Στα «μαχαίρια» Γκαράνης - Καρασταύρου στον Δήμο Κομοτηνής
Έκδηλη η χαρά αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ευρωκοινοβούλιο και την Κομισιόν, που επετεύχθη επιτέλους μετά από πολύ καιρό, μια νέα συμφωνία για το μεταναστευτικό και το άσυλο.
Και όπως δηλώνουν οι ίδιοι, οι διαδικασίες πλέον θα γίνονται σε πιο γρήγορο ρυθμό, οι πρόσφυγες θα προστατεύονται και οι μετανάστες αν δεν μπορέσουν να τους επιστρέψουν στις πατρίδες τους, θα αναλαμβάνουν εξίσου το βάρος της φιλοξενίας τους όλα τα κράτη, ή το κόστος διαμονής.
Ακούγονται πολύ ωραία όλα αυτά για να είναι αληθινά βέβαια, γιατί ουσιαστικά τίποτα δεν έχει αλλάξει πέραν κάποιων ευχολογίων και βαρύγδουπων λόγων, περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Που υπήρχε όμως και στην προηγούμενη συμφωνία, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε στην πράξη. Υπήρχαν χώρες που σήκωναν συνεχώς μπαϊράκι και δεν ανέλαβαν καθόλου από το μερίδιο που τις αναλογούσε σε μετανάστες.
Αλλά δεν πλήρωσαν ούτε ένα ευρώ ως τίμημα για την άρνησή τους αυτή, παρά τις πιέσεις των άλλων χωρών. Συνεπώς η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Και όσοι μετανάστες μπαίνουν στις πρώτες χώρες της ΕΕ, που θεωρούνται και ευρωπαϊκά σύνορα, όπως είναι η Ελλάδα, κατά μεγάλο ποσοστό παραμένουν εκεί.
Αυτά τα θέματα του μεταναστευτικού όμως μπορεί να τα λύσει η ΕΕ; Προφανώς και όχι. Συνεπώς είναι μία συμφωνία με ασάφειες και κενά και το μόνο που μένει ως θετικό, που θα αξιολογηθεί στην πράξη όμως, είναι η …υποχρεωτικότητα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Δηλαδή και οι χώρες που δεν δέχονται μετανάστες στο έδαφος τους, θα πιέζονται πλέον να πληρώνουν ένα σχετικό οικονομικό τίμημα, ως συνεισφορά στο μεταναστευτικό. Το ποιος θα το επιβάλλει και πως, αυτό αφήνεται αδιευκρίνιστο.
--------
Για ιστορική συμφωνία μιλούν, αλλά χωρίς κανένα οδικό χάρτη, διακρατικές συμφωνίες με τις χώρες που έρχονται οι μετανάστες. Αφού πέραν της καταγραφής τους, όπως συμβαίνει στη χώρα μας, αφήνονται ελεύθεροι για να βρουν τρόπο υποτίθεται να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Κάτι που δεν το πράττουν βέβαια. Ακόμα και η συντριπτική πλειοψηφία με όσους μετανάστες μεταφέρονται, όπως από την Ελλάδα στο Πακιστάν λόγου χάριν και αφού ναυλώνονται αεροπλάνα, επιστρέφουν πίσω στη χώρα μας.
Το Πακιστάν εκ των υστέρων δεν τους αναγνωρίζει ως μόνιμους κατοίκους της και τους επιστρέφει στη χώρα μας με το ίδιο αεροπλάνο. Στέλνουμε 700 μετανάστες και κρατούν μόνο 50 μας ανέφερε στο Χρόνο ο πρόεδρος των συνοριοφυλάκων.
Είναι εμφανείς οι προθέσεις τους και γνωστή η αναξιοπιστία τους. Και το κυριότερο βέβαια δεν άλλαξε καν η Συνθήκη του Δουβλίνου 2 και υποτίθεται ότι όποιος μετανάστης συλλαμβάνεται σε χώρες της Ευρώπης, επιστρέφει στη χώρα από την οποίαν μπήκε, όπως η Ελλάδα.
Και ούτε βρέθηκε εκείνη η φόρμουλα για να συνεργαστεί και η Τουρκία, ώστε να ενεργοποιηθεί πάλι η συμφωνία για όσους μετανάστες έρχονται στα νησιά μας και όχι βέβαια από τον Έβρο, που θα επιστρέφουν πίσω πάραυτα. Αυτό έλεγε η προηγούμενη συμφωνία όμως, που δεν εφαρμόστηκε.
