Μικροκομοτηναίικα 21-12-2023

Στην κατανομή των αξιωμάτων και στην επιλογή συνεργατών, οι δήμαρχοι έχουν το μαχαίρι και το πεπόνι όπως λέει ο λαός και αυτοί χαράζουν την πολιτική που θέλουν, με τα πρόσωπα τα οποία εκτιμούν ότι θα κινήσουν πιο γρήγορα την αυτοδιοικητική μηχανή και με όσους συνεργάζονται πρόθυμα και δεν φέρνουν συνεχώς αντιρρήσεις.
Γρίφος λοιπόν ακόμα το ποιοι θα αναλάβουν θέσεις ευθύνης για το δήμο Κομοτηνής, αν θα προτιμηθεί η παλιά ομάδα, ή αν θα γίνουν δραστικές αλλαγές. Πληροφορούμαστε όμως ότι η δημοτική ομάδα δεν θα αλλάξει, αλλά θα υπάρξουν ανατροπές και κάποιες μετακινήσεις από τις θέσεις που είχαν μέχρι τώρα.
Φαίνεται ότι ο δήμαρχος θέλει να χαράξει μία διαφορετική πολιτική, κρατάει σε αγωνία όλους τους συνεργάτες του, αφού σε κανέναν δεν έχει εκμυστηρευτεί τις προθέσεις του. Είναι θέμα ημερών όμως για να πάρουν το ….δώρο τους επίσημα, αφού οι ανακοινώσεις θα γίνουν αμέσως μετά τα Χριστούγεννα. Δεν γνωρίζουμε ακόμα αν θα υπάρξουν και αντιρρήσεις από ορισμένους στις αλλαγές αυτές.
Αλλά όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, με την άνετη πλειοψηφία που διαθέτει πλέον μια δημοτική αρχή, όλα αυτά τα ενδεχόμενα παράπονα ίσως δεν έχουν και κάποια σημασία για τον επικεφαλής.
Γρίφος ακόμα η ΔΕΥΑΚ που θα πρέπει να γίνουν τοποθετήσεις με το χαρακτήρα του προσωρινού, επειδή σύντομα όπως φαίνεται θα υπάρξουν αλλαγές με το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης και με την κατάργηση τουλάχιστον της μορφής την οποία γνωρίζαμε.
Και φυσικά οι θέσεις σαφώς είναι λιγότερες και με την κατάργηση των άλλων δημοτικών επιχειρήσεων και των νομικών προσώπων του δήμου.

------------

Την ώρα που περιμένουμε να έρθει στη βουλή για να ψηφιστεί το νομοσχέδιο με τις αλλαγές που προβλέπονται για το ΔΠΘ με τη συγχώνευση των σχολών Καβάλας και Δράμας και την κατάργηση των τριών τμημάτων, φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέτει άλλες προτεραιότητες, όπως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Και για να παρακαμφθεί το άρθρο 16 του συντάγματος που απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, τα ονομάζει με τον εύγλωττο τίτλο, ελεύθερα πανεπιστήμια. Δίνοντας τη δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας και παρατημάτων στην Ελλάδα από ξένα πανεπιστήμια, αλλά και φορέων και ιδιωτών, με κριτήρια βιωσιμότητας και συνεργασίες με ΑΕΙ, για να θεωρηθεί σοβαρή η πρόταση.
Βιάζεται η κυβέρνηση να κλείσει το θέμα πριν τις ευρωεκλογές, γιατί ουσιαστικά η ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου θα επιφέρει προφανώς αντιδράσεις από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Ακόμα και από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που όλα αυτά θα έδιναν μια αρνητική εικόνα, προεκλογικά.
Έχουν όμως γνώση οι φύλακες τις παγίδες των μη κρατικών πανεπιστημίων και την αφαίμαξη σε φοιτητές που θα γίνει στα ακριτικά πανεπιστήμια και υπολογίζουν το κόστος;
Και το ερώτημα που απευθύνουμε είναι, άραγε έχουν σκεφθεί πως θα απορρίψουν προτάσεις δημιουργίας μη κρατικών πανεπιστημίων από πανεπιστήμια της Τουρκίας, όπως της Αδριανούπολης στη Θράκη;
Γιατί σε μία τέτοια περίπτωση αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι ότι θα ήταν και ένα τεράστιο πλήγμα για το ΔΠΘ, αφού θα απευθύνονταν σε χιλιάδες φοιτητές από τη μειονότητα, που σπουδάζουν τώρα στην Τουρκία, σε άλλα κράτη, αλλά και στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Διασφαλίζεται αυτό μέσω του σχεδίου νόμου, ή θα αναγκαστούν να το διαχειριστούν εκ των υστέρων, αν υπάρξει μία τέτοια πρόταση;

