Μικροκομοτηναίικα 28-11-2024

Κατεβαίνουν σταδιακά και με γρήγορους ρυθμούς οι εντάσεις και η επικοινωνιακή αντιπαράθεση στα κόμματα, μετά από μία μεγάλη περίοδο εκλογικών διαδικασιών, αφού πλέον όλοι έχουν τον πρόεδρο τους και ζητούν μία περίοδο ανακωχής για την απαραίτητη ανασυγκρότηση, να επουλώσουν τις πληγές τους και να διώξουν τα αρνητικά αφηγήματα.
Όλοι είχαν τις δικές τους περιπέτειες, μικρές ή μεγάλες, από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, το ΣΥΡΙΖΑ, το Κίνημα Δημοκρατίας, αλλά και η ΝΔ με την διαγραφή Σαμαρά. Και το κλίμα αυτό της αποκλιμάκωσης επόμενο είναι να συμπαρασύρει και την αυτοδιοίκηση.
Με μία εξαίρεση όπως φαίνεται στο νομό μας στο δήμο Μαρωνείας-Σαπών, που εκεί η αντιπαράθεση δεν λέει να κοπάσει, για την πατρότητα των έργων και την υλοποίηση τους. Και θα έχει συνέχεια, μέχρι να ολοκληρωθούν έργα της προηγούμενης διοίκησης.
Επόμενο είναι αυτό όσο πλησιάζουν κι οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές και οι πολίτες πλέον παύουν να ενδιαφέρονται για αυτά τα θέματα, αφού τους απασχολεί ο τρόπος που θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες υποχρεώσεις τους τον τελευταίο μήνα.
Όπως για κάποιους να προγραμματίσουν τις διακοπές τους, ή για πολλούς τα οικογενειακά τραπεζώματα που θα γίνουν για όλους, είτε πλούσια, είτε φτωχικά και κυρίως να φτιάξουν και οι ίδιοι τους οικογενειακούς τους προϋπολογισμούς για να ανταπεξέλθουν στη μεγάλη ακρίβεια, το κόστος της ενέργειας και της θέρμανσης.
Και άλλοι περιμένουν να πάρουν ανάσα από τα μικρά ποσά των επιδομάτων που θα δοθούν, τις μικρές αυξήσεις των συντάξεων, επαναπροσδιορίζοντας και το τι μέλει γενέσθαι για την επόμενη χρονιά. Περίοδος περισυλλογής δηλαδή για τους περισσότερους.
Ενώ η αγορά προετοιμάζεται για το χριστουγεννιάτικο κλίμα για να ανταπεξέλθουν και οι επαγγελματίες στις υποχρεώσεις τους που είναι αυξημένες, με διάφορα events τύπου black Friday, γιορτινή ατμόσφαιρα και χριστουγεννιάτικος στολισμός, με εκδηλώσεις του δήμου, που θα αυξήσουν την επισκεψιμότητα.
Η αγορά εξάλλου είναι ψυχολογία. Και φυσικά πάλι θα ξαναπιάσουν όλοι το νήμα από την αρχή, από την επόμενη χρονιά.

Είναι πλέον τόσο εμφανές σε όλους μας, αλλά αποτυπώνεται και επίσημα κατά καιρούς σε πολλές έρευνες οι οποίες γίνονται, όπως και στην έκθεση κοινωνικών και οικονομικών τάσεων στις ελληνικές περιφέρειες του ΙΟΒΕ, ότι η μείωση και η γήρανση του πληθυσμού της χώρας μας είναι πλέον εθνικό πρόβλημα.
Και θα λυθεί φυσικά μόνο αν το δουν κάτω από αυτό το πρίσμα. Έντονα αρνητικό το ισοζύγιο μεταξύ θανάτων και γεννήσεων σε όλες τις περιφέρειες, ενώ σε καλύτερη μέρα μοίρα βρίσκεται μόνο η Κρήτη.
Και αυτό που αποτυπώνεται όμως στην έρευνα είναι ότι είναι πολλοί συνεχίζουν να φεύγουν ακόμα στο εξωτερικό, παρόλο που υποτίθεται ότι έχει σταματήσει η μείωση από την κρίση του χρέους και οι δύσκολες συνθήκες και παρόλο που επαίρεται η κυβέρνηση βέβαια ότι εκατοντάδες χιλιάδες επιστρέφουν στην πατρίδα τους.
Παρόλα αυτά πάνω από 700.000 άτομα βρίσκονται εκτός χώρας και το ανησυχητικό βέβαια είναι ότι μειώνεται κατά πολύ μάλιστα και το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, ειδικά η γενιά των τριαντάρηδων.
Ξεκάθαρα βέβαια όλα αυτά έχουν επιπτώσεις και στην έλλειψη εργατικού δυναμικού, τη γήρανση του πληθυσμού, αλλά και ως παρελκόμενα στην ελληνική οικονομία, στο σύστημα υγείας και στο συνταξιοδοτικό.
Κι όμως παρόλα αυτά τα προβλήματα υπογεννητικότητας και δημογραφικού, είμαστε η τελευταία χώρα σε επίπεδο ΕΕ που δίνει υποπολλαπλάσια ποσά επιδομάτων για τα παιδιά. Συνεπώς πως περιμένουν να λυθούν αυτά τα προβλήματα;
Και καθίσταται άλλη μία φορά εμφανές ότι η περιφέρεια μας, παρά τις καλές προθέσεις θα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις, με την υπογεννητικότητα να έχει τα πρωτεία και την μετανάστευση για εξεύρεση εργασίας να συνεχίζεται. Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να εξωραΐσουν την πραγματικότητα, τα νούμερα αποδεικνύουν τις ανεπαρκείς τους δράσεις.

