20/08/2012

Επιστρέψαμε. Ανανεωμένοι και πιο δυνατοί μετά από την μικρή αυτή ανάπαυλα, απαραίτητη βέβαια όπως όλοι μας για να γεμίσουν οι μπαταρίες και να αντέχουμε στα δύσκολα και τις προκλήσεις. Γιατί και ο δημοσιογραφικός αγώνας που δεν γνωρίζει από ωράρια και κόπο είναι πολύ σκληρός και ψυχοφθόρος. Ευτυχώς που ο νομοθέτης προβλέπει ακόμα, ότι πρέπει και εμείς να ξεκουραζόμαστε.

-Βέβαια το κυνήγι της είδησης δεν σταματά ποτέ για μας αφού τα τηλέφωνα παίρνουν φωτιά κυριολεκτικά, ακόμα και τον Αύγουστο που θεωρείται μήνας που δεν έχει ειδήσεις. Πρώτοι ενημερωθήκατε από τον «Χρόνο» πριν αρχίσει η καλοκαιρινή μας άδεια, για το περίεργο παιχνίδι που παίχτηκε για την Θράκη μας με το θέμα των λαθρομεταναστών που μονοπώλησε το ενδιαφέρον των ημερών.

-Και στο φύλλο της Παρασκευής που έκτακτα κυκλοφόρησε υπήρχε ένα μεγάλο αφιέρωμα – χρονικό των γεγονότων, αλλά και των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και ενεργειών για την εγκατάσταση των λαθρομεταναστών στις σχολές αστυνομίας. 

-Τα δυσκολότερα όμως έρχονται για όλους μας και ο αγώνας της έγκαιρης και σωστής ενημέρωσης είναι απαραίτητος και επιβεβλημένος. Επειδή τελευταία πολλά προσπαθούν να μας κρύψουν τόσο στο κυβερνητικό έργο και σχεδιασμό που γίνεται ερήμην των τοπικών μας κοινωνιών, όσο και σε τοπικό επίπεδο εξουσίας που λειτουργούν ως κακέκτυπο της κρατικής μηχανής.

-Η κριτική λοιπόν θα είναι πιο έντονη, το ρεπορτάζ πιο διεισδυτικό για να αποδειχθεί η γύμνια των «βασιλέων» που προσπαθούν να την κρύψουν πιο επιμελώς. Και θα δώσουμε τον αγώνα μας με συμπαραστάτες και συνεργάτες όλους εσάς που μας στηρίζετε με την αγάπη σας και το ενδιαφέρον σας.

-Δίνοντάς μας την δύναμη να συνεχίζουμε με το ίδιο πάθος και να ανταποδίδουμε με συνέπεια και επαγγελματική ευσυνειδησία, την αγάπη για το καλό του τόπου και την ανάδειξη και επίλυση των προβλημάτων μικρών και μεγάλων.

 Για ένα θαύμα που θα μας βγάλει από την κρίση παρακάλεσαν εκατομμύρια Έλληνες την Παναγιά. Την τιμητική της είχε και η δική μας Παναγιά στην Κομοτηνή με χιλιάδες πιστούς που έτρεξαν για βοήθεια τιμώντας την, αφού οι διακοπές για τους περισσότερους φέτος ήταν ένα άπιαστο όνειρο.

-Η πόλη θύμιζε μια συνηθισμένη ημέρα και όχι περίοδο χαλάρωσης και διακοπών. Το βοήθα Παναγιά όμως δεν αρκεί, αν δεν κάνουμε κάτι κι εμείς. Άλλοι τόποι το έχουν καταφέρει να αξιοποιούν με την βοήθεια της τον θρησκευτικό τουρισμό, που είναι μια μεγάλη ανάσα, όπου γίνεται σωστά και οργανωμένα, για τους επαγγελματίες και την περιοχή.

-Αναλογίζεσθε σε πια κατάσταση βρίσκονται σήμερα τα μοναστήρια του νομού μας, ώστε να είναι προσβάσιμα και λειτουργικά για τους επισκέπτες όλο το χρόνο. Μοναστήρι της Πανδρόσου και Παναγία Φανερωμένη, υπολειτουργούν όπως άγνωστο είναι αν ένας τουρίστας θα μπορέσει να βρει το μοναστήρι στο Παπίκιο Όρος.

-Εκκλησιαστικό μουσείο που πρέπει να ενημερώσεις για να βρεθεί κάποιος εκεί και να σε ξεναγήσει. Ίσως αν αξιοποιούνται σωστά τα χιλιάδες ευρώ που μαζεύονται για τα προσκυνήματα της Παναγίας θα μπορούσουν να γίνουν πολλά. Χιλιάδες ευρώ θα μαζέψει πάλι η Παναγία Βαθυρρύακος σε λίγες ημέρες, αλλά τα καταλύματα άφτιαχτα, τα παγκάκια σαπισμένα παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του μοναδικού ιερωμένου. Τα χρήματα πηγαίνουν για άλλους σκοπούς. 

