Μικροκομοτηναίικα 14-05-2025

Με έκπληξη είδαν χθες το πρωί τα μηνύματα που ήρθαν στα κινητά τους οι διευθυντές των σχολείων των δήμων Μαρωνείας-Σαπών και Αρριανών, που τους γνωστοποιούσαν από τα γραφεία της εκπαίδευσης ότι την ημέρα των Ελευθερίων της Θράκης τα σχολεία τους θα παραμείνουν ανοιχτά, γιατί αυτό πρώτη φορά συνέβη στα χρονικά.
Το ζήτημα που προέκυψε αφορά τους δύο δήμους που όπως πληροφορηθήκαμε έκλειναν τα σχολεία παλαιότερα αλλά εφαρμόζοντας το εθιμικό δίκαιο και όχι τη νομιμότητα που χρειάζεται για την καθιέρωση μιας τοπικής επετείου ως επίσημης αργίας.
Όπως γίνεται στο δήμο Κομοτηνής που επίσημα μέσω ΦΕΚ έχει καθιερωθεί ως τοπική γιορτή και αργία η 14η Μαΐου. Και αντίστοιχα από πέρυσι μετά από ενέργειες του Μητροπολίτη μας και της τότε δημοτικής αρχής καθιερώθηκε και η 6η Οκτωβρίου να τιμάται ως γιορτή των Ελευθερίων στο δήμο Ιάσμου.
Τι συνέβη λοιπόν και γιατί εξαιρέθηκαν οι δύο αυτοί δήμοι τώρα; Απλά οι δημοτικές αρχές αδιαφόρησαν για χρόνια, δεν πήραν αποφάσεις στα δημοτικά τους συμβούλια και δεν έκαναν τις δέουσες ενέργειες για να την καθιερώσουν ως τοπική επίσημη αργία και εορτή.
Δεν είναι παράλογο όμως να μην γιορτάζεται στους δύο δήμους της Ροδόπης η απελευθέρωση της Θράκης, όπως αντίστοιχα και στην περιοχή του βορείου Έβρου; Απελευθερώθηκαν δηλαδή μόνο οι δήμοι Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης; Και μόνο αυτοί γιορτάζουν τους αγώνες των προγόνων μας και την ενσωμάτωση της Θράκης στον εθνικό κορμό;

Προφανώς όλα αυτά είναι ανεπίτρεπτα, ιδιαίτερα όταν θέλουν να εμφυσήσουν στη νέα γενιά τις αξίας και τις παρακαταθήκες που μας άφησαν οι πρόγονοί μας, να κατανοήσουν οι μαθητές το νόημα των Ελευθερίων της Θράκης και να συνεορτάσουν όλοι μαζί μετά από τόσα χρόνια σκλαβιάς.
Κι όλα αυτά να σκοντάφτουν σε γραφειοκρατικά δεδομένα. Γιατί όμως οι δήμαρχοι δεν ενήργησαν, νυν και προηγούμενοι βέβαια να καθιερώσουν επίσημα την τοπική τους αργία; Δεν ήταν αυτό στις συμβατικές τους υποχρεώσεις;
Όπως ακριβώς φροντίζουν σε κάθε μικρή κακοκαιρία ή μεγάλη να κλείνουν τα σχολεία με αποφάσεις τους, ήταν δύσκολο να μεριμνήσουν και για αυτό; Που ακούστηκε να γιορτάζει η μισή Θράκη την απελευθέρωση της και η άλλη μισή όχι;
Φαίνεται όμως ότι μετά από διαμαρτυρίες οι οποίες υπήρξαν παρενέβη η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης και η διευθύντρια έστω και την τελευταία στιγμή εξέδωσε ανακοίνωση για το κλείσιμο και των άλλων σχολείων.
Τελικά βγάζουμε μόνοι με τα χέρια μας τα μάτια μας, αφού οι τοπικές αργίες είναι τόσο σημαντικές, όσο είναι και οι εθνικές επέτειοι. Η ιστορία θα πρέπει να διδάσκεται και να τιμάται η μνήμη. Ελπίζουμε να έλαβαν γνώση οι φύλακες.
Και φυσικά μετά από αυτό που συνέβη οι δημοτικές αρχές των δύο δήμων να πάρουν τη σχετική απόφαση που χρειάζεται στα δημοτικά τους συμβούλια να την καταθέσουν στα αρμόδια υπουργεία. Γιατί χρειάζεται και κάποιος χρόνος ώστε να καθιερωθούν επίσημα οι τοπικές γιορτές και στο βόρειο Έβρο, αλλά και στους δύο δήμους της Ροδόπης.