Βγάζουμε από μόνοι μάλλον τα μάτια μας και δημιουργούμε μία γενιά νέων ανθρώπων, που θα αντιλαμβάνονται την παγκοσμιοποίηση και το εμπόριο ως ένα κερδοσκοπικό παιχνίδι. Χωρίς βέβαια να δίνουν πραγματικά μαθήματα στα παιδιά στο σχολείο, για το πως θα στηριχθεί η τοπική και εθνική μας οικονομία.
Και αναφερόμαστε βέβαια στο βιβλίο μαθηματικών της ΣΤ δημοτικού όπως επισημαίνεται από πολλούς βέβαια, που προσπαθώντας να διδάξει στα παιδιά το πώς θα υπολογίσει κάποιος το κέρδος του και την ισοτιμία των νομισμάτων, φέρνει το ατυχές παράδειγμα εισαγωγής παιχνιδιών από την Κίνα.
Και θέτει το ερώτημα πόσο θα πρέπει να το πουλήσει στην ελληνική αγορά και να έχει κέρδος. Ούτε καν ένα παράδειγμα εισαγωγής από δυτική χώρα, αφού τα κινέζικα προϊόντα όσο και να τα πουλήσεις κέρδος θα έχεις, επειδή είναι άκρως ανταγωνιστικά και φθηνά.
Τα μαθήματα τα οποία παίρνουν τα παιδιά μας όμως, μάλλον είναι να δέχονται ως πρότυπο τέτοιου είδους λογικές εισαγωγών και μάλιστα από την Κίνα. Ενώ θα μπορούσαν όλα αυτά να μεταφερθούν με άλλα παραδείγματα που να δημιουργούν και συνείδηση στα παιδιά, εθνικό χρέος, ακόμα και επιχειρηματικά πρότυπα.
Ατυχή παραδείγματα από ομάδες βέβαια επιστημόνων που επεξεργάζονται τα θέματα σχολικής και εκπαιδευτικής ύλης, που μάλλον το πράττουν με ελαφρά τη καρδία. Αφήνοντας απέξω μαθήματα για την στήριξη τοπικής επιχειρηματικότητας και για ένα υγιές παραγωγικό μοντέλο της χώρας μας.
Για να μπορεί να παράγει τα δικά της προϊόντα, να μη χρειάζεται τόσες εισαγωγές με χαμηλή ποιότητα προϊόντων, αλλά και να μαθαίνουν για επιχειρηματικές λογικές που θα προσφέρουν κέρδος στον τόπο μας, χωρίς να ανοίγουν την ψαλίδα του εμπορικού ισοζυγίου.

Μια στο καρφί και μία στο πέταλο είναι η αλλοπρόσαλλη διπλωματική πολιτική της Τουρκίας, που αποσκοπεί φυσικά μόνο στα δικά της συμφέροντα αγνοώντας πλήρως τους διεθνούς κανόνες του παιχνιδιού και προβάλλοντας τις δικές της ερμηνείες σε αυτά που δικαιούται η χώρα τους.
Από τη μία οι εναγκαλισμοί των υπουργών εξωτερικών και ο διάλογος που θέλουν να συνεχίζεται στα ελληνοτουρκικά και από την άλλη οι προχθεσινές δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας, που αναφέρθηκε επίσημα σε παράνομες απαιτήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου στην ανατολική Μεσόγειο.
Ζητώντας φυσικά και την αποστρατικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου ως πάγια τακτική διεκδίκησης και αμφισβητώντας πλήρως την ΑΟΖ που έχουν βέβαια και τα νησιά μας, κυρίως το Καστελόριζο.
Παρόλα αυτά θεωρεί ότι είναι δίκαια η συμφωνία που υπέγραψαν οι ίδιοι για τις θάλασσες δικαιοδοσίας τους με το παράνομο ψευδοκράτους της Κύπρου και την Λιβύη. Και στο στόχαστρο του μπήκε και η ανάπτυξη αμερικανικών στρατιωτικών μονάδων στην Αλεξανδρούπολη.
Με το σκεπτικό ότι επηρεάζει τις στρατηγικές ισορροπίες στην περιοχή και την πολιτική ασφάλεια στη Τουρκίας. Δηλαδή ενοχλούνται που πλέον είναι και υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ για τις παραβιάσεις τους στην περιοχή του Αιγαίου και του Θρακικού πελάγους.
Μαστίγιο και καρότο η διπλωματική πολιτική της γείτονας χώρας, που από τη μία επιθυμεί να φέρεται με το πρόσωπο ενός αξιόπιστου δήθεν συνομιλητή με την ελληνική κυβέρνηση και από την άλλη χαλάει τα ήρεμα νερά της φιλίας και της συνεργασίας που ισχυρίζεται ότι κτίζονται μεταξύ των δύο χωρών.
Φυσικά πήρε τη δέουσα απάντηση από το ελληνικό ΥΠΕΞ. Που του υπενθύμισαν ότι εκτός από το διάλογο, για το παράλογο υπάρχουν και οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις.