Μικροκομοτηναίικα 10-01-2024

Γρίφος για τον πρωθυπουργό είναι το νομοσχέδιο για το γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών, που θα πρέπει όμως να περάσει, αφού είναι επιταγή της ΕΕ που θα υλοποιηθεί.
Ενώ συγχρόνως θα πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στις τάσεις που υπάρχουν σε ψηφοφόρους, αλλά και τους βουλευτές του κόμματος. Και να ξεπεράσει συγκεκριμένους σκοπέλους, με τις λιγότερες κόντρες.
Νομοσχέδιο που θα πρέπει να περάσει πριν τις ευρωεκλογές και σύντομα μάλιστα, ώστε πρώτον να μην χρεωθεί την αναβλητικότητα στις αποφάσεις του, αλλά και για να μη φαίνεται ουσιαστικά ότι υποχωρεί μετά από πιέσεις.
Και δεύτερον πρέπει να αμβλύνει τις αρνήσεις πολλών βουλευτών που διαμηνύουν ήδη, ότι η ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου δεν θα τους ξαναφέρει στα βουλευτικά έδρανα και θα συγκρουστούν και με τις τοπικές κοινωνίες.
Και τρίτον να ισορροπήσει τα πράγματα και με την εκκλησία, αν και εκεί φαίνεται ότι δεν θα υπάρξουν σθεναρές αντιδράσεις, γιατί η μόνη σημαντική διαφωνία είναι στην τεκνοθεσία. Ένας σκόπελος όμως που μπορεί να ξεπεράσει εύκολα.
Εξάλλου με το σύμφωνο συμβίωσης που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ και το στήριξε ο πρωθυπουργός, ήδη είναι κατοχυρωμένο το θέμα της υιοθεσίας για ένα γονέα. Συνεπώς με ένα ναι στην υιοθεσία, αλλά όχι στην τεκνοθεσία, εύκολα θα ξεπεραστούν όλα αυτά.
Επίσης έχει αντιληφθεί ότι η κοινωνία έχει αλλάξει, όχι βέβαια στο χώρο της δεξιάς και της ακροδεξιάς που εκεί θα υπάρξουν κάποιες αντιδράσεις, αλλά κυρίως στο κέντρο και οι μισοί Έλληνες είναι πιο διαλλακτικοί βάσει των δημοσκοπήσεων να το αποδεχθούν.
Άρα έχει να αντισταθμίσει τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, αλλά και το εκλογικό κόστος που θα έχει. Και φυσικά πρέπει να φανεί συνεπής στις υποσχέσεις του και ότι στις όποιες αποφάσεις του, δεν αναλογίζεται το πολιτικό κόστος.
Και κυρίως θα βγει και από τα …αριστερά, του Στέφανου Κασσελάκη, που άκουσε τα εξ αμάξης όταν δήλωνε πριν λίγο καιρό ότι θέλει να αποκτήσει δύο αγόρια με το σύντροφό του, μπαίνοντας στο στόχαστρο της κριτικής.
Συνεπώς με έξυπνους και κατάλληλους χειρισμούς ισορροπώντας μεταξύ διαφόρων τάσεων και αντιδράσεων, μπορεί να περάσει το νομοσχέδιο. Και όσο για τους βουλευτές του που διαμαρτύρονται θα τους δώσει και το δικαίωμα να ψηφίσουν κατά συνείδηση, για να αποφύγει και τις εσωκομματικές κόντρες.

Παράθυρο για την αλλαγή χρήσης γης σε αγροτικές εκτάσεις υψηλής παραγωγικότητας, που δεν επιτρέπονταν να γίνει τίποτα πέραν της αγροτικής εκμετάλλευσης, ανοίγει η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο που είναι υπό διαβούλευση, δίνοντας τη δυνατότητα σε ομάδες όμως αγροτών να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά.
Και συγχρόνως να αξιοποιηθούν αυτές οι εκτάσεις για επενδύσεις στη μεταποίηση, συσκευασία αγροτικών προϊόντων. Προσπαθεί δηλαδή να συνδυάσει τη μείωση του κόστους της ενέργειας και την παραγωγή, αλλά με κανόνες και χωρίς παραθυράκια.
Ώστε να μην μπορεί η κάθε εταιρεία και επενδυτές να σπέρνουν φωτοβολταϊκά σε χωράφια υψηλής παραγωγικότητας. Φαινόμενο που ήδη το βλέπουμε κατά κόρον και στη Ροδόπη.
Ήδη στο δρόμο Αγίων Θεοδώρων και Νέας Αδριανής στα έξη χιλιόμετρα μετρά κανείς πάνω από δέκα τέτοιες μονάδες. Όπως και σε περιοχές των Σαπών που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια άναρχα.
Στη σωστή λοιπόν κατεύθυνση κινείται το νέο νομοσχέδιο που στοχεύει στην επισιτιστική ασφάλεια της χώρας μας και προστατεύει την αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας από διάφορου τύπου επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας.
Ενώ συγχρόνως βάζει και εκείνες τις ασφαλιστικές δικλείδες, που να απαγορεύει οποιαδήποτε άλλη άσκηση δραστηριότητας, πλην της αγροτικής εκμετάλλευσης.