Ειδάλλως καλό θα είναι σε αυτές τις περιπτώσεις να επεμβαίνει άμεσα και το υπουργείο Εσωτερικών και με έγγραφο του να ενημερώσει τους δημάρχους ώστε να συνετιστούν και λειτουργήσουν νόμιμα και επίσημα.
Κάτι που όφειλαν βέβαια να το γνωρίζουν. Σαφώς οι διευθύνσεις εκπαίδευσης δεν θα μπορούσαν να πράξουν διαφορετικά από τη στιγμή που δεν ήταν νομοθετικά κατοχυρωμένο το γεγονός αυτό.
Που θα έπρεπε βέβαια να το γνωρίζουν όλοι οι αυτοδιοικητικοί και των δύο βαθμών και να κάνουν όλοι τις κατάλληλες ενέργειες για να λυθεί αυτό το γραφειοκρατικό ζήτημα και να μη βγάζουν πρόγραμμα τελετών και εκδηλώσεων μόνο για τους δήμους Κομοτηνής και Αλεξανδρούπολης.
Εκτός αν τελικά ελευθερώθηκε μόνο η μισή Θράκη, γιατί αυτό το συμπέρασμα θα έβγαινε αν δεν σώζονταν η κατάσταση στο παρά πέντε. Και οι δήμαρχοι φυσικά για να πάρουν τέτοιες αποφάσεις θα πρέπει να είναι νομικά κατοχυρωμένοι.
Γιατί πρόσφατα ζήσαμε ένα παρόμοιο επεισόδιο σε μειονοτικό δήμο της Ξάνθης, που με εντολή δημάρχου έκλεισαν τα σχολεία καθόλη την διάρκεια του μπαϊραμιού, ενώ υπάρχουν επίσημες και καθιερωμένες ημέρες αργίας.
Γεγονός που ανάγκασε το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων να παρέμβει άμεσα και να επαναφέρει τα πράγματα στην τάξη, ανακαλώντας την απόφαση του δημάρχου. Ας μάθουν να λειτουργούν σωστά και να σέβονται την τοπική μας ιστορία. Δεν είναι και τόσο δύσκολο τελικά.

Με αφορμή λοιπόν όλα αυτά τα οποία συνέβησαν θυμηθήκαμε για μία άλλη φορά και το θέτουμε ως ερώτημα, άραγε πόσοι συμπολίτες μας γνωρίζουν έστω και σε αδρές γραμμές την ιστορία του τόπου μας; Αλλά και τι σημαίνουν Ελευθέρια και από ποιους απελευθερωθήκαμε; Προφανώς αν τεθούν αυτά τα ερωτήματα θα εισπράξουμε πολλά μαργαριτάρια.
Για μία άλλη φορά να υπενθυμίσουμε με αφορμή το πρόβλημα που δημιουργήθηκε για τα ανοιχτά σχολεία στη Ροδόπη την ημέρα των επίσημων Ελευθερίων και για να μη μείνει ιστορικά αναλφάβητη η νέα γενιά, το πόσο σημαντικό είναι να ενσωματωθεί στο μάθημα ιστορίας έστω των δημοτικών μας σχολείων, η τοπική μας ιστορία. Και το αναφέρουμε γιατί είχε γίνει μία μεγάλη προσπάθεια καταγραφής της πριν από 10 χρόνια με την συμμετοχή αξιόλογων καθηγητών ακόμα και από το ΔΠΘ.
Όπως έγινε και σε πανελλαδικό επίπεδο βέβαια, για να καταγραφούν οι τοπικές ιστορίες όλων των νομών και των περιοχών. Και αυτή η τεράστια συγγραφική δουλειά και επιστημονική μάλιστα, παραμένει αναξιοποίητη και ίσως ξεχασμένη στα συρτάρια ή στις αποθήκες κάποιου υπουργείου.
Γιατί λοιπόν δεν τυπώθηκαν ποτέ αυτά τα βιβλία και δεν μοιράστηκαν στα σχολεία της κάθε περιοχής, για να γνωρίζει ο καθένας την ιστορία του τόπου του; Ενώ μαθαίνουν τα παιδιά να αποστηθίζουν νούμερα, παγκόσμιες ιστορίες και στείρα κριτική ιστορικής γνώσης, παρελθόντων ετών που ξεχνιούνται και στο διάβα του χρόνου;
Πάνω σε αυτό το επίπεδο δεν έχουν ευθύνη οι τοπικοί θεσμικοί παράγοντες, οι πολιτεία και το αρμόδιο βέβαια υπουργείο; Θα ήταν άραγε χάσιμο εκπαιδευτικού χρόνου έστω και μία ώρα το δεκαπενθήμερο, να ενταχθεί στο ωρολόγιο πρόγραμμα των σχολείων η τοπική ιστορία; Μήπως κάποιοι δεν θέλουν να μάθουμε τελικά και την ιστορία μας;