Μικροκομοτηναίικα 29-07-2023

Τόνοι οπωροκηπευτικών από την Τουρκία μετά από τακτικούς και έκτακτους ελέγχους στο τελωνείο των Κήπων, κατασχέθηκαν κυρίως λόγω μεγάλων υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων, πέραν αυτών που αποδέχεται η ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία, από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο.
Και τα συγκεκριμένα βέβαια φορτία των οπωροκηπευτικών είχαν προορισμό διάφορες χώρες της ΕΕ, αλλά και την Ελλάδα. Που φυσικά όλα αυτά είναι μία μικρή παρτίδα, έναντι των τεράστιων ποσοτήτων που κινούνται από τη γείτονα χώρα, λειτουργώντας αθέμιτα ανταγωνιστικά με ομοειδή προϊόντα άλλων χωρών.
Στην Τουρκία ως γνωστόν χρησιμοποιούνται ακόμα φυτοφάρμακα τα οποία έχουν απαγορευτεί εδώ και χρόνια με βάση την κοινοτική νομοθεσία, για να έχουν μεγαλύτερη φυτοπροστασία και να ανταπεξέρχονται στο διεθνή ανταγωνισμό.
Γνωρίζουμε επίσης ότι πολλά οπωροκηπευτικά προϊόντα προέλευσης Τουρκίας διακινούνται και στην περιοχή μας. Και το ερώτημα που τίθεται είναι, άραγε τηρούνται όλοι οι κανόνες ελέγχου, ασφάλειας και υγιεινής, ειδικά για τα ευπαθή προϊόντα;
Για τις πατάτες και τα ηλιόσπορα λόγου χάριν που αντέχουν γίνονται εμπεριστατωμένοι έλεγχοι που διαρκούν και ημέρες μέχρι να έρθουν τα εργαστηριακά αποτελέσματα. Για τα ευπαθή οπωροκηπευτικά όμως που δεν μπορούν να διατηρηθούν πολλές ημέρες, δίνεται εύλογος χρόνος για να ελεγχθούν κανονικά και όλα;
Η ανακαλύπτεται εκ των υστέρων η καταλληλότητα τους; Και φυσικά καταλογίζονται πρόστιμα; Συνεπώς πώς να ανταγωνιστεί κάποιος παραγωγός από την περιοχή μας, η πανελλαδικά, τέτοιου είδους προϊόντα που διατίθενται με χαμηλές τιμές στην αγορά;

Αφού οι Έλληνες παραγωγοί αναγκάζονται να διατηρούν όλες τις νόρμες, τους κανόνες προστασίας του καταναλωτή και την ευρωπαϊκή αλλά και εθνική νομοθεσία, που διέπονται από ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο. Συνεπώς τους μεγαλοεισαγωγείς που δεν τηρούν αυτούς τους κανόνες και το κάνουν κατ’ επανάληψη, δεν θα έπρεπε να τους απαγορεύεται πλήρως η πώληση τέτοιου είδους προϊόντων;

Η πληγή αυτή των ακατάλληλων προϊόντων φυτοπροστασίας και γεωργικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται, αγγίζει και τη δική μας περιοχή, με άλλο τρόπο βέβαια. Ήδη στο παρελθόν πολλοί είχαν πιαστεί στο δόκανο των ελεγκτικών αρχών, που εισήγαγαν τα παράνομα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι αγρότες και στην περιοχή μας.
Επειδή ακριβώς ως απαγορευμένα τα περισσότερα εξ αυτών, σαφώς έχουν μεγαλύτερη δραστική ουσία και προφανώς κάνουν καλύτερη δουλειά, για να προστατευτεί η καλλιέργεια. Αλλά φυσικά όλα αυτά εις βάρος της υγείας των καταναλωτών.
Μάλιστα είχε εξαρθρωθεί ένα μεγάλο κύκλωμα διακίνησης παράνομων φυτοφαρμάκων που απέφευγε το τελωνείο των Κήπων και τα διοχέτευε μέσω Βουλγαρίας από τη Ροδόπη και σε άλλες περιοχές της χώρας.
Μπορεί να είναι δύσκολο βέβαια να ελέγξουν όλα αυτά τα κυκλώματα, αλλά είναι εύκολο και πολύ απλά να διαπιστώσει κάποιος, ότι όντως χρησιμοποιούνται τέτοια φάρμακα στην περιοχή μας.
Αρκεί να επισκεφτεί έναν από αυτούς τους γνωστούς κλωβούς συλλογής συσκευασιών φαρμάκων, που βρίσκονται έξω σε κάθε χωριό. Εκεί που γεμίζουν με νερό τα ραντιστικά τους οι αγρότες, χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα και πετούν τις συσκευασίες μέσα στους κλωβούς.
Θα ανακαλύψει ως απλός εξερευνητής, ότι υπάρχουν και φυτοφάρμακα τα οποία έχουν καταργηθεί εδώ και χρόνια από την ΕΕ. Συνεπώς δεν διακινούνται επίσημα από την ντόπια αγορά, αλλά από κάποιους επιτήδειους σε μικρότερη κλίμακα.