Και για αυτό εξάλλου η Τουρκία παίρνει τεράστια κονδύλια από την ΕΕ για το θέμα του μεταναστευτικού. Για ποιο λόγο λοιπόν χαίρονται όλοι αξιωματούχοι της Ευρώπης; Γιατί επετεύχθη μία ομόφωνη συμφωνία, η οποία όμως δεν θα εφαρμοστεί;
--------
Όποιο συνταξιούχο συμπολίτη μας και αν ρωτήσεις που δεν είχε την προσωπική διαφορά από το νόμο Κατρούγκαλου πως μεταφράζεται η αύξηση του 3%, θα διαπιστώσεις ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Αφού κατά μέσον όρο οι συνταξιούχοι των 1000 ευρώ θα έπρεπε να πάρουν αύξηση 30 ευρώ. Έτσι τουλάχιστον λένε τα μαθηματικά. Κάτι που δεν έγινε όμως. Με τις γνωστές αλχημείες οι αυξήσεις τελικά κυμάνθηκαν στο 1,9%.
Γιατί ενεργοποιήθηκαν διαφορετικά οι φορολογικοί συντελεστές επί του μεικτού εισοδήματος, επιβλήθηκαν κρατήσεις και η τελική αύξηση έφθασε και πάλι στο ύψος του ενός …κουλουριού σε καθημερινή βάση.
Την ίδια ώρα όμως όλα τα άλλα προϊόντα όπου κι αν βρεθείς και στη χριστουγεννιάτικη αγορά, ακόμα και με το καλάθι των γιορτών που υποτίθεται εφαρμόζεται, συνεχώς αυξάνονται οι τιμές και χωρίς σταματημό.
Θα είμαστε κοντά στις ευάλωτες ομάδες και το 2024 δήλωσε προχθές ο πρωθυπουργός. Μόνο που δεν αντιλαμβάνονται βέβαια στην κυβέρνηση ότι ευάλωτες ομάδες πλέον δεν είναι μόνο η πάμφτωχοι με εισοδήματα 5.000 ευρώ το χρόνο.
Αλλά και πολλοί άλλοι χαμηλόμισθοι, μικροεπιχειρηματίες και εργαζόμενοι που δύσκολα τα βγάζουν πέρα, αφού τα επιδοματικά μέτρα που εφαρμόζονται αφορούν μόνο συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, που ήδη είναι σε ένδεια.
---------
Σε δεύτερη αλλά και τρίτη μοίρα μπορεί να πει κάποιος, πέρασε επικοινωνιακά ο σκληρός πόλεμος αλλά και η εκατόμβη θυμάτων με την απώλεια ζωής αθώων ανθρώπων και παιδιών στη Λωρίδα της Γάζας, στη μάχη της εκκαθάρισης που διεξάγει ο ισραηλινός στρατός, για να εξολοθρεύσει πλήρως τη Χαμάς.
Μία ένοχη σιωπή από τον πολιτισμένο κόσμο μετά τις πρώτες αντιδράσεις από τους παγκόσμιους οργανισμούς και τους αρχηγούς κρατών, που προσπάθησαν να φέρουν την ειρήνη, αλλά δεν το κατάφεραν.
Και ούτε θα τα καταφέρουν φυσικά μέχρι να ολοκληρωθεί ο σχεδιασμός του Ισραήλ, αφού δεν υπάρχουν καθόλου πιέσεις ή μέτρα. Κι όμως διανύει τις άγιες αυτές ημέρες λίγο πριν τα Χριστούγεννα, όλος ο πολιτισμένος κόσμος σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Και ο δυτικός κόσμος όπως είθισται να λέγεται, ίσως θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερες ευαισθησίες και πιο ισχυρά αντανακλαστικά, για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται καθημερινά.
Θα ακούσουμε πολλά τώρα στα διαγγέλματα και τους πολιτικούς λόγους για τη συμπόνια στο δράμα ενός λαού, τη σκέψη τους που βρίσκεται εκεί, από όσους αποφασίζουν, αλλά προφανώς η αλληλεγγύη τους θα παραμείνει στα λόγια και τα ευχολόγια.
Χωρίς να γίνονται όλες αυτές οι προσπάθειες για να σταματήσει αυτός ο πόλεμος. Κάθε απώλεια όμως μιας ανθρώπινης ζωής όπου και να συμβαίνει ανά τον κόσμο, είναι ένα τραγικό και αποτρόπαιο γεγονός.
Ακολουθήστε το xronos.gr στο Google News