27/08/2012

Η αγωνία των παιδιών έλαβε τέλος, αφού ξεκαθαρίστηκε πλήρως σε ποια πόλη θα φοιτήσουν τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Πολλά βέβαια προτίμησαν τα πανεπιστήμια στον τόπο καταγωγής τους, λόγω της αδυναμίας των γονιών να αντέξουν τα έξοδα της δωρεάν μας Παιδείας.

-Ο Γολγοθάς και η αγωνία των γονιών είναι τώρα πώς θα βρίσκουν κάθε χρόνο το λιγότερο 10.000 ευρώ για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Και αν θα αντέξουν να το κάνουν αυτό 4 χρόνια. Και αν το καταφέρουν τελικά, αλήθεια ποιο  μέλλον και επαγγελματική αποκατάσταση περιμένει τα παιδιά τους;

-Αν και για πολλούς νέους η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και ο τόπος των σπουδών θα είναι μια εμπειρία ζωής, διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, παρέας και φιλίες  που κρατούν χρόνια και ίσως να μην τους απασχολεί και τόσο τι μέλλει γενέσθαι μετά από 4 χρόνια.

-Καταλαβαίνουν όμως ξεκάθαρα ότι είναι η γενιά που θα τραβάει όλο το ζόρι των λαθών και των χρεών των γονιών τους, που δυστυχώς αυτό μετατρέπεται σε μια βουβή οργή χωρίς σχηματοποιημένα χαρακτηριστικά.

-Μια γενιά που δεν πρόκειται να την πείσουν τα κόμματα εξουσίας που συνεχίζουν να ψεύδονται ασύστολα και να αθετούν τις προεκλογικές τους επισκέψεις. Ούτε ο αγώνας που δίνει σχεδόν ένα μήνα από τις παραλίες των νησιών μας ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, θαρρείς και το ρολόι των προβλημάτων σταμάτησε καλοκαιριάτικα σε αυτή την χώρα.

-Η παλιά και μεσαία γενιά δυστυχώς ζει σε ένα κόσμο παράλληλο και παράλογο σε αυτήν την χώρα και δεν αντιλαμβάνεται τις ευθύνες της. Ο περίφημος διάλογος με την οργισμένη και δικαίως νεολαία μας δεν ξεκίνησε ακόμα. Θα υποχρεωθούν όμως όλοι κάποια στιγμή να τον κάνουν με το ζόρι. 

-Γιατί δυστυχώς πληροφορούμαστε ότι ακόμα και τα παιδιά που σπουδάζουν στο εξωτερικό αναγκάζονται να γυρίσουν στην χώρα μας λόγω οικονομικής αδυναμίας των γονιών τους. Όμως τη νύφη θα την πληρώσουν και τα πανεπιστήμια της περιφέρειάς μας αφού είναι δυσβάσταχτο το κόστος των σπουδών για πολλούς.

Στην πολύχρονη ιστορία της η ΕΑΣ και τι δεν έχει να επιδείξει από θέματα κακοδιοίκησης, κακοδιαχείρισης αλλά και πλούσιο ιστορικό υπαλλήλων που έφυγαν και πρόκοψαν σε λίγο καιρό σε δικές τους επιχειρήσεις. Περίπου 240 υπάλληλοι συνταξιοδοτήθηκαν με προνομιακό καθεστώς, μπόνους και εφάπαξ, ενώ την ίδια ώρα η επιχείρηση βούλιαζε στα χρέη. 

-Άχρηστες παραγγελίες σπόρων και φαρμάκων που πετάχτηκαν στα σκουπίδια, ενώ την ίδια ώρα κάποιοι αποκτούσαν όλως τυχαίως καινούργιο αυτοκίνητο. Καταχρήσεις χρημάτων που ανακάλυπταν και αντί να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη, τα έβρισκαν μεταξύ τους επιστρέφοντας πίσω τα ποσά.

-Αυτά όλα και πολλά άλλα που είναι κοινά μυστικά και τα αναμασούν σε διαδρόμους και καφενεία πρώην συνδικαλιστές, μέλη διοικήσεων, αλλά και επαινούνται ακόμα και οι ίδιοι οι καταχραστές. Όσες έρευνες και να γίνουν όμως τίποτα δεν πρόκειται να αποδειχθεί. Ίσως με ένα πόθεν έσχες όμως όλων, κάποια άκρη θα μπορούσε να βγάλει κάποιος από τις διοικήσεις τόσων χρόνων, προϊσταμένους ακόμα και υπαλλήλους.

-Αν και η ομερτά δημόσια είναι απαράβατος κανόνας. Όπως απαράβατος κανόνας είναι και οι δηλώσεις δεκάδων αγροτών για ανύπαρκτα χωράφια χρόνια τώρα, αφού ακόμα και η Οργάνη και ο Κέχρος που δεν ευδοκιμεί  εκεί βαμβάκι, καλλιέργησαν εκατοντάδες στρέμματα πλουτίζοντας κάποιους.

