοδοτήσει τις ακραίες συμπεριφορές και θα ανοίξει τον Ασκό του Αιόλου για επικίνδυνα παιχνίδια. Η Θράκη πάντοτε υπόφερε από τους τουρκοπροσκυνημένους, αλλά και από αυτόκλητους σωτήρες και προστάτες. 

-Από τα λεκτικά πυρά των Χρυσαυγιτών που παρέλασαν προχθές απόγευμα στα χωριά του νομού, δεν ξέφυγαν ούτε ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, αλλά ούτε ο Γιώργος Πεταλωτής. Σκουλήκια, προδότες και ξεπουλημένοι, τάφοι και σκελετοί από την ντουλάπα, προφανώς δεν είναι όροι που εντάσσονται στα πλαίσια του πολιτικού παιχνιδιού και μιας ξεκάρφωτης διαμαρτυρίας, για επίδειξη δύναμης.

 Ένα μεγάλο μπράβο στον γνήσιο Θρακιώτη Έλληνα καλλιτέχνη και δάσκαλο Χρόνη Αηδονίδη που πλημμύρισε με ήχους και ακούσματα της Θράκης στο κέντρο της Αθήνας και στο Ηρώδειο. Σεμνός και ταπεινός ο Χρόνης Αηδονίδης μετά από τόσες βραβεύσεις για το έργο του και την προσωπικότητά του, δεν είπε όχι όταν του προτάθηκε η συναυλία αυτή να αφιερωθεί στην Θράκη.

-Γιατί αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι η συναυλία αυτή είχε ήδη προγραμματιστεί εδώ και καιρό ως τελετή για την βράβευση του ιδίου του καλλιτέχνη και όχι ως αφιέρωμα για την Θράκη. Εγώ δεν έχω ανάγκη καμία βράβευση είπε σεμνά και ταπεινά ο δάσκαλος, δίνοντας με τα απλά αυτά λόγια ένα μάθημα ζωής σε όλους μας. 

-Προηγείται η Θράκη που πόνεσε πριν από 90 χρόνια με την εκχώρηση του ανατολικού κομματιού της. Σήμερα πόσοι πολιτικοί και καλλιτέχνες μπορούν να πουν και να νοιώσουν αυτά τα απλά λόγια. Ότι προηγείται η Ελλάδα και οι Έλληνες και όχι το προσωπικό της συμφέρον, η δική τους προβολή και το πολιτικό τους μέλλον;

 Ξεκινούν τα σχολεία και ήδη το υπουργείο και το Κέντρο Υγείας Καταναλωτών, ανακοινώνουν τον τρόπο που πρέπει να λειτουργούν τα κυλικεία και ποια προϊόντα πρέπει να πουλούν στους μαθητές. Στα μουσουλμανικά σχολεία όμως δεν ισχύουν αυτές οι διατάξεις αναρωτιούνται φίλοι αναγνώστες; 

-Γιατί εκεί παρόλες τις καταγγελίες που γίνονται χρόνια στις αρμόδιες υπηρεσίες βασιλεύει ο «ταμπλάς με τα κουλούρια». Μικροπωλητές ακόμα και νοικοκυρές, πολλοί έξω από τα συρματοπλέγματα προμηθεύουν διάφορα είδη και πίτες  στους μαθητές χωρίς τους ενοχλεί κανείς. 

-Περιττό βέβαια να ρωτήσουμε αν κόβουν τιμολόγια και αποδείξεις και με ποιον τρόπο γίνεται ο έλεγχος. Αν υπάρχουν προδιαγραφές και αν εξαιρούνται τελικά τα κυλικεία αυτών των σχολείων από τους ελέγχους, λόγω του ιδιωτικού τους χαρακτήρα.

-Ελπίζουμε κάτι να γίνει τουλάχιστον φέτος γι? αυτόν τον ιδιότυπο ανταγωνισμό φοροδιαφυγής και καταστρατήγησης των κανόνων για την υγεία των μαθητών.