Αλήθεια πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν και πόσες φορές θα πρέπει να αυξηθούν τα διόδια, για να μπορέσουν να λυθούν διαχρονικά προβλήματα τα οποία υπάρχουν στο σύγχρονο δρόμο ταχείας κυκλοφορίας υποτίθεται, όπως είναι η Εγνατία;
Είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμα σημεία εκτεθειμένα στους ανέμους και προβληματικά, όπως στο τμήμα του Ιάσμου; Με τις συχνές ανατροπές φορτηγών και την απαγόρευση διέλευσης σε κάθε κακοκαιρία;
Αφού δεν φρόντισαν ποτέ όπως γίνεται σε σύγχρονους αυτοκινητόδρομους της Ευρώπης να βάλουν ανεμοθραύστες, ή να φτιάξουν φυσικό τείχος με μεγάλα δέντρα, που θα αποτρέπουν τη δύναμη του αέρα να δημιουργεί αυτοκινητιστικά δυστυχήματα.
Και στην πρόσφατη κακοκαιρία των τελευταίων ημερών επαναλήφθηκε το φαινόμενο αυτό, να διακόπτεται η κυκλοφορία, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία αρκετών οδηγών που διοχετεύτηκαν στην παλιά εθνική.
Πόσα χρόνια ακόμα θα πρέπει να περάσουν για να λειτουργήσουν σωστά τα περάσματα και οι διαβάσεις για τα άγρια ζώα; Και να φτιαχτούν οι ατέλειες όπου υπάρχουν στα συρματοπλέγματα για να μην τα συναντά κάποιος πάνω στην Εγνατία, με κίνδυνο να χάσει τη ζωή του;

Και η ταλαιπωρία δεν σταματά εκεί, γιατί ακόμα να γίνουν οι περιβόητοι σταθμοί αυτοκινήτων, που θα μπορεί κάποιος να σταματά και να προμηθεύεται τα καύσιμά του, ή να κάνει την ανάγκη του, στον υποτίθεται δρόμο ταχείας κυκλοφορίας, που θα πρέπει να παρέχει τα πάντα.
Και γιατί καθυστερούν οι βελτιώσεις ακόμα στο οδόστρωμα που ήδη έχει χαλάσει σε πολλά σημεία και η αποκατάσταση γίνεται με το σταγονόμετρο, ενώ θα πρέπει να πληρώνει κάποιος αυξημένα διόδια και παράπλευρα που φυτρώνουν συνεχώς;
Γιατί θα πρέπει να καρκινοβατούν επί χρόνια επίσης θέματα ασφάλειας των οδηγών και να μη δίνονται οριστικές λύσεις το ποιος και με ποιους κανόνες θα διαχειρίζεται έναν εθνικό δρόμο και διεθνή μάλιστα;
Κι αναφερόμαστε σε αυτό που ζήσαμε στην περιοχή μας, με την παράνομο είσοδο των μεταναστών στο αντίθετο ρεύμα της Εγνατίας, που έχει επιφέρει και θανάτους συμπολιτών μας.
Ποιο είναι εκείνο το σημείο ευαισθητοποίησης και ο κόκκινος συναγερμός για να τους οδηγήσει να διορθώσουν και άμεσα μάλιστα τα κακώς κείμενα; Γιατί η μετάθεση ευθυνών και η ολιγωρία στη λήψη των αποφάσεων, στο προσφιλές πεδίο βολικής αντιπαράθεσης, προφανώς δεν λύνει το πρόβλημα.