Και όλα αυτά τα ανεχθήκαμε ως τοπική κοινωνία, ακόμα κάναμε και πλούσιους όσους διπλοζύγιζαν τα βαμβάκια τους, αυτούς που πουλούσαν σκέτο νερό και παλιοσίδερα αντί για πραγματικό προϊόν. Αυτά και πολλά άλλα που δεν τα βάζει ανθρώπου νους αφού το μεγαλείο της απάτης δεν έχει όρια, αλήθεια δεν έβλεπαν κάποιοι να τα καταγγείλουν;

-Και τώρα βούλιαξε το μαγαζί όπως ήταν επόμενο. Άρχισε να εξορθολογίζεται το σύστημα αλλά τα χρέη κάποιους βαρύνουν. Και συσκέφθηκαν προχθές όλοι οι πρόεδροι της ΕΑΣ στον Βόλο για να αποφανθούν ότι στη νέα μορφή των συνεταιριστικών επιχειρήσεων δεν πρέπει να φορτωθούν και τα χρέη και φυσικά και τις νομικές  ευθύνες. 

-Επανέφεραν αυτό το αίτημα, αφού δεν μπόρεσαν πριν από 1,5 χρόνο περίπου να το περάσει σκανδαλωδώς ο τότε υπουργός. Ώστε να απαλλάξει από χρέη και ευθύνες ως αθώες περιστερές πολλούς αγροτοσυνδικαλιστές και διοικήσεις. Έτσι απλά να αναβαθμιστούν όλοι στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

-Μήπως είναι καιρός όμως κάποιοι να πληρώσουν το μάρμαρο και να κοπούν τα αποστήματα. Η τιμωρία και όχι το θάψιμο των προβλημάτων μπορεί να διορθώνει το αρρωστημένο χρόνια αγροτοσυνδικαλιστικό κατεστημένο. Αλήθεια τι λένε και πρώην εργαζόμενοι και συγχρόνως αυτοδιοικητικοί για το χάλι αυτό, που τους ευνόησε και συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα με τα εφάπαξ και τα μπόνους τους και αυτοί; Δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα; 

Στα άκρα τραβούν τον αγώνα της αντιπαράθεσης κυβέρνηση και φαρμακοποιοί και φυσικά την νύφη πληρώνει και πάλι ο πολίτης που αναγκάζεται να πληρώσει τα φάρμακα του, όταν χρόνια ολόκληρα πληρώνει για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη.

-Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος της Κομοτηνής πρωτοπόρος στις κινητοποιήσεις έκοψε από τους πρώτους την πίστωση των φαρμάκων πριν από την πανελλαδική απόφαση. Να δεχθούμε βέβαια τα δίκια τους όσον αφορά τα χρέη του ΕΟΠΠΥ, που παλιότερα βέβαια όλως τυχαίως τα άντεχαν περισσότερους μήνες.

-Αλλά η κυβέρνηση τελικά ούτε το επάγγελμα τους άνοιξε που προφανώς θα γίνει τώρα, όπως θα προχωρήσει  και σε προσωπικές πλέον συμφωνίες με φαρμακοποιούς και όχι με τους φαρμακευτικούς συλλόγους.

-Δεχόμαστε όμως και παράπονα αναγνωστών μας φαρμακοποιών ότι η στάση που κρατά πολλές φορές η διοίκηση δεν τους βρίσκει σύμφωνους και όσο για τις κινητοποιήσεις και την διακοπή των πιστώσεων ενημερώνονται από τα ΜΜΕ. Και αφού είμαστε τελικά ελεύθεροι επαγγελματίες αναρωτιούνται, γιατί άραγε μας απαγορεύουν πιέζοντάς μας να μην μπορούμε να ανοίξουμε τις ώρες που θέλουμε και να χορηγούμε φάρμακα στους ασθενείς, έστω και αν πληρωνόμαστε με αυτόν τον τρόπο;

-Η κρίση χτύπησε και την δική μας πόρτα και είναι αδιανόητο ακόμα να διατηρούμε τα κεκτημένα του συνδικαλιστικού ωραρίου, θαρρείς και είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι και να απεργούμε κάθε λίγο. Και να χάνονται και θέσεις εργασίας που μπορούσαν να δημιουργηθούν με απελευθερωμένο ωράριο. Η κόντρα απ’ ότι φαίνεται θα οδηγήσει σε λύσεις Γόρδιου Δεσμού και πολλοί θα αναπολήσουν σαν καλύτερη λύση τις προτάσεις Λοβέρδου. 

-Μήπως είναι καιρός να βάλουν και λίγο νερό στο συνδικαλιστικό τους κρασί οι φαρμακευτικοί σύλλογοι; Εξ? άλλου δεν είναι λίγοι οι Κομοτηναίοι που προμηθεύονται τα φάρμακά τους από την γειτονική Ξάνθη που δεν απεργεί. Εκεί υπάρχουν ήδη και φαρμακεία που δεν κρατούν δημοσιοϋπαλληλίστικα ωράρια και εξυπηρετούν τους ασφαλισμένους ακόμη και τα απογεύματα, όπως πληροφορούμαστε.