Ίσως με το ίδιο πνεύμα θα έπρεπε να εγκατασταθούν και τα δεκάδες αιολικά πάρκα στη Ροδόπη που περιμένουν αδειοδότηση, ακόμα και στις παρυφές της πόλης, δίπλα σε χωριά του ορεινού όγκου, αλλά και στην πεδινή ζώνη όπως στη Μαρώνεια.
Άναρχα δομημένα με το σκεπτικό στήριξης των επενδυτών, για να ελαχιστοποιήσουν το κόστος εγκατάστασης τους, ώστε να βρίσκονται δίπλα σε δίκτυα της ΔΕΗ, βατούς δρόμους και να μη χρειαστεί να επενδύσουν πολλά για αυτά.
Έτσι καθίσταται η Ροδόπη ένα άναρχο και ακαλαίσθητο τοπίο τοποθέτησης φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, ενώ θα έπρεπε από την αρχή να οριστούν σαφώς όλες οι χρήσεις γης.
Γιατί υπάρχουν στη Ροδόπη εκτάσεις χέρσες και αναξιοποίητες και θαλάσσιες ζώνες, που θα μπορούσαν να γίνουν πάρκα για ΑΠΕ, μακριά βέβαια από κατοικημένους οικισμούς, για να μη δίνονται σαν δώρα σε επενδυτές τεμάχια γης παραγωγικά, ώστε να αξιοποιηθούν και με άλλο τρόπο.
Μπορεί το κράτος να έχει δώσει απευθείας τις αρμοδιότητες έγκρισης στο υπουργείο και όχι στους δήμους και στις περιφέρειες, που έχουν καθαρά γνωμοδοτικό ρόλο, αλλά εδώ κάτι θα πρέπει να αλλάξει.
Και η νέα περιφερειακή αρχή με όλα αυτές τις αλλαγές που εξυφαίνονται και αφού πολλές από αυτές τις μονάδες θα πάρουν σάρκα και οστά την επόμενη πενταετία, καλό είναι να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να οριστούν συγκεκριμένες ζώνες για τις μεγάλες ΑΠΕ.

Το στοίχημα της ενέργειας με ανανεώσιμες πηγές θα πρέπει να το εκμεταλλευτεί στο έπακρον η χώρα μας, που έχει ήλιο για φωτοβολταϊκά και άνεμο για τα αιολικά πάρκα. Θα πρέπει να το κερδίσουμε όμως με αυστηρούς κανόνες και όρους.
Χωρίς να χαρίζουν εύκολα σε οποιονδήποτε επενδυτή, για να κερδίζει περισσότερα με ευκολία σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Και συγχρόνως με σεβασμό στο περιβάλλον και αξιοποίηση εκτάσεων κυρίως χέρσων, που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για κάτι άλλο.
Για τους αγρότες μένει να αποδείξουν ότι αν θέλουν να κερδίσουν το στοίχημα της ενέργειας, της μείωσης του κόστους παραγωγής και την υψηλή αποδοτικότητα, θα πρέπει να μάθουν να συνεταιρίζονται και όχι ο καθένας να κάνει το δικό του φωτοβολταϊκό στο χωράφι.
Πολύ καλά έπραξε και δήμος Κομοτηνής που προσπαθεί να βρει χρηματοδοτικά εργαλεία για να στηθούν δύο μεγάλες μονάδες φωτοβολταϊκών πάρκων, που θα καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες στα δημόσια κτίρια και τα σχολεία.
Κι όχι να εγκαθίστανται σε κάθε σχολείο στις στέγες, που αυτό θα ήταν πιο ασύμφορα οικονομικά και μη ορθό αισθητικά.