Μικροκομοτηναίικα 16-01-2024

Επόμενο είναι, αν και αναδεικνύει μεροληπτική αντιμετώπιση, αλλά και τη διαχρονική παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, ότι όταν έχεις «μπάρμπα από την Kορώνη» και εν προκειμένω υφυπουργό από τον Έβρο, να εγκριθούν όλα τα σχέδια βελτίωσης των αγροτών του νομού σου.
Αυτό τουλάχιστον επαινέθηκε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Σταύρος Κελέτσης με ανάρτηση του στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης, αναφέροντας ότι «τηρήσαμε τις υποσχέσεις μας, στηρίζουμε έμπρακτα τον εβρίτη αγρότη και από τις 160 αιτήσεις για σχέδια βελτίωσης που υποβλήθηκαν το 2023 εγκρίθηκαν οι 157, προϋπολογισμού 12 εκατομμυρίων ευρώ»
Και για να μην στεναχωρηθούν οι υπόλοιποι τρεις αποκλεισμένοι και εν δυνάμει ψηφοφόροι, ανέφερε ότι «απορρίφθηκαν μόνο όσοι είχαν τυπικό κόλλημα». Εύγε θα πουν οι εβρίτες και ίσως δικαιωματικά έπρεπε να γίνει αυτό και λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών.
Αλλά ήδη το θέμα αυτό έφερε πολλές αντιδράσεις σε αγροτικούς συλλόγους άλλων περιοχών όπως και στη Ροδόπη που εδώ εγκρίθηκαν μόνο 20 προτάσεις και προτείνουν αντί να γίνεται αφαίμαξη από τους άλλους νομούς, να δοθούν επιπλέον χρήματα για να μην αδικούνται.
Προς τι λοιπόν αυτή η μεροληπτική συμπεριφορά και γιατί δεν βρέθηκαν επιπλέον πόροι για να στηριχθούν ανάλογα και αντίστοιχα τα σχέδια βελτίωσης και σε άλλες περιοχές; Και για όσους έχουν πληγεί να δοθούν επιπλέον χρήματα;
Τι λένε οι υπόλοιποι κυβερνητικοί βουλευτές; Οι υπουργοί άραγε μεριμνούν πρώτα για τον τόπο τους και σε δεύτερο πλάνο στηρίζουν και αγρότες άλλων νομών;
Θα μεριμνήσει να διορθωθεί αυτή η αδικία ο υφυπουργός για να δικαιώσει και τον θεσμικό του ρόλο, ή αισθάνεται ότι είναι βουλευτής και υφυπουργός μόνο για την περιοχή του Έβρου;

-----------

Διχάζει την ελληνική κοινωνία, προβληματίζει πολλούς βουλευτές κυρίως της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και της αριστεράς, αφήνει άφωνους ακόμα αρκετούς στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Να επισημάνουμε όμως ότι ακόμα δεν υπάρχει κανένα νομοσχέδιο που κατατέθηκε επίσημα, παρά μόνο προτάσεις του ιδίου του πρωθυπουργού, που διαμορφώνονται συνεχώς.
Προτάσεις που έγιναν προφανώς για να τεστάρουν αντιδράσεις των βουλευτών της ΝΔ, αφού ήδη αρκετοί διαφοροποιούνται ξεκάθαρα και εκ του ασφαλούς, όταν αντιλήφθηκαν βέβαια ότι δεν θα υπάρξουν διαγραφές, όπως ο βουλευτής Ροδόπης Ευριπίδης Στυλιανίδης.
Που με επίσημη του ανακοίνωση δείχνει μάλλον ομοφωνία προθέσεων μεταξύ Καραμανλικών και Σαμαρικών μέσα στο κόμμα, για το επίμαχο νομοσχέδιο. Κόντρες υπάρχουν όμως και στο ΣΥΡΙΖΑ, με την απόφαση Κασσελάκη να επιβάλει κομματική πειθαρχία. Όταν ακόμα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφήνει τους βουλευτές του να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
Τόσες δηλώσεις όμως, τόση φαιά ουσία που καταναλώθηκε, τόσο αγωνιστικό πνεύμα που εκδηλώθηκε από ορισμένους, δεν είδαμε να υπάρχει για κανένα άλλο νομοσχέδιο, ακόμα και μνημονιακούς νόμους και αντεργατικούς, που τα ψήφιζαν όλοι χωρίς να πούνε δεύτερη κουβέντα.
Δεν θα αναλύσουμε το επιλεκτικό αγωνιστικό ταπεραμέντο του κάθε βουλευτή, ούτε τα πολιτικά παιχνίδια που παίζονται με φόντο το επίμαχο νομοσχέδιο και τις κομματικές τάσεις που επικρατούν προσωρινά.
Ούτε και τις κοινωνικές καταβολές τους και ευαισθησίες, ακόμα και τη φιλοσοφική θεώρηση των πραγμάτων, προκειμένου να αποφασίσουν τι θα ψηφίσουν. Γιατί ενδεχομένως με κάποιες τροποποιήσεις και διαβεβαιώσεις, θα επιστρέψουν πολλοί στην άποψη του κόμματος και θα βάλουν τα …όπλα της επανάστασης στα θηκάρια τους.