Περισσότερες συσκευασίες τέτοιες θα βρει κάποιος σε χωριά που βρίσκονται στον ορεινό όγκο και οι λόγοι βέβαια είναι προφανείς. Συχνά ταξίδια στην Τουρκία και μερικοί γνωστοί που θα τα προμηθευτούν. Αλλά επειδή είναι δύσκολο να πιάσεις κάποιον που έχει μικρές ποσότητες στις αποθήκες του, καλό είναι να εστιάσουν στα κυκλώματα που κάνουν αυτή τη δουλειά.

Ακόμα δεν πρόλαβαν να κλείσουν οι κάλπες και η πρώτη ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Οζγκιούρ Φερχάτ, για το κλείσιμο του υποκαταστήματος της Attica Bank στην Κομοτηνή, μπήκε στο στόχαστρο της κριτικής του βουλευτή Ιλχάν Αχμέτ.
Τόσο για να του κάνει μαθήματα, αλλά κυρίως να ανταπαντήσει σε όσα του καταλόγιζε προεκλογικά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ότι κάνει ερωτήσεις που δεν έχουν και κανένα νόημα, δηλαδή άνευ ουσιαστικού περιεχομένου.
Και με λογοπαίγνια περί κοροϊδίας και γελοιοποίησης του υπενθυμίζει ότι η τράπεζα είναι μία ιδιωτική εταιρεία και έχει το δικαίωμα να αποφασίζει τι θα κάνει, ποια υποκαταστήματα θα κλείσει σε περίπτωση ανταγωνισμού και να διατηρήσει το δικό της masterplan.
Και η μόνη παρέμβαση η οποία μπορεί να γίνει είναι να πεισθεί η τράπεζα. ή για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Αλλά ξεκαθαρίζει πλήρως ότι αυτό είναι ένα θέμα που δεν αφορά τη Βουλή.
Και ότι η ερώτηση αυτή του Οζγκιούρ Φερχάτ, κινείται στο πλαίσιο του λαϊκισμού, γιατί η Βουλή είναι αναρμόδια να απαντήσει σε αυτό το θέμα. Δηλαδή το αν έκλεισε ένα υποκατάστημα τράπεζας, ή μια ιδιωτική εταιρεία.
Οι ερωτήσεις στη βουλή προφανώς θα πρέπει να στοχεύουν κάπου και να υπάρχει η δυνατότητα στο σώμα, ή στο υπουργείο να απαντήσει και να δώσει και λύση. Να μη γίνονται μόνο για το θεαθήναι, ή να ικανοποιήσουν ένα εκλογικό ακροατήριο.
Πόσες διαμαρτυρίες όμως και ερωτήσεις αντίστοιχες υπήρχαν για υποδομές και υπηρεσίες που έφυγαν από την περιοχή μας; Αυτό το έχει βιώσει η Ροδόπη και ιδιαίτερα βέβαια στο δήμο Μαρωνείας-Σαπών, που απογυμνώθηκε πλήρως, αλλά και οι άλλες κωμοπόλεις.

Υποκαταστήματα τραπεζών που έχουν κλείσει εδώ και χρόνια, αλλά προφανώς όλα αυτά δεν λύνονται με ένα λαϊκίστικο πνεύμα αγώνων δονκιχωτισμού εναντίον των ανεμόμυλων, προς εξυπηρέτηση μικροπολιτικών και μικροκομματικών συμφερόντων.

Παρεμβάσεις όμως μπορεί να κάνει η ελληνική πολιτεία για τις πολιτικές αυτές που εφαρμόζουν οι τράπεζες να κλείνουν τα υποκαταστήματα τους; Προφανώς και όχι, πλην κάποιων νουθεσιών στις διοικήσεις τους για παρατάσεις ζωής, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Παρόλο που δυστυχώς ως ελληνικός λαός έχουμε φορτωθεί στην πλάτη μας αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ για την ανακεφαλαίωση τους και για την ευρωστία τους. Που δεν τα βλέπουμε ούτε ανταποδοτικά στις τοπικές κοινωνίες, αλλά ούτε και στις δανειοδοτήσεις των επιχειρήσεων.
Δίνοντας επιλεκτικά μόνο για συγκεκριμένους τομείς κάποια δάνεια. Δυστυχώς αυτό είναι το τραπεζικό σύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και σε πανελλαδικό, αφού εδώ και χρόνια έχουν ιδιωτικοποιηθεί πλήρως οι τράπεζες μας.
Να στηρίζονται μεν από το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, αλλά και με κρατικές ενέσεις αν χρειαστεί όπως έγινε στη χώρα μας, με το πρόσχημα της στήριξης των καταθέσεων των πολιτών.
Ιδιωτικές επιχειρήσεις δηλαδή, που δεν λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως γίνεται στην αγορά και την επιχειρηματικότητα. Αλλά συγχρόνως δεν μπορεί η πολιτεία να τους επιβάλλει όρους και κανόνες για τη λειτουργία τους.
Και έτσι θα βλέπουμε τοπικές κοινωνίες, πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς να διαμαρτύρονται για τους δικούς τους λόγους, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να πράξουν τίποτα και την πολιτεία να κωφεύει, αλλά οι τράπεζες να κάνουν το δικό τους.
Και είτε το θέλουμε, είτε όχι, οδηγούμαστε σε ηλεκτρονικές συναλλαγές, που σταδιακά θα καταλαμβάνουν περισσότερο έδαφος από τις δια ζώσης τραπεζικές υπηρεσίες. Και μελλοντικά θα κλείνουν και άλλα υποκαταστήματα.