-Χρόνια τώρα ακόμα και επί θητείας του αείμνηστου Καραμανάκου Χρυσόστομου. Όλα θαρρείς και υποβαθμίζονται επίτηδες αφού δεν υπάρχει όραμα και σχεδιασμός για την ανάδειξη του θρησκευτικού τουρισμού στον τόπο. Ενώ την ίδια ώρα 1 εκατομμύριο δύστροποι υποτίθεται Γερμανοί τουρίστες έρχονται πακέτο από συγκεκριμένα τουριστικά γραφεία στην Ελλάδα, που τους πείθουν για να βαδίσουν στα χνάρια του Αποστόλου Παύλου. Εμείς αλήθεια δεν μπορούμε να κάνουμε κανένα βήμα;

 Για δεύτερη Κυριακή και μάλιστα τις πιο χαλαρές ώρες το απόγευμα, όλους περιέργως τα ξερόχορτα κοντά στις αποθήκες της Fanco παίρνουν φωτιά. Μπορεί να είναι σύμπτωση θα σκεφθεί καλοπροαίρετα κάποιος, αλλά γιατί η κατ’ επανάληψη πυρκαγιά έρχεται τώρα που η εταιρία πτώχευσε πλέον και οδηγείται προς εκκαθάριση; 

-Τώρα που δεν φυλάσσεται από τους εργαζόμενους που έζησαν την τριετή τους ομηρία συμβαίνουν αυτά τα περίεργα; Μήπως κάποιοι θέλουν να κρύψουν στοιχεία, εμπορεύματα, υλικά από τους εκκαθαριστές και μια φωτιά θα ήταν κάποια λύση;

-Η περιουσία όμως της Fanco ανήκει πλέον δικαιωματικά στους εργαζόμενους που πρέπει να πληρωθούν για τα τόσα χρόνια που υπέστησαν τα πάνδεινα χωρίς να έχουν εξοφληθεί για τα δεδουλευμένα τους. Ποντικοί, πονηροί και όσα έχουν λερωμένοι την φωλιά τους ας προσέξουν γιατί μόλις αρχίσει η εκκαθάριση και ο έλεγχος,  θα βγουν πολλά στην φόρα.

-Ας προσέξουν επίσης οι υπεύθυνοι και αρμόδιοι για τυχόν περίεργα φορτηγά που παλιότερα φόρτωναν μεταμεσονύκτιες ώρες διάφορα πράγματα και εξαφανίζονταν. Και οι εργαζόμενοι ας φυλάξουν την περιουσία, που από την πώλησή τους ενδεχομένως θα εξοφληθούν.

-Οι καιροί είναι περίεργοι και οι συνεχόμενες πυρκαγιές μας κάνουν να σκεφτόμαστε  πονηρά.

 Τα διαζύγια, η γκρίνια ιδιαίτερα τώρα με την κρίση, οι καυγάδες και οι παράνομοι έρωτες είναι θεσμός πλέον στο πλαίσιο της θερινής ραστώνης και της ελευθεριότητας που γεννά το καλοκαίρι. Όλοι οι απολογισμοί και τα τσιλημπουρδήματα τώρα γίνονται.

-Έψαχνε να βρει που είναι η γυναίκα του συντοπίτης μας πρώην επιχειρηματίας, νυν άνεργος, αλλά που την έβρισκες την κυρία, πάντα στις παραλίες βρίσκονταν. Αφού δεν είσαι άξιος να με πας εσύ για μπάνιο πηγαίνω με τις φίλες μου, ήταν η συνήθης δικαιολογία.

-Μια ? δύο φορές όμως το παραμύθι παρατράβηξε και τελικά του μπήκαν ψύλλοι στα αφτιά και αποφάσισε να την παρακολουθήσει. Φίλες βέβαια δεν είδε, παρά μόνο φίλο, που διέθετε και σπορ αυτοκίνητο, αλλά είχε και τον τρόπο του.

-Φαίνεται ότι αυτός άντεχε παρά την οικονομική κρίση και έτσι και η λίμπιντό του ήταν πιο αυξημένη. Τους έκανε τσακωτούς σε προθάλαμο παραλιακού ξενοδοχείου και το τι άκουσαν ακόμα και οι παρευρισκόμενοι δεν περιγράφεται.

-Η κυρία βλέπετε είχε μάθει να ζει στα εύκολα, παρόλο που υποσχέθηκε ενώπιον του Θεού όταν παντρεύτηκαν, ότι θα τον συντροφεύει και στα δύσκολα. Που να θυμάται όμως όρκους περασμένων ετών όταν η ζωή σε χαμογελά και οι εξελίξεις είναι ραγδαίες.

-Και η κυρία του σήμερα είμαστε αύριο δεν είμαστε και ότι φάμε ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κ….. μας προτίμησε τελικά το κάμπριο και την καλή ζωή. Αφήνοντας τον άνεργο επιχειρηματία και άντρα της να βράζει στο ζουμί του. Αναπολώντας τα περασμένα  του μεγαλεία.