Θα εστιάσουμε όμως στο γεγονός, ότι η μεγάλη διαφωνία πολλών βρίσκεται στην τεκνοθεσία και στην παρένθετη μητέρα, που αν και αποκλείστηκε από τον πρωθυπουργό εκ των προτέρων, κάποια στιγμή μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου θα επανέλθει νομικά.
Γάμος και τεκνοθεσία πάνε μαζί. Μέχρις στιγμής όμως περισσεύει η πολιτική υποκρισία, ενώ φαίνεται να υπάρχει μία μεροληπτική συμπεριφορά στο επίμαχο νομοθέτημα, που θα πρέπει να προσεχθεί.
Για να ακριβολογούμε όμως όταν σε πρώτη φάση ακόμα δόθηκε το δικαίωμα της υιοθεσίας και όχι της τεκνοθεσίας, αυτό σημαίνει ότι τα ομόφυλα ζευγάρια θα μπορούν να υιοθετήσουν ένα παιδί, προφανώς από τα γνωστά κοινωνικά ιδρύματα.
Δικαίωμα που το είχαν βέβαια ήδη με το σύμφωνο συμβίωσης του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και μοναχικά άτομα. Αλλά αναρωτιέται όμως κανείς, γιατί μέχρι τώρα ήταν τόσο δύσκολη η υπόθεση υιοθεσίας ακόμα και σε ετερόφυλα ζευγάρια;
Που περίμεναν στην αναμονή επί χρόνια, ακόμα και μια δεκαετία; Επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία, που τους απογοήτευε και πολλά από αυτά τα αιτήματα ήταν τελικά χωρίς ανταπόδοση.
Τώρα θα αλλάξουν αυτές οι διαδικασίες άραγε και για ποιο λόγο δεν γίνονταν μέχρι τώρα; Για να εξυπηρετηθούν τα ομόφυλα ζευγάρια και να αποσυμφορηθούν και τα ιδρύματα που κοστίζουν στο κράτος;

Υπάρχει όμως και από την άλλη και μια εθελοτυφλούσα κοινωνία, που σηκώνει το λάβαρο για το ζήτημα αυτό, αλλά εθελοτυφλεί και αφήνει να κακοποιούνται ακόμα πολλά παιδιά από φυσικούς, αλλά ακατάλληλους παντελώς γονείς.
Που βλέπει να κακοποιούνται παιδιά και να μην επεμβαίνει κανείς. Και πολλές τέτοιες καταστάσεις έχουμε και σε γνωστές συνοικίες ακόμα και στη Ροδόπη. Είναι πιο φυσιολογικό δηλαδή να μεγαλώνει ένα παιδί σε ένα τέτοιο συγκρουσιακό περιβάλλον, φτώχειας και εξαθλίωσης και να κακοποιείται ενίοτε;
Και το περιβάλλον ενός ιδρύματος είναι χώρος πιο φυσιολογικός να μεγαλώνει ένα παιδί; Προφανώς και όχι. Και υπάρχει και ένα βασικό ερώτημα, για όταν βέβαια ξεκινήσουν οι διαδικασίες αυτές της υιοθεσίας.
Αν αλλάξει η νομοθεσία, η διαδικασία και ο τρόπος και αν θα αρθούν κάποιες γνωστές αγκυλώσεις και γραφειοκρατικά δεδομένα, άραγε θα μπορούν με τον ίδιο τρόπο να υιοθετούν και τα ετερόφυλα ζευγάρια;
Και ακόμα πιο σημαντικό, τα ίδια τα παιδιά όταν μεγαλώσουν και συνειδητοποιηθούν, θα έχουν το δικαίωμα επιλογής και θα ενημερώνονται για όλα; Και τι επιπτώσεις θα υπάρχουν αν κάποιος δεν τους διασφαλίζει το μέλλον τους, με θυσίες και αγάπη;
Υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτηματικά που σαφώς θα πρέπει να απαντηθούν, να δοθούν οι απαραίτητες εξηγήσεις και διευκρινίσεις, πριν αποφασίσει κάποιος. Εκτός αν δεν βιάζεται να το περάσει η κυβέρνηση και φέρνει στην επικαιρότητα ένα διάλογο που τη βολεύει επικοινωνιακά.